Ab alio exspectes, alteri quod feceris.
Ab amante lacrymis redimas iracundiam.
Absentem lædit, cum ebrio qui litigat.
Ad calamitatem quilibet rumor valet.
Ad pœnitendum properat, cito qui judicat.
Ad tristem partem strenua est suspicio.
Egre reprendas, quod sinas consuescere.
Aliena nobis, nostra plus aliis, placent.
Alienum æs homini ingenuo acerba est servitus.
Alienum est omne, quidquid optando venit.
Amans iratus multa mentitur sibi.
Amans, quid cupiat, scit; quid sapiat, non videt.
Amans, quod suspicatur, vigilans somniat.
Amans, ita ut fax, agitando ardescit magis.
Amare et sapere, vix Deo conceditur.
Amare juveni fructus est, crimen seni.
Ames parentem, si æquus est; si aliter, feras.
Amici vitia si feras, facis tua.
Amissum, quod nescitur, non amittitur.
Amor animi arbitrio sumitur, non ponitur.
Amor extorqueri non pote, elabi pote.
Amoris vulnus sanat idem, qui facit.
Amor misceri cum timore non potest.
Animo dolenti nihil oportet credere.
Anus, cum ludit, morti delicias facit.
Aperte mala cum est mulier, tum demum est bona.
Avaro quid mali optes, nisi " Vivas diu ?"
Avarum facile capias, ubi non sis idem.
Avarus animus nullo satiatur lucro.
Avarus, nisi cum moritur, nil recte facit.
Aut amat aut odit mulier: nihil est tertium.
Auxilia humilia firma consensus facit.
Bene cogitata, si excidunt, non occidunt.
Bene dormit, qui non sentit, quam male dormiat.
Beneficia plura recipit, qui scit reddere.
Beneficium accipere, libertatem est vendere.
Beneficium dando accepit, qui digno dedit.
Beneficium dignis ubi des, omnes obliges.
Beneficium dare qui nescit, injuste petit.
Beneficium qui dedisse se dicit, petit.
Beneficium sæpe dare, docere est reddere.
Bene perdis gaudium, ubi dolor pariter perit.
Bene perdit nummos, judici quos dat nocens.
Bene vixit is, qui potuit, cum voluit, mori.
Bis emori est, alterius arbitrio mori.
Bis gratum est, quod dato opus est, ultro si offeras.
Bis interimitur, qui suis armis perit.
Bis peccas, cum peccanti obsequium accommodas.
Bis vincit, qui se vincit in victoriâ.
Blanditiâ, non imperio, fit dulcis Venus.
Bona comparat præsidia misericordia.
Bona fama in tenebris proprium splendorem obtinet.
Bona mors est omnis, vitæ quæ exstinguit mala.
Bona nemini hora est, ut non alicui sit mala.
Bonarum rerum consuetudo est pessima.
Bonitatis verba imitari, major malitia est.
Bonorum crimen est officiosus miser.
Bonum ad virum cito moritur iracundia.
Bonum est fugienda adspicere in alieno malo.
Brevis ipsa vita est; sed malis fit longior.
Cæci sunt oculi, cum animus alias res agit.
Caret periclo, qui, etiam cum est tutus, cavet.
Casta ad virum matrona parendo imperat.
Casus quem sæpe transit, aliquando invenit.
Cito ad naturam ficta reciderint suam.
Cito ignominia fit superbi gloria.
Comes facundus in viâ pro vehiculo est.
Consueta vitia ferimus, nova reprendimus.
Contra impudentem, stulta est nimia ingenuitas.
Crimen relinquit vitæ, qui mortem appetit.
Crudelem medicum intemperans æger facit.
Crudelis est, non fortis, qui infantem necat.
Crudelis est in re adversâ objurgatio.
Crudelis lacrymis pascitur, non frangitur.
Cui nolis sæpe irasci, irascaris semel.
Cui omnes bene dicunt, possidet populi bona.
Cui plus licet quam par est, plus vult quam licet.
Cui semper dederis, ubi negas, rapere imperas.
Cuivis dolori remedio est patientia.
Cuivis potest accidere, quod cuiquam potest.
Cum inimico nemo in gratiam tuto redit.
Cum vitia prosunt, peccat, qui recte facit.
Damnare est, objurgare, cum auxilio est opus.
Damnum appellandum est cum malâ famâ lucrum.
Dari bonum quod potuit, auferri potest.
Deliberando sæpe perit occasio.
Deliberandum est diu, quod statuendum est semel. Despicere oportet, quidquid possis perdere. Didicêre flere feminæ in mendacium.
Dies quod donat, timeas: cito raptum venit.
Difficilem oportet aurem habere ad crimina.
Discipulus est prioris posterior dies.
Discordiâ fit carior concordia.
Diu apparandum est bellum, ut vincas celerius.
Dolor decrescit, ubi, quo crescat, non habet.
Ducis in consilio posita est virtus militum.
Dum vita grata est, mortis conditio optima est.
Et deest et superest miseris cogitatio.
Etiam capillus unus habet umbram suam.
Etiam celeritas in desiderio mora est.
Etiam innocentes cogit mentiri dolor.
Etiam in peccato recte præstatur fides.
Etiam oblivisci, qui sis, interdum expedit.
Etiam qui faciunt, oderunt injuriam.
Excelsis multo facilius casus nocet.
Ex vitio alterius sapiens emendat suum.
Facilitas animi ad partem stultitiæ rapit.
Factum tacendo, crimen facias acrius.
Fatetur facinus is qui judicium fugit.
Felix improbitas optimorum est calamitas.
Feras facilia, ut difficilia perferas.
Feras, non culpes, quod mutari non potest.
Fidem nemo unquam perdit, nisi qui non habet.
Fidem qui perdit, perdere ultra nil potest.
Fidem qui perdit, quo se servet reliquo ?
Fides, ut anima, unde abiit, eo nunquam redit.
Formosa facies muta commendatio est.
Fortuna cum blanditur, captatum venit.
Fortuna plus homini, quam consilium, valet.
Fortunam citius reperias, quam retineas.
Fortuna, nimium quem fovet, stultum facit.
Fortuna obesse nulli contenta est semel.
Fortuna quo se, eodem et inclinat favor.
Fortuna vitrea est; tum, cum splendet, frangitur.
Frugalitas [inserta] est rumoris boni.
Furor fit læsa sæpius patientia.
Grave crimen, etiam leviter cum dictum est, nocet.
Graviora quædam sunt remedia periculis.
Gravissimum est imperium consuetudinis.
Gravius nocet, quodcumque inexpertum accidit. 130
Habet suum venenum blanda oratio.
Hæredem ferre utilius est, quam quærere.
Hæredis fletus sub personâ risus est.
Heu! quam difficilis gloriæ custodia est!
Hominem experiri multa paupertas jubet.
Homini consilium tunc deest, cum multa invenit.
Homo toties moritur, quoties amittit suos.
Honeste servit, qui succumbit tempori.
Honos honestum decorat, inhonestum notat.
Ignoscito sæpe alteri, nunquam tibi.
Illo nocens se damnat, quo peccat die.
Impune pecces in eum, qui peccat prior.
In amore semper mendax iracundia est.
In calamitoso risus etiam injuria est.
In nullum avarus bonus est, in se pessimus.
Inferior discit, quidquid peccat superior.
In vindicando criminosa est celeritas.
Ingratus unus omnibus miseris nocet.
Inimicum, quamvis humilem, docti est metuere.
Injuriarum remedium est oblivio.
Inopiæ desunt pauca, avaritiæ omnia.
Insanus omnis furere credit cæteros.
Instructa inopia est, in divitiis cupiditas.
In rebus dubiis plurimi est audacia.
Invidia tacite, sed inimice, irascitur.
Invidiam ferre aut fortis aut felix potest.
Invitum cum retineas, exire incites.
Iratum breviter vites, inimicum diu.
Iratus, cum ad se rediit, sibi tum irascitur.
Iratus etiam facinus consilium putat.
Ita crede amico, ne sit inimico locus.
Iter est, quâcumque dat prior vestigium.
Jucundum nihil est, nisi quod reficit varietas.
Judex damnatur, cum nocens absolvitur.
Laus nova nisi oritur, etiam vetus amittitur.
Legem nocens veretur, Fortunam innocens.
Lex universi est, quæ jubet nasci et mori.
Luxuriæ desunt multa, avaritiæ omnia.
Mala est medicina, ubi aliquid naturæ perit.
Maledictum interpretando facias acrius.
Malefacere qui vult, nunquam non causam invenit.
Malevolus semper suâ naturâ vescitur.
Malignos fieri maxime ingrati docent.
|