Cornelii Taciti Dialogus de oratoribus

Copertina anteriore
Weidmannsche Buchhandlung, 1899 - 164 pagine

Dall'interno del libro

Sommario

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 101 - Brutum autem otiosum atque diiunctum ; rursusque Ciceronem a Calvo quidem male audisse tamquam solutum et enervem, a Bruto autem, ut ipsius verbis utar, tamquam
Pagina 116 - Itaque mihi semper Peripateticorum Academiaeque consuetude de omnibus rebus in contrarias partes disserendi non ob earn causam soluni placuit, quod aliter non posset quid in quaque re veri simile esset inveniri, sed etiam quod esset ea maxima dicendi exercitatio ; qua princeps usus est Aristoteles, deinde eum qui secuti sunt.
Pagina 141 - ... sic fit ut tyrannicidarum praemia aut vitiatarum electiones aut pestilentiae remedia aut incesta matrum aut quidquid in schola cotidie agitur, in foro vel raro vel numquam, ingentibus verbis persequantur : ю cum ad veros iudices ventum . . . 36 . . . rem cogitant.
Pagina 110 - Deiotaro rege ceterosque eiusdem lentitudinis ac teporis libros legit, nisi qui et carmina eorundem miratur. fecerunt enim et carmina et in bibliothecas rettulerunt, non melius quam Cicero, sed felicius, quia illos fecisse pauciores sciunt.
Pagina 143 - Hinc leges adsiduae et populare nomen, hinc contiones magistratuum paene pernoctantium in rostris, hinc accusationes potentium reorum et adsignatae etiam domibus inimicitiae, hinc procerum factiones et adsidua senatus adversus plebem certamina.
Pagina 102 - Curio turn etiam accuratius quoddam dicendi et exquisitius afferebat genus; quod quamquam scienter eleganterque tractabat, nimium tarnen inquirens in se atque ipse sese observans metuensque, ne vitiosum colligeret, etiam verum sanguinem deperdebat.
Pagina 43 - SECUNDO, 120 si longior contigisset aetas, clarissimum profecto nomen oratoris apud posteros foret ; adiecisset enim atque adiciebat ceteris virtutibus suis quod desiderari potest, id est autem ut esset multo magis pugnax et saepius ad curam rerum ab elocutione respiceret. Ceterum...
Pagina 52 - Lucilius saepe dicere, homo tibi subiratus, mihi propter eam ipsam causam minus, quam volebat, familiaris, sed tamen et doctus, et perurbanus, sic sentio, neminem esse in oratorum numero habendum, qui non sit omnibus eis artibus, quae sunt libero dignae, perpolitus ; quibus ipsis, si in dicendo non utimur, tamen apparet atque exstat, utrum simus earum 73 rudes, an didicerimus.
Pagina 55 - Si nobis, cum ex hac vita migrassemus, in beatorum insulis immortale aevum, ut fabulae ferunt, degere liceret, quid opus esset eloquentia, cum iudicia nulla fierent, aut ipsis etiam virtutibus?
Pagina 127 - videre est, philosophos ultro currere, ut doceant, ad fores iuvenum divitum eosque ibi sedere atque opperiri prope ad meridiem, donec disci30 puli nocturnum omne vinum edormiant'.

Informazioni bibliografiche