IX.

Puer: Donec gratus eram tibi

nec quisquam potior bracchia candidae cervici iuvenis dabat,

Persarum vigui rege beatior.

Lydia: donec non alia magis.

arsisti neque erat Lydia post Chloën, multi Lydia nominis,

Romana vigui clarior Ilia.

4

8

P. me nunc Thressa Chloë regit,

dulcīs docta modos et citharae sciens,

pro qua non metuam mori,

12

si parcent animae fata superstiti.

L. me torret face mutua

Thurini Calais filius Ornyti, pro quo bis patiar mori,

si parcent puero fata superstiti.

P. quid si prisca redit Venus,

diductosque iugo cogit aëneo? si flava excutitur Chloë,

reiectaeque patet ianua Lydiae?

L. quamquam sidere pulchrior

ille est, tu levior cortice et inprobo

iracundior Hadria,

tecum vivere amem, tecum obeam libens.

X.

Extremum Tanain si biberes, Lyce, saevo nupta viro, me tamen asperas porrectum ante forīs obicere incolis

plorares Aquilonibus.

audis, quo strepitu ianua, quo nemus inter pulchra satum tecta remugiat ventis, et positas ut glaciet nivīs

puro numine Iuppiter!

ingratam Veneri pone superbiam, ne currente retro funis eat rota; non te Penelopen difficilem procis Tyrrhenus genuit parens!

16

20

o quamvis neque te munera nec preces
nec tinctus viola pallor amantium
nec vir Pieria paelice saucius

curvat, supplicibus tuis

parcas, nec rigida mollior aesculo,
nec Mauris animum mitior anguibus!
non hoc semper erit liminis aut aquae
caelestis patiens latus!

4

8

121

116

20

24

28

XI.

Mercuri, nam te docilis magistro
movit Amphion lapides canendo,
tuque, testudo, resonare septem
callida nervis,

nec loquax olim neque grata, nunc et
divitum mensis et amica templis,
dic modos, Lyde quibus obstinatas
adplicet aurīs:

quae velut latis equa trima campis
ludit exultim metuitque tangi,
nuptiarum expers et adhuc protervo
cruda marito.

tu potes tigris comitesque silvas
ducere et rivos celeres morari;
cessit inmanis tibi blandienti
ianitor aulae

Cerberus, quamvis furiale centum
muniant angues caput eius atque
spiritus taeter saniesque manet
ore trilingui.

quin et Ixion Tityosque voltu
risit invito; stetit urna paulum
sicca, dum grato Danai puellas
carmine mulces.

audiat Lyde scelus atque notas
virginum poenas et inane lymphae
dolium fundo pereuntis imo

seraque fata,

una de multis face nuptiali

digna periurum fuit in parentem
splendide mendax et in omne virgo
nobilis aevum;

,,surge" quae dixit iuveni marito,
,,surge, ne longus tibi somnus, unde
non times, detur; socerum et scelestas

44

48

XII.

Miserarum est neque amori dare ludum neque dulci mala vino lavere aut exanimari metuentes

patruae verbera linguae.

tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas operosaeque Minervae studium aufert, Neobule,

6

Liparaei nitor Hebri,

simul unctos Tiberinis umeros lavit in undis, eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno

neque segni pede victus;

catus idem per apertum fugientīs agitato grege cervos iaculari et celer arto latitantem fruticeto excipere aprum.

12

XIII.

O fons Bandusiae, splendidior vitro, dulci digne mero non sine floribus, cras donaberis haedo,

cui frons turgida cornibus

primis et venerem et proelia destinat.
frustra, nam gelidos inficiet tibi
rubro sanguine rivos

lascivi suboles gregis.

te flagrantis atrox hora Caniculae
nescit tangere, tu frigus amabile
fessis vomere tauris

praebes et pecori vago.

fies nobilium tu quoque fontium,
me dicente cavis inpositam ilicem
saxis, unde loquaces

lymphae desiliunt tuae.

XIV.

Herculis ritu modo dictus, o plebs,
morte venalem petiisse laurum
Caesar Hispana repetit penatīs
victor ab ora.

unico gaudens mulier marito
prodeat iustis operata divis,
et soror clari ducis, et decorae
supplice vitta

virginum matres iuvenumque nuper
sospitum. vos, o pueri et puellae
iam virum expertae, male nominatis.
parcite verbis.

hic dies vere mihi festus atras
eximet curas: ego nec tumultum
nec mori per vim metuam tenente
Caesare terras.

i, pete unguentum, puer, et coronas
et cadum Marsi memorem duelli,
Spartacum si qua potuit vagantem
fallere testa.

24

28

dic et argutae properet Neaerae murreum nodo cohibere crinem; si per invisum mora ianitorem fiet, abito.

lenit albescens animos capillus litium et rixae cupidos protervae;

non ego hoc ferrem calidus iuventa consule Planco.

XV.

Uxor pauperis Ibyci,

tandem nequitiae fige modum tuae

famosisque laboribus;

maturo propior desine funeri

inter ludere virgines

et stellis nebulam spargere candidis.

non, si quid Pholoën satis,

et te, Chlori, decet: filia rectius

expugnat iuvenum domos,

4

8

pulso Thyias uti concita tympano.

custodem pavidum, Iuppiter et Venus

risissent: fore enim tutum iter et patens

converso in pretium deo.

aurum per medios ire satellites

et perrumpere amat saxa potentius

ictu fulmineo. concidit auguris

Argivi domus, ob lucrum

4

8

121