Immagini della pagina
PDF
ePub
[blocks in formation]

Itineris nostri causa fuit, quod non habebam locum, ubi pro meo iure diutius esse possem, quam in fundo Siccae, praesertim nondum rogatione correcta, et simul intelligebam ex eo loco, si te haberem, posse me Brundisium referre, sine te autem non esse nobis illas 5 partes tenendas propter Autronium. Nunc, ut ad te antea scripsi, si ad nos veneris, consilium totius rei capiemus iter esse molestum scio, sed tanta calamitas omnes molestias habet. Plura scribere non possum: ita sum animo perculso et abiecto. Cura, ut valeas. 10 Data VI. Idus Apriles.

XII.

(AD ATT. III. 6.)

CICERO ATTICO SAL.

Non fuerat mihi dubium, quin te Tarenti aut Brundisii visurus essem, idque ad multa pertinuit, in

eis ut et in Eniro consisteremus et de reliquis robus

[graphic]

1

XIII.

(AD ATT. III. 7.)

CICERO ATTICO SAL.

Brundisium veni a. d. XIIII. Kal M pueri tui mihi a te litteras reddiderunt, post diem tertium eius diei alias littera Quod me rogas et hortaris, ut apud te i 5 voluntas tua mihi valde grata est et m esset consilium mihi quidem optatum, s omne tempus consumere odi enim fugio homines, lucem aspicere vix possu mihi ista solitudo, praesertim tam famili 10 non amara; sed, itineris causa ut deverter est devium, deinde ab Autronio et ceteris deinde sine te; nam castellum munitur mihi prodesset, transeunti non est necessar si auderem, Athenas peterem-sane ita 15 vellem : nunc et nostri hostes ibi sunt habemus et veremur, ne interpretentur ill oppidum ab Italia non satis abesse, nec so 2 ad diem te exspectemus. Quod me ad v unum efficis, ut a me manus abstineam, a 20 potes, ut me non nostri consilii vitaeque quid enim est, quod me retineat, praesertin non est, quae nos proficiscentes prosequel faciam, ut enumerem miserias omnes, in per summam iniuriam et scelus non tam i

[merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]

nemini mortem magis optandam fuisse, cuius oppetendae tempus honestissimum praetermissum est, reliqua tempora sunt non tam ad medicinam quam 30 ad finem doloris. De re publica video te colligere 3 omnia, quae putes aliquam spem mihi posse afferre mutandarum rerum; quae, quamquam exigua sunt, tamen, quoniam placet, expectemus. Tu nihilo minus, si properaris, nos consequere; nam aut accedemus in 35 Epirum aut tarde per Candaviam ibimus. Dubitationem autem de Epiro non inconstantia nostra afferebat, sed quod de fratre, ubi eum visuri essemus, nesciebamus; quem quidem ego nec quo modo visurus nec ubi dimissurus sim scio: id est maximum et miserri- 40 mum mearum omnium miseriarum. Ego et saepius ad te et plura scriberem, nisi mihi dolor meus cum omnes partes mentis, tum maxime huius generis facultatem ademisset: videre te cupio. Cura, ut valeas. Data pr. Kal. Maias Brundisii.

45

XIV.

(AD FAM. XIV. 4.)

TULLIUS S. D. TERENTIAE ET TULLIAE ET CICERONI SUIS.

[graphic]
[blocks in formation]

ego vero te quam primum, mea vita, cup 10 tuo complexu emori, quoniam neque di,

sime coluisti, neque homines, quibus e 2 vivi, nobis gratiam rettulerunt. Nos M. Laenium Flaccum dies XIII. fuimus, v qui periculum fortunarum et capitis sui 15 neglexit neque legis improbissimae poena quo minus hospitii et amicitiae ius offi staret: huic utinam aliquando gratiam ref 3 habebimus quidem semper. Brundisio E a. d. II. K. Mai.: per Macedoniam Cyzicu 20 O me perditum! o afflictum! Quid enin ut venias? Mulierem Mulierem aegram, et corpore fectam. Non rogem? Sine te igitur s sic agam si est spes nostri reditus, eam rem adiuves; sin, ut ego metuo, transactu 25 modo potes ad me fac venias. Unum ho habebo, non mihi videbor plane perisse. liola mea fiet? iam id vos videte: mihi de Sed certe, quoquo modo se res habebit, i et matrimonio et famae serviendum est. Q 30 meus quid aget? iste vero sit in sinu se plexu meo. Non queo plura iam scrib maeror. Tu quid egeris, nescio: utrum a 4 an, quod metuo, plane sis spoiliata. Pisone spero fore semper nostrum. De familia lik 35 est quod te moveat: primum tuis ita prom facturam esse, ut quisque esset meritus; officio adhuc Orpheus, praeterea magno c

ceterorum servorum ea Causa est ut si

[ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors]

ad nos pertineret, servirent praeterquam oppido pauci. 40
Sed haec minora sunt. Tu quod me hortaris, ut animo 5
sim magno et spem habeam recuperandae salutis, id
velim sit eiusmodi, ut recte sperare possimus. Nunc
miser quando tuas iam litteras accipiam? quis ad me
perferet? quas ego exspectassem Brundisii, si esset 45
licitum per nautas, qui tempestatem praetermittere
noluerunt. Quod reliquum est, sustenta te, mea Ter-
entia, ut potes. Honestissime viximus, floruimus: non
vitium nostrum, sed virtus nostra nos afflixit; peccatum
est nullum, nisi quod non una animam cum ornamentis 50
amisimus; sed, si hoc fuit liberis nostris gratius, nos
vivere, cetera, quamquam ferenda non sunt, feramus.
Atqui ego, qui te confirmo, ipse me non possum. Clo- 6
dium Philetaerum, quod valetudine oculorum impedie-
batur, hominem fidelem, remisi. Sallustius officio 55
vincit omnes.
Pescennius est perbenevolus nobis, quem
semper spero tui fore observantem. Sicca dixerat se
mecum fore, sed Brundisio discessit. Cura, quoad potes,
ut valeas et sic existimes, me vehementius tua miseria
quam mea commoveri.. Mea Terentia, fidissima atque co
optima uxor, et mea carissima filiola et spes reliqua
nostra, Cicero, valete. Pr. K. Mai. Brundisio.

XV.

(AD ATT. III. 9.)

CICERO ATTICO SAL.

« IndietroContinua »