A Gelia censurando su hipocresía.
Amisum non flet, cum sola est Gellia, patrem; Si quis adest, iussae prosiliunt lacrymae 13. Non dolet hic, quisquis laudari, Gellia, quaerit; Ille dolet vere, qui sine teste dolet.
Qui ducis 14 vultus, et non legis ista libenter,
Omnibus invideas, livide; nemo tibi 15.
Nuper erat medicus, nunc est vespillo 16 Diaulus: Quod vespillo facit, facerat et medicus.
Contra un tabernero, que aguaba el vino.
Continuis vexata madet 17 Vindemia nimbis.
Non potes, ut cupias, vendere, caupo, merum. (Ibid. Ep. LVII.)
A Liciniano, sobre la patria de muchos escritores.
Verona docti syllabas amat vatis 18:
Marone 19 felix Mantua est:
Censetur Apona Livio suo tellus 20,
Stellaque nec Flacco minus.
Apollodoro 21 plaudit imbrifer Nilus 22;
Nasone Peligni sonant 23.
Duosque Senecas, unicumque Lucanum
Facunda loquitur Corduba 24.
Gaudent iocossae Canio suo Gades 25,
Emerita Deciano meo 26.
Te, Liciniane, gloriabitur nostra,
Nec me tacebit, Bilbilis 27.
Con motivo de un pregón ridículo.
Venderet excultos colles cum praeco facetus,
Atque suburbani iugera pulchra soli;
Errat, ait, si quis Mario putat esse necesse
Vendere: nil debet, foenerat immo magis 28.
Quae ratio est igitur? servos ubi perdidit omnes,
Et pecus, et fructus, non amat inde locum.
Quis faceret pretium, nisi qui sua perdere vellet
Omnia? sic Mario 29 noxius haeret ager.
Contra Maximina, con motivo de ser desdentada.
Ride, si sapis, o puella, ride,
Pelignus, puto, dixerat, poeta;
Sed non dixerat omnibus puellis.
Verum ut dixerit 30 omnibus puellis,
Non dixit tibi; tu puella non es:
Et tres sunt tibi, Maximina, dentes,
Sed plane piceique, buxeique 31.
Quare si speculo mihique credis,
Debes non aliter timere risum,
Quam cretata 32 timet Fabulla nimbum,
Cerussata timet Sabella solem.
Vultus indue 33 tu magis severos,
Quam coniux Priami, nurusque maior.
Mimos ridiculi Philistionis 34,
Et convivia nequiora vita,
Et quidquid lepida procacitate
Laxat perspicuo labella risu.
Te moestae decet assidere matri,
Lugentique virum, piumque fratrem,
Et tantum tragicis vacare Musis.
At tu, iudicium secuta nostrum,
Plora, si sapis 35, o puella! plora.
(Ibid. L. II, Ep. XLI.)
Contra Ligurino, poeta ramplón.
Occurrit tibi nemo quod libenter;
Quod, quacumque venis, fuga est, et ingens
Circa te, Ligurine, solitudo;
Quid sit, scire cupis? 36 nimis poeta es:
Hoc valde vitium periculosum est.
Non tigris catulis citata raptis,
Non dipsas medio perusta sole,
Nec sic scorpius improbus timetur.
Nam tantos, rogo, quis ferat labores? 37
Et stanti legis, et legis sedenti:
Currenti legis, et legis.....
In thermas fugio; sonas ad aurem 38.
Piscinam peto; non licet natare.
Ad coenam propero; tenes euntem.
Ad coenam venio; fugas edentem.
Lassus dormio; suscitas iacentem.
Vis, quantum facias mali, videre?
Vir iustus, probus, innocens timeris 39.
(Ibid. L. III, Ep. XLIV.)
Recomienda la vida pacífica y sencilla del campo.
Divitias alius fulvo sibi congerat auro,
Et teneat culti iugera multa soli,
Quem labor assiduus vicino terreat hoste,
Martia cui somnos classica pulsa 2 fugent.
Me mea paupertas vitae traducat inerti,
Dum meus exiguo luceat igne focus.
Ipse seram teneras maturo tempore vites,
Rusticus, et facili grandia poma manu.
Nec spes destituat, sed frugum semper acervos
Praebeat, et pleno pinguia musta lacu 4.
Nam veneror 5 seu stipes habet desertus in agris,
Seu vetus in trivio florea serta lapis.
Et quodcumque mihi pomum novus educat annus,
Libatum agricolae ponitur ante deo 6.
Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona
Spicea, quae templi pendeat ante fores;
Pomosisque ruber custos ponatur in hortis,
Terreat ut saeva falce Priapus aves 8.
Vos quoque, felicis quondam, nunc pauperis, agri9
Custodes, fertis munera vestra, Lares!
Tunc vitula innumeros lustrabat caesa iuvencos;
Nunc agna exigui est hostia magna soli.
Agna cadet vobis, quam circum rustica pubes
Clamet: Io! messes et bona vina date! 10
Iam modo non possum contentus vivere parvo,
|