Publii Virgilii Maronis opera quae exstant omnia: ex Heynio- Brunckiana recensione

Copertina anteriore
Lefevre, 1838 - 527 pagine

Dall'interno del libro

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 32 - ... permixtos heroas et ipse videbitur illis, pacatumque reget patriis virtutibus orbem. „At tibi prima puer nullo munuscula cultu errantis hederas passim cum baccare tellus mixtaque ridenti colocasia fundet acantho.
Pagina 223 - Aurea, quae sublimem alis sive aequora supra Seu terram rapido pariter cum flamine portant.
Pagina 468 - Latinus, quos generos vocet aut quae sese ad foedera flectat. praeterea regina, tui fidissima, dextra 660 occidit ipsa sua, lucemque exterrita fugit. soli pro portis Messapus et acer Atinas sustentant aciem. circum hos utrimque phalanges stant densae, strictisque seges mucronibus horret ferrea : tu currum deserto in gramme versas.
Pagina 234 - Non fugis hinc praeceps, dum praecipitare potestas ? 565 Jam mare turbari trabibus, saevasque videbis Collucere .faces, jam fervere litora flammis, Si te his attigerit terris Aurora morantem. Eia age, rumpe moras : varium et mutabile semper Femina.
Pagina 341 - Jam tum relligio pavidos terrebat agrestes Dira loci ; jam tum silvam saxumque tremebant Hoc nemus, hune, inquit, frondoso vertice collem, Quis deus , incertum est , habitat deus : Arcades ipsum Credunt se vidisse Jovem, qunm sœpè nigrantem ^gida concuteret dextrâ, uimbosque cieret.
Pagina 133 - Orphei mittit lucumque revisit. hic vero subitum ac dictu mirabile monstrum aspiciunt, liquefacta boum per viscera toto stridere apes utero et ruptis effervere costis, inmensasque trahi nubes, iamque arbore summa confluere et lentis uvam demittere ramis.
Pagina 349 - Silvano fama est veteres sacrasse Pelasgos , Arvorum pecorisque deo, lucumque diemque, Qui primi fines aliquando habuere Latinos.
Pagina 238 - Hoc illud, germana, fuit ? me fraude petebas ? 675 Hoc rogus iste mihi, hoc ignes araeque parabant? Quid primum deserta querar? comitemne sororem Sprevisti moriens ? Eadem me ad fata vocasses ; Idem ambas ferro dolor atque eadem bora tulisset ! His etiam struxi manibus, patriosque vocavi 680 Voce déos, sic te ut posita, crudelis, abessem ? Exstinxti te meque, sóror, populumque patresque Sidonios urbemque tuam. Date, vulnera lymphis Abluam, et, extremus si quis super halitus errât, Ore legam.
Pagina 111 - Crebra ferit: demissae aures; incertus ibidem Sudor, et ille quidem morituris frigidus; aret Pellis, et ad tactum tractanti dura resistit.
Pagina 116 - Excudunt ceras et mella tenacia fingunt. Hinc ubi jam emissum caveis ad sidera caeli Nare per aestatem liquidam suspexeris agraen Obscuramque trahi vento mirabere nubem, 60 Contemplator : aquas dulces et frondea semper Tecta petunt.

Informazioni bibliografiche