EDITIONS OF LATIN AUTHORS FROM WHICH REFERENCES ARE CITED IN THE Odes and Epodes WICKHAM (Clarendon Press Series). BUCOLICA. ECLOGA I. MELIBOEUS. TITYRUS. M. TITYRE, tu patulae recubans sub tegmine fagi silvestrem tenui musam meditaris avena; nos patriae fines et dulcia linquimus arva. T. O Meliboee, deus nobis haec otia fecit. Namque erit ille mihi semper deus, illius aram saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus. Ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum ludere quae vellem calamo permisit agresti. M. Non equidem invideo, miror magis: undique totis usque adeo turbatur agris. En ipse capellas protenus aeger ago: hanc etiam vix, Tityre, duco. Hic inter densas corylos modo namque gemellos spem gregis, ah, silice in nuda conixa reliquit. Saepe malum hoc nobis, si mens non laeva fuisset, de caelo tactas memini praedicere quercus. [Saepe sinistra cava praedixit ab ilice cornix.] Sed tamen iste deus qui sit da, Tityre, nobis. T. Urbem quam dicunt Romam, Meliboee, putavi stultus ego huic nostrae similem, quo saepe solemus pastores ovium teneros depellere fetus. Sic canibus catulos similes, sic matribus haedos noram, sic parvis componere magna solebam. Verum haec tantum alias inter caput extulit urbes, B 5 ΤΟ 15 20 25 quantum lenta solent inter viburna cupressi. M. Et quae tanta fuit Romam tibi causa videndi ? non umquam gravis aere domum mihi dextra redibat. T. Quid facerem? neque servitio me exire licebat 30 35 40 45 50 55 T. Ante leves ergo pascentur in aethere cervi, бо et freta destituent nudos in litore pisces; ante pererratis amborum finibus exsul aut Ararim Parthus bibet aut Germania Tigrim, quam nostro illius labatur pectore vultus. |