nibus, equestribus proeliis, in Thessalia cum Perseo parum felici eventu pugnavit. Inter Masinissam et Karthaginienses de agro fuit arbiter ad disceptandum a senatu datus. Legati missi ad civitates socias et reges rogandos, ut in fide permanerent, dubitantibus Rhodiis. Lustrum a censoribus conditum est. Censa sunt civium capita ducenta quinquaginta septem millia ducenta triginta unum. Res praeterea adversus Corsos et Ligures prospere gestas continet. salia cum Perseo parum felici eventu pugnavit] levibus expeditionibus sine copula Leid. Boend. et ed. Camp. quorum primus insuper omittit voces equestribus proeliis. Dein in Thessalia cum Perseo eventu pugnavit Voff. et Exc. Pithoei. in Thessalia prospero cum e. ventu pugnavit Leid, in Thessalia cum Perseo prospero even tu pugnavit Berg. in Thessalia cum Perseo felici eventu pugna. vit Lov. 2. Boend. Norv. et edd. ante Paris. anni 1573. De agro fuit dies ad disceptandum a senatu datus] Membr. Barber. de agro fuit arbiter ad disceptandum a senatu datus. J. FR. GRON. Neque diem certum, nam hoc eft diem dare et dicere, neque arbitrum datum dicit Livius. Vide ad c. 23, 24. DUK. de agro quaestio fuit; dies eis a senatu ad disceptan dum datus Boend. quod recipi poffet, modo legeretur dictus, pro datus. de agro fuit ei dies a senatu ad disceptandum da. tus ed. Campani. et ita Berg. nisi quod pronomen ei desit. de agro fuit arbiter in senatu ad disceptandum datus Lovel. 2. Gronovii codici consentit Leid. cujus etiam lectionem recepi. At arbitri dati Livius non meminit; verum nec diei dati, vel dicti. Tantum c. 24. nomine senatus Masiniffae nunciatur, ut de iis, de quibus Karthaginienses querantur, legatos quam primum ad senatum mittat: Karthaginiensibus, ut ad disceptandum veniant. Saepe auctorem Epitomarum a Livio diver. sa tradere, antea observavimus. Rogandos, an in fide perma. nerent] Membr. Barber. rogandos, ut in fde permanerent. J. FR. GRON. ad socios rogandos, civitates et reges, ut in fide Boend. et ed. Camp. ad socias civitates regesque rogandos, ut in fide Berg. ad civitates socias et reges rogandos, ut in fide Lovel. 2. Leid. Norvic. omnesque edd. ante ultimam Gruteri, quae perperam an in fide exhibuit. Mox est deeft in Boend. et Lov. 2. Civium capita CCLVII millia CCXXXİ] CCLXIX. m. et XV. ego contra exemplarium auctoritatem ex ipsomet Livio ca fiigo. DELRIUS. CCLVII et CCXXI Boend. CCCLVII millia CCXXXI Lov. 2. ducenta quadraginta septem millia et ducenta triginta unum Leid. et Berg. Alium numerum edidit Livius cap. 10. Hunc tamen, quem exhibet Epitome, veriorem putat Pighius in Ann. ad A. V. 15LXXIX. pag. 356. T. LIVII PATAVINI LIBER QUADRAGESIMUS SECUNDUS. I. L. Poftumius Albinus, M. Popillius Laenas quum 1 omnium primum de provinciis exercitibusque ad senatum retuliffent, Ligures utrique decreti sunt: ut 2 novas ambo, quibus eam provinciam obtinerent, legiones, (binae singulis decretae) et sociùm Latini nominis dena' millia peditum et sexcenos equites, et supplementum Hispaniae tria millia peditum Romanorum scriberent, et ducentos equites. Ad hoc 3 mille et quingenti pedites Romani cum centum equitibus scribi juffi; cum quibus praetor, cui Sardinia obtigiffet, in Corsicam transgreffus bellum gereret; interim M. Atilius, vetus praetor, provinciam obti- 4 neret Sardiniam. Praetores deinde provincias sor §. 2. Dena millia peditum et sexcentos equites] Displicet, duplicis generis numeros jungi. decem millia, hanc exercitus consularis ordinationem referens, memorat Pighius in Annal. ad A. V. LXXX. pag. 359. verum illi lectioni adversantur edd. Lego igitur dena millia peditum et sexcenos equites. Id autem permittunt typis descripti, et DC equites exhibentes; pro quo de. mum Paris. anno 1573. et sexcentos equites dederunt. V. ad 32, 28, 11. Et supplementum Hispaniae] Sic et 26, [11, 5.] Milites sub vexillis in supplementum Hi spaniae profectos audivit. So- 1 7 5 titi sunt, A. Atilius Serranus urbanam, C. Cluvius Saxula inter cives et peregrinos, N. Fabius Buteo Hispaniam citeriorem, M. Matienus ulteriorem, M. Furius Craffipes Siciliam, C. Cicerejus Sardiniam. 6 Priusquam magiftratus proficiscerentur, senatui placuit, L. Poftumium consulem ad agrum publicum a privato terminandum in Campaniam ire; cujus ingentem modum poffidere privatos, paullatim proferendo fines, conftabat. Hic, iratus Praenestinis, quod, cum eo privatus sacrificii in templo Fortunae faciundi cauffa profectus effet, nihil in se honorifice, neque publice, neque privatim, factum a Praeneftinis eflet, priusquam ab Roma proficisceretur, literas Praeneste misit, ut sibi magiftratus óbviam exiret, locum publice pararet, ubi diverteretur, ju8 mentaque, quum exiret inde, praefto effent. Ante hunc consulem, nemo umquam sociis in ulla re one9ri aut sumtui fuit. ideo magiftratus mulis tabernaculisque et omni alio inftrumento militari ornaban bus duobus locis zo Hispaniae §. 4. A. Atilius Serranus] At- §. 5. Cn. Fabius Buteo] Seri be Num. Fabius, ut dixi. SIG. Vide ad lib. praec. cap. ult. §. 5. Mox Matienius poftrema Gru. teri ed. Vide ibid. §. 7. Ut sibi magistratus obviam exiret] Is, qui summo ma giftratu apud Praeneftinos fungebatur. Praeneste municipium erat. Feftus v. Municipium, ct Flor. 3, 21, 27. In eo unus sumsiffe, ut Tusculi L. Mamilius dimum magiftratum videtur gesctator, Liv. 3, 18, 2. Lanuvii Milo dictator, Cic. pro Mil. 10. ma. gistratus Lanuvinus Liv. 41, 16, 1. quod itidem de uno accipio: nam magistratum numero singulari de pluribus, id eft de collegio multorum, non recte dici, docent Gronov. ad Livii 34, 61. et Graevius ad Justin. 2, 10. DUK. Ubi diverteretur] Forte deverteretur, et §. 10. deverti, pro diverti. V. supra ad 1, 51, 8. tur, ne quid tale imperarent sociis. privata hospitia 10 habebant; ea benigne comiterque colebant: domusque eorum Romae hospitibus patebant, apud quos ipsis diverti mos effet. Legati, qui repente 11 aliquo mitterentur, singula jumenta per oppida, iter qua faciundum erat, imperabant: aliam inpensam socii in magiftratus Romanos non faciebant. Inju- 12 ria consulis, etiamsi jufta, non tamen in magiftratu exercenda, et silentium, nimis aut modeftum, aut timidum, Praenestinorum jus, velut probato exemplo, magiftratibus fecit graviorum in dies talis generis imperiorum. II. Principio hujus anni legati, qui in Aetoliamı et Macedoniam milli erant, renunciarunt, sibi conveniendi regis Persei, quum alii abesse eum, alii aegrum esse, falso utrumque, fingerent, potestatem non factam. Facile tamen adparuisse sibi, bellum a parari, nec ultra ad arma ire dilaturum. Item in Aetolia seditionem gliscere in dies, neque discordia §. 8. Ante hunc consulem] Ta. men jam ante hunc praetores nonnullos provincialibus sumtui fuiffe indicio eft, quod 32, 27,4. de Catone praetore Sardiniae scribit Livius: Fugati ex insula foeneratores, et sumtus, quos in cultum praetorum socii fucere soliti erant, circumcisi. Vide Sigon. 2. de Ant. jure Pro. vinc. 5. DUKERUS. §. 11. Singula jumenta] Hinc originem cursus vehicularis ar. ceffendam effe, putat Spanhem. Differt. 13. de Praeftant. et us. Numism. pag. 562. DUKERUS. Iter qua faciendum erat] Par, vum eft,sed tamen monendum, ita demum edidisse Vascos. Gryph. anno 1548. et Basil. anno 1554. quos Sigonius ac recentiores secuti sunt; quum primae edd. legant faciundum. Supra hoc cap. Sacrificii in templo Fortunae faciundi caussa. V. ad 26, 36, 11. S. 12. Injuria consulis, etiamsi justa, non tamen in magistratu exercenda et silentium] ftro [Differt. ad Polyb. cap. 5. Scribe, ut et visum Schelio nosi justa. J. FR. GRON. Minus pag. 1211.] Ira consulis, etiama vulgato recedit altera Schelii conjectura. In ira consulis, et. iamsi justa, non tamen in ma. gistratu exercenda, silentium, 4 3 rum principes auctoritate sua coërceri potuisse. Quum bellum Macedonicum in exspectatione effet, priusquam id susciperetur, prodigia expiari, pacemque Deùm peti precationibus, quae editae ex fatalibus libris effent, placuit. Lanuvii claffis magnae species in coelo visae dicebantur; et Priverni lana pulla terra enata; et in Vejenti apud Rementem lapidatum; Pomptinum omne velut nubibus locuftarum 5 coopertum effe; in Gallico agro, qua induceretur S.3. Pacemque Deûm peti pre tationibus, quae editae ex fatalibus libris essent] Lege pa. cemque Deum peti precationibus, qui editi ex fatalibus li bris essent. Mox enim, editumque ab decemviris est, quibus Diis, quibusque hostiis sacrificaretur. J. FR. GRON. Decemviros ex libris Sibyllinis edidisse Deos, quibus sacrificaretur, satis conftat. Vide Liv. 21, 61. 40, 45. et alibi. Eosdem tamen ex libris fatalibus etiam precationes edidiffe, et in votis concipiendis verba praciiffe, indicat Liv. 41, 21, 10. 11. Senatus decrevit, uti decemviri libros Sibyllinos adirent. Ex decreto eorum diem unum supplicatio fuit, et Q. Marcio Philippo verba praeeunte, populus in foro votum concepit. etc. Q. Mar, cium Philippum, qui verba prae. iit, decemvirum sacrorum fuisse, ad eum locum dictum eft. Ob hanc igitur cauffam vulgatum servandum puto; in quo adsentientem habeo Crevierium, qui urguet verba finalia hujus capitis, sacrificatum est, ut decemviri scriptum ediderunt. Recipiendam non effe Gronovii emendationem, oftendit etiam vox precationibus, quae supervacua erit, nisi ad eam referantur verba sequentia. Tum enim suffecisset pacem Deûm peti. §. 4. Classis magnae species in coelo visae dicebantur] Sae. piusne? an legendum visa dicebatur. J. FR. GRON. Nihil mutandum, docet ipse Livius 24, 44,8. Et alia ludibria oculorum auriumque credita pro veris : navium longarum species in flumine Tarracinae, quae nullae erant, visae. JAČ. GRON. Cl. Perizon. ad marginem Livii observat, non exacte convenire species navium visae et species classis visae. Hic enim voci species jungi nomen singulare classis; adeoque indicari unius classis plures species, aut unam classem saepius visam: ibi vero jungi vocabulum plurale navium, id eft visas effe species plurium navium. Idem dicendum de exemplo, quod obcurrit 24, 10, 10. Hadriae aram in coelo, speciesque hominum circa eam cum candida veste visas esse. displicet itaque J. Fr. Gronovii conjectura. Supra 8, 6, 9. In quiete utrique consuli eadem dici Non |