HET VAGEVUUR.

EERSTE ZANG.

DE OEVER. CATO.

Dante en Virgilius hebben de onderaardsche grot verlaten, langs welke zij uit de hel kwamen. Zij bevinden zich op het zuidelijk halfrond, waar de oceaan een rond eiland omgeeft, in welks midden zich een hooge berg verheft, de tegenvoeter van den Sinaï, die bij Jerusalem ligt. De berg gelijkt een afgeknotten kegel en heeft elf omgangen. Het bestijgen, aanvankelijk zeer moeielijk, wordt gemakkelijker tot men de kruin bereikt, waar het aardsche paradijs is. De beneden en drie volgende omgangen vormen het Voorvagevuur, waarin vier soorten van tragen boeten; de zeven hoogere bevatten de zielen, die aan de zeven hoofdzonden schuldig waren. De dichters wenden zich links en ontmoeten Cato Uticensis, die het eiland bewaakt. Hij vraagt naar de rede hunner verschijning en onderricht hen in hetgeen Dante te doen heeft, alvorens den berg te bestijgen.

I.

I.

1.

't Schip van mijn Geest, zoo wreede zee ontvaren,
Hijscht thans de zeilen om vooruit te dringen
In beter water en op kalmer baren.

Per correr miglior acqua alza le vele
Omai la navicella del mio ingegno
Che lascia dietro a sè mar si crudele.

De wreede zee der hel is verlaten voor de betere

4.

7.

IO.

4.

7.

IO.

En 'k zal dat tweede geestenrijk bezingen,

Waar 's menschen ziel gezuiverd wordt en waardig
Om op te stijgen naar de hemelkringen.

De poëzy des doods zij hier weêr vaardig,
O Heilge Musen! want U hoort mijn leven;
Kalliopee verrijze om, edelaardig,

Mijn lied een weinig van den toon te geven,
Wiens klank de ellendige eksters zóó forsch hoorden,
Dat zij naar geen vergifnis durfden streven.

E canterò di quel secondo regno,
Dove l'umano spirito si purga,
E di salire al ciel diventa degno.

Ma qui la morta poesia risurga,

O sante Muse, poichè vostro sono,
E qui Calliopea alquanto surga,

Seguitando il mio canto con quel suono
Di cui le Piche misere sentiro

Lo colpo tal, che disperar perdono.

wateren van het vagevuur. De razernij der reddeloos verlorenen wordt niet meer aanschouwd, alleen het lijden van hen, die op den hemel mogen hopen.

6. Het vagevuur is de plaats, waar de zielen gezuiverd worden van de vlekken der zonde. Allegorisch bedoelt Dante het leven, aanvankelijk vol moeite, daarna ligter en ten slotte aangenaam, dat de mensch moet leiden om vrede en geluk te erlangen, n. 1. door het versterven der booze neigingen, het verbeteren der dwalingen, het bekeeren tot de deugd.

10. Kalliope, de muse van het het heldendicht. Negen zusters, dochters van Pierus, koning van Pella in Macedonië, daagden de musen tot een wedstrijd uit, werden overwonnen en tot straf harer aanmatiging in eksters veranderd. Dante vraagt van Kalliope dien zangtoon, welke de negen zusters zoo trof, dat zij er aan wanhoopten, vergiffenis voor hare vermetelheid te verwerven. Ovid. Metam. Lib. V, 339.