Notæ et Emendationes ad Lib. XXVI. Notæ et Emendationes ad Lib. XXIX. Notæ et Emendationes ad Lib. XXX. Notæ et Emendationes ad Lib. XXXI. Notæ et Emendationes ad Lib. XXXII. Notæ et Emendationes ad Lib. XXXIII. Notæ et Emendationes ad Lib. XXXIV. Notæ et Emendationes ad Lib. XXXV. 3877 . Recensus Codicum Mss. qui in Bibliothecis Britannicis asservantur INDEX Geographicus Historicus Verborum ac Sententiarum 5868 i lxxxiv cxvii SERENISSIMO DELPHINO LUDOVICI MAGNI FILIO JOANNES HARDUINUS, E SOCIETATE JESU. a IMMENSAS rerum naturæ opes tibi offero, SERENISSIME DELPHINE quas cum Vespasiani filio majori natu Plinius Secundus olim dicaret, dignum Imperatoria patris majestate, dignum utriusque fastigio donum dedisse visus est. Credi aliis utique naturæ divitias nefas omnino est, quam quos tutores curandis populorum bonis, locupletandisque mortalibus, naturæ parens et auctor instituit. Quod si nascentem primo hunc Plinii partum dicari potissimum idcirco Tito oportuit, cujus illa fertur inter Palatinos suos vox plena numinis, diem se perdidisse, quo die neminem beneficio devinxisset: quanto nunc idem est potiori jure, cum deterso squalore nitidus iterum, ut olim, emergit, tibi vel Patri nuncupandus: quorum beneficia, (quod esse summum potest Principis æque ac subditorum votum,) et numero tam multa sunt, ut iis nullus non dies plenus excurrat: et genere suo tam illustria, ut eadem ubique præstita radient! Quid enim asserta per patrem magno proborum omnium plausu religio, qua nihil est in omni bonorum genere præstantius? quid eversa in regni visceribus tot impietatis delubra? quid sacra tot in oppidis, sive subjectis, b Cassiod. Epist. 111. 11. a Sueton. in Tito, cap. vIII. Delph. et Var. Clas. Plinius. A sive fœderatis, atque in arce ipsa hæreseos, restituta? quid nuper remissa sponte semel iterumque vectigalium pars haud exigua? quid tot nobilium turmæ, hoc est, spes Gallici nominis ac roboris, ad subsidium bellorum, ad pacis ornamentum, regiis largitionibus altæ et educatæ? Quid inter gravissima bella, Batavicum, Belgicum, Germanicum, Sequanicum, Siculum, Hispaniense, Algerianum, Americanum, aliaque sine ulla offensione confecta, summa interim Galliæ tranquillitas? quid felicitas publica de LUDOVICO MAGNO credi aliud sinit ac jubet, quam etsi is omni regia dote pollet, tum maxime tamen communis omnium parentis Dei vicarium agnosci, cum et se patriæ parentem approbat, et in deliciis subditos, ceu liberos, habet? Dum tu interim, DELPHINE OPTIME, ingentibus vestigiis patris insistis: ac tristes alioqui futuras hac tempestate Camœnas respiciens, fovens, sustentans, ut facis, nos eo veluti proludio ad majorum etiamnum spem rerum excitas, quibus patrem, quantus quantus est, tuo pariter sæculo repræsentes. Delicias enimvero generis humani, literarum alumnum, ac nutritorem bonarum artium, nunc si quis appellet: an Titum is indicasse magis, quam te, existimetur: cui has appellationes tot dotes egregiæ, tot eximia in orbem universum promerita asserunt? Ut candor ille animi, ut illa suavitas morum, tam apte conveniens cum hac Serenissimi appellatione, quæ tui legitima præfatio est, dum Majestatis nomen perseverat in patre: ut hæc, inquam, decora atque insignia, hanc sempiternam fore, qua vestro nunc beneficio fruimur, pacem serenitatemque, haud dubie appromittunt! ut palam hæc faciunt haud te magis ad Galliæ præsidium, quam terrarum orbi ad amorem, ad delicias, ad venerationem, cœlesti munere ac concessu datum! Ecquando jam literæ, quando hæ pacis artes vel arreptæ avidius, vel cultæ laboriosius, vel gloriosius dotatæ atque locupletatæ, quam cum institutioni tuæ servierunt? Testes antiqui tot scriptores, quos in Sueton. de Tito, cap. 1. et III. |