LIX. THE FOX AND THE CROW.
Qui se laudari gaudent verbis subdolis,
Sera dan't poenas turpes pœnitentia.
Quum de fenestra Corvus raptum caseum
Comesse vellet, celsa residens arbore,
Hunc vidit Vulpes, deinde sic cœpit loqui :

O qui tuarum, Corve, pennarum est nitor!
Quantum decoris corpore et vultu geris!
Si vocem haberes, nulla prior ales foret..
At ille stultus, dum vult vocem ostendere,
Emisit ore caseum; quem celeriter
Dolosa Vulpes avidis rapuit dentibus.

5

Tum demum ingemuit Corvi deceptus stupor. 12

PHÆDRUS, I. xiii.

LX.

STATIUS.

EPITAPH ON A PARROT.

Psittace, dux volucrum, domini facunda voluptas,
Humanæ sollers imitator, psittace, linguæ,
Quis tua tam subito præclusit murmura fato?
Hesternas, miserande, dapes moriturus inîsti
Nobiscum; et gratæ carpentem munera mensæ,
Errantemque toris mediæ plus tempore noctis
Vidimus; affatus etiam meditataque verba
Reddideras: at nunc æterna silentia Lethes,
Ille canorus, habes.

Cedat Phaethontia vulgi
Fabula, nec soli celebrant sua funera cygni.
At tibi quanta domus rutila testudine fulgens,
Connexusque ebori virgarum argenteus ordo,
Argutumque tuo stridentia limina cornu!
En querulæ jam sponte fores! vacat ille beatus
Carcer, et angusti nusquam convicia tecti.

5

9

15

Huc doctæ stipentur aves, quis nobile fandi
Jus natura dedit: plangat Phoebeius ales,
Auditasque memor penitus demittere voces
Sturnus, et Aonio versæ certamine picæ;
Quique refert jungens iterata vocabula perdix;
Et quæ Bistonio queritur soror orba cubili:

21

Ferte simul gemitus, cognataque ducite flammis
Funera et hoc cunctæ miserandum addiscite carmen :
Occidit aëris celeberrima gloria gentis
Psittacus, ille plage viridis regnator Eos,
Quem non gemmata volucris Junonia cauda
Vinceret adspectu, gelidi non Phasidis ales,

Nec quas humenti Numidæ rapuere sub Austro. 28

Ille salutator regum, nomenque locutus

Cæsareum, et queruli quondam vice functus amici: Nunc conviva levis, monstrataque reddere verba Tam facilis: quo tu, Melior dilecte, recluso, Nunquam solus eras.

At non inglorius umbris Mittitur: Assyrio cineres adolentur amomo, Et tenues Arabum respirant gramine plumæ, Sicaniisque crocis: senio nec fessus inerti Scandit odoratos phoenix felicior ignes.

33

37

STATIUS, SILV.,

II. iv.

MARTIAL.

LXI. A TROUBLESOME COUGH.

Si memini, fuerant tibi quatuor, Ælia, dentes:
Exspuit una duos tussis, et una duos.
Jam secura potes totis tussire diebus;
Nil istic quod agat tertia tussis habet.

MARTIAL, EPIG., I. xix.

4

LXII. TO A MAN WHO PASSED OFF MARTIAL'S POEMS
AS HIS OWN.

Fama refert nostros te, Fidentine, libellos
Non aliter populo quam recitare tuos.
Si mea vis dici, gratis tibi carmina mittam.
Si dici tua vis, hæc eme, ne mea sint.

MARTIAL, EPIG., I. xxix.

LXIII. TO THE SAME.

Nostris versibus esse te poëtam,
Fidentine, putas, cupisque credi ?
Sic dentata sibi videtur Ægle,
Emptis ossibus, Indicoque cornu:
Sic, quæ nigrior est cadente moro,
Cerussata sibi placet Lycoris.
Hac et tu ratione, qua poëta es,
Calvus quum fueris, eris comatus.

MARTIAL, EPIG., I. lxxii.

LXIV. MONEY DOES NOT MAKE A MAN.

SUм, fateor, semperque fui, Callistrate, pauper,
Sed non obscurus nec male notus eques;
Sed toto legor orbe frequens, et dicitur, Hic est:
Quodque cinis paucis, hoc mihi vita dedit.

Et tua centenis incumbunt tecta columnis,
Et libertinas arca flagellat opes;

Magnaque Niliaca servit tibi gleba Syenes,
Tondet et innumeros Gallica Parma greges.

4

8

Hoc ego tuque sumus; sed quod sum non potes esse: Tu quod es e populo quilibet esse potest.

MARTIAL, EPIG., V. xiii.

10

LXV. THE Grumbler's reAL GRIEVANCE IS HIMSELF.

DIXERAT O mores O tempora Tullius olim Sacrilegum strueret quum Catilina nefas; Quum gener atque socer diris concurreret armis, Moestaque civili cæde maderat humus.

4

72 SELECTIONS FROM THE BEST LATIN POETS.

Cur nunc O mores! cur nunc O tempora dicis ?
Quod tibi non placeat, Cæciliane, quid est ?
Nulla ducum feritas, nulla est insania ferri :
Pace frui certa lætitiaque licet.

Non nostri faciunt, tua quod tibi tempora sordent:
Sed faciunt mores, Cæciliane, tui.

MARTIAL, EPIG., IX. lxxi.

10

LXVI. A COOK WHO MISTOOK HIS VOCATION.

Quis rogo tam durus, quis tam fuit ille superbus,
Qui jussit fieri te, Theopompe, coquum?
Hanc aliquis faciem nigra violare culina

Sustinet? has uncto polluit igne comas?
Quis potius cyathos aut quis crystalla tenebit?
Qua sapient melius mixta Falerna manu ?
Si tam sidereos manet exitus iste ministros,
Jupiter utatur jam Ganymede coquo.

MARTIAL, EPIG., X. lxvi.

1

LXVII. LE BOURGEOIS GENTILHOMME.

QUI tonsor fueras tota notissimus urbe,
Et post hæc dominæ munere factus eques;
Sicanias urbes Ætnæaque regna petisti,
Cinname, quum fugeres tristia jura fori.

4

Qua nunc arte graves tolerabis inutilis annos ?
Quid facit infelix et fugitiva quies ?
Non rhetor, non grammaticus, ludive magister,
Non Cynicus, non tu Stoicus esse potes;
Vendere nec vocem Siculis plausumque theatris :
Quod superest, iterum, Cinname, tonsor eris. 10

MARTIAL, EPIG., VII. lxiv.

HELPS TO CONSTRUING.

PART II.

I. EPITAPH ON LESBIA'S PET SPARROW.

LINE 2. Quantum est hominum venustiorum. Lit.: as much as there is of more refined men.' Trans.: all the more refined of mankind.' Hominum depends upon the quantitative word quantum.

3. Puellæ meæ, 'my lady.'

4. Delicia, 'the pet,' the darling.

6. Suam ipsam, 'his own mistress.' Ipsam = dominam. So Plaut. Aulul. 310: si a foro ipsus (i.e. ipse = dominus) redierit. And cf. ipse dixit ('he,' i.e. the master, 'said so'), a phrase used by the Pythagoreans of the dicta of Pythagoras. Nôrat = noverat. Recollect in translating that novi means 'I know,' therefore noveram = 'I knew.' 8. Sese movebat, 'moved.'

12. Unde negant, etc., ' whence they say that no one returns.' 13. At vobis male sit, but a curse be upon you,' 'mischief befall you'; a formula of imprecation.

14. Bella. Look out this word, and do not take for granted that you know it.

16. Miselle, a diminutive of miser. Trans.: 'poor little sparrow.' Observe the diminutives turgiduli and ocelli farther

on.

17. Tua nunc opera, 'through your fault,' 'by your agency', referring to the sparrow.

II. A SAILING VESSEL.

2. Notice that (in imitation of the Greek idiom) the nomi native of the principal verb is carried on as subject of