Fraxinus in silvis pulcherrima, pinus in hortis, Incipias servosque tuos quos aere pararis, 2. Si foret in terris rideret Democritus.-Juv. Non possem vivere, nisi in litteris viverem.-CIC. 3. Quid tu fecisses, si te Tarentum misissem ?-CIC. Si bellum hoc, si hic hostis, si ille rex contemmendus fuisset, neque tanta cura senatus et populus Romanus suscipiendum putasset, neque tot annos gessisset.—CIC. Semper mihi rectum consilium dedisti, cui si auscultassem, ex felicissimis fuissem.-CIC. 4. Ego vero, iudices, ipse me existimarem nefarium si amico. defuissem. CIC. Si me audissent, viverent.-CIC. Si mihi nunc de rebus gestis esset nostri exercitus imperatorisque dicendum, plurima et maxima praelia commemorare possem.-Cic. THE RELATIVE PRONOUN QUI. 222. Notice the following uses of the Relative :— 1. To define a word in a sentence. 2. To qualify a sentence by introducing a Final, Consecutive, or Causal clause. 3. To connect sentences. 1. A relative clause, qualifying a word or phrase, is called an Adjectival Clause, because it performs the office of an Adjective. The verb in such a clause is naturally in the Indicative, because a fact is stated; thus Caesar his de causis, quas commemoravi, Rhenum transire decreverat. Ille est vir, qui nos extorres expulit patria. Omnes homines, qui de rebus dubiis consultant, ab odio, amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet. Omnes, qui aderant, magno fletu auxilium a Caesare petere coeperunt. Prope oblitus sum, quod maxime fuit scribendum. Imperium Graeciae fuit penes Athenienses, Atheniensium potiti sunt Spartiatae, Spartiatas superavere Thebani, Thebanos Macedones vicerunt, qui ad imperium Graeciae brevi tempore adiunxerunt Asiam bello subactam. Galli deorum numero eos solos ducunt, quos cernunt, et quorum aperte opibus iuvantur, Solem et Vulcanum et Lunam. Haud facile emergunt, quorum virtutibus obstat Res angusta domi.-Juv. Mihi omnium, quibus praesum, salus, liberi, fama, fortunae, sunt carissimae. Timeo ne C. Verres omnia, quae fecit, impune fecerit. Obest plerumque iis, qui discere volunt, auctoritas eorum, qui se docere profitentur; desinunt enim suum iudicium adhibere. 2. In clauses of this kind, which are called Adverbial, the verb is in the Subjunctive mood, for the reasons given in the remarks on the construction of sentences introduced by Final, Consecutive, and Causal Conjunctions: examples are— FINAL, Clusini legatos Romam, qui auxilium ab senatu peterent, misere, The men of Clusium sent envoys to Rome to beg for aid from the Senate. Caesar praemittit ad Boios qui de suo adventu doceant hortenturque, ut in fide maneant atque hostium impetum magno animo sustineant. Lacedaemonii, devictis Atheniensibus, triginta viros imposuere, qui rempublicam tractarent. CONSECUTIVE, Non ego is sum, qui mortis periculo tenear, I am not a man to be restrained by the risk of death. CAUSAL, Magna est Pelopis culpa, qui non erudierit filium, son. NOTE. Non ego sum, qui... meaning, I am not a man to . . ., or, I am not the kind of man to . . . takes the Subjunctive. Non ego sum, qui . . . meaning, I am not the man who... takes the Indicative. Compare, for example, the following passages taken from the same pages of Cicero and Livy : Ego is sum qui nihil unquam mea potius, quam meorum civium causa fecerim. Ego sum, qui nullius vim plus valere volui, quam honestum otium.-CIC. Ista sententia ea est, quae neque amicos parat nec inimicos tollit. Ea est Romana gens, quae victa quiescere nesciat.-LIVY. So again— Ego sum ille consul, cui non forum, non campus, non domus vacua periculo fuit.-CIC. Habetis eum consulem, qui parere vestris decretis non dubitet.-CIC. 3. The relative often stands at the commencement of a sentence, in cases where we use a demonstrative pronoun and a conjunction Dum populi Romani nomen extabit, quod quidem erit, si = Grave ipsius conscientiae pondus est; qua sublata, jacent omnia; where qua = et eā. Messanam sibi Verres urbem delegerat, quam haberet Haec tibi ridicula videntur. Non enim ades: quae si 223. A relative clause referring to an antecedent of which the writer chooses to speak indefinitely has the Subjunctive— Sunt qui putant, There are some who think, Sunt qui putent, There are some who think, are types of constructions in common use; in the first, the writer makes the statement as of some definite persons, in the other he chooses to speak indefinitely. Compare also the following sentences from Sallust Haud longe a flumine Mulucha, quod Iugurthae Bocchique regnum disiungebat, erat mons saxeus. Neque flumen, neque mons erat, qui fines eorum discerneret. The negatives in the latter passage taking the remark out of the region of fact, and rendering it a mere conception of the writer. So in such sentences as these Nihil est quod deus efficere non possit. Nemo est qui tibi sapientius suadere possit te ipso. Nemo est qui non hanc animi affectionem probet. Mea sententia, qui reipublicae sit hostis, felix esse nemo potest. Multa, quae nostri causa nunquam faceremus, facimus causa amicorum. Apud Epicureos nihil est, quod atomorum concursus efficere non possit. Rex omnia, quae ad bellum necessaria essent, quam celerrime comparari iussit. Nemo est, qui me amat, qui te non amet. Nemo est orator qui se Demosthenis similem esse nolit. De republica quod tibi scribam nihil habeo. Novi quod ad te scriberem nihil erat. Innocentia est affectio talis animi, quae noceat nemini. 224. Quin is used for Qui. non in the nominative with all genders MASC. Quis est, quin cernat quanta vis sit in sensibus. FEM. Nulla est tam facilis res, quin difficilis sit, quam invitus facias; where quam = si eam. NEUT. Nihil tam difficile est quin quaerendo investigari possit. 225. When the statements and opinions of others are reported, the Subjunctive is used in a relative clause Zenoni placuit bonum esse solum quod honestum esset. Xerxes praemium proposuit (ei), qui invenisset novam voluptatem. |