ftari eo, quod senatus censuerit, placet; nec de ea re ferri ad populum patiemur: si non permittit, qui de 8 ea re sententiam recusabit dicere, auxilio erimus. Consul diem ad conloquendum cum collega petiit. Poftero die permissum senatui est. Provinciae ita decretae: al illud 36, [3, 3.] Qui senatores essent, quibusque in senatu sententiam dicere liceret. J. FR. GRON. Eamdem vocem similiter ejiciunt Flor. Lov. 1. 2. Harl. Hav. Hearnii L. 1. N. omnesque codd. Crevierii, qui tamen eam non om. nino inutilem putat ; ea enim ex. primi cauffam, cur rogati sententiam dicere debeant. Rationem autem, quam Gronov. adfert, cur omitti poffit, veram quidem agnoscit, non tamen hic locum esse opinatur subtili illi discrimini. Paullo ante quum consules negarent Voll. Lov. 1. 2. et Gaertn. Verum Craffus Scipionis collega huic altercationi se inmiscuiffe non videtur. §. 7. Quod senatus censuerit, placet; nec de ea re ferre] Omnes Gall. et Voff. censuerit ferri, placet. extra unum Men. in quo quod senatus censuerit fieri, placet. Atque ita puto scribendum, etsi plane vox haec abeffe poffit. Deinde iidem cum priscis editionibus, nec de ea re ferri ad populum patiemur. J. FR. GRON. quod senatus censuerit ferri Flor. Lov. 1.4.5. Harl. Gaertn. Hav. et Hearnii N. quod senatus censuerit fieri Cant. Lov. 2. et Hearnii L. 1. Crevierius, qui similes lectiones in suis invenerat, et ferri et fieri spernit, et repetitum putat ex sequenti versu nec de ea re ferri. Deinde illud ferre demum adparuit in ed. Paris. anni 1573. Priores cum omnibus scriptis, ut Gronov. emendat, ferri praeferunt. Mox recusavit dicere, pro recusabit, Flor. Vol. Lov. quin que, et Harl. quod Crevier. etiam in Put. et Victor. invenit, cujus loco recusarit scribendum judicat. §. 8. Si id e republica esse censeret] si de republica Voll. Lov. 1.2.3. et Harl. si e republica Lov. 4. et 5. Paullo ante cum colliga petit, pro petiit, Flor. Voll. Lov. 1.2.5. Harl. et Hav. V. ad 37,45,2. Deinde provinciae ita creditae Flor. am. 1. Voff. et Lov. 2. provincian ita traditae Voff. pro varia lectione in margine, et Lov. 3. Deinde ut Africam, omilla media praepositione, Flor. Lov. 2. 3. Harl. Gaertn. et Hav. V. ad 10, 37, 1. et 33, 41, 6. §. 9. Cum eo exercitu, quem L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur inter se] Sensus propter sequentia utcunque intelligitur, quod Q. Caecilio sorte evenit, ut cum consule in Brutiis ad versus Hannibalem bellum ge. reret. Caeterum lector consideret verborum ftructuram et ordinem, et videbit, nos non fruftra dubitaffe. GLAR. Hoc loco laborat Glareanus, et jure. nam non mendosus est solum, sed etiam mancus. Quis enim sensus colligi ex illis verbis potest? com exercitu, quem L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur inter se etc. Demus igitur operam, ut, quoad poffimus, germanam senten. tiam et sinceram lectionem reftituamus. Veteres libri ita habent, cum eo exercits, quem L. Veturius aut Q. Caecilius habuit, optime haec quidem; verum ad ཁྱུ། ། teri consuli Sicilia et triginta roftratae naves, quas C. Servilius superiore anno habuiffet: permiffumque, ut in Africam, si id e republica effe censeret, trajiceret. alteri Bruttii et bellum cum Hannibale, cum 9 eo exercitu, quem L. Veturius, aut Q. Caecilius. sanandum locum non satis. Repete igitur duo illa nomina, quae Var librario parum diligenti causam dederunt errandi, sic: et ut L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur. Ita nihil perfectius fingi potest. Sensus est: Consulibus decretac provinciae, Scipioni Si cilia cum navibus roftratis, Crasso Bruttii cum exercitu aut Veturii aut Caecilii, decretumque est, ut Veturius et Caecilius sortirentur, aut inter se compararent, uter cum Craffo in Bruttiis bellum gereret legionibus duabus, quas Crassus consul reliquiffet. Itaque paulo poft aït: Q. Caecilio sorte evenit, ut cum consule in Bruttiis adversus Hannibalem bellum gereret. et poft [c. 46, 2.3 P. Licinius in Bruttios ad duos exercitus consulares venit, ex iis eum sibi sumpsit, quem L. Veturius consul habuerat. Metello, ut, quibus praefuisset, legionibus iis praeesset, facilius cum assuetis imperio rem gefturum ratus, permisit. Deinde emenda ex vet. lib. sortirentur, inter seve compararent: cum poffim sexcentis Livii locis hoc dicendi genus confir. mare, paucis tamen ero conten. tus. 30, (1, 2.] Decreverunt Patres, ut consules inter se compararent, sortirenturve. Et 29, [20, 9.] Ut compararent inter se, aut sorte legerent, qui duo cum praetore ac legatis irent. Et 32, [8, 1.] Decreverunt Patres, ut provincias Macedoniam atque Italiam consules compararent inter se, sortirentur ve. Et 37, [1,]7. Cum senatus aut sortiri aut comparare inter se provincias consules jussisset. sic ubi que. Quare apud Ciceronem ad Lentulum (1. ad fam. 9.] ita procul dubio legendum est: Appius in sermonibus antea dictabat: poftea etiam dixit in senatu palam, sese, si licitum esset, legem curiatam ferre, sortiturum esse cum collega provinciam ; si curiata lex non esset, comparaturum cum collega, tibique successurum. Vulgo enim legitur separaturum cum collega. Senatus enim provincias decernebat, consules eas aut sor. tiebantur, aut inter se comparabant. Raro judicio senatus res permiffa est, ut tradit Livius 1. 37. primo. SIG. Mirum in mo. dum manca contaminataque sunt Livii exemplaria librariorum imperitorum culpa. Quid enim haec ejus verba significant? cum di. cit cum eo exercitu, quem L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur inter se. Quanto rectius igitur et clarius elucescent, si in hunc modum diftinctius et plenius legantur haec pauca verba? cum uno exercitu, quem L. Veturius aut Q. Metellus haberent. hi sortirentur inter se. PIGH. in Annal. ad ann. 19XLVIII. p. 211. Locus, a Sigonio reftitutus, in noftris li. bris mancus est: quippe Pall. 1. et 2. quem L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur inter se compararent, ut uter in Bruttiis cum duabus legionibus q. c. rel. rem gereret: imperiumque in annum prorogaretur. GEBH. Et hic se. ctione indigent vulgati libri.Olim legebatur: quem L. Veturius aut Q. Caecilius, sortirentur inter se, exclusis mediis. De quo Glareanum non fruftra dubitasse, et hi et sortirentur inter se, compararentve, uter in Brute tiis duabus legionibus, quas consul reliquiffet, ren ba 10 gereret: imperiumque in annum prorogaretur, cui are ea provincia eveniffet. et ceteris, praeter consules ga praetoresque, qui exercitibus provinciisque prae ta 11 futuri erant, prorogata imperia. Q. Caecilio sorte t ere nos facile confitemur. Sigonius promittit operam germanae sententiae et sincerae simul lectio. nis reftituendae. Prodit ex scripto Caecilius habuit. Optime, inquit: verum ad locum sanandum non satis: repetenda scilicet duo nomina, quae librario parum diligenti caufam dederint errandi: ita nihil perfectius poffe fingi, quam: quem L. Veturius aut Q. Caecilius habuit: et ut L. Veturius et Q. Caecilius sortirentur, aut inter se compararent. Idque ex illo germanum auctoris effe creditum est. Laudamus conatum: caeterum deftituit effectus ejus fiduciam. Quod optimum censet habuit, id nos scimus effe librarii audacioris: nam auctor id verbum ex proximo voluit subaudiri: quas C. Servilius superiore anno habuisset. et quidem eadem inclinationc. Unde et similiter pronunciamus de modo, quem ponit Pighius ad annum DILVIII. exiftimans, ita diftinctius et plenius legi debere: cum uno exercitu, quem L. Veturius aus Q. Metellus haberet: hi sorti rentur etc. nam et zo haberet Pi. ghii est. Deinde unica cynosura noftra Put. codex sic exhibet: Q. Caecilius, ui et sortirentur. En totam: alteri consuli Sicilia et triginta roftratae naves, quas C. Servilius superiore anno habuisset: permissumque, ut in Africam, si id e republica esse censeret, traji ceret. Alteri Bruttii et bellum cum Annibale cum eo exercits, L. Veturius et Q. Caecilius, ki #t sortirentur inter se compararentu De his poftremis nosce, diximus ad 42, 4, 2. J. FR. GRON Adde Gronov. 1. Obs. 1 : 92. ubi napadióρSwow Sign in loco Cic. notat. DUK. Om noftri mendosam, quae in vul gatis exftitit, lectionem servant, nisi quod Hav. praeferat c exercitu, quem L. Veturius aut d Caecilius habuisset, sortirent, interque se compararent etc. St etiam habuisset in Reg. cod. it veniffe, profitetur Crevierias ei prorogaretur] Gall. Pall. Fel §. 10. Imperiumque in antan ignorant to ei. Recte. J. FR. GRON. Omnes mei, tero ex deterioribus excepte, nomen ei itidem ejiciunt. V. Gre omnesque Hearnii Oxonn. pro nov. ad 23, 15, 4. et 40, 26, ubi veram etiam huic loco str pturam vindicavit. uno et al. Et ceteris praetoribus consulibu que, qui exercitibus provinciisqu praefuturi erant] Et hic a atque superior depravatur eft. Non solum autem, q vet. lib. ita est, sed etiam quia ita sententia fert, hoc modele gendum eft. et ceteris prair sules praetoresque, qui ritibus provinciisque praefuturi erant, rogata imperia sunt. Sensus st paulo ante locutus eft de pr vinciis exercitibusque, tamprat toribus, quam consulibus evenit, ut cum consule in Bruttiis adversus Hannibalem bellum gereret. Ludi deinde Scipionis magna frequentia et favore spectantium celebrati. Le- 12 gati, Delphos ad donum ex praeda Hasdrubalis portandum miffi, M. Pomponius Matho et Q. Catius, tulerunt coronam auream ducentùm pondo, et simulacra spoliorum, ex mille pondo argenti facta. praeter consules praetoresque, qui exercitibus provinciisque praefusuri erant, prorogata imperia: ut Sigonius, cui obtemperaffe editores oportuit. J. FR. GRON. Q. Claudio tamen, qui Tarentum habebat, c. 10. succefforem datum fuiffe T. Quinctium, ex 1. 29, 13. intelligitur. V. Perizon. Animadv. Hift. c. 4. p. 169. Ceteri sunt C. Hoftilius Tubulus Capuae, c. 10. M. Livius Salinator in Etruria, ibid. et c. 46. Lentulus et Acidinus in Hispania, c. 38. et fortaffis P. Sempronius Tuditanus, quem hoc anno cum imperio in Graecia fuifle 29, 11. et 12. scribit. ita Pighius ad hunc et superiorem annum, etsi ex Livio ipso non satis certum est, hoc an priorc anno succeffor Sulpicio in Graeciam miffus fuerit. Nam hoc, ut alia de provinciarum permutatione, praeteriit Livius. Qui superiore anno Galliae, Siciliae, et Sardiniae praefuerant, praetores hujus anni successores habuerunt, c. 38. DUK. Lectio, quam Sigonius ac Gronovius probarunt, non tantum confirma. tur auctoritate omnium meorum, et Oxonn. Hearnii Mftorum, sed etiam veterum editionum: pro qua demum Froben. anno 1535. subftituit illam, quam iidem Sigon. et Gronov. recte iterum expulerunt. jus anni decretis: nunc aït, praeter consules et praetores eos, qui provinciis praefuturi erant, ceteris quoque prorogata imperia. Dedit autem causam labendi librario wox praeter, quam in practoribus temere commutavit. SIG. Non minus corrupte legantur haec. Veritas autem hiftoriae flagitat, haec ita corrigi debere. et ceteris propraetoribus proconsulibusque, qui exercitibus provinciisque praefuerant, prorogata imperia. Loquitur enim Livius non de magiftratibus anni superioris, qui, Caecilio excepto, pro. vinciis decesserunt omnes, sed de proconsulibus et propraeto. ribus tantum, qui successores nondum acceperant. His enim et in hunc annum prorogata sunt imperia: ut M. Livio procos. in Etruria, L. Lentulo et L. Acidino procoff. in Hispania, P. Sempronio procos. in Graecia, C. Hopropr. Capuae, et T. Quinctio propr. Tarenti; quemadmo. dum ex ipso Livio haud dubie colligimus, et ex annalibus nofris manifeftum fit. PIGH. in Annal. ad ann. 15XLVIII. p. 211. Pall1. 2. et vet. ed. cum Sigonii libro et caeteris praeter consules praetoresque. tert. et caeteris praeter consules praetoribus quatuor exercitibus provinciisque. GEBH. Pighius caeteris propraetoribus proconsulibusque, deinde praefuerant. Sed Gallici omnes, 3. 11. Q. Caecilio sorte evenit】 unusque Pal, et Vol. et caeteris Optimus sorti. Ut Virgilius (4. Liv. Tom. VIll. tilio Sss 13 Scipio, quum, ut delectum haberet, neque impetras- set, neque magnopere tetendiffet, ut voluntarios Georg. 165.] cecidit cuflodia sor. S. 12. M. Pomponius Matho et Et X pondo argenti facti] Le- Veterum edd. lectionem et X S. 13. Neque magnopere tetin. Ille simul manibus tendit dissol- RHEN. V. ad 32, 32, 7. §. 14. Ut, quae a sociis daren- |