SOPHOCLIS ANTIGO NA RECENSUIT, ET ANNOTATIONIBUS, SIGLISQUE METRICIS, IN ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ. Αποθανόντα Πολυνείκην ἐν τῇ πρὸς τὸν ἀδελφὸν μονομα χία Κρέων ἄταφον ἐκβαλών κηρύττει μηδένα θάπτειν, θάνατον τὴν ζημίαν ἀπειλήσας. τοῦτον ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ ̓Αντιγόνη θάπτειν πειρᾶται. καὶ δὴ λαθοῦσα τοὺς φύλακας, ἐπιβάλλει χῶμα· οἷς ἐπαπειλεῖ θάνατον ὁ Κρέων, εἰ μὴ τὸν τοῦτο δρά σαντα ἐξεύροιεν. οὗτοι, τὴν κόνιν τὴν ἐπιβεβλημένην καθά ραντες, οὐδὲν ἧττον ἐφρούρουν. ἐπελθοῦσα δὲ ἡ ̓Αντιγόνη, καὶ γυμνὸν εὑροῦσα τὸν νέκυν, ἀνοιμώξασα, ἑαυτὴν εἰσαγ γέλλει. ταύτην ὑπὸ τῶν φυλάκων παραδεδομένην Κρέων καταδικάζει, καὶ ζῶσαν εἰς τύμβον καθεῖρξεν. ἐπὶ τούτοις Αἵμων, ὁ Κρέοντος υἱὸς, ὃς ἐμνᾶτο αὐτὴν, ἀγανακτήσας, ἑαυτὸν προσεπισφάζει τῇ κόρῃ ἀπολομένῃ ἀγχόνῃ, Τειρεσίου ταῦτα προθεσπίσαντος. ἐφ ̓ ᾧ λυπηθεῖσα ἡ Κρέοντος γαμετὴ Εὐρυδίκη ἑαυτὴν κατασφάζει· καὶ τέλος θρηνεῖ Κρέων τὸν τοῦ παιδὸς καὶ τῆς γαμετῆς θάνατον. |