CatilinaHachette, 1920 - 211 pagine |
Parole e frasi comuni
agrum alia alii alios Allobroges animus Antonius armée armis atque Autronius avaient avaritia bello bellum Cæsar Caius Caius César Catilina Catilinam Caton Catulus César ceteris Céthégus Cicéron citoyens conjuration conjuration de Catilina conjuratione consilio consul Crassus Curius divitias ejus ennemis eorum erant erat esset exemplum exercitum facinora facinus fecere foret fortune fuere Gabinius guerre habere hæc haud homines hommes hostium Igitur illi illis imperium ingenia inter ipse item Lentulus Lucius magis magna Manlius Marcus Marcus Crassus maxume mihi modo moribus multa multitudine neque nihil omnes omnia opes paucis paulo Pères Conscrits pericula Pison Pomptinus post Postquam postremo præterea préteur Publius quæ quam quibus quid Quintus quisque quod quos quum reipublicæ rempublicam république rerum respublica Romæ romain Rome sæpe Salluste Sempronie sénat senatum si-grand sibi sicuti simul spes Statilius Sullani sunt Sylla tamen vero virtute Vulturcius
Brani popolari
Pagina 24 - Atheniensium res gestae, sicuti ego xstumo, satis amplae magnificaeque fuere, verum aliquanto minores tamen, quam fama feruntur. Sed quia provenere ibi scriptorum magna ingenia, per terrarum orbem Atheniensium facta pro maxumis celebrantur. Ita eorum, qui ea fecere, virtus tanta habetur, quantum verbis ea potuere extollere praeclara ingenia. At populo Romano...
Pagina 6 - Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est ; animi imperio, corporis servitio magis utimur ; alterum nobis cum dis, alterum cum beluis commune est. Quo mihi rectius videtur ingeni quam virium opibus gloriam quaerere, et, quoniam vita ipsa qua fruimur brevis est, memoriam nostri quam maxume longam efficere.
Pagina 124 - Omnis homines, Patres conscripti, qui de rebus dubiis consultant, ab odio, amicitia, ira atque misericordia, vacuos esse decet.
Pagina 28 - Igitur primo pecuniae, deinde imperi cupido crevit; ea quasi materies omnium malorum fuere. Namque avaritia fidem, probitatem ceterasque artis bonas subvortit; pro his superbiam, crudelitatem, deos neglegere, omnia venalia habere edocuit. Ambitio multos mortalis falsos fieri subegit, aliud clausum in pectore, aliud in lingua promptum habere, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare...
Pagina 106 - Ceteri nihil suspicantes dant, Cassius semet eo brevi venturum pollicetur, ac paulo ante legatos ex urbe proficiscitur.
Pagina 158 - ... exoptabat, ubi virtus enitescere posset. At Catoni studium modestiae, decoris, sed maxume severitatis erat. Non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, sed cum strenuo virtute, cum modesto pudore, cum innocente abstinentia certabat ; esse quam videri bonus malebat ; ita quo minus petebat gloriam, eo ilium magis sequebantur. 55. Postquam, ut dixi, senatus in Catonis sententiam discessit, consul optumum factu...
Pagina 142 - Deos immortalis! vos ego adpello. " qui semper domos, villas, signa, tabulas vestras pluris, quam " rempublicam, fecistis ; si ista, cujuscumque modi sint, quse " amplexamini, retinere, si voluptatibus vestris otium prsebere " voltis, expergiscimini aliquando, et capessite rempublicam. " Non agitur de vectigalibus, non de sociorum injuriis; libertas " et anima nostra in dubio est.
Pagina 14 - ... statui res gestas populi Romani carptim, ut quaeque memoria digna videbantur, perscribere; eo magis quod mihi a spe, metu, partibus rei publicae animus liber erat.