. rursus longa navigatione aegros, inpensiore cura 32 Galba refovebat. Vniversa iam plebs palatium inplebat, mixtis servitiis, et dissono clamore, caedem Othonis et coniuratorum exitium' poscentium, ut si in circo ac theatro ludicrum aliquod postularent: neque illis iudicium aut veritas: quippe eodem die diversa pari certamine postulaturis: sed tradito more, quemcumque Principem adulandi, licentia adelamationum, et studiis inanibus. Interim Galbam duae sententiae distinebant; T. Vinius, manendum intra domum, opponenda servitia, firmandos aditus, 'non eundum ad iratos' censebat: 'daret malorum 'poenitentiae, daret bonorum consensui spatium. scelera inpetu, bona consilia mora valescere. Denique eundi ultro, si ratio sit, eandem mox facultatem: regressus, si poeniteat, in aliena potestate. 33' Festinandum' ceteris videbatur, antequam cresceret 'invalida adhuc coniuratio paucorum. Trepidatu 'rum etiam Othonem, qui furtim digressus, ad igna C C t ros inlatus, cunctatione nunc et segnitia terentium 'tempus imitari Principem discat. Non exspectan'dum, ut, compositis castris, forum invadat, et, pros'pectante Galba, capitolium adeat: dum egregius 'Imperator, cum fortibus amicis, ianua ac limine tenus domum cludit, obsidionem nimirum toleraturus. Et praeclarum in servis auxilium, si consensus tan'tae multitudinis, et, quae plurimum valet, prima 'indignatio elanguescat. Proinde intuta, quae inde6 cora vel, si cadere necesse sit, occurrendum dis'crimini. Id Othoni invidiosius, et ipsis honestum.' Repugnantem huic sententiae Vinium Laco minaciter invasit, stimulante Icelo, privati odii pertina cia, in publicum exitium. Nec diutius Galba 34 cunctatus, speciosiora suadentibus accessit. Praemissus tamen in castra Piso, ut iuvenis magno nomine, recenti favore, et infensus T. Vinio seu quia erat, seu quia irati ita volebant; et facilius de odio creditur. Vix dum egresso Pisone, occisum in castris Othonem, vagus primum et incertus rumor : mox, ut in magnis mendaciis, interfuisse se quidam et vidisse, adfirmabant, credula Fama inter gaudentes et incuriosos. Multi arbitrabantur, compositum auetumque rumorem, mixtis iam Othonianis, qui ad evocandum Galbam laeta falso vulgaverint. Tum 35 vero non populus tantum et inperita plebs in plausus et inmodica studia, sed Equitum plerique ac Senatorum, posito metu incauti, refractis palatii foribus, ruere intus, ac se Galbae ostentare, praereptam sibi ultionem querentes. Ignavissimus quisque et, ut res docuit, in periculo non ausurus, nimii verbis, linguae feroces: nemo scire, et omnes adfirmare donec inopia veri, et consensu errantium victus sumpto thorace, Galba, inruenti turbae, neque aetate, neque corpore sistens, sella levaretur. Obvius in palatio Iulius Atticus, speculator, cruentum gladium ostentans, occisum a se Othonem, exclamavit: et Galba, Commilito, inquit, quis iussit? insigni animo ad coercendam militarem licentiam, mi Credula fama] Passive credula dixit: nove. nisi TIWTEROV famam de hominibus dissipantibus rem temere creditam capias. Ern. Notat Savilius ex Dionysio Hal, consuetam fuisse Thucydidi activorum in passiva, et contra, mutationem. Simili modo gnarum pro noto passim; volens pro grato; fuga pro exilio; largitio vulgi pro in vulgus collata etc. apud nostrum. Possis tamen cum Virg. Aen. IV. 188. Famam accipere pro Dea ficti pravique tenace. nantibus intrepidus, adversus blandientes incorrup 36 tus. Haud dubiae iam in castris omnium mentes: tantusque ardor, ut non contenti agmine et corporibus, in suggestu, in quo paullo ante aurea Galbae statua fuerat, medium inter signa Othonem vexillis circumdarent. Nec Tribunis aut Centurionibus adeundi locus: gregarius miles caveri insuper praepositos iubebat. Strepere cuncta clamoribus et tumultu et exhortatione mutua, non tamquam in populo ac plebe, variis segni adulatione vocibus, sed, ut quemque adfluentium militum adspexerant, prensare manibus, complecti armis, conlucare iuxta, praeire sacramentum, modo Imperatorem militibus, modo Imperatori milites commendare. Nec deerat Otho, protendens manus, adorare vulgum, iacere oscula, et omnia serviliter pro dominatione. Postquam universa classicorum legio sacramentum eius accepit; fidens viribus, et, quos adhuc singulos exstimulaverat, accendendos in commune ratus, pro 37 vallo castrorum ita coepit: Quis ad vos processe'rim, commilitones, dicere non possum: quia nec 'privatum me vocare sustineo, Princeps a vobis 'nominatus; nec Principem, alio imperante. Ves'trum quoque nomen in incerto erit, donec dubita'bitur, Imperatorem Populi Rom. in castris, an 'hostem habeatis. Auditisne, ut poena mea et 'supplicium vestrum simul postulentur? adeo manifestum est, neque perire nos, neque salvos esse, nisi una, posse. Et, cuius lenitatis est Galba, iam fortasse promisit: ut qui, nullo exposcente, tot millia innocentissimorum militum trucidaverit. Horror animum subit, quotiens recordor fe 'ralem introitum, et hanc solam Galbae victoriam, ་ 'vincia, quae castra sunt, nisi cruenta et macu'lata? aut, ut ipse praedicat, emendata et cor ་ 6 ' recta? Nam, quae alii scelera, hic remedia 'vocat: dum falsis nominibus, severitatem pro 'saevitia, parsimoniam pro avaritia, supplicia 'et contumelias vestras, disciplinam adpellat. Septem a Neronis fine menses sunt, et iam plus 'rapuit Icelus, quam quod Polycleti et Vatinii et Elii paraverunt. Minore avaritia ac licentia grassa'tus esset T. Vinius, si ipse imperasset: nunc et subiectos nos habuit, tamquam suos et viles, ut 'alienos. Vna illa domus sufficit donativo, quod vobis nunquam datur, et quotidie exprobratur. Ac, 38 ne qua saltem in successore Galbae spes esset, ar'cessit ab exsilio, quem tristitia et avaritia sui simil'limum iudicabat. Vidistis, commilitones, notabili 'tempestate etiam Deos infaustam adoptionem aver'santes. Idem Senatus, idem Populi Rom. animus est. Vestra virtus exspectatur, apud quos omne honestis 'consiliis robur, et sine quibus, quamvis egregia, in'valida sunt. Non ad bellum vos, nec ad periculum voco: omnium militum arma nobiscum sunt. Nec Nec una cohors togata] Quare Togata? et satisne ea vox sana? una cohors togata defendit nunc Galbam, sed deti'net. Cum vos adspexerit, cum signum meum accepe'rit, hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum in'putet. Nullus cunctationi locus est in eo consilio, quod non potest laudari, nisi peractum.' Aperire deinde armamentarium iussit. rapta statim arma, sine more et ordine militiae, ut praetorianus aut legionarius insignibus suis distingueretur: miscentur auxiliaribus galeis scutisque. Nullo Tribunorum Centurionumve adhortante, sibi quisque dux et instigator: et praecipuum pessimorum incitamentum, 39 quod boni moerebant. Iam exterritus Piso fremitu crebrescentis seditionis, et vocibus in urbem usque resonantibus, egressum interim Galbam, et foro adpropinquantem, adsecutus erat: iam Marius Celsus haud laeta retulerat: cum alii, in palatium redire, alii, capitolium petere, plerique, rostra occupanda, censerent, plures tantum sententiis aliorum contradicerent, utque evenit in consiliis infelicibus, optima viderentur, quorum tempus effugerat. Agitasse Laco, ignaro Galba, de occidendo T. Vinio dicitur, sive ut poena eius animos militum mulceret, seu conscium Othonis credebat, ad postremum, vel sana. Appellat enim ita, velut elevans et infirmans, quia moris, ut illa cohors, quae more militiae excubabat, idipsum faceret sine armis, gladiis tantum lanceisque contenta. Itaque et togis induti erant, non sagis. Modestiae caussa institutum id videtur; et ne Mars palam habitare videretur in sua urbe. Huc spectat, quod infra legis, apertum in castris armamentarium fuisse, rapta arma. quorum scilicet armorum non iis vulgo ius aut usus, nisi Tribunis aut Praefecto permittente. Lips. Signum meum] Ne hoc accipias de vexillo. Signum est quod vulgo dicimus The word. Vid. Annal. XIII. 2. Brot. Quis mihi plurimum imputet] Dictum exquisitius, consequens pro antecedente, hoc sensu: quis pro me acrius contendendo efficiat, ut ei plus debeam. Ern. Cf. c. 55. |