Brutus de claris oratoribusTeubner, 1875 - 296 pagine |
Dall'interno del libro
Risultati 1-5 di 72
Pagina
... daher auch , wie gesagt , der Brutus allerdings nicht messen . Gleichwol verdient er doch zu Zeiten in der Prima gelesen zu werden . Wie der Brutus selbst überall bei der Beurteilung der bedeu- tenderen römischen Redner eine Anwendung ...
... daher auch , wie gesagt , der Brutus allerdings nicht messen . Gleichwol verdient er doch zu Zeiten in der Prima gelesen zu werden . Wie der Brutus selbst überall bei der Beurteilung der bedeu- tenderen römischen Redner eine Anwendung ...
Pagina 7
... Daher tadelt er die einseitige Beachtung der Griechen und em- pfiehlt die Lectüre Catos 17 , 65 ( Lysias ) habet tamen suos lauda- tores ; Catonem vero quis nostrorum oratorum , qui quidem nunc sunt , § 8 . durchaus nicht das Wort ...
... Daher tadelt er die einseitige Beachtung der Griechen und em- pfiehlt die Lectüre Catos 17 , 65 ( Lysias ) habet tamen suos lauda- tores ; Catonem vero quis nostrorum oratorum , qui quidem nunc sunt , § 8 . durchaus nicht das Wort ...
Pagina 9
... Daher widmete er auch seine Schrift sei- nem Freunde Cicero . Brut . 3 , 13 An mihi potuit ( sagt Cicero ) esse aut gratior ulla salutatio aut ad hoc tempus aptior quam illius libri , quo me hic affatus quasi iacentem excitavit ? 40 ...
... Daher widmete er auch seine Schrift sei- nem Freunde Cicero . Brut . 3 , 13 An mihi potuit ( sagt Cicero ) esse aut gratior ulla salutatio aut ad hoc tempus aptior quam illius libri , quo me hic affatus quasi iacentem excitavit ? 40 ...
Pagina 13
... Daher die Polemik gegen diesen Pseudoatticismus . Zudem sah Cicero aufs klarste ein , dass durch diese Richtung , wenn sie zur herschenden würde , die römische Beredsamkeit nicht nur auf einen unvoll- kommenen längst überwundenen ...
... Daher die Polemik gegen diesen Pseudoatticismus . Zudem sah Cicero aufs klarste ein , dass durch diese Richtung , wenn sie zur herschenden würde , die römische Beredsamkeit nicht nur auf einen unvoll- kommenen längst überwundenen ...
Pagina 14
... Daher suchte Brutus nichts desto weniger bei dem Meister in der Redekunst Unterweisung und Rats ) , und Cicero war ebenso bereit , ihm wie andern schon erwachsenen sanitatis appellationem , quae est maxime contraria obtendunt ; qui quia ...
... Daher suchte Brutus nichts desto weniger bei dem Meister in der Redekunst Unterweisung und Rats ) , und Cicero war ebenso bereit , ihm wie andern schon erwachsenen sanitatis appellationem , quae est maxime contraria obtendunt ; qui quia ...
Altre edizioni - Visualizza tutto
Parole e frasi comuni
andern Antonius Athen Atticus Ausdruck beiden bekannt Beredsamkeit besonders Beziehung Brut Brute Brutus Carbo Cäsar Cato Charakteristik Cicero Consul Cornelius Cotta Crassus cuius daher Darstellung denen deren dicendi dicere diess eben eigentlich eius eloquentiae Ennius erst ersten esset Folge fuisse Galba ganzen Gegensatz gehört Geschichte gleich Gracchus griechischen grossen Hortensius ille inquam inquit iuris ius civile Jahr Jahre jüngeren konnte lässt leicht lich lichen liess Livius Lucilius Metellus mihi Mucius Scaevola neque nicht nihil omnibus oratio orationis orator oratores oratorischen oratorum Pericles Pharsalus politischen Pompejus Prätor Quint Rede Reden Redner Rhodus römischen Scaevola schen schon Scipio seine sich sine Sohn sowol später Sprache stand Stellung Sulpicius tamen Thucydides tribunus plebis Tusc Varro waren Weise wieder willen Worte wurde Zeit zugleich δὲ ἐν καὶ μὲν τε τὴν τὸ τὸν τοῦ τῷ τῶν
Brani popolari
Pagina 76 - Similis in pictura ratio est ; in qua Zeuxim et Polygnotum et Timanthem et eorum, qui non sunt usi plus quam quattuor coloribus, formas et liniamenta laudamus ; at in Aetione Nicomacho Protogene Apelle iam 71 perfecta sunt omnia.
Pagina 50 - Quod cum accidisset nostrae rei publicae, turn pristinis orbati muneribus haec studia renovare coepimus, ut et animus molestiis hac potissimum re levaretur et prodessemus civibus nostris, qua re cumque possemus.
Pagina 216 - P. 183 eamve quadrupedem quae pecudum numero sit, iniuria occiderit, quanti ea res in eo anno plurimi fuerit, tantum domino dare damnetur.
Pagina 113 - Sic enim, inquam, Brute, existimo juris civilis magnum usum et apud Scaevolam et apud multos fuisse, artem in hoc uno : quod nunquam effecisset ipsius juris scientia, nisi earn praeterea didicisset artem, quae doceret rem universam tribuere in partes, latentem explicare definiendo, obscuram explanare interpretando, ambigua primum videre deinde distinguere, postremo habere regulam, qua vera et falsa judicarentur, et quae quibus positis essent, quaeque non essent consequentia.
Pagina 100 - Sic prorsus, inquit, existimo atque istum de superioribus paene solum lego. Immo plane, inquam, Brute, legas censeo. Damnum enim illius immaturo interitu res Romanae Latinaeque litterae fecerunt. Utinam non tam fratri pietatem quam patriae praestare 126 voluisset! Quam ille facile tali ingenio, diutius si vixisset, vel paternam esset vel avitam gloriam consecutus!
Pagina 71 - Ennii testimonio cognitum, hunc vetustas, ut alios fortasse multos, oblivione obruisset: illius autem aetatis qui sermo fuerit ex Naevianis scriptis intellegi potest; his enim consulibus, ut in veteribus commentariis scriptum est, Naevius est mortuus; quamquam Varro noster diligentissimus investigator antiquitatis putat in hoc erratum vitamque Naevii producit longius.
Pagina 221 - C. vero CAESAR si foro tantum vacasset, non alius ex nostris contra Ciceronem nominaretur. Tanta in eo vis est, id acumen, ea concitatio, ut ilium eodem animo dixisse quo bellavit appareat ; exornat tamen haec omnia mira sermonis, cuius proprie studiosus fuit, elegantia.
Pagina 179 - ... pecuniam stipulati fuerimus : nam finitis quibusdam annis aut mensibus, huius quidem temporis pecuniam praestari oportet, futurorum autem annorum sane quidem obligatio contracta intellegitur, praestatio vero adhuc nulla est.
Pagina 15 - Brutum autem otiosum atque diiunctum ; rursusque Ciceronem a Calvo quidem male audisse tamquam solutum et enervem, a Bruto autem, ut ipsius verbis utar, tamquam
Pagina 251 - Primi, quorum quidem opera non vetustatis modo gratia visenda sint, clari pictores fuisse dicuntur Polygnotus atque Aglaophon, quorum simplex color tarn sui studiosos adhuc habet, ut illa prope rudia ac velut futurae mox artis primordia maximis, qui post eos extiterunt, auctoribus praeferant, proprio quodam intellegendi, ut mea opinio est, ambitu.