Immagini della pagina
PDF
ePub

36

item legatos tres ire placuit, A. Postumium Albinum, C. Decimium, A. Licinium Nervam.

Per idem tempus legati ab rege Perseo venerunt. Eos in oppidum intromitti non placuit, cum iam bellum regi eorum 2 et Macedonibus et senatus decresset et populus iussisset. In ædem Bellonæ in senatum introducti ita verba fecerunt: Mirari Persea regem, quid in Macedoniam exercitus transportati 3 essent. Si impetrari a senatu posset, ut ii revocentur, regem de iniuriis, si quas sociis factas quererentur, arbitratu senatus 4 satisfacturum esse. Sp. Carvilius, ad eam ipsam rem ex Græcia remissus ab Cn. Sicinio, in senatu erat. Is Perrhæbiam expugnatam armis, Thessaliæ aliquot urbes captas, cetera, quæ aut ageret aut pararet rex, cum argueret, respondere 5 ad ea legati iussi. Postquam hæsitabant, negantes sibi ultra 6 quidquam mandatum esse, iussi renuntiare regi, consulem P. Licinium brevi cum exercitu futurum in Macedonia esse; ad eum, si satisfacere in animo esset, mitteret legatos; Romam quod præterea mitteret, non esse; neminem eorum per Italiam 7 ire liciturum. Ita dimissis, P. Licinio consuli mandatum, intra XI diem iuberet eos Italia excedere, et Sp. Carvilium 8 mitteret, qui, donec navem conscendissent, custodiret. Hæc Romæ acta, nondum profectis in provinciam consulibus. Iam Cn. Sicinius, qui, priusquam magistratu abiret, Brundisium ad classem et ad exercitum præmissus erat, traiectis in Epirum V milibus peditum, trecentis equitibus, ad Nymphæum in agro 9 Apolloniati castra habebat. Inde tribunos cum II milibus militum ad occupanda Dassaretiorum et Illyriorum castella,

3 c. decium Sig. XXXVI, 1, 1 legatoi 3,1 impetrari a senatu esset 2 arbitratur 4, 1 caluirilius | ex græciam 2 in senatu erat uerat is perrebiam 3 tessaliæ aliquod 4 parraret responderi 5, 1 hesitabant 6, 2 licinius 3 mitteroe 4 quo preterea esset (Illud neminem Probabiliter Dukerus nemini enim eorum) 7, ettra xi diem 3 nabem custodirent 8, 5 u peditum | nymfæumapolloniati 9, 1 cum 11 milia occupandassaratiorum

liciturum merito suspectum.

ipsis accersentibus præsidia, ut tutiores a finitimorum impetu Macedonum essent, misit.

Paucis post diebus Q. Marcius, A. Atilius et P. et Ser. 37 Cornelii Lentuli et L. Decimius, legati in Græciam missi, Corcyram peditum mille secum advexerunt. Ibi inter se et regiones, quas obirent, et milites diviserunt. Decimius missus 2 est ad Gentium, regem Illyriorum, [quem] si aliquem respectum amicitiæ eum habere cerneret, retentare aut etiam ad belli societatem perlicere iussus. Lentuli in Cephalleniam missi, 3 ut in Peloponnesum traicerent oramque maris in occidentem versi ante hiemem circumirent. Marcio et Atilio Epirus, 4 Ætolia, Thessalia circumeundæ adsignantur. Inde Boeotiam adque Euboeam adspicere iussi, tum in Peloponnesum traicere. Ibi congressuros se cum Lentulis constituunt. Priusquam di- 5 grederentur a Corcyra, litteræ a Perseo adlatæ sunt, quibus quærebat, quæ causa Romanis aut in Græciam traiciendi copias aut urbes occupandi esset. Cui rescribi non placuit, 6 nuntio ipsius, qui litteras adtulerat, dici, præsidii causa ipsarum urbium Romanos facere. Lentuli, circumeuntes Pelo- 7 ponnesi oppida, cum sine discrimine omnes civitates adhortarentur, ut, quo animo, qua fide adiuvissent Romanos Philippi primum, deinde Antiochi bello, eodem adversus Persea iuvarent, fremitum in contionibus sentiebant, Achæis indignan- 8 tibus, eodem se loco esse, qui omnia a principiis Macedonici belli præstitissent Romanis, quo Messenii adque Elii, qui et

3 tuitiores impetum XXXVII, 1, 1 marcibus seruius corneli 4 obirem 2, 1 (H. p. decimius) 2 quem inclusit Mg. Em. 529 3 amicitiæ cum teste Vahlen. | cerneret temptaret (temptare Gryn.) Mg. l. c. (Fortasse excidit Romanæ post amicitiæ) ut etiam 4 perliceret 3, 1 cepallaniam 2 peloponnensum 4, 2 tolietthessalia Mg. Em. 530. (Gryn. Ætolia et Th.) | circumeundem adsignanteur | boetiam 3 peloponnensum 4 lentuli 5, 3 querebat 6, 1 Gryn. rescribi nihil pl. 3 romanas 7, 1 peloponnensi 3 adiuuassent Ed. Lugd. 4 anthioci 5 in contionibus fremebant Vahlen. (Gryn. audiebant. Res incerta.) 8, 1 acheis 3 romanis et macedonis philippo bello hostes fuissent messeni adque æli pro anthioco hostes roma aduersus Mg. Em. 531 (nisi quod ibi, quum bello hostes in

38

[Macedonis] Philippi bello hostes fuissent et pro Antiocho 9 postea arma adversus populum Romanum tulissent ac, nuper in Achaicum contributi concilium, velut præmium belli se victoribus Achæis tradi quererentur.

Marcius et Atilius ad Gitanas, Epiri oppidum, X milia a mari cum escenderent, concilio Epirotarum habito, cum magno omnium adsensu auditi sunt, et quadringentos iuventutis eorum in Orestas, ut præsidio essent liberatis ab Macedonibus, 2 miserunt. Inde in Ætoliam progressi ac paucos ibi morati dies, dum in prætoris mortui locum alius sufficeretur, [et] Lycisco prætore facto, quem Romanorum favere rebus satis conpertum erat, transierunt in Thessaliam. Eo legati Acar3 nanes et Bootorum exules venerunt. Acarnanes nuntiare

iussi, quæ Philippi primum, Antiochi deinde bello, decepti pollicitationibus regiis, adversus populum Romanum commisis4 sent, ea corrigendi occasionem illis oblatam. Si male meriti clementiam populi Romani experti essent, bene merendo liberali5 tatem experirentur. Boeotis exprobratum, societatem eos cum Perseo iunxisse. Cum culpam in Ismeniam, principem alterius partis, conferrent et quasdam civitates dissentientes in causam deductas dicerent, appariturum id esse, Marcius respondit; singulis enim civitatibus de se ipsis consulendi pote6 statem facturos. Thessalorum Larisæ fuit concilium. Ibi et Thessalis benigna materia gratias agendi Romanis pro liber

codice non esse crederem, ex fuissent faciendum putavi favissent. Utrum Macedonis tollendum sit an scribendum Macedonico bello, incertum est. Vahlen ipsum postea in cod. esse scribit.) XXXVIII, 1, 1 m. et atilius ad gitanae eripi In adgitanæ nomen oppidi sine præpositione latere recte iudicat Iac. Gron. | x mari 2 Gryn. ascenderent (Cur non escendissent?) 3 e quadringentos 4 ab se macedonibus Drakenb. (Em. 532 n.) 2, 1 paucos sibi 2 et lycisco Mg. Em. 532. 3 fauore rebus datis 4 tessaliam acarnanis Mg. (Gryn. Acarnanum) 3, 2 anthioci 3 regis Duker. 5, 1 exprobramtum 2 iunxisse eos cum culpam Kreyss. (Gryn. iunxisse. iis cum) 3 conferent dissentientis 4 deductas aperiturum Mg. Em. 532. (appariturum Gryn.) 6, 1 tessalorum | Gryn. Larissæ ibi tessalis

2 libertatibus

tatis munere fuit, et legatis, quod et Philippi prius et post Antiochi bello enixe adiuti a gente Thessalorum essent. Hac 7 mutua commemoratione meritorum accensi animi multitudinis ad omnia decernenda, quæ Romani vellent. Secundum hoc 8 concilium legati a Perseo rege venerunt, privati maxime hospitii fiducia, quod ei paternum cum Marcio erat. Ab huius necessitudinis commemoratione orsi, petierunt legati, in conloquium veniendi regi potestatem faceret. Marcius et se ita a 9

patre suo accepisse dixit, amicitiam hospitiumque cum Philippo fuisse, et minime immemorem necessitudinis eius legationem eam suscepisse. Conloquium, si satis commode valeret, non 10 fuisse se dilaturum; nunc, ubi primum posset, ad Peneum flumen, qua transitus ab Homolio Dium esset, præmissis, qui nuntiarent regi, venturos.

Et tum quidem ab Dio Perseus in interiora regni recepit se, levi aura spei obiecta, quod Marcius ipsius causa suscepisse se legationem dixisset; post dies paucos ad constitutum locum venerunt. Magnus comitatus fuit regius, cum 2 amicorum tum satellitum turba stipante. Non minore agmine legati venerunt, et ab Larisa multis prosequentibus et legationibus civitatium, quæ convenerant Larisam et renuntiare domum certa, quæ audissent, volebant. Inerat cura insita 3 mortalibus videndi congredientes nobilem regem et populi principis terrarum omnium legatos. Ut in conspectu steterunt, 4 dirimente amni, paulisper internuntiando cunctatio fuit, utri transgrederentur. Aliquid illi regiæ maiestati, aliquid hi populi Romani nomini, cum præsertim Perseus petisset conloquium, existumabant deberi. Ioco etiam Marcius cunctantes movit. 5

4 antioci a gentessalorum 7, 1 aut mutua 8, 2 priuatum | hospiti 3 quod et paternum 9, 3 fuisse minimum memorem Weiss. et add. 10, 1 Gryn. non fuisse dilaturum 3 abomonodium XXXIX, 1, 1 recipit Anonym. 2, 1 cogitatus 2 turbas 3 Gryn. Larissa et sic ubique 3, 1 inerant 2 uiuendi congredientibus 3 legatos in conspectu Mg. (Gryn. Postquam in consp.) 4, 2 dirimene | Gryn. amne | fuit uti 3 aliquid p.r. 5, loco cunctantibus

39

40

„Minor" inquit „ad maiorem et" (quod Philippo ipsi cognomen erat),,filius ad patrem transeat." Facile persuasum id regi est. 6 Aliud deinde ambigebatur, cum quam multis transiret. Rex cum omni comitatu transire æcum censebat; legati vel cum tribus venire iubebant vel, si tantum agmen traduceret, obsides 7 dare, nihil fraudis fore in conloquio. Hippian et Pantauchum, quos et legatos miserat, principes amicorum, obsides dedit. Nec tam in pignus fidei obsides desiderati erant, quam ut appareret sociis, nequaquam ex dignitate pari congredi regem 8 cum legatis. Salutatio non tamquam hostium, sed hospitalis ac benigna fuit; positisque sedibus consederunt.

[ocr errors]

Cum paulisper silentium fuisset, „Expectari [nos,]“ inquit Marcius, arbitror, ut respondeamus litteris tuis, quas Corcyram misisti, in quibus quæris, quid ita legati cum militibus veneri2 mus et præsidia in singulas urbes dimittamus. Ad hanc interrogationem tuam et non respondere, vereor, ne superbum sit, et vera respondere ne nimis acerbum audienti tibi videatur. 3 Sed cum aut verbis castigandus aut armis sit, qui fœdus rumpit, sicut bellum adversus te alii quam mihi mandatum malim, ita orationis acerbitatem adversus hospitem, utcumque est, subibo, sicut medici, cum salutis causa tristiora remedia ad4 hibent. Ex quo regnum adeptus es, unam rem te, quæ facienda fuerit, senatus fecisse censet, quod legatos Romam ad renovandum fœdus miseris, quod tamen ipsum tibi non fuisse renovandum iudicat potius quam, cum renovatum esset, violandum. 5 Abrupolim, socium adque amicum populi Romani, regno expulisti. Arthetauri interfectores, ut cæde, ne quid ultra dicam,

2 inquid maiores | pilippo (H. ipso) 3 phfilius fa le persuasum 6, 1 ambigebatur sum quam 2 comitiatu 3 iuuebant 4 daret Gron. (Cfr. Em. 519, 628 etc.) 7, 1 hippanian et pantacum 8, 1 salutatis | ospitalis XL, 1. 1 nos damnavit A. Periz.; potest fuisse a nobis (Em. 533) | inquid 3 misistis quidsitallegatis 2, 2 superuum 3 aceruum

aceruitatem

est

suit.)

4 cum suspectum Creverio | adhibens aex

3, 2 ali 3

4, 1 adeptus

2 ad renouandum iudicat Supplevit Sigon. (Gryn. asteriscum appo5, 1 abrypolim 2 artetauri | cede

« IndietroContinua »