10

καὶ ῥώμῃ σώματος προύχων, ἀρθεὶς τῇ ταραχῇ τῶν πραγμάτων ἐτόλμησε περιθέσθαι διάδημα. καὶ πλήθους συστάντος περὶ αὐτόν, βασιλεὺς καὶ αὐτὸς ἀναρρηθεὶς τὸ ἐν Ἱεριχοῦντι βασίλειον πίμπρησι καὶ ἄλλους δὲ τῶν βασιλικῶν οίκων, διαρπάσας τὰ ἐν 5 αὐτοῖς. ἀλλὰ τούτῳ Γράτος μάχην συνάψας, τό τε πολὺ τοῦ μετ ̓ αὐτοῦ πλήθους διέφθειρε, καὶ αὐτοῦ τοῦ Σίμωνος τὴν κεφα λὴν κρατήσας ἀπέτεμε. καὶ ἄλλοι δὲ στασιασταὶ κατὰ τὸν και ρὸν ἐκεῖνον ἐγένοντο, κακοῦντες καὶ Ῥωμαίους καὶ τοὺς βασιλικούς.

2. Οὔαρος δὲ ἐν Συρίᾳ μαθὼν τὰ κατὰ τὸν Σαβίνον, C ἠπείγετο τοῖς ἐν Ἰουδαίᾳ πολιορκουμένοις ἀλέξασθαι. άθροισθείσης δὲ ἐν Πτολεμαΐδι τῆς αὐτοῦ δυνάμεως πάσης, μέρος τι ταύτης τῷ υἱῷ παραδοὺς Γαλιλαίους ἐξέπεμψε πολεμεῖν· ὃς συμβαλὼν ἐκείνοις ἐκράτησεν. Οὔαρος δὲ τῷ λοιπῷ τοῦ στρατεύ 15 ματος προσιὼν εἰς Ἱεροσόλυμα, εἰς δειλίαν τοὺς πολιορκοῦντας τῶν Ἰουδαίων ἐνέβαλε καὶ λιπόντες τὴν πολιορκίαν ἡμίεργον ᾤχοντο. Οὐάρου δὲ τοῖς Ἱεροσολυμίταις ἐγκαλοῦντος διὰ τὸν πόλεμον, ἐκεῖνοι τὴν τοῦ πλήθους σύνοδον διὰ τὴν ἑορτὴν ἔλεγον γεγονέναι, τὸν δὲ πόλεμον παρὰ τῶν ἐπηλύδων. καὶ ὁ Οὔαρος 20 πέμψας κατὰ τὴν χώραν ἐπεζήτει τοὺς αἰτίους τῆς στάσεως, καὶ D εὑρὼν ἐνίους ἐκόλασε· δισχίλιοι γὰρ ἐσταυρώθησαν. καὶ ἕτεροι δὲ περὶ μυρίους Οὐάρῳ κατ' αὐτῶν ὡρμηκότι παρέδωκαν ἑαυ

1 καὶ ῥώμη σώματος A Josephus, σώματος καὶ ῥώμῃ PW. 13 γαλιλαίους Α Iosephus, Γαλιλαίοις PW.

FONTES. Cap. 2. Iosephi Ant. 17 10 S 9-13 § 4.

servus, vir pulcher et magnitudine et robore corporis praecellens, rerum turbis impulsus diadema sumere audet, ac multitudinis concursu et ipse rex appellatus Hierichuntiam et alias multas domos regias incendit atque diripuit. verum Gratus praelio commisso plerosque cecidit, ipsiusque Simonis caput amputavit. atque alii quoque illo tempore seditionibus motis et regios et Romanos infestarunt.

2. Varus autem cum in Syria audivisset quo loco res Sabini essent, opem obsessis in Iudaea ferre maturabat; et omnibus legionibus suis Ptolemaide coactis filium cum parte ad bellum Galilaeis inferendum ablegavit: quos ille adortus vicit. ipse cum reliquo exercitu Hierosolyma profectus Iudaeis terrorem incussit, ut omissa obsidione abirent. Hierosolymitani vero a Varo ob bellum factum accusati responderunt, populi conventum ob festivitatem esse factum, bellum vero ab advenis esse excitatum. itaque Varus militibus in agros missis auctores seditionis inquisivit; et nonnullis repertis ad duo milia in cruces egit. sed et alii circiter decies mile Varo contra eos ducenti se dediderunt.

τούς· ὁ δὲ πρὸς Καίσαρα πέμπει τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν· Καῖσαρ δὲ μόνους ἐκόλασεν ὅσοι συγγενεῖς ὄντες Ηρώδου συνεστράτευον τοῖς στασιασταῖς.

Εἰς δὲ Ῥώμην ἐξ Ἰουδαίας πρέσβεις ἀφίκοντο, καὶ τοῦ Καίσαρος συστησαμένου συνέδριον οἱ πρέσβεις συνισταμένους 5 ἔχοντες τῶν ἐπὶ Ῥώμης Ἰουδαίων περὶ ὀκτακισχιλίους αὐτονομίαν ᾔτουν. καὶ ἐπὶ κατηγορίαν τῶν Ἡρώδου τρέπονται παρανομη Ρ Ι 263 μάτων· οὐ γὰρ βασιλέα, τύραννον δ ̓ ἐκεῖνον ἐκάλουν. πολλῶν γὰρ πολλάκις κακώσεων τῷ ἔθνει ἔφησαν συμβεβηκυιῶν οὐδεμίαν ἐξισοῦσθαι ταῖς αὐτῷ ἐπενηνεγμέναις παρ' ἐκείνου κακώσεσιν. 10 οἰόμενοι οὖν πάντα τῆς βασιλείας κρατήσοντα Ηρώδου ἔσεσθαι μετριώτερον, ἀσμένως τὸν ̓Αρχέλαον προσειπεῖν βασιλέα. ὁ δὲ δείσας ὥσπερ μὴ οὐχ Ηρώδου νομίζοιτο παῖς εἰ τοῖς Ἰουδαίοις ἠπιώτερος φαίνοιτο, τρισχιλίων ἀνδρῶν σφαγὴν κατὰ τὸ τέμενος ἐποιήσατο, καὶ ταῦτα μηδέπω σοῦ, Καῖσαρ, αὐτῷ τὴν ἀρχὴν 15 βεβαιώσαντος. καὶ ταῦτα λέγοντες ἠξίουν βασιλείας καὶ τοιῶνδε Β ἀρχῶν ἀπηλλάχθαι, προσθήκην δὲ γεγονέναι Συρίας καὶ τοῖς ἐκεῖ στελλομένοις Ρωμαίων στρατηγοῖς ὑποκεῖσθαι.

Οἱ μὲν οὖν ταῦτα ᾐτοῦντο, οἱ δὲ περὶ τὸν ̓Αρχέλαον ἀπολογούμενοι τούς τε βασιλεῖς, τὸν πατέρα λέγω καὶ τὸν υἱόν, τῶν 20 ἐγκλημάτων ἀπέλυον, καὶ Ἰουδαίοις ἐπενεκάλουν στάσεις καὶ νεω

2 συνεστρατεύοντο Α. 7 Ηρώδου – παρανομημάτων Α, Ηρώδη παρανομηθέντων PW, Ηρώδου παρανομιών Iosephus. 11 κρατήσοντα Α, κρατήσαντα PW: Iosephus τὸν ἐπὶ βασιλείᾳ ἐσόμενον. 13 μὴ ὥσπερ Α. 14 σφαγὴν post τέμενος Α. 15 τὴν ἀρχὴν αὐτῷ Α.

quorum principibus Romam missis, Herodis duntaxat cognati qui cum seditiosis militarant a Caesare suppliciis affecti sunt.

Post haec Iudaeorum legati Romam venerunt, et indicto a Caesare concilio, Iudaeorum circiter octo milibus qui Romae degebant suffragantibus, libertatem postularunt. ad iniquitatis Herodianae accusationem conversi eum non regem sed tyrannum vocabant. nam cum Iudaica gens saepe graviter afflicta esset, nullas tamen aerumnas cum iis esse conferendas quas sub illo tolerassent. cum autem Archelaum, quem rerum potitum Herode moderatiorem fore putassent, cupide regem appellassent, eum veritum ne non germanus Herodis filius haberetur si mitiorem Iudaeis se praeberet, trium milium virorum caedem in templo edidisse, idque regno a Caesare nondum confirmato. his dictis petierunt ut regno et id genus imperiis liberati, et Syriae attributi, Romanorum praetoribus eo mitti solitis parere iuberentur.

Quae cum Iudaei postularent, Archelai patroni defensione utriusque regis, tam patris quam filii, suscepta, et obiectis criminibus refutatis, Iudaeis seditiones novarumque rerum studium obiecerunt. Caesar

τερισμούς. ὁ μέντοι Καῖσαρ βασιλέα μὲν οὐκ ἀποδείκνυσι τὸν Αρχέλαον, τὸ δὲ ἥμισυ δίδωσι τῆς πατρικῆς ἀρχῆς, ἐπαγγελλό- W I 188 μενος ὀνομάσειν καὶ βασιλέα εἰ καλῶς ἄρχοι· ἦν δὲ ὁ τῆς αὐτῷ νεμηθείσης χώρας δασμὸς ἐτήσιος ἑξακόσια τάλαντα. τὴν δ ̓ 5 ἑτέραν ἡμίσειαν μοῖραν διχῆ διελὼν Αντίπᾳ καὶ Φιλίππῳ παισὶν ἑτέροις Ηρώδου διένειμε· καὶ τῷ μὲν Ἀντίπᾳ ἡ νεμηθεῖσα χώρα C εἰσφορὰν ἐποιεῖτο διακόσια τάλαντα, Φιλίππῳ δὲ ἡ παραδοθεῖσα μερὶς ἑκατὸν εἰσέφερε τάλαντα. τῇ δὲ Σαλώμῃ ἐφ ̓ οἷς ὁ Ἡρώ δης κατέλιπε καὶ τὸ ἐν Ασκάλωνι βασίλειον δίδωσιν· ἐκ πάντων 10 δ ̓ εἰσήγετο ταύτῃ δασμὸς ἑξήκοντα τάλαντα.

Καὶ ταῦτα μὲν οὕτως διῴκητο· νεανίας δέ τις Ἰουδαῖος εἰσῴκισεν ἑαυτὸν εἰς τὴν ̔Ηρώδου συγγένειαν, ἐπεὶ τὴν μορφὴν ὡμοίωτο Αλεξάνδρῳ τῷ ἀνῃρημένῳ υἱῷ Ηρώδου. καί τινα παραλαβὼν ὁμόφυλον ἄνδρα πονηρόν τε καὶ συγχέαι δυνάμενον 15 πράγματα, Αλέξανδρον ὠνόμαζεν ἑαυτὸν τὸν Ηρώδου υἱόν, ὡς ὑπό τινων τῶν ἀνελεῖν ἄμφω τοὺς ἀδελφοὺς ἐσταλμένων άλλων D ἀνῃρημένων, αὐτῶν δὲ περισωθέντων καὶ διακεκλεμμένων. καὶ λόγοις τοιούτοις ἠπάτα τοὺς ἐντυγχάνοντας, κἀντεῦθεν πλεῖστα συναγαγὼν χρήματα εἰς Ρώμην ἠπείγετο. Καῖσαρ δὲ ἠπίστει 20 μὲν ῥᾳδίως απατηθῆναι Ηρώδην, ἀγαγὼν δ ̓ εἰς ὄψιν αὐτῷ τὸν ψευδαλέξανδρον, οὐκ ἠπάτητο. τὸ μὲν γὰρ εἶδος εἶχεν ἐμφερὲς πρὸς τὸν ̔Ηρώδου ̓Αλέξανδρον, ὑπ ̓ αὐτουργίας δ ̓ ἐτετράχωτο,

4 δασμὸς ὁ ἐτήσιος Α. 13 ἡρώδου υἱῷ Α. 22 ἐτετρυχωτο Α: idem Io. Cocceius

3 post βασιλέα A add αὐτὸν.
11 διώκητο δέ τις Ἰουδαῖος νεανίας Α.
20 αὐτῷ] αὐτὸν Α.
ad Iosephum.

autem Archelaum non declaravit regem; sed paterni principatus semisse concesso pollicitus est, si bene imperaret, se eum etiam regem appellaturum esse. fuit autem proventus dicionis illi attributae 600 talentum. alterum semissem in duas partes divisum Antipae et Philippo, aliis Herodis liberis, distribuit; unde hic 100, ille 200 talentum reditus percipiebat. Salomae legata Herodis reliquit et Ascalonensem regiam attribuit; ex quibus omnibus 60 talenta ad eam redibant.

His ita ordinatis Iudaeus quidam adolescens, quia Alexandro Herodis interfecto filio facie similis erat, adscito quodam populari suo, viro improbo et turbulento, Alexandrum Herodis filium se professus est. nam cum quidam ad utrumque fratrem tollendum missi essent, alios esse interfectos, ipsos vero conservatos et clam subductos asserebat. qua oratione imponebat hominibus. et maxima pecunia sic coacta Romam properavit. Caesar vero, qui non temere deceptum esse Herodem crederet, Alexandro ficticio in conspectum adducto non deceptus est: nam facie quidem similis erat Herodis Alexandro, sed opere manuum factus

καὶ πρὸς τὸ σκληρότερον αὐτῷ ἐπεφύκει τὸ σῶμα, ἀλλ ̓ οὐχ ὡς τὸ ἐκείνου ὑπὸ τρυφῆς μεμαλάκιστο. ἐξήταζεν οὖν ὁ Καῖσαρ περὶ ̓Αριστοβούλου ποῖ ἂν εἴη· φαμένου δ ̓ ἐκείνου ἐν Κύπρῳ Ρ Ι 264 καταλελείφθαι, ἵν ̓ εἴ τι περὶ ἐμὲ συμβαίη δεινόν, μὴ πάντη τὸ τῆς Μαριὰμ ἐπιλίπῃ γένος, κατὰ μόνας ὁ Καῖσαρ τὸν ψευδαλέ- 5 ξανδρον ἀπολαβών, τὸ ἀληθὲς ἐρεῖν αὐτῷ προετρέπετο, ἐπὶ μισθῷ τοῦ τυχεῖν σωτηρίας. ὁ δὲ ἐκφαίνει τῷ Καίσαρι τὸ σκαιώρημα. ὁ Καῖσαρ δὲ ἐρρωμένον αὐτὸν πρὸς αὐτουργίαν ὁρῶν, τοῖς ἐρέω ταις συνέταξε· τὸν δ ̓ ἐπὶ τούτοις ἐκείνῳ συμπνέοντα ἔκτεινεν.

̓Αρχέλαος δὲ τὴν ἐθναρχίαν παραλαβὼν ἀφαιρεῖται τὴν 10 ἀρχιερωσύνην ἐξ Ιωαζάρου τοῦ Βοηθοῦ, καὶ ἀντικαθίστησιν Ἐλεάζαρ τὸν ἐκείνου ἀδελφόν. καὶ Γλαφύραν ἄγεται πρὸς γάμον τὴν ̓Αρχελάου παῖδα, ̓Αλεξάνδρου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ γαμετήν, ἀφ ̓ οὗ καὶ τέκνα ἦν αὐτῇ, ἀπειρημένου τῷ νόμῳ ἀδελφῶν Β ἄγεσθαι γυναῖκας παῖδας ἐκ τῶν τεθνεώτων ἐχούσας. καὶ τὸν 15 Ἐλεάζαρ δὲ μετὰ μικρὸν ἐκβαλὼν Ἰησοῦν ἀντεισήγαγε τὸν παῖδα Σεέ. ἀνύων δ ̓ ἔτος ἐν τῇ ἀρχῇ δέκατον κατηγορήθη παρὰ Καί σαρι πρὸς τῶν ὑπηκόων ὡς ὠμῶς καὶ τὸ ὅλον τυραννικῶς κεχρημένος τοῖς πράγμασιν. ὁ τοίνυν Καῖσαρ μετακαλεῖται ταχέως αὐτόν, καὶ ἀκροασάμενος τῶν κατηγόρων κἀκείνου, ἐκείνου μὲν 20 φυγαδείαν καταψηφίζεται, τὰ δὲ χρήματα ἀπηνέγκατο.

Ονείρῳ δὲ τὸ μέλλον ἐδηλώθη τῷ ̓Αρχελάῳ. ἐδόκει γὰρ ἀστάχυας ὁρᾶν δέκα ἀκμαίους καὶ πλήρεις σίτου βιβρωσκομένους

6 τἀληθὲς Α.

9 ἐκεῖνον Α.

11 Ιωαζάρου] Ιωὰς Α. 15 παῖδας – ἐχούσας W. utrumque in Iosephi codicibus. 23 ἀστάχυας Α Iosephus, στάχυας Ρ.

cf. p. 462 v. 22, 474 v. 7, 476 v. 19.
additamentum Zonarae. 17 Σεέ] σιὲ

asperior et corpore rigidiore, non, ut ille, delicato et molli. Caesare vero quaerente ubi Aristobulus esset, respondit in Cypro esse relictum, ut si quid sibi accidisset, Mariammae genus non penitus interiret. Caesar vero hominem seductum hortatus est ut veritatem sibi diceret, salute promissa. qui cum imposturam exposuisset, Caesar illum tolerando labori aptum videns in remiges rettulit: eius vero socium occidit.

Archelaus ethnarchia suscepta sacerdotium Ioazaro Boethi filio ereptum in fratrem eius Eleazarum transfert. Glaphyram matrimonio sibi iungit, Archelai filiam, et Alexandri fratris, e quo liberos susceperat, viduam. est autem lege interdictum ne mortuorum fratrum uxo res, e quibus illi susceperint liberos, fratribus nubant. Eleazaro quoque paulo post eiecto Iesum Seis filium in eius locum substituit. decimo imperii anno accusatus est a subditis apud Caesarem quod crudelem ac plane tyrannum se praeberet; ab eoque celeriter arcessitus, causa dicta, opibus ademptis in exsilium missus est.

Eum eventum Archelaus somnio ante cognoverat. visus enim sibi erat decem spicas robustas et frumento plenas videre, quae a bobus

ὑπὸ βοῶν. ἄλλοι μὲν οὖν ἄλλως ἐξηγοῦντο τὸν ὄνειρον, Σίμων δὲ τὸ γένος Ἐσσαῖος μεταβολὴν πραγμάτων ἔλεγε φέρειν 'Αρχελάῳ τὴν ὄψιν, οὐ μέντοι ἐπ ̓ ἀγαθῷ. τοὺς μὲν γὰρ βίας κακοπαθείας σύμβολον εἶναι, ζῶα ἐπ ̓ ἔργοις ταλαιπωρούμενα καὶ 5 δηλωτικὰ πραγμάτων μεταβολῆς ὅτι δι' αὐτῶν ἀρουμένη ἡ γῆ οὐκ ἐᾶται μένειν ἀκίνητος, τοὺς δὲ δέκα στάχυας σημαίνειν ἐτῶν ἀριθμόν· περιόδῳ γὰρ ἐνιαυτοῦ πληροῦσθαι τούτους καὶ ἀπαρτίζεσθαι θέρος, καὶ τὸν τῆς ἡγεμονίας χρόνον ἐξήκειν τῷ ̓Αρ χελάω.

10

Καὶ τῇ γυναικὶ δὲ τοῦ ̓Αρχελάου Γλαφύρᾳ ὄνειρος τεθέαται ἕτερος. αὕτη γάρ, ὡς ἱστόρηται, Αλεξάνδρῳ πρότερον συνῴκει ̓Αρχελάου ὁμαίμονι· ἀναιρεθέντος δ ̓ ἐκείνου Ἰόβᾳ τῷ W 1 189 Λιβύων γεγάμητο βασιλεῖ· κἀκείνου δὲ τὴν ζωὴν μεταλλάξαντος D Αρχελάῳ γίνεται τὴν συνοικοῦσαν αὐτῷ Μαριὰμ ἀποπεμψαμένῳ, 15 καὶ ταῦτα παῖδας ἐξ ̓Αλεξάνδρου ἔχουσα. ἐδόκει γοῦν ἡ γυνὴ τὸν ̓Αλέξανδρον αὐτῇ ἐπιστάντα μέμφεσθαί τε αὐτῇ καὶ λέγειν “Γλαφύρα, ἀληθεύειν ἄρα τὸν λόγον ἀπέδειξας ὃς ἀπίστους εἶναι τοῖς ἀνδράσι τὰς γυναῖκας φησί. παρθένος γάρ μοι συνοική σασα, καὶ παῖδας γεννήσασα ἐξ ἐμοῦ, λήθῃ τῶν ἐμῶν ἐρώτων 20 δευτέροις γάμοις συνωμίλησας· καὶ οὐδ ̓ οὕτως σοι κόρος τῆς εἰς ἡμᾶς ἐγένετο ὕβρεως, ἀλλὰ καὶ τρίτον σαυτῇ νυμφίον παρακατέκλινας, καὶ ταῦτα ἐμὸν ἀδελφόν. ἀλλ ̓ ἐγώ σε αὖθις ἐμὴν ποιησάμενος τῆς ἐπὶ τούτῳ ἀπαλλάξω αἰσχύνης.” ταῦτα

2 τὸ μὲν γένος PW: μὲν om A Iosephus. 6 «στάχυας Iosephus.
13 ἐκείνου Α. 18 τὰς γυναῖκας τοῖς ἀνδράσι Α.
λησας Α.

20 ὡμίσ

comederentur. id somnium aliis aliter interpretantibus, Simon Essaeus visione illa mutationem ei portendi, eamque non felicem, dixit. boves enim aerumnarum esse symbolum, animal quod laboribus urgeatur, et rerum vicissitudinem designare propterea quod terra ab iis arando invertatur. decem vero spicas totidem annos significare, quibus tanto spatio completis messis absolvatur, ac tum principatus Archelai finem

fore.

Atque etiam Glaphyrae coniugi eius visum quoddam in somnis est oblatum. quae, ut antea dictum est, maritum habuit Alexandrum Archelai fratrem, eo mortuo Iubae Libyae regi, et post huius mortem Archelao, qui uxorem Mariammen repudiarat, nupsit, idque cum liberos ex Alexandro suscepisset. visus igitur est Alexander adstare mulieri et cum ea expostulare his verbis "utique verum illud verbum esse demonstrasti Glaphyra, uxores infidas esse maritis. nam tu cum mihi virgo nupta fueris et liberos pepereris, mei amoris oblita secundas nuptias experta es; nec ea nostri contumelia contenta cum tertio sponso concubuisti, eoque fratre meo. sed ego te rursus mihi vindicatam isto dede