Rozpravy České akademie věd a umění, Třída 3: Filologická, Volumi 6-8

Copertina anteriore
Nakladem Akademie., 1893

Dall'interno del libro

Pagine selezionate

Altre edizioni - Visualizza tutto

Brani popolari

Pagina 159 - Exsultatque animis, et spe iam praecipit hostem. Qualis ubi abruptis fugit praesepia vinclis Tandem liber equus, campoque potitus aperto Aut ille in pastus armentaque tendit equarum, Aut adsuetus aquae perfundi flumine noto 495 Emicat, arrectisque fremit cervicibus alte Luxurians; luduntque iubae per colla, per armos.
Pagina 227 - P. Cloelio M. Horatio L. Geganio. Erat autem et materia et causa seditionis aes alienum ; cuius noscendi gratia Sp. Servilius Priscus Q. Cloelius Siculus censores facti, ne rem agerent bello impediti sunt ; 3 namque trepidi nuntii primo, fuga deinde ex agris legiones Volscorum ingressas fines popularique pas4 sim Romanum agrum attulere.
Pagina 185 - Pœnus recepisset, argentumque pro eis debitum, ssepejactata in senatu re, quoniam non consuluisset patres, tardius erogaretur, inviolatum ab hoste agrum, misso Romam Quinto filio, vendidit fidemque publicam impendio privato exsolvit.
Pagina 12 - Idem hic annus censurae initium fuit, rei a parva origine ortae, quae deinde tanto incremento aucta est, ut morum disciplinaeque Romanae penes eam regimen...
Pagina 84 - Decemvirorum vos 8 pertaesum est ; coegimus abire magistratu. Manente in eosdem privates ira vestra mori atque exsulare nobilissimos viros honoratissimosque passi sumus.
Pagina 259 - Pronomen auf dasselbe als ein schon dagewesenes, also bestimmtes, hinweisen. Ebenso konnte man gelegentlich das Pronomen zu einem Begriff setzen, den man als bekannt bezeichnen wollte, und so kam das Pronomen in häufige Verbindung mit gewissen Substantiven. Wie nun aber ein einzelnes Ding, z. B. ein Pferd, als ein bestimmtes bezeichnet werden kann, so kann man auch die Gesammtheit der Pferde als etwas Bestimmtes z. B. der Gesammtheit der Rinder gegenüberstellen. So kam das Pronomen dazu, auch bei...
Pagina 231 - Inopsque senatus auxilii humani ad deos populum ac vota vertit: lussi cum coniugibus ac liberis supplicatum ire pacemque exposcere deum. Ad id, quod sua quemque mala cogebant, auctoritate publica evocati omnia delubra implent. Stratae passim matres crinibus templa verrentes veniam irarum caelestium finemque pesti exposcunt.
Pagina 38 - Herausgeber wart umbe, sich! interpungieren , und sich für den imp. von sehen nehmen, darf. oder sind alle jene beispiele nichts als adverbiale Verhärtungen, deren sich, an der dritten persou entsprungen, hernach ungefühlt mit der präp. auf andere falle erstreckt wurde?
Pagina 86 - Sed Mysis ab ea egreditur. At ego hinc me ad forum , ut Conveniam Pamphilum , ne de hac re pater imprudentem opprimat.
Pagina 29 - Zeiten ein aqlat = vptr nicht möglich war. Es hängt demgemäss die Entscheidung über unsere Stelle von der Frage ab, in welcher Zeit die Doloneia entstand. Möglicher Weise war das Sprachgefühl dem Verfasser derselben schon in dem Masse erlahmt, dass er, was nur beim adjektivischen Reflexivum sprachgemäss war, fälschlich auf das Substantivum übertrug. Anderenfalls muss angenommen werden, dass ßoritfoiTi eine spätere, aber immerhin noch voralcxandrinische Correctur von ßovltfovffi ist, die...

Informazioni bibliografiche