MARCI TULLII CICERONIS EPISTOLAE. RECOGNOVIT D. ALBERTUS SADOLINUS WESENBERG, PEAECEPTOR PRIMARIUS SCHOLAE CATHEDRALIS VIBURGENSIS. VOL. II. INSUNT EPISTOLARUM AD ATTICUM LIBRI XVI., AD S. M. BRUTUM LIPSIAE. IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI. MDCCCLXXIII. PRAEFATIO. In Epistolis ad Atticum et ad Brutum recognoscendis his codicum et editionum notis usus sum: Z est codex Tornaesianus (Z1 est Z ex Lambini testimonio, Zb ex Bosii), vc. „vetus codex" Lambini, C Cratandrinus, A Antonianus Malaspinae, F Faernianus eiusdem, M Mediceus, ß Balliolensis, h Helmstadiensis, Oxx. Oxonienses y et q, R editio Romana, J Jensoniana, a Ascensciana, c Cratandrina (quae quas scripturus ab Ascensianis discrepantes habet, earum pleraeque mihi ex C sumptae videntur), v Victoriana, m Manutiana, 7 Lambiniana (quae tacite multa ex Z recepit), b Bosiana, g Graeviana. De codicum auctoritate ego haud paullo aliter iudicavi atque Baiterus: primum melioribus annumeravi A et F, quorum bonitatem post Malaspinam criticum neminem satis attendisse valde miror; deinde gradus dignitatis ille illos ponit: 1) M, 2) C, 3) Wurzeburg., 4) Z, ego hos: 1) Z et vc. 2) C et Wurz., 3) A et F, 4) M, qui multis locis, a prima quidem manu, corruptior est, quam ẞhq, alii „deteriores" iique, ex quibus R, J, a2 editae correctaeve sunt. Hoc meum iudicium accuratius hic confirmare necesse vix est: satis, |