addixi: satis est gentem effugisse nefandam. Vix ea fatus erat, summo cum monte videmus ipsum inter pecudes vasta se mole moventem pastorem Polyphemum et litora nota petentem, monstrum horrendum informe ingens, cui lumen ademptum. Trunca manu pinus regit et vestigia firmat; 660 lanigerae comitantur oves; ea sola voluptas solamenque mali. Postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit, luminis effossi fluidum lavit inde cruorem dentibus infrendens gemitu, graditurque per aequor iam medium, necdum fluctus latera ardua tinxit. Nos procul inde fugam trepidi celerare recepto supplice sic merito, tacitique incidere funem, vertimus et proni certantibus aequora remis. Sensit et ad sonitum vocis vestigia torsit. 670 Verum ubi nulla datur dextra affectare potestas, nec potis Ionios fluctus aequare sequendo, clamorem immensum tollit, quo pontus et omnes intremuere undae, penitusque exterrita tellus Italiae, curvisque immugiit Aetna cavernis. At genus e silvis Cyclopum et montibus altis excitum ruit ad portus et litora complent. Cernimus astantes nequiquam lumine torvo Aetnaeos fratres, caelo capita alta ferentes, concilium horrendum : quales cum vertice celso 680 aëriae quercus aut coniferae cyparissi constiterunt, silva alta Iovis lucusve Dianae. excutere et ventis intendere vela secundis. Contra iussa monent Heleni, Scyllam atque Charybdim inter, utramque viam leti discrimine parvo, ni teneant cursus: certum est dare lintea retro. Ecce autem Boreas angusta ab sede Pelori missus adest: vivo praetervehor ostia saxo Pantagiae Megarosque sinus Thapsumque iacentem. 690 Talia monstrabat relegens errata retrorsus litora Achaemenides, comes infelicis Ulixi. 6 Sicanio praetenta sinu iacet insula contra Plemyrium undosum, nomen dixere priores Ortygiam. Alpheum fama est huc Elidis amnem occultas egisse vias subter mare, qui nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis. Iussi numina magna loci veneramur. Et inde exsupero praepingue solum stagnantis Helori. Hinc altas cautes proiectaque saxa Pachyni 700 radimus, et fatis numquam concessa moveri apparet Camerina procul campique Geloi, immanisque Gela fluvii cognomine dicta. Arduus inde Acragas ostentat maxima longe moenia, magnanimum quondam generator equorum ; teque datis linquo velis, palmosa Selinus, et vada dura lego saxis Lilybeïa caecis. Hinc Drepani me portus et illaetabilis ora accipit. Hic pelagi tot tempestatibus actis heu genitorem, omnis curae casusque levamen, 710 amitto Anchisen. Hic me, pater optime, fessum deseris, heu tantis nequiquam erepte periclis: nec vates Helenus, cum multa horrenda moneret, hos mihi praedixit luctus, non dira Celaeno. 684. Contra ac iussa' conj. Madvig. Hic labor extremus, longarum haec meta viarum. P. VERGILI MARONIS AENEIS LIBER QUARTUS. AT regina gravi iamdudum saucia cura vulnus alit venis, et caeco carpitur igni. Multa viri virtus animo multusque recursat gentis honos, haerent infixi pectore vultus verbaque, nec placidam membris dat cura quietem. Postera Phoebea lustrabat lampade terras umentemque Aurora polo dimoverat umbram, cum sic unanimam alloquitur male sana sororem : 'Anna soror, quae me suspensam insomnia terrent? 10 Quis novus hic nostris successit sedibus hospes, quem sese ore ferens, quam forti pectore et armis ? Credo equidem, nec vana fides, genus esse deorum. Degeneres animos timor arguit. Heu quibus ille iactatus fatis! quae bella exhausta canebat! Si mihi non animo fixum immotumque sederet ne cui me vinclo vellem sociare iugali, postquam primus amor deceptam morte fefellit; si non pertaesum thalami taedaeque fuisset, huic uni forsan potui succumbere culpae. 20 Auna, fatebor enim, miseri post fata Sychaei coniugis et sparsos fraterna caede penates, solus hic inflexit sensus animumque labantem impulit. Agnosco veteris vestigia flammae. Sed mihi vel tellus optem prius ima dehiscat, vel Pater omnipotens abigat me fulmine ad umbras, pallentes umbras Erebo noctemque profundam, ante, Pudor, quam te violo, aut tua iura resolvo. Ille meos, primus qui me sibi iunxit, amores abstulit; ille habeat secum servetque sepulcro.' 30 Sic effata sinum lacrimis implevit obortis. 40 Anna refert: 'Oluce magis dilecta sorori, solane perpetua maerens carpere iuventa, nec dulces natos Veneris nec praemia noris ? id cinerem aut manes credis curare sepultos? Esto, aegram nulli quondam flexere mariti, non Libyae, non ante Tyro; despectus Iarbas ductoresque alii, quos Africa terra triumphis dives alit: placitone etiam pugnabis amori? nec venit in mentem, quorum consederis arvis ? Hinc Gaetulae urbes, genus insuperabile bello, et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis, hinc deserta siti regio lateque furentes Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam germanique minas ? Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas. Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae surgere regna coniugio tali! Teucrum comitantibus armis Punica se quantis attollet gloria rebus! 50 Tu modo posce deos veniam, sacrisque litatis indulge hospitio, causasque innecte morandi, |