Ausgewæhlte reden, Volumi 4-5Weidmannsche buchh, 1853 |
Parole e frasi comuni
Africa andere Anklage Antrag Argum Ascon Asconius bemerkt bloss Caesar Capua Cassius Dio Castor Catilina causa Cicero civium Clodii Clodius Consul consules contionem cuius damals dass Dejotarus denen deren eben einer Einl eius Erklärung erst esset fuisse Gegensatz habe Handschr hatte hatten heisst homines huius ille illo illum iudices iudicium Klage konnte lässt Lesart lich lichen Ligarius Metellus mihi Milo Milonem Milonis Mithridates musste Namen nemlich neque nicht nihil omnibus Partei Pharsalus Piso Pompeio Pompejus populi Romani Provinz quis Recht Rede Reden Redner rei publicae Richter Sache sagen sagt salutem scheint schon scil senatus Sestii Sestius sich sine Sinne Sklaven sollte stand statt steht Stelle Stil Tage tamen tribunus pl Tubero Ueber umquam Volk wahrscheinlich waren wieder Worte wurde Zeit γὰρ δὲ ἐν καὶ μὲν τὴν τῆς τὸ τὸν τοῦ τῷ τῶν
Brani popolari
Pagina 60 - Quid est igitur propositum his rei publicae gubernatoribus, quod intueri et quo cursum suum derigere debeant ? Id quod est praestantissimum maximeque optabile omnibus sanis et bonis et beatis, cum dignitate otium.
Pagina 92 - Sed quo sis, Africane, alacrior ad tutandam 5 rem publicam, sic habeto : omnibus qui patriam conservaverint adiuverint auxerint certum esse in caelo definitum locum, ubi beati aevo sempiterno fruantur.
Pagina 120 - Cicero; et cum quibusdam placuisset ita defendi crimen, interfici Clodium pro re publica fuisse (quam formam M. Brutus secutus est in ea oratione, quam pro Milone composuit et edidit, quasi egisset), Ciceroni id non placuit, quasi qui bono publico damnari, idem etiam occidi indemnatus posset.
Pagina 53 - Ego mehercule et illi et omnibus municipibus duas esse censeo patrias, unam naturae, alteram civitatis,2 ut ille Cato, cum esset Tusculi natus, in populi Romani civitatem susceptus est; ita, cum ortu Tusculanus esset, civitate Romanus, habuit alteram loci patriam, alteram...
Pagina 35 - ... ea potestas per senatum more Romano magistratui maxuma permittitur, exercitum parare, bellum gerere, coercere omnibus modis socios atque civis, domi militiaeque imperium atque iudicium summum. habere ; aliter sine populi iussu nullius earum rerum consuli ius est.