Recht und Sitte auf den primitiveren wirtschaftlichen KulturstufenG. Fischer, 1907 - 189 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
Recht und Sitte auf den primitiveren wirtschaftlichen Kulturstufen Richard Hildebrand Visualizzazione completa - 1907 |
Recht und Sitte auf den primitiveren wirtschaftlichen Kulturstufen Richard Hildebrand Visualizzazione completa - 1907 |
Parole e frasi comuni
Ackerbau Ackerland agri Aimak alljährliche Verlegung Almend anbaufähiges Land Anthr arva Ausdruck Baden-Powell Baden-Powell a. a. Baschkiren Bauern bebauen Beduinen bemerkt Besitz genommene bestanden besteht bestimmten Betschuanen Burkhardt a. a. Burma Caesar Chilperich coierunt common daher deutschen Dorf Dorfgemeinde Eigentum Eigentumsrecht an Grund einzelnen erst Familie Feldmarken Frau Fritsch a. a. Fustel de Coulanges ganze Gebiet Gemeinde Genossenschaft Georgi Germanen Gesamteigentum an Grund Gesamtheit Gierke Grund und Boden Grundeigentum Grundherren Hanssen heißt Hirtenvölkern hominum Indianer Nordamerikas Jagd Jahre Kalmücken Keussler Kinder Kirgisen Kolonen konnte läßt Lex Salica lichen Markgenossenschaft muß natürlich neque Neu-Guinea numero cultorum occupantur Occupation Polyandrie Polygamie principes quod Rachfahl right Rodung Rußland Sache sagt schließlich Stammes Stufe des Hirtenlebens Sueben sunt Tacitus Tatsache Teil tribes überhaupt Umständen universis vicinis Urkunde ursprünglich Vater Verlegung der Ackerfluren vices vicini Vieh viel vielmehr village Völkern Vrgl Waitz Weiber Weide wirtschaftlichen Worte Zwecke des Anbaues δὲ καὶ
Brani popolari
Pagina 105 - Nullas Germanorum populis urbes habitari satis notum est; ne pati quidem inter se iunctas sedes. colunt discreti ac diversi, ut fons, ut campus, ut nemus placuit.
Pagina 73 - Nihil autem neque publicae neque privatae rei nisi armati agunt. sed arma sumere non ante cuiquam moris, quam civitas suffecturum probaverit. tum in ipso concilio vel principum aliquis vel pater vel propinqui scuto frameaque iuvenem ornant : haec apud illos toga, hie primus iuventae honos ; ante hoc domus pars videntur, mox rei publicae.
Pagina 56 - Sueborum gens est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium. Hi centum pagos habere dicuntur, ex quibus quotannis singula milia armatorum bellandi causa ex finibus educunt. Reliqui, qui domi manserunt, se atque 10 illos alunt. Hi rursus in vicem anno post in armis sunt, illi domi remanent. Sic neque agricultura nee ratio atque usus belli intermittitur. Sed privati ac separati agri apud eos nihil est, neque longius anno remanere uno in loco incolendi causa licet.
Pagina 168 - Hereditatem defuncti filius, non filia suscipiat. Si filium non habuit qui defunctus est, ad filiam pecunia et mancipia, terra vero ad proximum paternae generationis consanguineum pertineat.
Pagina 101 - Liberti non multum supra servos sunt, raro aliquod momentum in domo, numquam in civitate, exceptis dumtaxat iis gentibus quae regnantur. Ibi enim et super ingenuos et super nobiles ascendunt : apud ceteros impares libertini libertatis argumentum sunt.
Pagina 100 - Ceteris servis, non in nostrum morem descriptis per familiam ministeriis, utuntur. Suam quisque sedem, suos penates regit. Frumenti modum dominus, aut pecoris aut vestis, ut colono, injungit: et servus hactenus paret; cetera domus officia uxor ac liberi exsequuntur.
Pagina 54 - Now that we have begun to speak of the Tartars, I have plenty to tell you on that subject. The Tartar custom is to spend the winter in warm plains where they find good pasture for their cattle, whilst in summer they betake themselves to a cool climate among the mountains and valleys, where water is to be found as well as woods and pastures.
Pagina 36 - The youngest son therefore, who continues latest with the father, is naturally the heir of his house, the rest being already provided for. And thus we find that, among many other northern nations, it was the custom for all the sons but one to migrate from the father, which one became his heirb.
Pagina 109 - Mos est civitatibus ultro ac viritim conferre principibus vel armentorum vel frugum, quod pro honore acceptum, etiam necessitatibus subvenit.
Pagina 100 - Aleam, quod mirere, sobrii inter seria exercent, tanta lucrandi perdendive temeritate, ut, cum omnia defecerunt, extremo ac novissimo iactu de libertate ac de corpore contendant.