Immagini della pagina
PDF
ePub

2 tabant, et auxilia arceffebant. Interea Bomilcar, iterum cum claffe profectus Karthaginem, ita exposita fortuna sociorum, ut spem faceret, non ipsis modo salutarem opem ferri poffe, sed Roma

ambo pares effent, illi, unde petitur, ei potius credendum effe. Nofter 1, 19, 1.] Qui regno ita potitus, urbem novam, conditam vi et armis, jure eam legibusque ac moribus de integro condere parat. Eodemque de Lucretia [c. 58, 11.] Cultrum, quem sub vefte habebat, eum in corde defigit. 26, [24, 15.] Laevinus Zacynthum (parva insula est propinqua Aeto. liae; urbem unam eodem, quo ipsa est, nomine habet) eam praeter arcem vi cepit. Caesar 3. de Gall. 20. Multis praeterea viris fortibus Tolosa, Carcassone, Narbone, quae sunt civitates Galliae provinciae finitimae, ex his regio. nibus nominatim evocatis. Quae fruftra duplici conjectura tentat Ciacconius. Suetonius Domit. 3. Deinde uxorem suam Domitiam, etc. eandem Paridis histrionis amore deperditam. Torrentius to eandem ab imperito aliquo, qui periodi longitudine offendebatur, insertum putat: non ego. Árnobius 1. 5. [p. 174.] Partem illam corporis, per quam secus foemineum et sobolem prodere, et nomen solet adquirere generi, eam longiore ab incuria liberat. Ubi male Stewichius et Romani editores genericum; male Behotius parte illa corporis, offensi repetitione pronominis. Valet igitur eo idem, quod ea in oppida. Pariffimum Plinii 1. 25, 27. E margaritis, Magne, tam prodiga re, et foeminis reperta, quam habere gerereque te fas non sit, hinc fieri vultus tuos. J. FR. GRON. Ex his etiam quaedam leguntur 1. Observ. 23. Hoc ларέλκоv pronominum poft Maautium ad Cic. 7. ad Famil. 26.

ex

et 13, 28. multi observarunt. V. Burm. ad Suet. Aug. 67. Et tamen hoc adeo obvium quidam ignorasse, et ideo nonnulla satis sana pro corruptis habuisse videntur. Sic quod 1. 60. pr. D. pro Socio, ex Scaevolae l. 13. ad Sabinum scriptum est, Socium, qui in eo, quod ex societate lucrifaceret, reddendo moram adhibuit, quum ea pecunia ipse usus esset, usuras quoque eum praeftare debere, Labeo ait, cluso pronomine eum temere mutare aggreffi sunt: quos retincre potuerat, quod ex eodem Scaevola 1. 18. §. ult. D. de Alim. legat. ad Apuleji Apol. princ. protulit Pricaeus. Et miror Casaubono, cúi hoc non incognitum fuiffe conftat ex illius caftigationibus in Apulejum, non potuiffe placere in Suètonii 1. d. quod in MSS. effe ipse teftatur, Thallo liberto etc. crura ei fregit. Ab illius senten-. tia merito discefferunt alii viri docti. DUK. Cluverius 1. Sic. ant. 12. p. 144. ex conjectura legit ab Syracusis, alterum mille et quingentos passus, et commeatus. Sed, practerquam quod haec mutatio, invitis libris omnibus, nimia sit, amat etiam saepe Livius vocem paffus omittere, quae contra codicum auctoritatem addenda non est. V. ad 6, 32, 9. Doujatius mire fluctuat. Voces enim ab oftio intelligi poffe exiftimat vel de oftio fluminis Anapi, vel de oftio portus magni, cujus poftea c. 30. meminit: id tamen in hac expositione incommodum agno. scit, quod Anapus sit juxta Sy racusas, portus magnus ad ipša

nos quoque in capta quodammodo urbe capi, per- 3 pulit, ut onerarias naves quam plurimas omni copia rerum onuftas secum mitterent, claffem que suam augerent. igitur, centum triginta navibus longis et 4

moenia. Hinc lectionem cod. Col. bert. a m. 2. alterum quindecim ab hoste proponit. Verum quum hoftis Siculorum non alius videa. tur, quam Romanus, cujus exercitus et ipse Syracusis, hinc commodius fore fatetur alterum quindecim abest, nisi quis tandem velit hoftis nomine intelligi Bomilcarem, Romanorum hoLem, Punicae classis praetorem, cujus statio ad Pacbynum. Tot verba perdere maluit, quam Gronovio, locum hunc ex optimo cod. verifime emendanti, adsentiri. Plurimis autem locis Livius hoc loquendi genere usus est, ut poft verba per par. enthesin interjecta adhiberet pronomen hic, is vel similia, quae abeffe poterant. Supra 1, 26, 10. Hunccine, afebat, quem modo decoratum ovantemque victo ria incedentem vidiftis, Quirites, eum sub furca vinctum etc. videre poteftis? c. 49,9. Octavio Mamilio Tusculano (is longe prin ceps Latini nominis erat, etc.) ei Mamilio filiam nuptum dat. 3, 58, 1. C. Claudius (qui etc. Regillum antiquam in patriam se contulerat) is magno jam natu quum ad pericula ejus deprecanda redisset. c. 64, 10. Hi tum uti, quos sibi collegas cooptafint, ut illi legitimi cadem lege tribuni plebei sint. 4, 15, 3. Qui natus in libero populo, inter jura leges. que, ex qua urbe reges exactos sciret, etc. in ea SP. Maelius spem regni conceperit. 5, 37, 1. Civitas, quae etc. dictatorem multis tempeftatibus dixisset, ea tunc nihil' extraordinarii imperii aut auxilii quaesivit. 6, 19, 4. • Tribuni consulari pote

state tribunique plebis (nam et etc. Patrum auctoritati se dediderant) hi tum omnes, quid opus facto sit, consultant. c. 26, 6. Pacem, quam nos praestitimus, eam a vobis petimus. 21, 4, 4. Florem aetatis Hasdrubal, quem ipse patri Hannibalis fruendum praebuit, justo jure eum a filio repeti censet. quod male Perizonio patri displicebat. 26, 41 18. Ďii inmortales, imperii Romani praesides qui centuriis omnibus, ut mihi imperium juberent, fuere auctores, iidem omnia laeta ac prospera partindunt. ubi etiam nonnulli codd. omittunt to qui. 29, 15, 2. Subjecerunt, colonias duodecim, quae etc. abnuissent milites dare, eas annum jam ferme sextum vacationem militiae habere. 38, 44, 5. \Signa aliaque ornamenta, quae quererentur ex aedibus sacris sublata esse, de iis etc. placere ad collegium pontificum referri. 40, 56, 4. Regnum quod a patruo tuo etc, cufloditum et auctum etiam accepi, id tibi tradere in animo est. 42, 3, 7. Censorem moribus regendis creatum, cui sarta tecta etc. eum per sociorum urbes diruentem templa etc. vagari. et aliis locis. Praeter viros doctos a Dukero laudatos, qui hoc genus loquendi inluftra runt, vide Gronov. ad Gellii 11, 1. Davis. ad Cic. 3. Tusc. 8. Jensium in Lect. Lucian. 1, 9. Torren. ad Val. Max. 1, 7, 5. et Arntz. ad Aur. Vict. de Vir. inl. 27. Adde, quae notavi ad Silii 12, 441.

[ocr errors]

Et auxilia arcessehant] Pal. pr. accersibant. GEBH.

§. 2. Non ipsis modo salutarem

septingentis onerariis profectus a Karthagine, satis prosperos ventos ad trajiciendum in Siciliam habuit. sed iidem venti superare eum Pachynum prohibebant. 5 Bomilcaris adventus, fama primo, dein praeter spem mora, quum gaudium et metum in vicem Ro6 manis Syracusanisque praebuiffet; Epicydes metuens, ne, si pergerent iidem, qui tum tenebant, ab ortu solis flare per dies plures venti, classis 7 Punica Africam repeteret, tradita Achradiņa mercenariorum militum ducibus, ad Bomilcarem na8 vigat. claffem in ftatione versa in Africam haben-, atque timentem navale proelium, non tam

tem,

opem ferri poffe non ipsos modo salutarem opem ferre poffe Hafn. ferre etiam Lovel. 1. 2,5. et Harl.

§. 4. Igitur centum triginta navibus longis et septuaginta oneraviis] Put. ambo l'etaviani, reg. Men. Voff. navibus longis, DCC. onerariis, quod est septingentis. Certe in hujusmodi claffibus posteriorum numerus plerumjue solet effe major. Apud Polybium 1. 1, (52.] Junius consul Lilybaeum obsidentibus Gizap. Χίας παρακομίζει ἔχων ἑκατὸν εἴκοσι σκάφη, καὶ τὴν ἀγορὰν σχεδὸν ἐν ὀκτακοσίαις ναυσι poprnyois. Apud eundem quinto, [c. 68.] Ptolemaei claffis Perigeni data habet katappáktovs μὲν ναῦς τριάκοντα, φορτηγούς δὲ πλείους των τετρακοσίων. Α. milcar Divus, quum in Siciliam trajiceret, naves μaкрas λeiους των δισχιλίων, καὶ χωρὶς πολλὰς ναῦς φορτίδας τὰς κομιλούσας, τὴν ἀγορὰν ὑπὲρ τὰς pioXixias habuiffe dicitur Diodoro Siculo 1. 11. [p. 253.] Quinquaginta longis, quadringentis

quod

onerariis in Africam trajecit Scipio, ut constat ex nostri (29,, [26, 3.] et ducentis onerariis, triginta longis ad eundem contendit Octavius 30, [24, 6.] Hic ergo repone tuto septingentis. J. FR. GRON. igitur cum trigin ta Harl. igitur centum XXHearnii D. igitur centum et triginta Hav. Deinde et DC onerariis Hear. nii L. 1. et VII. onerariis ejusdem N. et D. et DCC, vel et septingentis onerariis Florent. cum plerisque reliquis meis, quod in quibusdam vocula et desit, quod etiam de duobus Colbert. teftatur Doujatius. Florentino consentiunt priscae edd. usque ad Ascensium, qui anno 1513. primus et septuaginta onerariis perperam edidit.

nisi

Satis prosperos eventus ad trajiciendum in Siciliam habuit] Pro eventus ego ventos reponendum ab initio putavi ob ea, quae sequuntur. Vetufti inde codicis fides accessit : qua fretus in refti. tuenda dictione audacius per. severavi. Haec plura dixi, quia..

quod inpar viribus aut numero navium effet, (quippe etiam plures habebat) quam quod venti aptiores Romanae, quam suae, claffi flarent, perpulit tandem, ut fortunam navalis certaminis experiri vellet. Et Marcellus, quum et Siculum exercitum 9 ex tota insula conciri videret, et cum ingenti commeatu claffem Punicam adventare, ne simul terra marique inclusus urbe hoftium urgueretur, quamquam inpar numero navium erat, prohibere aditu Syracusarum Bomilcarem conftituit. Duae claffes 19 infeftae circa promontorium Pachynum stabant, ubi prima tranquillitas maris in altum evexiffet, concursuare. Itaque, Itaque, cadente jam Euro, qui per 11

eventus non multum discrepat ab eo, quod dicitur. SABELL. In plerisque codd. meis, etiam in eorum optimis, error a Sa. bellico deprehensus et emendatus superest. Praeterea Paris. anno 1573. primi ediderunt prosperos satis, trajectis vocibus; quam mutationem inprobant tantum non omnes scripti.

§. 8. Perpulit tandem, ut fortunam] Pall. 1. ac 3. perpulit tamen. GEBH. Ita et Lovel. 3. 4. 5. Harlej. Gaertn. et Hav. V. ad 22, 2, 11.

§. 9. Exercitum tota ab insula con. ciri] Scripti ex tota. J. FR. GRONOV. Ita quoque omnes mei, et Hearnii Oxon, codd. omnesque edd. usque ad poftremam Gruteri, quae prima ab tota dedit.

9. 10. Ubi prima tranquillitas maris] Ita se ex scriptis et ma. nu patris edidiffe scribit Jac. Gronovius ad Livii 30, 33, 4. quod antea erat primum. Primo Liv. Tom. VIII,

et primum adverbia saepe invasiffe locum adjectivorum primus et prima, oftendit J. Fr. Gronov. ad Liv. 28, 22, 13. 29, 21, 4. et 1. Obs. 7. et alii viri docti ad Silii 2, 235. Non est, cur hic MSS. sequi non velimus: etsi ubi primum, ut primum, et quam primum hoc loco etiam sine vitio dici poffe puto. Nec magis damno, quod in Floro 4, 9, 3. quidam MSS. habent, ubi primum adfuisit occasio, quam hoc Ciceronis 10. ad fam. 13. Ut primum poteftas data est augendae dignitatis tuae, nihil praetermisi in te ornando. aut Salluftii Catil. 39. Sed ubi primum dubiis rebus novandis spes oblata est. Utrumque, mea sententia, probum est. DUK. Inter codd. qui prima praeferunt, referendus est, Florent. et forte Cantabr, unde nihil notatur.

§. 11. Cujus prima claffis petere altum visa est] Quae est illa prima classis? an pars, quae prima e portu vel ftatione egres. sa fuerat? Vix puto: nam, to-,

L

dies aliquot saevierat, prior Bomilcar movit: cujus prima claffis petere altum visa est, quo facilius 12 superaret promontorium. ceterum, poftquam tendere ad se Romanas naves vidit, incertum qua subita territus re, Bomilcar vela in altum dedit, missisque nunciis Heracleam, qui onerarias retro in Africam repetere juberent, ipse, Siciliam praeter13 vectus, Tarentum petit. Epicydes, Epicydes, a tanta repente deftitutus spe, ne in obsidionem magna ex parte captae urbis rediret, Agrigentum navigat, exspectaturus magis eventum, quam inde quidquam motu

rus.

tam classem intelligi, videntur oftendere sequentia. Nec placet prima pro primo accipi, ut in nonnullis, quae ad Silium 1. d. adnotantur: est enim poëticum, et orationi solutac parum conveniens. Si liceret legi primo, mihi omnis obscuritas sublata esset. DUKER.

§. 12. Missisque nunciis Hera. eleam] Siciliae Heracleam intelligit. SIGON.

Qui onerarias naves retro in Africam repetere juberent] Put. et Pet. melior delent to naves: credimusque facile illis, insiticium effe. 34, 50, 11. Et L. Quinctio fratri legato et praefecto classis scribit, ut onerarias ex omni Graeciae ora eodem contraheret. Quum tamen vox naves toto illo capite non extet. Ut et 35, 37, 7. Et Thoas ducentos equites, onerarias leves ad triginta habebat. 37, [27, 1.] Id erat horreum Romanis, eoque omnes ex Italia miffae onerariae dirigebant cursum. J. FR. GRON. retro in Africam repe. tere satis inusitatum videtur. Livius hoc ipso cap. dixit metuens,

ne etc. classis Punica Africam repeteret. DUK. Vox naves deeft in Florent. Voff. Lovel. 1. et Cantabr. Infra c. 31, 13. Onerarias frumento onuftas cepit. 26, 41, 1. Classem onerariasque ostium inde Iberi fluminis petere jubet. 30, 36, 2. Nuncio adlato, P. Lentulum cum quinquaginta roftratis, centum onerariis, omni genere commeatus ad Uticam accessisse. 43, 48, 10. Ut onerariae ex agmine suo per altum dissipatae consequerentur. V. Gelenium ad 35, 37, 7. Deinde praepositionem in delendam effe, ut sit retro Africam repetere, ad oram Livii monuit Ant. Perizon. quam etiam omisit Lovel. 5. Omnes tamen reliqui eamdem conftan. ter servant. Videri poffet supplendum effe retro iter in Africam repetere. Certe ita Virg. locum in Culice v. 104. capellae repetebant ad vada exponit Sanctius in Minerv. 4, 4. in v. Iter. At, locum mendosum effe, Scalig. ibidem docuit, ut et Cel. Burm. ad Grat. Cyneg. v. 244.

Siciliam praetervectus, Taren.

« IndietroContinua »