Immagini della pagina
PDF
ePub

nem esse, et eventum incertum belli. Omnibus civitati- 5 bus Graeciae atque Asiae curae erat, quid Persei legati, quid Eumenes in senatu egisset: et propter adventum ejus, quem moturum aliquid rebantur, miserant pleraeque civitates, alia in speciem praeferentes, legatos. et legatio Rhodiorum erat, ac Satyrus 6 princeps, haud dubius, quin Eumenes civitatem quoque suam Persei criminibus junxisset. Itaque 7 omni modo per patronos hospitesque disceptandi cum rege locum in senatu quaerebat. Quod quum 8 contigiffet, libertate intemperantius invectus in regem, quod Lyciorum gentem adversus Rhodios concitasset, graviorque Asiae esset, quam Antiochus fuiffet; popularem quidem ac gratam populis Asiae 9 (nam eo quoque jam favor Persei venerat) orationem habuit: ceterum invisam senatui, inutilemque sibi et civitati suae. Eumeni vero conspiratio ad- 10 versus eum, favorem apud Romanos fecit. ita omnes ei honores habiti, donaque quam ampliffima data, cum sella curuli atque eburneo scipione.

erat] Videtur deeffe Inter caeteras et legatio Rhodiorum: aut quid simile. J. FR. GRON. Vir doctus malebat, Et legationis Rhodiorum erat Satyrus princeps. An forte Et legatio Rhodiorum venerat, ac Satyrus princeps.

§. 8. Quod quum contigisset] Aliter Appianus Legat.25. Senatus legatum Persei et Rhodiorum βουλομένους ἐἰς ὄψιν τὸν Ευμένη διελέγχειν, παρόντος μὲν ἔτι τοῦ Ἐυμένους ου προσήκατο· μετασάντος δὲ ἐδέξατο. Si hoc verum eft, hic particula negans

excidit, et legendum eft non contigisset. Prima syllaba vocis contigisset facile absumere potuit to non. DUKER.

Libertate intemperantius invecti] Lege intemperanti. Appianus (ibid.) ayavaкTоvνtes Kal παρρησία Χρώμενοι πλέον. J. FR. GRON.

§. 10. Favorem apud Roma. nos fecit] Forte auxit. Jam enim GRON. ante satis erat favorabilis. J. FR.

§. 1. Quanta eximia celeritate poterat] Lege quanta ma

XV. Legationibus dimiffis, quum Harpalus, quanta eximia celeritate poterat, regreffus in Macedoniam nunciaffet regi, nondum quidem parantes bellum reliquiffe se Romanos, sed ita infeftos, ut facile ad2 pareret, non dilaturos; et ipse, praeterquam quod et ita credebat futurum, jam etiam volebat, in flo3 re virium se credens effe. Eumeni ante omnes infeftus erat: a cujus sanguine ordiens bellum, Euandrum Cretensem, ducem auxiliorum, et Macedonas tres, adsuetos minifteriis talium facinorum, ad caedem regis subornat: literas que eis dat ad Praxo hospitam, principem auctoritate et opibus Delphorum.

aima. Ut lib. 10, [29, 9.] Quanto maximo possent impetu incurrerent. Ét (c. 39, 9.1 Quan ta maxima vi posset, Cominium oppugnare. Sic et Muretus. J. FR. GRON. quantus maximus paffim apud Livium obvium eft. Exempla obcurrunt 22, 3, 6. 23, 16, 12. 24, 21, 4. 35, 5. 27, 41,9. 43, 12. 49, 1. 28, 1, 6. 36, 2. 30, 25, 8. 37, 59, 1. 42, 7, 6. 44, 37, 12. V. etiam ad 7, 9, 8. et 9, 10, 10. Ex aliis exempla vide apud Celeb. Burm. ad Suet. Caes. 44. et Cortium ad Plinii 3, 21, 6. quanta maxima celeritate eft apud Liv. 21, 41, 4. Quanta maxima celeritate potui, in radicibus Alpium obvius fui. 28, 8, 2. Eo, quanta maxima posset celeritate, tenderet. 36, 44, 4. Ipse, quanta maxima celeritate potest, concitat naves. Curt. 4, 8. Ad cujus interitum vindicandum, quanta maxima celeritate potuit, contendit.

§. 3. Ad Praxo hospitam] Cl. Periz. in marginem Livii adscripsit: F. Ipatov erit nomen. quo quid voluerit, non intelli

go. Praxo eft nomen muliebre, etiam infra obvium cap. 17. Eodem modo ut Archo 40, 4. Sappho, et similia.

§. 4. Delphos adscenṣurum] Similiter mox, adscendentibus dum escensurum? et mox escen ad templum. An tamen legendentibus? V. ad 29, 11, 5.

Progressi cum Euandro] For te Praegressi. J. FR. GRONOV. V. supra ad 9, 10, 7.

§. 5. Ad templum a Cirrha] De Cirrha, utrum eadem sit, ac Crissa; an vero duo diversa oppida fuerint, vide Palmer. Graec. Antiq. 6, 3, 4. Maasvic. ad Polyaen. 6. Strateg. 13. Viros dode l' Academ. Royal. des Inscript. ctos ad Front. 3, 7, 6. et Hiftoir. tom. 3. pag. 89.

Labe terrae in aliquantum altitudinis diruta erat] Non nihil dubito, an Latine dicatur aliquid in altitudinem diruere: quia, quae diruuntur, non in altitudinem, quasi specu et hiatu quodam, considunt, sed per planum disjiciuntur et dispergun

[ocr errors]

Satis conftabat, Eumenem, ut sacrificaret Apollini, 4 Delphos adscensurum. Progreffi cum Euandro insidiatores, nihil aliud ad peragendum inceptum, quam loci opportunitatem, omnia circumeuntes, quaerebant. Adscendentibus ad templum a Cirrha, 5 priusquam perveniretur ad frequentia aedificiis loca, maceria erat ab laeva semitae paullum exftans a fundamento, qua singuli transirent; dextra pars labe terrae in aliquantum altitudinis diruta erat. poft maceriam se 6 abdiderunt, gradibus adftructis, ut ex ea, velut e muro, tela in praetereuntem conjicerent. Primo a mari 7 circumfusa turba amicorum ac satellitum procedebat:

tur. Fortaffis melius sit derupta erat. 38, 2, 13. Deruptior tumulus. 39, 2, 3. Rupes deruptae. Vel desederat. Cic. 1. de Divin. 35. Ut multa oppida corruerint, multis locis labes factae sint, terraeque desederint. et cap. 43. Labes agri Privernatis, quum in infinitam altitudinem terra desedisset. Liv. 3ο, 2, 12. Arpini campestri agro terra in ingentem sinum consederat. 32, 1,3. Terra Velitris trium jugerum spatio caverna ingenti de sederat. DUKER. Lib. 30. 38, 8. In Veliterno agro terra ingen tibus cavernis consedit. Labes terrae, ut apud Juftin. 30,4. Idem motus terrae Rhodum multasque alias civitates gravi ruina. rum labe concussiť. Vide Brisson. Lexic. ea voce.

S.7. Primo a mari circumfusa turba] An Primo agmine circumfusa? J. FR. GRONOV. Pro Primo a mari non legerem hic cum viro Celeb. Primo a. gmine. nam venerunt a Cirra, maritimo loco, ut eft in praece. dentibus. ideo dicit a mari. Se.

quitur etiam deinde, quae vox respondet zo primo adverbialiter posito. LAMB. BOS. Adversus Gronovium vulgatam scripturam defendunt etiam Doujatius et Crevierius. Et recte. Cirrha enim ad mare sita navale erat Delphensium. Pausan. in Phocic. 37. Es dè Ķippav rò èní. νειον Δελφῶν ὁδὸς μὲν ςαδίων ἐξήκοντα ἐσιν ἐκ Δελφών. Quod autem Appian Exc. Legat. num. 25. dicit en Kippas és eλovs avéßawe, id Plutarch. de Fratern. am. p. 489. (quem locum op. portune observavit Crevier.) vocat, αισθόμενοι βαδίζοντα πρὸς tov dεov àñò Jaλáõõns. Quo. modo tamen Gronov. qui passim cavere solet, ne Livius voces, quibus modo usus eft, repetat, hic Primo agmine emendare potuit, quum mox sequatur agmen?

§. 8. Cum quo institutus regi sermo erat] Ita primus edidit Vascos. At priores legunt regis sermo, perperam prioris vocis fini adhaerente litera initiali sequentis. Vide ad 28, 25, 2. insti

1

8 deinde extenuabant paullatim anguftiae agmen. Ubi ad eum locum ventum eft, qua singulis eundum erat, primus semitam ingreffus Pantaleon Aetoliae prin9 ceps, cum quo institutus regi sermo erat. Tum insidiatores exorti saxa duo ingentia devolvunt: quo rum altero caput ictum eft regi, altero humerus so10 pitus. ex semita proclivi in declive multis super prolapsum jam saxis congeftis, et ceteri quidem etiam amicorum et satellitum, poftquam cadentem videre, diffugiunt, Pantaleon conftanter inpavidus mansit ad protegendum regem.

XVI. Latrones, quum brevi circumitu maceriae decurrere ad conficiendum saucium poffent, velut perfecta re, in jugum Parnasi refugerunt eo cursu, ut, quum unus non facile sequendo per invia atque ardua moraretur fugam eorum, ne comprenso indi2 cium emanaret, occiderint comitem. Ad corpus regis primo amici, deinde satellites ac servi concurrerunt, tollentes sopitum vulnere ac nihil sentientem, 3 Vivere tamen ex calore et spiritu remanente in prae

tutus regi pro a rege. Vide ad etc.] Mihi et ante ceteri delen6, 11, 4.

§. 9. Altero humerus sopitus] Sopitum dicit Livius id, cui sensus ablatus eft, propterea, quod somno consopiti nihil sentimus. Iterum [cap.seq.] Tollentes sopitum vulnere ac nihil sentientem. TURNEBUS 30. Advers.32. Supra 1, 41, 5. Jubet bono ani. mo esse, sopitum fuisse regen subito ictu. 8, 6, 2. Inpactus imo ita est saxo, ut sopiretur. Quae loca et aliorum alia laudat Gronov. 4. Obs. 8, 120.

Ex semita proclivi in declive

dum, et locus ita diftinguendus videtur altero humerus sopi tus. Ex semita proclivi i. d. m. s. p. j. saxis congestis, ceteri quidem. DUK. Cl. Jac. Perizon. ad oram Livii emendat et difinguit, sopitus. Ex semita proclivi i. d. m. s. p. j. saxis congestis, et ceteri quidem e. a. et s. p. cadentem videre, diffuguunt, P. c. i. m. a. p. regem et latrones etc. in juga Parnassi refugerunt. Sane interpunctio haec melior eft, et vel cum Dukero particula et delen. da eft ante ceteri, vel cum Pe

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

cordiis senserunt; victurum exigua ac prope nulla spes erat. Quidam ex satellitibus, secuti latronum 4 veftigia, quum usque ad jugum Parnasí, nequidquam fatigati, perveniffent, re infecta redierunt. Adgressi 5 facinus Macedones, ut inconsulte, ita audacter coeptum, nec consulte et timide reliquerunt. Compo- 6 tem jam sui regem amici poftero die deferunt ad navem: inde Corinthum: a Corintho, per Ifthmi jugum navibus traductis, Aeginam trajiciunt. Ibi adeo 7 secreta ejus curatio fuit, admittentibus neminem, ut fama mortuum in Asiam perferret. Attalus quoque celerius, quam dignum concordia fraterna erat, credidit. nam et cum uxore fratris, et praefecto 8 arci, tamquam jam haud dubius regni haeres, est locutus. Quae poftea non fefellere Eumenem: et, 9 quamquam dissimulare et tacite habere id patique ftatuerat, tamen in primo congreffu non temperavit, quin uxoris petendae praematuram feftinationem fratri objiceret. Romam quoque fama de morte Eumenis perlata eft.

rizonio inserenda ante latrones, ut verba cohaereant. Praeterea redundare credit Crevierius vel proclivi, vel in declive.

§. 1. In jugum Parnassi refugerunt] Ita demum J. Fr. Gronov. edidit, quem recentiores secuti sunt. Superiores omnes unico sibilo hic et mox scribunt

Parnasi; quam orthographiam reftitui. Vide, quae notavi ad Silii 15, 311. Adde Casaub. ad Persii prologum v. 2. et Brouk. hus. ad Prop. 2, 23, 13.

§. 9. Dissimulare et tacite habere id patique] Forte tacitum

habere id patique. Supra 7, 1,
5. Non patientibus tacitum tri-
bunis, quod pro consule uno
plebejo tres patricios magistra-
tus etc. nobilitas sibi sumsis-
vide Gronov. ad 1, 50, 9.
set. Et ita tacitum ferre, de quo

Quin uxoris petendae praematuram festinationem] Sic Plutarch. in Apophthegm. [pag. 184.] Ὁ δὲ Εὐμενὴς φιλοφρόνως όσο οὓς ἐιπών· Μὴ σπεύδε γῆμαι πρὶν πασάμενος αυτὸν, καὶ πρὸς τὸ πελευτήσαντα ίδης. SIG. Uxor illa erat Ariarathis Cappadociae regis filia. Vide Liv. 38, 39. et

« IndietroContinua »