Immagini della pagina
PDF
ePub

non Dindymene, non adytis quatit mentem sacerdotum incola Pythius, non Liber aeque, non acuta

si geminant Corybantes aera,

tristes ut irae, quas neque Noricus deterret ensis nec mare naufragum nec saevus ignis nec tremendo Iuppiter ipse ruens tumultu. fertur Prometheus, addere principi limo coactus particulam undique desectam, et insani leonis

vim stomacho adposuisse nostro;

irae Thyesten exitio gravi
stravere et altis urbibus ultimae
stetere causae, cur perirent
funditus inprimeretque muris

hostile aratrum exercitus insolens.
conpesce mentem! me quoque pectoris
temptavit in dulci iuventa

fervor et in celeres iambos

misit furentem; nunc ego mitibus mutare quaero tristia, dum mihi fias recantatis amica

obprobriis animumque reddas.

[blocks in formation]

XVII.

Velox amoenum saepe Lucretilem mutat Lycaeo Faunus et igneam defendit aestatem capellis

usque meis pluviosque ventos.

inpune tutum per nemus arbutos quaerunt latentis et thyma deviae olentis uxores mariti,

nec viridīs metuunt colubras nec Martialis Haediliae lupos, utcumque dulci, Tyndari, fistula valles et Usticae cubantis levia personuere saxa.

4

8

12

[blocks in formation]

di me tuentur, dis pietas mea
et Musa cordi est. hic tibi copia
manabit ad plenum benigno.

ruris honorum opulenta cornu;
hic in reducta valle Caniculae
vitabis aestus et fide Teia
dices laborantīs in uno

Penelopen vitreamque Circen;
hic innocentis pocula Lesbi
duces sub umbra, nec Semeleius
cum Marte confundet Thyoneus
proelia, nec metues protervum

suspecta Cyrum, ne male dispari
incontinentīs iniciat manus

et scindat haerentem coronam
crinibus inmeritamque vestem.

XVIII.

Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem
circa mite solum Tiburis et moenia Catili!
siccis omnia nam dura deus proposuit, neque
mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.

quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?
ac ne quis modici transiliat munera Liberi,

Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero

debellata, monet Sithoniis non levis Euhius,
cum fas atque nefas exiguo fine libidinum
discernunt avidi. non ego te, candide Bassareu,
invitum quatiam nec variis obsita frondibus

sub divum rapiam. saeva tene cum Berecyntio
cornu tympana, quae subsequitur caecus amor sui
et tollens vacuum plus nimio gloria verticem
arcanique fides prodiga, perlucidior vitro.

XIX.

Mater saeva Cupidinum

Thebanaeque iubet me Semelae puer

et lasciva licentia

finitis animum reddere amoribus.

urit me Glycerae nitor

splendentis Pario marmore purius,

urit grata protervitas

et voltus nimium lubricus aspici.

in me tota ruens Venus

Cyprum deseruit nec patitur Scythas

et versis animosum equis

8

[blocks in formation]

Dianam tenerae dicite virgines, intonsum, pueri, dicite Cynthium Latonamque supremo

dilectam penitus Iovi.

vos laetam fluviis et nemorum coma,

quaecumque aut gelido prominet Algido, nigris aut Erymanthi,

silvis aut viridis Cragi.

vos Tempe totidem tollite laudibus

natalemque, mares, Delon Apollinis insignemque pharetra

fraternaque umerum lyra.

4

⚫ 8

121

4

8

121

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

hic bellum lacrimosum, hic miseram famem

pestemque a populo et principe Caesare in
Persas atque Britannos
vestra motus aget prece.

XXII.

Integer vitae scelerisque purus
non eget Mauris iaculis neque arcu
nec venenatis gravida sagittis,
Fusce, pharetra,

sive per Syrtīs iter aestuosas
sive facturus per inhospitalem
Caucasum vel quae loca fabulosus
lambit Hydaspes.

namque me silva lupus in Sabina,
dum meam canto Lalagen et ultra
terminum curis vagor expeditis,
fugit inermem,

quale portentum neque militaris
Daunias latis alit aesculetis

nec Iubae tellus generat, leonum
arida nutrix.

pone me, pigris ubi nulla campis
arbor aestiva recreatur aura,
quod latus mundi nebulae malusque
Iuppiter urguet;

pone sub curru nimium propinqui
solis, in terra domibus negata:
dulce ridentem Lalagen amabo,
dulce loquentem.

XXIII.

Vitas hinnuleo me similis, Chloë,
quaerenti pavidam montibus aviis.
matrem non sine vano

aurarum et siluae metu.

nam seu mobilibus veris inhorruit
adventus foliis seu virides rubum
dimovere lacertae,

et corde et genibus tremit.

[blocks in formation]
« IndietroContinua »