Die Verfassung und Verwaltung des römischen Staates, Volume 1Teubner, 1881 - 805 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
Die Verfassung und Verwaltung des römischen Staates, Volume 1 Johan N. Madvig Visualizzazione completa - 1881 |
Die Verfassung und Verwaltung des römischen Staates, Volume 1 Johan Nicolai Madvig Visualizzazione completa - 1881 |
Die Verfassung und Verwaltung des römischen Staates, Volume 1 Johan Nikolai Madvig Visualizzazione completa - 1881 |
Parole e frasi comuni
Ädilen Ädilität allgemeinen alten Ämter Ascon aufser aufserhalb aufserordentliche Augustus ausdrücklich besondere bestimmt Betreff bezeichnet bisweilen Bürger Bürgerrecht Cäsar Censoren Census centuriata Centurien Cicero Claudius comitia centuriata comitia tributa curiata dafs daſs Diktator Dio Cass Dio Cassius Dionys einzelnen Epit equitum ersten erwähnt Festus Freigelassenen ganzen Gell Gesetz Gewalt gewisse grofsen heifst Hist imperium indem Inschriften interrex Jahre Kaiser Kaiserzeit Klasse konnte Konsulate Konsuln läfst Latiner legg lich Liktoren Livius Magistrate magistratus mufste Namen namentlich öffentlichen Patricier Phil Planc Plebejer plebs Plin Plut Prätoren Provinzen punischen Kriege Quästoren Recht Rede Republik Ritter Ritterstand römischen Senat Senatoren senatus Servius Tullius sieh sine suffragio Sklaven später speciellen Staat Stadt stand Statthalter Stellen Stellung Suet Sueton Sulla Thätigkeit theils Tiberius Tribunat Tribunen Varro Verhältnisse Verr VIII Volk Volkstribunen Volksversammlung Wahl ward wohl XXVII zwei zweiten punischen Kriege καὶ τῆς τῶν
Brani popolari
Pagina 531 - Quod principi placuit, legis habet vigorem: utpote cum lege regia, quae de imperio eius lata est, populus ei et in eum omne suum imperium et potestatem conferat.
Pagina 114 - ... et prima classis addita centuria, quae ad summum usum urbis fabris tignariis est data, octoginta novem centurias habeat; quibus ex centum quattuor centuriis (tot enim reliquae sunt) octo solae si...
Pagina 131 - ... recitato vetere senatu inde primos in demor- 5 tuorum locum legit, qui post L. Aemilium C. Flaminium censores curulem magistratum cepissent necdum in senatum lecti essent, ut quisque eorum primus creatus erat ; tum legit, qui aediles, tribuni plebis quaestoresve 6 fuerant; tum ex eis, qui minores magistratus cepissent, qui spolia ex hoste fixa domi haberent aut civicam coronam accepissent.
Pagina 301 - Ea potestas per senatum more Romano magistratui maxima permittitur, exercitum parare,''' bellum gerere, coercere omnibus modis socios atque cives, domi militiaeque imperium atque judicium summum habere; aliter sine populi jussu nulli earum rerum consuli jus est.
Pagina 61 - Albanos rerum potitos usque ad Tullum regem: Alba deinde diruta usque ad P. Decium Murem consulem populos Latinos ad caput Ferentinae, quod est sub monte Albano, consulere solitos, et Imperium communi consilio administrare...
Pagina 41 - Illud vero sine ulla dubitatione maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod princeps ille creator huius urbis, Romulus, foedere Sabino docuit etiam hostibus recipiendis augeri hanc civitatem oportere. Cuius auctoritate et exemplo numquam est intermissa a maioribus nostris largitio et communicatio civitatis.
Pagina 146 - Pap.): lege lulia ita cavetur: qui senator est quive filius neposve ex filio proneposve ex filio nato cuius eorum est erit, ne quis eorum sponsam uxoremve sciens dolo malo habeto libertinam aut earn, quae ipsa cuiusve pater materve artem ludicram facit fecerit.
Pagina 117 - Nee mirari oportet hunc ordinem, qui nunc est post expletas quinque et triginta tribus, duplicato earum numero centuriis iuniorum seniorumque, ilcarium.
Pagina 235 - Is qui non universum populum sed partem aliquam adesse iubet, non comitia sed concilium edicere debet. Tribuni autem neque advocant patricios neque ad eos referre ulla de re possunt. Ita ne leges quidem proprie sed plebisscita appellantur quae tribunis plebis ferentibus accepta sunt, quibus rogationibus ante patricii non tenebantur, donec Q.
Pagina 174 - Equitum turmas frequenter recognovit, post longam mtercapedinem reducto more travectionis. sed neque detrahi quemquam in travehendo ab accusatore passus est, quod fieri solebat, et senio vel aliqua corporis labe insignibus permisit, praemisso in ordine equo, ad respondendum quotiens citarentur pedibus venire; *> mox reddendi equi gratiam fecit eis, qui maiores annorum quinque et triginta retinere eum nollent.