28 32 36 40 laetus in praesens animus, quod ultra est, abstulit clarum cita mors Achillem, te greges centum Siculaeque circum vestiunt lanae; mihi parva rura et spernere volgus. malignum XVII. Cur me querellis exanimas tuis? grande decus columenque rerum! me nec Chimaerae spiritus igneae, seu Libra seu me Scorpios aspicit benigna vena est, pauperemque dives me petit; nihil supra deos lacesso nec potentem amicum 12 largiora flagito, satis beatus unicis Sabinis. truditur dies die novaeque pergunt interire lunae: 16 tu secanda marmora locas sub ipsum funus et sepulcri inmemor struis domos, marisque Bais obstrepentis urgues submovere litora, parum locuples continente ripa. quid quod usque proximos revellis agri terminos et ultra 20 24 limites clientium salis avarus! pellitur paternos in sinu ferens deos et uxor et vir sordidosque natos. nulla certior tamen rapacis Orci fine destinata aula divitem manet erum. quid ultra tendis? acqua tellus pauperi recluditur regumque pueris, nec satelles Orci callidum Promethea revexit auro captus. hic superbum Tantalum atque Tantali genus coercet, hic levare functum pauperem laboribus vocatus atque non vocatus audit. XIX. Bacchum in remotis carmina rupibus parce gravi metuende thyrso! fas et beatae coniugis additum Thracis et exitium Lycurgi. tu flectis amnes, tu mare barbarum, nodo coerces viperino Bistonidum sine fraude crinīs; tu, cum parentis regna per arduum cohors Gigantum scanderet inpia, Rhoetum retorsisti leonis unguibus horribilique mala, quamquam, choreis aptior et iocis ludoque dictus, non sat idoneus pugnae ferebaris; sed idem pacis eras mediusque belli." te vidit insons Cerberus aureo cornu decorum, leniter atterens caudam, et recedentis trilingui ore pedes tetigitque crura. XX. Non usitata nec tenui ferar penna biformis per liquidum aetheral vates, neque in terris morabor longius, invidiaque maior urbes relinquam. non ego, pauperum sanguis parentum, non ego, quem vocas, dilecte Maecenas, obibo nec Stygia cohibebor unda. iam iam residunt cruribus asperae pelles et album mutor in alitem superne nascunturque leves per digitos umerosque plumae. iam Daedaleo ocior Icaro visam gementis litora Bospori Syrtisque Gaetulas canorus ales Hyperboreosque campos. me Colchus et, qui dissimulat metum Marsae cohortis, Dacus et ultimi noscent Geloni, me peritus discet Hiber Rhodanique potor. absint inani funere neniae luctusque turpes et querimoniae: conpesce clamorem ac sepulcri mitte supervacuos honores. CARMINUM LIBER TERTIUS. 4 8 Odi I. di profanum volgus et arceo. favete linguis! carmina non prius audita Musarum sacerdos virginibus puerisque canto. regum timendorum in proprios greges, cuncta supercilio moventis. est ut viro vir latius ordinet omne capax movet urna nomen. somnum reducent; somnus agrestium |