El fält mattiri! Cossa vliv' ch'i dsèssen, Arspond al več, a vdèir sta strambari? Ch' sà, dis al nvóud, ch' a vdèir sta ctä i n' dsmètten? A piz fär po, präni mäi réderz' drì? Al nonn dalla dspraziòn dis: Su, va lä; I i fan d' spalletta, e al pòrten vì bell bell, A diri di mattäz da mendicänt, Es disen: Mo cuspèt, l'è una gran cossa Sparand un mòcchel, dis arrabbé 'l nonn; Finé 'l ciàčr, e muč muč i s' la sbignòn. Che v' deghn a scriver bèin a s' scriv acsé. D' mod täl ch' féin i villän inzivilé Adèss s' vergognen d' parlär strett bulgnèis, Vlend mettr' un bris d' tuscän, un bris d' franzèis Ch' s'n' a forza d' cuncunär s' accatta i cunt E un frézz mór quand a n' väga ch'al para unt. Dla nostra lèingua e färi un po d' unòur V' fän vgnir la sénva al näs, e v' tètten d' maz. Pr i furastir che n' san la mrolla e al fiòur D' sta lèingua, e la sgualmidra di su azzèint, I armägnen tänt stocféss sèinza savour. E'l ztadein che sta lèingua ardùsn al nieint Cun bastardärla tänt, ch' a n'i è più nsún Ch' farà tänt vari fatta d' schizzignùs, Souvra i vers ch' n'i parràn nè bì nè bon. Chi truvarà i sunètt péin d' stoppabùs ; Chi maldirà i terzètt per quel dèin don; Chi alèss la vrév, e chi la vrév arròst: Fu quel d' qui du ch' tgnén ammazzär l'asnètt Dri a del vsigât, ch' la so più gran furtòuna Da di bambùz al serv ch' sbatten la lòuna, Per tgnir stär sèinz al mròus a asptär la sgnòura, Féin dé crudänd, o sacussänd la còuna. Sòuvra al strússi del tèimp a v' deg ch' l' è d' cl' òura Ch' tutt d' accòrd em' darén da divertirem' Dov s' zuga, o a s' fa l'amour, o dov's' murmour. Souvra all' incónter ch'i fan grazia d' direm Ch' arà sti fol, al liber dla banzola M' ingalluzzèss, ch' a n' m' n'äva da pintirem, Perchè mé in quel a n' trov niànc una fola Figura in t'al paèis, sòul per quell viv Ch' ha'i bulgnèis, ch' prêssa d' lòur mèrita stéma. Nianc el dam, ch' la san longa, s' in fan schiv, Mo i l'han lêtt, es al lèzn a tutt andär, Mustränd d'avèiri un gust squäs ezzessiv. E in prova del so incontr, al dvintò rär In puc ann, e qué d' curt a n's' accattäva Per quattrèin, ch' l' ha bsugnä färl' arstampär. La roba in vers d' Lott Lott fors n' incunträva Quand la vêgn fora, e la n' pias al presèint, Beinch's' séppa pers la ciäv d' qui ch' lu pizgäva? La traduzion d' Bertold, dsi unestamèint, La n' s léz? El dsgräzi d' Bertuldèin dla Zéina? Ah ch' bästa d' guardär d' scriver cun dia vèina, Sti liber qué n'v' in dan saz e capara, E i strambùč féna d' Giuli Zeiser Cròus Fatt pr i villàn da dir su in t' la chitara? Oura per cossa ha da riussir csé dsptóus Sto lavorir cava d' in csé bon lug, Ch' tutt m'även mo da där tänt in t' la vous? S'in t'al tradùr, a pèil e sègn a n' tug Al bell al bon dl' autòur da mé tradùit, S' al n' ha tänt, ch' giustamèint l'è tgnù da tutt Mo pr al Delféin al tèimp d' Luig' al grand, Cmod vizeversa una zuvnetta goba Pär un fus, s' l'ha una vstèina e un bust d'bon täi. E al scriver più del vstiäri dòuna e roba. Mo cäspita, qué arspònd, cossa srà mäi? Per sta mi traduzion cascara al mond? S'a m' imbròc d' punt in bianc srà esé gran guäi? S'a salv l'uriginäl in quänt al fond, Pazeinzia s' va a da mäl una qualc blèzza, Per quänt a in scäppa, a in' arstrà za un sfond. E po, manca al bulgnèis forsi vaghezza? A n' vli ch' al possa däri un po' d' cumpèins, Capaz d' fär st barattèin, ch'a färel bèin Ch' per quest a i ho za mess al cor in päs; Cossa pò mai suzzèdr? Älter ch' el cas De n' truvär un ch' niànc per ferr vèč al vléss, Del spass ch'a i äv in quell tal òur, ch' a v' déss. E pr en' strussiär quattrèin, a m' fermaré Dal fären stampär di älter, e da qué inänz Per svagärem quale volta in tänt mì intrig; E po, s' pré där ch'un dé s' quietäss tänt zanz. Tant più ch' lizènd sti fol a di mi amig, Ch' han miòur näs ch' a n' ho mé, d'accòrd em' è piva, Mé n' crèd per cumplimèint, s'alligren mig, E m' fan curağ ch' a tira inänz, ch'a scriva; Per quest del fol d' Esòp s'n' è fätt tänt cont, Quel ch'a i ho spèis e a spend, e ch' a m'aquieta Ch' st bell zug è la fòurma consueta Dla quäl ha vlu servirs, per färz' intender Ch' tutti libr a drittura ch'i dan fora Una ch' all' i urèč d'un riusséssa dsptòusa, Ch' fa lcärs' el dida a di ältr e s'i è aptitòusa. Ch' al gust in sti materi è cm' è al palat, E vlèir där in t'el geni a tutt a un mod, L'è cmod un cumprumèss pr un avucàt. Bsò aspttärs d'avèir l'imbèll in cambi d' lod Quand s' melt in mostra cvell ch'l'è miòur ripiég Da n' ciappär fug, e impgnärs' a rbättr al ciod. Altrimèint l'è un andär a cazza d' beg, Ch' a finir bein finèssn in tänt mursgutt, Dov tutt i lässn al pèil, a n' so s'am' spiég. Fidändom' d' sti mì amig a i ho arsolùt D' stampär st prém liber cun al test in fazza Per cumditä d' clòur ch' m'in' vran där di plut; E intänt dop al macciòn stär a vdèir ch' razza D' notomi s'ha da färi, suponènd Ch' i m' déghen ch'a m'al goda e ch' a m'in spazza. Perch' a sòn in t' l' urzòl, s' mäi a pretend D'avèir imbruccä bèin quel ch' dis al test, Ch' puvrétt a m' dag bèin dl'aria, mo a n' m'n' intènd. |