X. GALLUS. EXTREMUM hunc, Arethusa, mihi concede laborem. Pauca meo Gallo, sed quæ legat ipsa Lycoris, Carmina sunt dicenda: neget quis carmina Gallo? Sic tibi, quùm fluctus subterlabêre Sicanos, Doris amara suam non intermisceat undam. Incipe; sollicitos Galli dicamus amores, Dum tenera adtondent simæ virgulta capellæ. Non canimus surdis: respondent omnia sylvæ. 5 Quæ nemora, aut qui vos saltus habuêre, puellæ 10 Illum etiam lauri, etiam flevêre myricæ ; Pinifer illum etiam solâ sub rupe jacentem Mænalus, et gelidi fleverunt saxa Lycæi. 15 Stant et oves circum; nostri nec pœnitet illas Nec te poeniteat pecoris, divine poëta ; Et formosus oves ad flumina pavit Adonis. Venit et upilio; tardi venêre bubulci; Uvidus hibernâ venit de glande Menalcas. 20 Omnes, "Unde amor iste," rogant, "tibi?" Venit Apollo; 25 X. GALLUS. THIS closing effort, Arethusa, aid; Nymphs, o'er what lawns, what forests did ye rove, When Gallus faded in disastrous love? For then nor Pindus nor th' Aonian mount The sheep stand round, nor slight their master's pain; 5 10 15 20 In beauty's prime beside the lucid flood, Well-pleased, Adonis fed his fleecy brood. The shepherd came; and, with the herdsmen last, 25 [domain." 30 Pan, deus Arcadia, venit; quem vidimus ipsi Sanguineis ebuli baccis minioque rubentem. 66 30 Ecquis erit modus?" inquit: "Amor non talia curat. Nec lacrimis crudelis Amor, nec gramina rivis, Nec cytiso saturantur apes, nec fronde capellæ." Tristis at ille: "Tamen cantabitis, Arcades," inquit, "Montibus hæc vestris; soli cantare periti Arcades. O mihi tum quàm molliter ossa quiescant, Vestra meos olim si fistula dicat amores! Atque utinam ex vobis unus, vestrique fuissem Aut custos gregis, aut maturæ vinitor uvæ! Seu quicumque furor (quid tum, si fuscus Amyntas? Me sine sola vides. Ah te ne frigora lædant! 35 40 45 50 Pan, too, we saw: th' Arcadian God appear'd 35 } 40 "Sooner shall herbage moisture cease to love, 45 "In willowy bower o'erhung with flaunting vine; "And he would sing, or she the chaplet twine. 50 away. "Thee reckless love in iron fields detains, "Where all the fury of the battle reigns: } 55 60 "Dauntless tread'st Alpine snows, and ice-bound Rhine! "Ah! may no ice wound those soft feet of thine; "No arrowy sleet that tender person pierce! "For me, adapting my Chalcidian verse "To pastoral pipe, I'll sylvan strains rehearse. "Yes, 'tis resolved: 'mid wildest lairs I'll go, "And there in solitude endure my woe; "Carve on the tender rind my tale of love, "And mark it growing with the growing grove. 65 Interea mixtis lustrabo Manala Nymphis; Aut acres venabor apros; non me ulla vetabunt 55 Spicula; tamquam hæc sint nostri medicina furoris, 60 Aut deus ille malis hominum mitescere discat! Jam neque Hamadryades rursùm, nec carmina nobis Ipsa placent; ipsæ, rursùm concedite, sylvæ. Non illum nostri possunt mutare labores; Nec, si frigoribus mediis Hebrumque bibamus, Sithoniasque nives hiemis subeamus aquosæ ; Nec si, quùm moriens altâ liber aret in ulmo, Æthiopum versemus oves sub sidere Cancri. Omnia vincit Amor; et nos cedamus Amori." 65 Hæc sat erit, Divæ, vestrum cecinisse poëtam, Surgamus: solet esse gravis cantantibus umbra, 70 75 |