e 2 b i с k sed illum censorium elogium Ap. Claudii, et L. Pisonis, integerrimorum virorum, quo usus est quisque eorum, pro lege palàm universis recitarem; nonne tibi viderer æterna inurere maculas, quas reliqua vita tua eluere non possit? Neque post illum delectum senatûs te unquam vidimus. Nisi fortè in ea te castra conjecisti, quò omnis sentina reip. confluxerat. At idem Sallustius, qui in pace ne senator quidem manserat; posteà quàm resp. armis oppressa est, et idem victores, qui exules, reduxit; in senatum post quæsturam reductus est: quem honorem ita gessit, uti & nihil non venale in eo habuerit, cujus aliquis emptor fuerit. Ità igitur egit, utì nihil non æquum, ac veruin, duxerit, quod ipsi facere collibuisset: "neque aliter vexavit, ac debuit, si quis præd loco accepisset magistra tum. Peractâ quæsturâ, posteà quàm magna pignora eis dederat, cum quibus similitudine vitæ se conjunxerat; unus jam ex illo grege videbatur. Ejus enim partis jam exemplar erat Sallustius, * quo tanquam in imam voraginem cœtus omnium vitiorum excesserat: quidquid impudicorum, cillonum, parricadarum, sacrilegorum, debitorum fuit in urbe, municippiis, coloniis, Italiâ totâ, sicut in fretis, subsederant; nominis perditi, ac notissimi, nullâ in parte castris apti, nisi licentiâ vitiorum, et cupiditate rerum novarum. m At posteà quàm prætor factus est, modestè se gessit, et abstinenter? Nonne ita provinciam vastavit, utì nihil neque passi sint, neque expectarent graviùs socii nostri in bello; quàm expertisunt in pace, hoc Africam interiorem obtinente? Unde tantùm hic exhausit, quantùm potuit aut fide nominum transjici, aut in naves contrudi. Tantùm, inquam, P. C. exhausit, quantùm voluit: ne caussam diceret, sestertio duodecies cum Cæsare paciscitur. Quod si quippiam eorum falsum est, hìc palàm refelle; unde tu, qui modo ne paternam quidem domum redimere potueris, repentè, tanquam soninio beatus, P hortos pretio 1 NOTE. i Pignora. Des assurances. Id est, factis ostenderant se pessimis similem esse. k 2uo.] Id est, ad quem Sallustium. 1 Cillonum.] Id est, cinædorum et turpiter viventium ut ait Cælus Rhodoginus; ab antiquo verbo cellere, quod est moticare: unde etiam Plautus meretrices appellat recellio lunas. m At posted quàm.] Ironiă. u Fide nominum.] Id est, permutatione Gall. Par lettre d'échange. o Sestertio.] Alii habent Sestertium, Glareano teste; quanquam illud et licere mult's elegantibus auctorum exemplis ostendit Budæns. P Hortos.] Qui Sallustiani dicti sunt. 134 b DECLAMATIO IN SALLUST. с a sissimos, villam Tiburti C. Cæsaris, reliquas possessiones, paraveris. Neque piguit quærere, cur ego P. Crassi domum emissem: cùm tu veteris villæ dominus sis, cujus paulò antè fuerat Cæsar? 2 Modò, inquam, patrimonio non comeso, sed devorato; quibus rationibus repentè factus es tam affluens, et tam beatus? Nam quis te faceret hæredem, quam ne amicum quidem suum satis honestum quisquam sibi ducit, nisi similis, ac par tui? At hercule, egregia facta majorum tuorum te extollunt; quorum sive tu es similis, sive illi tui, nihil ad omnium scelus, ac nequitiam, addi potest. Verùm, ut opinor, honores tui te faciunt insolentem Tu, Crispe Sallusti, tantidem putas esse bis senatorem, et bis quæstorem fieri; quanti bis conşularem, et bis triumphalem? Carere debet omni vitio, qui in alterum paratus est dicere. * Is demum maledicit, qui non potest verum ab altero audire. Sed tu omnium mensarum assecla, omnium cubiculorum in ætate pellex, et idem posteà adulter, omnis ordinis turpitudo es, et civilis belli 'memoria. Quid enim graviùs pati potuimus, quàm quòd te incolumen in hoc ordine videamus? Desine bonos petulantissimâ consectari linguâ : desine morbo procacitatis isto uti desine unumquemque moribus tuis æstimare: his moribus amicum tibi facere non potes, videris velle inimicum habere. Finem dicendi faciam, P. C. Sæpè enim vidi graviùs offendere animos auditorum eos, qui aliena flagitia apertè dixerunt, quàm eos qui commiserunt. Mihi quidem ratio habenda est, non quid Sallustius meritò debeat audire: sed ut ea dicam, si quà ego honestè effari possum. C. SALLUSTIUS CRISPUS EXPLICIT, RERUM MAXIME MEMORABILIUM. ABORIGINES Page 6 Abstinentia quid, 4. d Achæi, 203. a Accsuativi olim in is, 1. a Actæon, 204. A. Atherbal, 62. Victus Romam proficiscitur, 67 Ejus oratio ad Senatum, 63. Mores, 79. Jugurthæ obvius proce- Adrimetum à Phoenicibus conditum 77 Adversæ res etiam bonos detrectant, 108 Æëta, 174. f Equitas quid, 3. c Æthiopes, 78 Africa descriptio, 75. 76 Albinus, 92. Consul in Africâ bellum renovat, 93 Allobroges ab Umbreno sollicitantur, 32. Deprehenduntur super ponte Mulvio, 35 Amazones, 201 c. Ambitio quid Romæ effecit, 9. Vitium propiùs virtutem quàm ava- Ambitûs damnati Autronius et Sylla, 15 Amicitia quomodo firma, 17. c Amici officio et fide parantur, 75 Animâ quis fruitur, 3 Animus vitæ imperator, 57. Eternus, 58. Ejus artes plurimæ, Antonius Consul, 29. Catilinam persequitur, 51 Antonius, 187. u Appius Poëta, 209 Apulia, 22. b Aquila quæ in exercitu Catilinæ, 54 Arsaces, 188. d. Asia à Romanis obsessa, 189 Aspar 152. A Boccho accersitur, qui Jugurtham acta edoceat, 154. Avaritia quid Romæ effecit, 9. Ejus descriptio, 221 Quomodo Aulus, 94. Hyeme milites in expeditionem evocat, Ib. A Jugurthâ Aurelia Orestilla Catilinæ conjux, 12 Auster, 172. d Autrónius ex Catilinæ conjuratis, 14 B. BÆBIUS à Jugurtha pecuniâ capitur, 91. Ejus maxiina impuden- Baleares, 150. e Bello ingenium plurimùm posse quando cognitum, 2. Bellum ex Beneficii quàm maleficii in republicâ immemorem esse præstat, 90 Bocchus 79. Ejus proximi à Jugurthâ magnis muneribus ad sui Bonus gratuitò nemo vult esse, ubi malos præmia sequuntur, 165 Bruttium, 201. n C. CÆSAR Pontifex maximus, 39. Ei Catulus et Piso infensi, quam- Cale, 205. m Catilina, 5. 11. Quinam illi favent, 14. Prima ejus conjuratio, rat, 48. Ab eo multi mactati, 218. Qualis 222 Cea insula, 204. d Chalcedon, 190. f Charybdis, 202. e Cicero consul cum Antonio, 20. Catilinæ insidias præcavet, 21, 22. Cimbri, 54. b. 161. h Cinna, 168. b Cirta, 80. A Jugurthâ obsidetur, 81. Ibi prædam Metellus collo- |