W.S. Teuffels Geschichte der römischen litteraturB.G. Teubner, 1882 - 1238 pagine |
Sommario
2 | |
8 | |
19 | |
25 | |
41 | |
53 | |
59 | |
68 | |
298 | |
316 | |
331 | |
345 | |
352 | |
363 | |
371 | |
377 | |
84 | |
97 | |
109 | |
116 | |
122 | |
124 | |
130 | |
137 | |
146 | |
180 | |
198 | |
205 | |
218 | |
228 | |
238 | |
252 | |
269 | |
280 | |
286 | |
395 | |
407 | |
414 | |
421 | |
426 | |
443 | |
449 | |
465 | |
476 | |
482 | |
495 | |
513 | |
526 | |
541 | |
561 | |
586 | |
600 | |
627 | |
1076 | |
Altre edizioni - Visualizza tutto
W. S. Teuffels Geschichte der römischen Literatur Wilhelm Sigismund Teuffel Visualizzazione completa - 1882 |
W.S. Teuffels Geschichte der römischen litteratur Wilhelm Sigmund Teuffel Visualizzazione completa - 1882 |
W.S. Teuffels Geschichte der römischen litteratur Wilhelm Sigmund Teuffel Visualizzazione completa - 1882 |
Parole e frasi comuni
apud atque auctor Ausg auszer Auszerdem Berl besonders Bresl Briefe Brut Bücher Caes Caesar Cato Catull Cicero Cicero's Claudius Cornelius Cornelius Nepos crit daher dasz dial Dichter diesz Domitian EBährens eius Ennius Epist ersten etiam fuit Gedichte Gell Gesch griechischen grosze Halle Hdss Herm Hexameter hist Horaz HPeter Hyginus Iulius iuris Jahrh läszt libri libro Livius LMüller Macrob Masze Messala MHaupt MHertz Mommsen Nerva opusc orationes orator Ovid Phil Plautus Plin Plinius Plut poeta Pollio praef Praetor Priscian quae quaestt quam quibus quidem Quintil Quintilian quod quoque Reden Redner rerum Rhetorik Ribbeck Ritschl römischen Rufus Sallust Schol Schriften scripsit Seneca sowie Stuttg Suet Sueton sunt Tacitus Terenz Teuffel Tiberius Tibull Trajan Valerius Varro Verfasser verfaszt Verg Vergil vita Werk wohl καὶ τῶν
Brani popolari
Pagina 505 - Virgilium vidi tantum. nec amara Tibullo Tempus amicitiae fata dedere meae. Successor fuit hic tibi, Galle: Propertius illi: Quartus ab his serie temporis ipse fui.
Pagina 455 - ... ceterum eidem Vario ac simul Tuccae scripta sua sub ea condicione legavit, ne quid ederent, quod non a se editum esset.
Pagina 356 - Pollio Asinius parum diligenter parumque integra veritate compositos putat. cum Caesar pleraque, et quae per alios erant gesta, temere crediderit, et, quae per se, vel consulto vel etiam memoria lapsus, perperam ediderit : existimatque rescripturum et correcturum fuisse.
Pagina 455 - Aeneida prosa prius oratione formatam digestamque in XII libros particulatim componere instituit, prout liberet quidque et nihil in ordinem arripiens: ac ne quid impetum moraretur, quaedam imperfecta transmisit, alia leuissimis uersibus ueluti fulsit, quos per iocum pro tibicinibus interponi aiebat ad sustinendum opus donee solidae columnae aduenirent.
Pagina 515 - Declamabat autem Naso raro controversias et non nisi ethicas; libentius dicebat suasorias, molesta illi erat omnis argumentatio. Verbis minime licenter usus est nisi in carminibus. in quibus non ignoravit vitia sua sed amavit...
Pagina 560 - Praeterea notat eum, quem nos dictatorem dicimus et in historiis ita nominari legimus, apud antiquos magistrum populi vocatum. hodieque id exstat in auguralibus libris et testimonium est, quod, qui ab illo nominatur, magister equitum est. Aeque notat Romulum perisse solis defectione; provocationem ad populum etiam a regibus fuisse: id ita in pontificalibus libris et alii putant et Fenestella. Eosdem libros cum grammaticus explicuit, primum verba expressa, reapse dici a Cicerone, id est re ipsa, in...
Pagina 269 - ... poetis nostris omninoque Latinis et litteris luminis et verbis attulisti atque ipse varium et elegans omni fere numero poema fecisti philosophiamque multis loéis inchoasti, ad impellendum satis, ad edocendum parum.
Pagina 40 - Aesopus auctor quam materiam repperit, hanc ego polivi versibus senariis. duplex libelli dos est : quod risum movet, et quod prudenti vitam consilio monet.
Pagina 519 - Thalia mea est. carmina cum primum populo iuvenalia legi, barba resecta mihi bisve semelve fuit. moverat ingenium totam cantata per urbem nomine non vero dicta Corinna mihi.
Pagina 719 - Itala iam studio discit memoratque iuventus. vive, precor: nee tu divinam Aeneida tempta, sed longe sequere et vestigia semper adora. mox, tibi si quis adhuc praetendit nubila livor, occidet, et meriti post me referentur honores.