AL SIGNIOR GIO. MILTONI, NOBILE INGLESE. Ode. ERGIMI all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona, La fronde eterna in Pindo, e in Elicona, Non puo del tempo edace Furar dalle memorie eccelso onore; Del Ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia resiede Però che il suo valor l'umana eccede: Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno ne i petti lor fido ricetto, Quella gli è sol gradita, Perche in lei san trovar gioia e diletto; Lungi dal patrio lido Spinse Zeusi l' industre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, Dalle più belle Idee trasse il più raro. Cosi l'ape ingegnosa Trae con industria il suo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato ; Di bella gloria amante Milton dal Ciel natio per varie parti Volgesti a ricercar scienze, ed arti; Fabro quasi divino Sol virtù rintracciando il tuo pensiero Chi di nobil valor calca il sentiero; O in lei del parlar Tosco appreser l'arte, Il mondo fatta eterna in dotte carte, Volesti ricercar per tuo tesoro, E parlasti con lor nell' opre loro. Nell' altera Babelle Per te il parlar confuse Giove in vano, Di se stessa trofeo cadde su 'l piano: Ch' ode oltr' all' Anglia il suo più degno idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia e Roma. I più profondi arcani е Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Troppo avaro tal' hor gli chiude, e serra, Chiaramente conosci, e giungi al fine Della moral virtude al gran Non batta il tempo l' ale, confine. Fermisi immoto, e in un fermin si gl' anni, Che di virtù immortale Scorron di troppo ingiuriosi a i danni; Dammi tua dolce cetra Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto, Di farti huomo celeste ottiene il vanto, Il Tamigi il dirà che gl' e concesso Tento spiegar tuo merto alto e preclaro, E ad ammirar, non a lodarlo imparo; Del. sig. ANTONIO FRANCINI, JOANNI MILTONI, LONDINENSI: Juveni patria, virtutibus, eximio, VIRO qui multa peregrinatione, studio cuncta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet: Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ sic reviviscunt, ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propriâ sapientiâ excitatos, intelligat: Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt. Cui in memoriâ totus orbis; in intellectu sapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cœlestium sphærarum sonitus astronomiâ duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo describitur magistrâ philosophiâ legenti; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assiduâ auctorum lectione, "Exquirenti, restauranti, percurrenti. Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non suffici ant, nec hominum stupor in laudandis satis est, reverentia et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS DATUS, Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. ELEGIARUM LIBER. ELEGIA PRIMA AD CAROLUM DEODATUM. TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, O utinam vates nunquam graviora tulisset Non tunc Ionio quicquam cessisset Homero, Sive decennali fœcundus lite patronus Quid sit amor nescit, dum quoque nescit, amat. Gaudia, et abrupto flendus amore cadit; Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor, Conscia funereo pectora torre movens; Seu moret Pelopeia domus, seu nobilis Ili, Aut luit incestos aula Creontis avos. Sed neque sub tecto semper nec in urbe latemus, Irrita nec nobis tempora veris eunt. Nos quoque lucus habet vicinâ consitus ulmo, Atque suburbani nobilis umbra loci. Sæpius hic blandas spirantia sidera flammas, Virgineos videas præteriisse choros. Ah quoties digna stupui miracula formæ Quæ possit senium vel reparare Jovis! Ah quoties vidi superantia lumina gemmas, Atque faces, quotquot volvit uterque polus; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque fluit puro nectare tincta via; Et decus eximium frontis, tremulosque capillos, Et quæcunque vagum cepit amica Jovem : Tuque urbs Dardaniis, Londinum, structa colonis, |