Immagini della pagina
PDF
ePub

et Eumenes rex in Erythræam primum classem applicuerunt."3 Ibi noctem unam morati, postero die Corycum Teiorum promontorium" tenuerunt. Inde cum in proxima Samiæ vellent trajicere, non expectato solis ortu, ex quo statum cœli notare gubernatores possent, in incertam tempestatem miserunt. Medio in cursu, aquilone in septemtrionem verso, exasperato fluctibus mari jactari cœperunt. 13. Polyxenidas, Samum petituros ratus hostes, ut se Rhodia classi conjungerent, ab Ephesó profectus, primo ad Myonnesum stetit; inde ad Macrin (quam vocant) insulam trajecit," ut, prætervehentis classis si quas aber

2

edd.' Rupert. Înflatus Gron. Doujat. Crev.-13 Applicaverunt eæd.

NOTE

In Erythræam] Erythræam pro Erythra vel Erythris dixit, quæ urbs fuit Ionicæ Chersonesi maritima, é regione insulæ Chil: hodie Colite Nigro: hinc Sibyllæ Erythræææ no

men.

• Corycum Teiorum promontorium] Patet diversum fuisse à Coryco Cili. ciæ. Fuit oppidum et promontorium hujusce nominis ad sinum Ionium, Teo urbi ad occasum.

Teiorum] In territorio Ionicæ ùrbis maritimæ Tei, quæ et Teios: nunc, Theveto àc Moletio testibus, Susor.

* Aquilone in septemtrionem verso] Septemtrionales sunt stellæ arcticæ, ita inter se dispositæ, ut ternæ quæque trigonon seu triquetram figuram efficiant, et plaustrum exhibeant : sed cum de ventis agitur, septemtrionum nomine generaliter intelliguntur venti tres ab ea cœli parte flantes, in quibus aquilo quoque: sed hic sep. temtrio proprie dicitur qui recta ab arcto flat, nautis in oceano navigan tibus nord, in Mediterraneo tramontana, et Græcis dicitur àπаρêтlas, medius inter aquilonem, qui paulum versus ortum solstitialem declinat, diciturque nautis vulgo nord-nordest

et Thrasciam qui paulo occidentalior, et vulgo nord-nordouest.

2 Ad Myonnesum stetit] Ioniæ fait oppidum in Asia Minori, inter Teum et Lebedum, ad sinum Ionium. Thucydides Teiorum insulam facit; et in insula, aut certe peninsula fuisse boe oppidum, indicio est vel ipsum no

men.

Est enim Græce Myonnesus murium insula.

* Ad Macrin ... insulam trajecil] Má cris plurium Ægæi maris insularum nomen fuit. Nam et Euboea hoc nomen alias sortita est a longitudine; et Chios, Plinio teste, apud quem minores eo nomine insulæ duæ memorantur lib. v. cap. 3. ambæ ad diversam Lycia oram: sed hæ longins ab Samo insula, cui vicinas fuisse et hanc Macrin et Æthaliam tota Livii narratio docet. Et forte hæc Macris eadem cum Icaria, quæ Samo ad occasum: siquidem ex Eustathio in Dionysium Periegeten discimus Cycladum unam, Icarum nempe, a qua Icarium mare quidam deducunt, Macrin fuisse appellatam; ut et Chion Æthaliæ nomine olim dictam testatur Ephorus apud Plin. Verum hæc prisca harum insularum nomina.

rantes ex agmine naves posset, aut postremum agmen opportune adoriretur. Postquam sparsam tempestate classem vidit, occasionem primo aggrediendi ratus, paulo post increbrescente vento et majores jam volvente fluctus, quia pervenire se ad eos videbat non posse, ad Æthaliam insulam trajecit, ut inde postero die Samum ex alto petentes naves aggrederetur. Romani, pars exigua, primis tenebris portum Samiæ 14 desertum tenuerunt: classis cetera, noctem totam in alto jactata, in eundem portum decurrit. Ibi ex agrestibus cognito, hostium naves ad Ethaliam stare, consilium habitum, utrum extemplo decernerent,' an Rhodiam expectarent classem. Dilata re, (ita enim placuit,) Corycum, unde venerant, trajecerunt. Polyxenidas quoque, cum frustra stetisset, Ephesum rediit. Tum Romanæ naves vacuo ab hostibus mari Samum trajecerunt. Eodem et Rhodia classis post dies paucos venit. Quam ut expectatam esse appareret, profecti extemplo sunt Ephesum, ut aut decernerent navali certamine, aut, si detrectaret hostis pugnam, (quod plurimum intererat ad animos civitatium,) timoris confessionem exprimerent. Contra fauces portus instructa in frontem navium acie stetere. Postquam nemo adversus ibat, classe divisa, pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit; pars in terram milites exposuit. In eos, jam ingentem prædam late depopulato agro agentes, Andronicus Macedo, qui in præsidio Ephesi erat, jam moenibus appropinquantes eruptionem fecit, exutosque magna parte prædæ ad mare ac naves redegit. Postero die, insidiis medio ferme viæ positis, ad eliciendum extra monia Macedonem, Romani ad urbem agmine iere inde, cum ea ipsa suspicio, ne quis exiret, deterruisset, redierunt

16

14 Samiæ; sc. terræ ; nisi leg. Sami.' Rupert.-15 Barberinæ membranæ cernerent.-16 Particula jam, quæ ex cod. Mogunt. recepta est, apte т& appropinquantes respondet; sed eandem ab initio hujus periodi ante ingentem NOTE

b Portum Samia desertum] Intellige terræ ; ut c. 10. supra, 'Panormum Samiæ terræ,' et cap. 11. in proxi

ma Samiæ terræ,' id est, insulæ Sami.

d

ad naves; et, terra marique fugientibus certamen hostibus, Samum, unde venerat, classis repetit. Inde duas sociorum ex Italia, duas Rhodias triremes cum præfecto Epicrate Rhodiorum 17 ad fretum Cephalleniæ tuendum prætor misit. Infestum id latrocinio Lacedæmonius Hybristas cum juventuté Cephallenum faciebat; clausumque jam mare commeatibus Italicis erat.

18

14. Piræei L. Æmilio Regillo, succedenti ad navale imperium, Epicrates occurrit. Qui, audita clade Rhodiorum, cum ipse duas tantum quinqueremes haberet, Epicratem cum quatuor navibus in Asiam secum reduxit. Prosecutæ etiam aperta Atheniensium naves sunt. Ægæo mari trajecit.'9 Eodem Timasicrates Rhodius cum duabus quadriremibus ab Samo nocte intempesta venit; deductusque ad Æmilium, præsidii causa se missum, ait, quod eam oram maris infestam onerariis regiæ naves excursionibus crebris ab Hellesponto atque Abydo facerent. Trajicienti Emilio a Chio Samum duæ Rhodia quadriremes missæ obviam ab Livio et rex Eumenes cum duabus quinqueremibus occurrit. Samum postquam ventum est, accepta a Livio 20 classe, et sacrificio, ut assolet, rite facto, Æmilius consilium' advocavit. Ibi C. Livius, (is enim est primus rogatus sententiam,) Neminem fidelius dare posse consilium,' dixit,' quam eum, qui id alteri suaderet,

Naves Antiochi.

[ocr errors]

positam, nemo facile, ut recte censet Crev. desideret.' Doering.-17 Jac. Periz. pro Rhodiorum legendum esse Rhodio, conjecit; præcipue cum Epicrates infra quoque cap. 15. Rhodius appelletur. Rhodio Kreyssig.-18 Id mare vet. lib. apud Sigon.

19 Duk. et Crev. vix dubitari posse putant quin ante vel post trajecit, nomen excidit loci, nempe Chium.—20 Habet Kreyssig. quod vet. lib. apud Sigon. ab Livio.-1 Concilium Gron. Doujat.

NOTE

c Cum præfecto Epicrate Rhodiorum] duabus triremibus Cephalleniam verCave accipias Rhodiæ classis hunc sus missis: cui et Italicæ totidem præfectum fuisse : jam enim vidimus sociorum parere jussæ. capite proximo præpositum ei classi fuisse Endamum: sed hic Epicrates præfectus erat Rhodiorum, qui in

d Ad fretum Cephalleniæ] Angustum, opinor, mare intelligit, quo Cephallenia dirimitur a Zacyntho.

quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit. Se in animo habuisse, tota classe Ephesum petere, et onerarias ducere multa saburra gravatas, atque eas in faucibus portus supprimere; et eo minoris molimenti ea claustra esse, quod, in fluminis modum, longum et angustum et vadosum ostium portus sit. Ita ademturum se maris usum hostibus fuisse, inutilemque classem facturum.'

15. Nulli ea placere sententia. Eumenes rex quæsivit, 'Quid tandem? ubi demersis navibus frænassent claustra maris, utrum libera sua classe abscessuri inde forent ad opem ferendam sociis, terroremque hostibus præbendum? an nihilo minus tota classe portum obsessuri? Sive enim 2 abscedant, cui dubium esse, quin hostes extracturi demersas moles sint, et minore molimento aperturi portum, quam obstruatur? Sin autem manendum ibi nihilo minus sit, quid attinere, claudi portum? Quin contra, illos, tutissimo portu, opulentissima urbe fruentes, omnia Asia præbente, quieta æstiva acturos: Romanos, aperto in mari fluctibus tempestatibusque objectos, omnium inopes, in assidua statione futuros; ipsos magis alligatos impeditosque, ne quid eorum, quæ agenda sint, possint agere, quam ut hostes clausos habeant.' Eudamus, præfectus Rhodia classis, magis eam sibi displicere sententiam ostendit, quam ipse, quid censeret faciendum, dixit. Epicrates Rhodius, 'omissa in præsentia Epheso, mittendam navium partem in Lyciam,' censuit, et Patara, caput gentis, in societatem adjungenda. In duas res magnas id usui fore: et Rhodios, pacatis contra insulam suam terris, totis viribus incumbere in unius belli, quod adversus Antiochum sit, curam posse; et eam classem, quæ in Lycia compararetur, intercludi, ne Polyxenidæ conjungatur.' Hæc maxime movit sententia. Placuit tamen, Regillum tota classe evehi ad portum Ephesi, ad inferendum hostibus terrorem.

16. C. Livius cum duabus quinqueremibus Romanis, et quatuor quadriremibus Rhodiis et duabus apertis Smyr

2 Vet. lib. si cnim; probo: nam sequitur sin autem.' Sigon.

h

næis in Lyciam est missus, Rhodum prius jussus adire, et omnia cum iis communicare consilia. Civitates, quas prætervectus est, Miletus, Myndus, Halicarnassus, Cnidus, Cous, imperata enise fecerunt. Rhodum ut est ventum, simul et, ad quam rem missus esset, iis exposuit, et consuluit eos. Approbantibus cunctis, et ad eam, quam habebat, classem assumtis tribus quadriremibus, navigat Patara. Primo secundus ventus ad ipsam urbem ferebat eos, sperabantque, subito terrorc aliquid moturos. Postquam, circumagente se vento, fluctibus dubiis volvi cœptum est mare, pervicerunt quidem remis, ut tenerent terram: sed neque circa urbem tuta statio erat, nec ante hostium portus in salo stare poterant, aspero mari, et nocte imminente. Prætervecti moenia portum Phoenicunta,si minus duum millium spatio inde distantem, petiere, navibus ab maritima vi tutum: sed altæ rupes insuper imminebant, quas celeriter oppidani, assumtis regiis militibus, quos in præsidio habebant, ceperunt. Adversus quos Livius, quanquam erant iniqua ac difficilia ad exitus loca, Issæos auxiliares et Smyrnæorum expeditos juvenes mi

k

6

3 Cous, Cnidus Kreyssig. Vid. Not. Delph. inf.-4 Ante ostium portus rescribendum esse, ingeniose suspicatur Drak.' Doering. Ostium habet Kreyssig. 5 Phænicunta ex cod. Mog. edidit Aldus. In reliquis Mss. et edd. antt. petitum, Penicum, Pœnicum, Phœnicum, Phænichum.' Rupert. Jac. Gron. in Diss. ad Liv. quædam loca Geogr. Epist. legendum esse conjecit Phellum, ut testatur Doer.-6 A maritim. Gron. Doujat. Crev. Mox altæ

e Cum iis] Cam Rhodiis.

NOTE

f Miletus] Urbs fuit Ioniæ in Cariæ confinio, sex fere passuum millibus ab ostio Mæandri, haud procul mari, inter Jassum et Myuntem: hodie Melassa.

Cnidus] Cariæ sive Doridis in Asia Minori oppidum, qua peninsula maxime ad occidentem excurrit versus Coum insulam: alii Gnidum scribunt ab ea dictum vicinum promon. torium adhuc nomen servat, vulgo Gnido: promontorium autem Capo Crio.

h Cous] Urbis nomen et insulæ in mari Carpathio sitæ, quæ Græcis Cos, ad Cariæ oram, Apellis pictoris patria, rerum omnium ferax, triginta fere milliaribus a Cnido. Paruit alias equitibus Rhodiis, nunc Turcis, a quibus tam insula quam urbs Stanco dicitur, aut Lango.

iPhænicunta] Oppidum Lycia maritimum et montem fuisse apparet, haud procul Antiphello e regione Doliches insulæ.

k Issæos] Ab Isso Cilicia orientalis urbe et portu, in confinio Syriæ

« IndietroContinua »