DIALETTI LOMBARDI. Dialetto di BorGOMANERO (Verbanese). e mattè sögla; mattèghi 'n di 'n aneli, e cauzèlu; 11. Al gh'éra na botta un òmu, e casacca, l'ìva dū mattàj; 12. E'l piü zuvnu du cusči l'à dič unsé a sō pari: Pari, dèmi'l me tocu ch'a vènmi; e lü l'à sparté fòghi la roba. 23. E nè tó sübtu'n bel vidè, mazzèlu, mangiuma, e fuma na racconchiglia; 24. Parchè ust mè mattu l'era mör truvàlu. E i àn smanzà la šavaròtta. 238. Al prümmu dì dü mattài l'era fò 'n t' un campu; e 'n t'al gnì cà, quand l'è stač a riva, l'à santö ch'i sunavu, e ch'i cantavu. 13. Da là poc tempu, ust matù l'àtu, e l'è risüscitâ; l'era persu, e i ò tirà riva tut cul ch' l'iva tucàghỉ, e l'è nač via a stimma luntàn luntàn, e l'à mangiå 'l fat sö cun al svaldrini. 14. E quand l'à biö'ngüalâ tüt cussi, l'è gnöghi na gran carestia 'n tu cul paisu, e lũ l'à smanzà a véi da bsögnu 26. L'à ciamâ un di sarvitùi, e l'à dumandaghi, cud l'era sta roba; 27. E cul sarvitù l'à dič unséghi: fač mazzè 'n vidè bel grassu, par al güstu da vèghilu san e salvu. 13. E l'è nač inà, e l'è tacassi tacà n'omu dũ cũ siti là, ch'l'à mandàlu | L'è gnö cà vöst fradè, e vöst pari l'à a varde i puršei in t' la sö campagna. 16. E l'iva vòja d'ampinì la panša dal' giandi ch'i mangiavu i nimài; ma 'nzun dàvagu. a 17. Quand l'à biö tirà cà 'l có, l'à dič unsé tra d’lü: Quanci sarvitùi cà d'mè pari i àn pan fin ch'i vòlu, e mé chilò i crapi d'la fami. 18. I lévarò sö, e i narò cà d' mè pari, e i diròghi: 0 pari, i ò offandö al Signór, e vü; 19. I n' merti piö da vèss ciamâ vöst fiō; tignèmi comè ün di vöst sarvitùi. 20. Al leva sõ, e 'l va da sö pari. L'era 'ncù luntàn, che sõ pari l'à vüstulu, e l'à santössi a pianži 'l cor, e l'è nàciughi 'ncuntra, l'à ciapàlu'n¦ tal colu, e l'à basâ sölu. 21. E'l fiö l'à dìciughi: Pari, i ò offesu al Signór, e vü, i n' merti piö da vèss ciamå vöst fiö. 22. Alora 'l pari l'à diciu ai sö sarvitùi: Prästu, portè ša la piü bela 28. L'è gnöghi la futta, e l'uriva gnanca nè 'n cà. E inóra l'è gnö fò sö pari, e l'à smanzâ a préghèlu da nè dénti. 29. Ma lü, rispondenti, l'à dič a sö pari: Ecu, inn tanè agni ch'i sèrvivi, e i ò mai disübidévvi 'n bottu, e vü i mai gnanca dàciumi 'n cravicchi, ch'i podiss stè légru con i mè amisi; 30. Ma dapussu ch' l'è gnö cà stũ, ch' l'à mangia tüt cussi cun al plandi, i mazzâ 'n vidé du cu'ngrassà. 31. Ma lü l'à dič unséghi: Abba pu nutta; té t'è'l mè carö, e tüt cul ch'i ò, l'è tüt cuss tö; 32. Ma a n' s'pudiva parò fè d'mancu da stè légri, e fè 'n bel disnè, parchè tö fradè l'era mörtu, e l'è risüscitâ; l'era pèrsu, e l'è stač truvá. NICOLÒ E. CATTANEO. DIALETTO BERGAMASCO. 11. On om el gh'ìa du fiöi; 12. E'l piö zùen de lur l'à déč a sò påder: Tata, dèm la porsiù de sostansa ch'el me toca; e lü'l ghe divide la sostansa. 15. Dopo poc dé, ol pio zùen l'à regondit töt ol sò, e l' è 'ndač in pais lontà, e là l'à dissipàt quat al gh'ia a viv de barachér. 14. E dopo ch' el s'è majàt töt ol sò, al s'è fað in quel pais öna carestéa gajarda, e'l comensè a èss al bisogn; 18. L'è 'ndač doca a tacàss a ü benestant de quel pais, ch'el l'à mandat fò 'n da sò campagna a fà pascolà i porsèi. 16. E là 'l desideràa de impieniss la pansa di giande ch'i mangiàa i stess suni; ma nissü gh' en dàa. 17. Turnàt in lü l'à déè: Quate bisacche in cà de mè pàder i g' à dol pà a brondós, e mé ché crape de fam. 18. Learò sõ, e 'ndarò de mè pàder, e ghé dirò: Tata, ò pecàt contra 'l siél e contra u; 19. Za no sò piö dègn de ess ciamàt vost fiöl; ciapém come û di vosč sguàter. 20. E csé, sbalsàt in pè, 'I végnè de sò pàder; ma l'era amò de lontà, 22. Ma'l pàder l'à déč ai sò servitùr: Prèst, porté ché 'l piö bel àbet, e vestil; metiga l'anèl in dit, e i scarpe in pè; 23. Méné ché ü vedėl ingrassàt, e copél, e maèm, e fèm baracca; 24. Perchè sto mè fiöl l'era mort e l'è resüssitàt; l'era pers e s'l'à troát; csé i comensè a fà festa. 28. Ol fiöl magiùr, che l'era fò 'n di cap, in del turnà a cà, l'à sentit a sunà e cantà; 26. Ciamȧt ü di sò servitùr, el g'à domandat, cossa l'era sto bacà. 27. E lü 'l gh'à rispondit: L'è égnit tò fradèl, e tò pàder l'à copàt ü vedèl grass, perchè 'l l'à ricüperàt sano e salvo. 28. Alura al fradèl magiûr al ghe saltè la mosca, e 'l volia miga 'ndå 'n cà; e 'l pàder l'è égnit fò, e l'à comensat a pregàl. 29. Ol fiöl l'à rispòst a sò pàder: Ecco, a mé, che l'è tace agn che ve serve, sensa mai trasgredi ü vost ùrden, no m'i mai dač gnà ü cavrèt de godìm coi mè amis; 30. E dopo che l'è égnit sto fiöl ché, che l' à majàt töt ol sò coi pōtane, i copàt ü vedėl ingrassat. 31. Ma'l pàder el gh' à déč: Té, 'I che sò pàder el l'à dögiàt; el s'è müit | mè sčèt, te sè sèmper con mé, e töt a compassiù, e, corit incontra, 'l gheol mé l'è tò; s'è bötat al col, e 'l l'à basat sö. 21. Ol fiöl el gh'à déč: Tata, ò pecat contra 'l siél e contra u; za no sò piö dègn de èss ciamàt vos fiöl. 52. L'era però de giöst de god e tripüdià, perchè sto tò fradèl l'era mórt e l'è reégnit; l'era pers e s' l'à catát. PIER RUGGER DE STABELL. DIALETTO CREMASCO. 11. On om al gh' avìa du fiỏi; 12. Al püssè zóen l'à dét a sò pàder: Pupà, dam la part che m'a vẻ; e lũ 'l gh'à spartit la sò roba. 13. Dopo qualch dé, al püssè zóen l'à fat sō 'l fagòt de töt quel ch' al gh' avia, l'è andat in t'ün paés luntà luntà, e là l'à spendit töt el sò in di vésse. 14. Quan l'à avit consümåt töt, l'è égnit una gran carestéa in quel paés, e lũ al gh' ia miga de cumpràss da mangia; 13. Alura l'è 'ndàt da on siùr de quel paés, ch'el l'à mandat nel sò cios a vardà i ròi. 16. E lũ 'l vorìa impieniss la pansa Cole giande che magnàa i ròi; ma nissu gh'a na daa. 22. Ma el pàder l'à dét ai sò servitùr: Prest, portè ché el vestit põ bel, e metighel sö, metiga sõ 'n anèl an dit, e metiga sö dele bele scarpe; 23. E menè che 'n vedel grass, e massél, ch'el mangiarèm e farèm festa; 24. Perchè sto mé fiól l'era mort e adès l'è resüssitàt; l' era perdit, e adèss l'èm truàt; e i s'è mess adré a mangià. 28. El fiol prém l'era a fora, e quand l'è turnàt, che l'è stat arént a cà, l'à sentit a sunà e cantà. 26. L'à ciamàt on servitùr, e'l gh'à dumandat cossa che l'era quel bacà. 27. E 'l servitùr al gh’à dét: È égnit tò fradèl, e tò padre l'à massat 'n vedėl grass, perchè l'è turnåt så. 28. Lü l'è 'ndàt an còlera, e 'l vu 17. Alura al s'è mess a pensà i fat sò, e l' à dét da per lũ: Quanti ser- | ria miga 'ndà 'n casa; alura 'l padre vitùr in casa da mè padre i gh' à pà | l'è égnit fora, e 'l l' à ciamàt. infina ch'i vól, e mé ché móre da fam. 18. Léarò so, andarò da mè padre e gh'a dirò: Pupà, mé ò pecàt anvèrs al Signùr e 'nvèrs de té; 19. No só miga dègn che te me ciàmet pō tò fiól; ma tègnem come 'n to servitùr. 20. L'è leàt sõ, e l'è égnit da sò padre; quand l'era amò luntà, sò padre l'à vést; l'à sentit cumpassiù, el gh'è curit ancuntra, el gh'à tràt i brass al col, e 'l l'à basàt sö. 21. El fiól el gh'à dét: Pupà, mé ò pecat anvèrs al Signùr e anvèrs da té; e no sò miga dègn che te me ciàmet tò fiól. 29. Ma lü'l gh' à dét a sò padre: Varda, l'è tanti an che mé te serve, ta sò sempre stat obediènt; e ta m'è mai dat ün cavrèt da mangià cui mè cumpàgn; 30. E perchè è égnit sto tò fiól, che l'à consümàt töt an d'i vésse, té t'è massat ün vedel grass. 31. Ma 'l padre 'l gh' à dét: Sent, al mé fiól, té ta sè sempre con mé, e töt quel che g'ò l'è tò; 32. Bisognava però fà festa e alégréa, perchè sto tò fradèl l' era mort e adèss l'è resüssitàt; l'iem perdit e adèss l'èm truàt. FAUSTINO SANSeverino. DIALETTO CREMASCO RUSTICO. 11. N' ùmen a'l gh'ia du bagài; 12. 'L pö dóen l'à déč a sò tà: Tà, dèm la part dal mè, che m' a toca; e lü, sò tà, a'l gh'à fač tra lur le dii-e sgiù. 13. Da lé a poc dé, fač 'I fagòt da töt al sò, 'l bagài po dóen l'è nač amvià 'n d'ön pais da luns féss, là 'l gh' à consumàt fò töt'l sò'n stra vesse. e 14. Dopo ch'el gh'à livrat da daga la fi, 'n chel pais gh'è nač na carastéa pütardia, e lü 'l s'è truàt prope'n bisogn; 18. E gh' è ignit 'n cor da nà da jü | dal pais, al qual a 'l l'à cassat an la vela a fà 'l purchér. 16. E'l sa saràv 'nféna sadülàt co li giande di roi; ma nissü ga na daa. 17. A la fi a 'l s'è fač na rasù, e da lü 'n tar lü'l gh' à déč: Quač servitùr an ca da mè tà i gh' à 'l pà 'n bundansia, e mé só ché quase 'n pisa da la fam. 18. Narò véa da ché, narò da mè tà, e ga disarò: Tà, mé gh' ò fač 'l pacat ancuntra 'l siél, e 'ncuntra u; 19. Mé no so' pö degn da ess ciamàt vost bagài; tratèm anfurma i vosč servitùr. 20. E sensa fà tate sprolunghe, l'è nač da sò tà. 'Nsibé che l'era amò da luns, sò tà 'l l'à cugnussìt, gh'è ignit¦ da caragnà, a'l gh'è curit ancuntra, e brassàndol sö 'l l'à basat. 21. 'L bagài 'l gh' à déč: Tà, mé gh'ò fač 'I pacàt 'ncuntra 'l siél, e cuntra u; mé no só pö degn da ess ciamåt vost bagài. 22. E'l tà l'à déč ai servitùr: némo, svelte, serni fò la vesta pö reca, e matigla sö; matiga la éra 'n dal dit, i scarp an d' i pè; 23. Mané 'l vadèl pö grass e massél; sa maje e sa bie alegramento; 24. Che sto mè bagài l'era mort, e l'è resüssitàt; al s'era pardit, e 'l s'è truàt amò. E lé i à scumensat 'I diertimét. 28. 'Ntat turna a cà l'otre bagài põ več che l'era a fò, e 'l sent a sunà e cantà; 26. A 'l ciama 'n servitùr, a 'l l'antürèga da stö budéss. 27. E lü'l gh' à respundit: Gh'è turnat a cà tò fradèl, e tò tà l'à fač massà 'n vadèl, perchè 'l l'à quistàt sà e salv amò. 28. E lü l'è nač tat an còlara, ch'el vuria mia nà da dét. Ilura sò tà l'è ignit da fò a pregàl. 29. Ma lü'l gh' à respundit: I è tač agn che va serve, e gh' ò fac semp töt chel che m'i urdenàt; e m'i mai dač gnà 'n cavrèt da god an cumpagnéa di mè camarade; 30. Ma daché gh'è ignit a cà stö vost bagài, ch'el gh'à livrat da consümà fò töt con de li done da mal fà, gh'ì massàt al vadèl pö grass. 31. Ma 'l tà 'l gh' à déč: Bagài, té t'a sè semp con mé, e töt chel che gh' ò mé l'è a' tò; 32. Ma l'era bé da giösto, che stéssem 'n pò alegramént e féssem na festiola, perchè stö tò fradèl l'era mort, e l'è resüssitàt; a 'l s'era pardit, e'l s'è truȧt amò. t Prete GIOVANNI SOLERA. DIALETTO BRESCIANO. 11. On òm el gh'ìá du sčèč; 12. El piō zùen el disè al sò bobà: Bobȧ, dèm la part de beni che me pertoca; e lü el ga fé le parč. 13. Poc dopo el piõ zùen, fat sö tõta la sò roba, el sé metè 'n viàs per ön paés lontà, e là 'l majè föra tõt el sò, en dei vésse. tùr: Zó prest, portè ché 'l piö bel àbit e vistil, e mitiga l'anèl en dit, e le scarpe 'n pè; 23. E menè föra ön vedèl engrassàt, e copèl, e mangióm, e stóm alégher; 24. Perchè sto mè fiöl che ché l'era mort e l'è resössitàt; l'era pers e l'è stat catàt; e i sa metè a tàola. 28. El sčèt piö grand l'era 'n del 14. Dopo ch'el g'à it consömàt tõt, s'è fat en quel paés ōna gran caristia, e lü'l scomensè a troàss en bi-camp, e 'n del vègner a casa, quand sögn; che l'è stat visi, el sentè a sonà e cantà. 15. E l'ande, e 'l sé metè a sèrver giù de quel paés, ch'el la mandè en dei sò camp a fà pascolà i porsèi. 16. E l'aerés volìt impieni la so pansa dele taèle, che i mangiàa i sì; ma nissü gh' en dàa. 47. Tornàt pò *n lũ, 1 disè : Quad servitùr en cà de mè pàder i gh'à abondansa de på; e mé ché möre de fam. 18. Léarò sö, e 'ndarò da mè påder, e gh'a disarò: Bobà, ò pecat control Signùr, e contro de vó; 19. Za no sò piō dégn d'èsser ciamåt vost fiöl; tignìm come giù dei vost servitùr. 20. E leat so, l'andè de sò pàder. Sò pàder el la vedè, che l'era amò de lons, el s'è moit a compassiù, e, corèndogh' incontra, el gh'è sbalsàt al col, e 'l l' à basat. 21. Alura 'l fiöl el gh'à dìt: Bobà, ò pecat control Signùr e contro de vó; za no sò piö dégn d'ésser ciamàt vost fiöl. | 26. E ciamàt föra ön servitùr, el ga domande, che noità gh' era. 27. E lü 'l ghe rispondè : L'è riàt tò fradèl, e tò pàder l'à copat ön vedėl ingrassat, perchè 'l l'à ricüperất sả. 28. E lü l'è andat en còlera, e nol* volia andà dént; ma sò pàder l'andè föra, e 'l se metè a pregàl. 29. E lü'n risposta 'l ghe disè: Vardè, l'è tač agn che va serve, e no v'ò mai disübidit; e vó no m'i mai dat gnà 'n cavrèt per godìméla coi mè camerade; 30. E adèss che quest' àlter che ché, che l'à majàt föra 'l sò cole done, l'è tornàt, i copàt per lü'l vedèl ingrassàt. 31. E'l påder el gh'à rispòst: Car el mè sèèt, té te sè sèmper con mé, e quel ch'è mé l'è tò; 32. Bisognàa fà past e godisela, perchè sto tò fradèl che che l'era mort e l'è resössitàt; l'ie pers e l'ò 22. Ma'l pàder el disè ai sò servi- catàt. Conte LUIGI Lechi. |