Catilina et Iugurtha, Orationes et epistolae ex historiarum libris deperditis cum integra varietate Victoriana, Gerlachiano Kritziana1853 |
Parole e frasi comuni
Adherbal Adherbalem adversus advorsum Africa amicitiam animum antea Archelaus arma armis Asia belli bello bellum Bocchus Caesar Carbo castra castris Catilina Ceterum Cirtam civium Codd consul consulatum Cortius cuncta deditionem deinde eius eorum equitibus erant esset exercitu facere fore foret Fronto Fulvio Flacco gestas continet Hannibal haud Hispania hostibus hostis hostium Ianiculum Igitur illi imperio imperium iubet Iugurtha legati legatos Liber Macedonia magis magna Mario Marius maxume Metellus metu mihi milia milites Mithridatis neque nobilitas Numidae Numidarum Numidis occisus omnibus omnis oppidum pacem patres conscripti paucis paullo plebis Pompeio Pompeius populi Romani populum Romanum postquam postremo praeterea praetor proconsul proeliis proelio prospere publica pugnavit Quirites quoius quom quoniam quos regem regis regnum rei publicae Romae Romam saepe Scipio senatus sese sicuti simul sine sine uncis Sulla Sullam tamen tametsi tribunus plebis Turic urbem Vatic vicit virtute vobis καὶ
Brani popolari
Pagina 36 - Omnis homines, patres conscripti, qui de rebus dubiis consultant, ab odio, amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet.
Pagina 53 - Falso queritur de natura sua genus humanum, quod inbecilla atque aevi brevis forte potius quam virtute regatur. Nam contra reputando neque mains aliud neque praestabilius invenias, magisque naturae industriam hominum quam vim aut tempus deesse. Sed dux atque imperator vitae mortalium animus est, qui ubi ad gloriam virtutis via grassatur, abunde pollens potensque et clarus est, neque fortuna eget, quippe...
Pagina 7 - Igitur primo pecuniae, deinde imperi cupido crevit; ea quasi materies omnium malorum fuere. Namque avaritia fidem, probitatem ceterasque artis bonas subvortit; pro his superbiam, crudelitatem, deos neglegere, omnia venalia habere edocuit. Ambitio multos mortalis falsos fieri subegit, aliud clausum in pectore, aliud in lingua promptum habere, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare, magisque voltum quam ingenium bonum habere.
Pagina 9 - At hi contra, ignavissumi homines, per summum scelus, omnia ea sociis adimere, quae fortissumi viri victores reliquerant : proinde quasi injuriam facere, id demum esset imperio uti.
Pagina 18 - Latinis docta, psallere saltare elegantius quam necesse est probae, multa alia, quae instrumenta luxuriae sunt. Sed ei cariora semper omnia quam decus atque pudicitia fuit: pecuniae an famae minus parceret, haud facile discerneres: lubido sic accensa, ut saepius peteret viros quam peteretur.
Pagina 9 - Postquam divitiae honori esse coepere et eas gloria, imperium, potentia sequebatur, hebescere virtus, paupertas probro haberi, innocentia pro malivolentia duci coepit. igitur ex divitiis iuventutem luxuria atque avaritia cum superbia invasere ; rapere, consumere, sua parvi pendere, aliena cupere, pudorem, pudicitiam, divina atque humana promiscua, nihil pensi neque moderati habere.
Pagina 6 - Romano numquam ea copia fuit, quia prudentissumus quisque maxume negotiosus erat; ingenium nemo sine corpore exercebat; optumus quisque facere quam dicere, sua ab aliis bene facta laudari quam ipse aliorum narrare malebat.
Pagina 15 - Tantummodo incepto opus est ; cetera res expediet. Etenim quis mortalium, cui virile ingenium est, tolerare potest illis divitias superare, quas profundant in exstruendo mari et montibus coaequandis, nobis rem familiarem etiam ad necessaria deesse ? illos binas aut amplius domos continuare, nobis larem familiarem nusquam ullum esse?