Histoire romaineC.L.F. Panckoucke, 1825 - 381 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
Parole e frasi comuni
abhinc annos ætate Agrippa anno Antoine Antonii Antonius Aristonicus armée armis atque auctor autem bello bellum Brutus Cæsar Cæsarem Caius Cassius Caton César Cicéron Cinna circa citoyens civitatis consul consulat consulatus Crassus cujus d'Antoine d'Auguste deinde Drusus duce ejus erant erat esset etiam eût exemplum exercitus fortune fuerat fuerit fuit guerre hæc homme hostium hujus hunc imperatoris imperii inter Italiam l'abbé Paul leçon légions Lépide Lucius Pison Lucullus magis Marius Metellus Mithridate neque nihil nisi nomine nunc omnia omnibus omnium pæne Parthes Paterculus patrie Paullo père Plancus Pompée Pompeii Pompeius post prædiximus præter préture prince quæ quam quid quidem Quippe quod quoque quos quum reipublicæ république Rome Ruhnken s'était Scipion Scipion l'Africain Séjan semper sénat senatus sibi suæ Sullæ sunt Sylla tamen tempore Tibère tribun triomphe urbe urbem Varus Velleius VELLEIUS PATERCULUS velut Vinici Vinicius virtute
Brani popolari
Pagina 44 - Sed ut primo ad consequendos eos quos priores ducimus accendimur, ita ubi aut praeteriri, aut aequari eos posse desperavimus, studium cum spe senescit: quod, scilicet, assequi non potest, sequi desinit; praeteritoque eo in quo eminere non possumus, aliquid in quo nitamur conquirimus.
Pagina 14 - Sura , de Annis populi romani : Assyrii principes omnium gentium rerum potiti sunt; deinde Medi, postea Persae, deinde Macedones. Exinde duobus regibus, Philippo et Antiocho, qui a Macedonibus oriundi erant, haud multo post Carthaginem subactam, devictis, summa imperii ad populum romanum pervenit. Inter hoc tempus et initium Niui regis Assyriorum, qui princeps rerum potitus, intersunt anni MDCCCCXCV.
Pagina 298 - Syria, cui praefuerat, declaravit, quam pauper divitem ingressus dives pauperem reliquit; is cum exercitui, qui erat in Germania, praeesset, concepit esse homines, qui nihil praeter vocem membraque haberent hominum, quique gladiis domari non poterant, pösse iure mulceri. quo proposito mediam ingressus Germaniam velut inter viros pacis gaudentes dulcedine iurisdictionibus agendoque pro tribunali ordine trahebat aestiva.
Pagina 77 - De nos jours , on aurait vix ut senator agnoscitur. Adeo mature a rectis in vitia, a vitiis in prava , a pravis in praecipitia pervenitur ! Eodem tractu temporum , et Domitii ex Arvernis, et Fabii ex Allobrogibus Victoria fuit nobilis ; Fabio , Paulli nepoti , ex Victoria cognomen Allobrogico inditum. Notetur Domitiae familiae peculiaris quaedam, et, ut clarissima, ita arctata numero felicitas; uti ante hune, nobilissimae simplicitatis juvenem, Cn.
Pagina 365 - Malheur au mortel qu'on renomme ! Vivant, nous blessons le grand homme ; Mort nous tombons à ses genoux. On n'aime que la gloire absente : La mémoire est reconnaissante ; Les yeux sont ingrats et jaloux.
Pagina 196 - Vivit vivetque per omnem saeculorum memoriam, dumque hoc vel forte vel providentia vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, quod ille paene solus Romanorum animo vidit, ingenio complexus est, eloquentia...
Pagina 240 - Finita vicesimo anno bella civilia, sepulta externa, revocata pax, sopitus ubique armorum furor; restituta vis legibus, judiciis auctoritas, senatui majestas; imperium magistratuum ad pristinum redactum modum; tantummodo octo praetoribus allecti duo; prisca illa et antiqua reipublicae forma revocata-. Rediit cultus agris, sacris honos, securitas hominibus, certa cuique rerum suarum possessio...
Pagina 238 - Tune urbis custodiis praepositus C. Maecenas, equestri, sed splendido genere natus, vir, ubi res vigiliam exigeret, sane exsomnis, providens, atque agendi sciens; simul vero aliquid ex riegotio remitti posset, otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens...
Pagina 124 - In Antonio homines aequo animo passi erant; raro enim invidetur eorum honoribus, quorum vis non timetur. Contra in iis homines extraordinaria reformidant, qui ea suo • arbitrio aut deposituri, aut retenturi videntur, et modum in voluntate habent.
Pagina 42 - Galbae dixerim), ita universa sub principe operis sui erupit Tullio, ut delectari ante eum paucissimis, mirari vero neminem possis , nisi aut ab illo visum , aut qui illum viderit.