De Oratore Libri TresWeidmannsche buchh., 1875 |
Parole e frasi comuni
aɛy anderen Antonius Aristoteles auch Ausdruck ausser Bake Bedeutung Begriff beiden Beredsamkeit bezeichnet Brut Carbo Catulus causa Cicero Conj Consul Cotta Crasso Crassus daher Darstellung dass deren dicendi dicere dieser disp durch ebds eingeklammert einzelnen eius eloquentia Ennius entspricht esset findet folgenden Form ganze gebraucht Gedanken Gegensatz genere genus gesagt gewöhnlich Grund hinzugefügt hominum illa ille illud Inhalt inquit ipsa iure iuris ius civile können konnte leicht Lesart Lucilius maxime meisten Hdschr mihi mit K nach muss mutili neml neque nicht nihil numquam oben omnibus omnis oratio oratione orationis oratore oratoris philosophia posse potest rebus Rede Redner rerum saepe Scävola scheint schon sich sine Sinne soll später statt stehen steht Stelle Sulpicius tamen tamquam Theil Theorie tibi Tusc überhaupt übrigen Ueber unten Verbindung verborum verbunden vorher vorhergehenden weiter welche werden wieder wird wohl Wort Worte wurde Zeit καὶ
Brani popolari
Pagina 13 - Latinis verbis huius verbi vim vel maximam semper putavi. quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod 'non' sit 'aptus', idque in sermonis nostri consuetudine perlate patet. nam qui aut tempus quid postulet non videt aut plura loquitur aut se ostentat aut eorum quibuscum est vel dignitatis vel commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is 'ineptus
Pagina 23 - Ac mihi quidem videntur homines, cum multis rebus humiliores et infirmiores sint, hac re maxime bestiis praestare, quod loqui possunt. Quare praeclarum mihi quiddam videtur adeptus is qui qua re homines bestiis praestent ea in re hominibus ipsis antecellat.
Pagina 35 - Nam quis nescit, primam esse historiae legem, ne quid falsi dicere audeat ? deinde ne quid veri non audeat?
Pagina 173 - Sed ut ad rem redeam, non sum tanto ego, inquit, ingenio, quanto Themistocles fuit, ut oblivionis artem quam memoriae malim; gratiamque habeo Simonidi illi Cio, quem primum ferunt artem memoriae protulisse. Dicunt enim, cum cenaret Crannone in Thessalia Simonides apud Scopam fortunatum hominem et nobilem cecinissetque id carmen, quod in eum scripsisset, in quo multa ornandi causa poetarum more in Castorem scripta et Pollucem fuissent, nimis...
Pagina 129 - Omnis enim motus animi suum quemdam a natura habet vultum et sonum et gestum; corpusque totum hominis et eius omnis vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae. Nam voces ut chordae sunt intentae, quae ad quemque tactum respondeant, acuta gravis, cita tarda, magna parva; quas tamen inter omnes est suo quoque in genere mediocris.
Pagina 173 - Est autem magna inter auctores dissensio, Glaucone Carystio an Leocrati an Agatharcho an Scopae scriptum sit id carmen, et Pharsali fuerit haec domus, ut ipse quodam loco significare Simonides videtur...
Pagina 87 - Transfertur ergo nomen aut verbum ex eo loco in quo proprium est in eum in quo aut proprium deest aut tralatum proprio melius est.
Pagina 35 - ... et cum de eventu dicatur, ut causae explicentur omnes, vel casus, vel sapientiae, vel temeritatis, hominumque ipsorum non solum res gestae, sed etiam, qui fama ac nomine excellant, de cuiusque vita atque natura.
Pagina 23 - Age vero, ne semper forum, subsellia, rostra, Curiamque meditere, quid esse potest in otio aut iucundius, aut magis proprium humanitatis, quam sermo facetus ac nulla in re rudis ? Hoc enim uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, et quod exprimere dicendo sensa possumus.
Pagina 112 - Omnes enim tacito quodam sensu sine ulla arte aut ratione quae sint in artibus ac rationibus recta ac prava diiudicant...