XXVIII. Quae ubi in caftra Siculorum sunt nunciata, Epicydem Syracusis exceffiffe, a Karthaginiensibus relictam insulam, et prope iterum Romanis traditam; legatos de conditionibus dedendae 2 urbis, explorata prius per conloquia voluntate eorum, qui obsidebantur, ad Marcellum mittunt. Quum haud ferme discreparet, quin, quae ubique 3 regum fuiffent, Romanorum eflent; Siculis cetera cum libertate ac legibus suis servarentur; evocatis ad conloquium his, quibus ab Epicyde creditae res erant, missos se simul ad Marcellum, simul ad eos 4 ab exercitu Siculorum, ajunt, ut una omnium, qui tum petit]„Pal. 1. Siciliam prae. vectus Tarentum repetit. Probe. ut Propert. 1, 8. Ut te felici praevecta Ceraunia Temo Accipiat placidis Oricos ae- GEBH. Eo sensu praevectus ali- §. 13. A tanta repente deftitu tus spe] Praepositio abest a Voss. Lov. 1. 2.4.5. Harl. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii Oxon. et edd. ante Aldum. Utrumque Livianum eft. Praepositionem in hac locutione omittit 29, 24, 2. Magno momento rerum in Africa gerendarum, magnaque spe deftitutus erat. Eamdem addidit 22, 15, 2. Deftitutus ab spe summopere petiti certaminis. 31,24,3. A qua deftitutus spe, per Boeotiam Athenas ducit. 36, 33, 3. Deftituti ab omni spe quum desertos se ab Antiocho esse cerneTent. Optimi tamen codd. Flor. et Cant. Aldo praepositionem addenti consentiunt. Ceterum in obsidionem urbis redire, quod sequitur, accipiendum est, pro in urbem obsedam redire. Marcellus enim, reliquis Syracusarum partibus captis, Achradi. nam trinis caftris obsidebat, eam vero Epicydes defendebat. §. 1. Et prope iterum Romanis traditam] Id est, ut primo bello Punico primum tradiderant. SI. GON. traditam Romanis Florent, et Harlej. §. 3. Quum haud ferme discreparet, quin, quae ubique regum fuissent] Quum haud discreparent Voff, et Ber. discreparent etiam Lovel.1. Male. Solet enim Livius verbo discrepat inpersonaliter uti. 22, 61, 10. Mirari magis, adeo discrepare inter auctores, quam, quid veri sit, discernere queas. V. ad 3, 31, 8. Vocem ferme etiam omittunt Lovel. 2. et edd. Aldina priores. Tum quinque ubique. pro quin quae, Florent. a m. 1. et Cant. quique ubique Florent, a m. 2. et Harlej. quaeque ubique La 5 obsiderentur, quique extra obsidionem effent, fortuna effet; neve alteri proprie sibi paciscerentur quidquam. Recepti deinde ab iis, ut neceffarios hospitesque adloquerentur, expositis, quae pacta jam cum Marcello haberent, oblata spe salutis perpulere eos, ut secum praefectos Epicydis, Polyclitum, et Philiftionem, et Epicydem, cui Sindon cognomen erat, 6 adgrederentur. interfectis iis, et multitudine ad concionem vocata, et inopiam, qua ipsi inter se fremere occulte soliti erant, conquefti, quamquam. tot mala urguerent, negarunt, fortunam accusandam Voff. Lovel. 2. 4. 5. Ber. a m. 2. Quibus ab Epicyde credita res erat] Put. et Pet. creditae res erant. J. FR. GRON. Consentiunt Florent. et Hav. tradita res erat Lovel. 1. et 5. V. ad Epit. Liv. 60. §. 4. Missos se simul ad Marcellum, simul ab eo ad exercitum] Mifli erant e caftris Siculorum ad Marcellum de conditionibus dedendae urbis, sed ita, ut explorarent prius eorum, qui obsidebantur, voluntatem, quam pacta confirmarentur. Nihil igitur attinebat ad obseffos, memorare sé remiffos effe a Marcello ad exercitum, quod neque factum erat, et, si maxime factum esset, non poterat inde colligi, id agi, ut una omnium effet fortuna, quod his legationibus quae. ri affirmabant. Tum neque opus erat, Marcellum ea de re legatos mittere ad Siculos, qui ul. tro id rogatum veniffent, neque illum id sibi curae habere conveniens erat, sed solos Syracusanorum socios, qui erant in eaftris. Verisimile est igitur, dixiffe legatos: missos se simul ad Marcellum, simul ad eos ab exercitu Siculorum. JAC. PERIZ. Peffime in hoc loco versatus cft Doujatius, qui cum Colbert. altero (cui ex meis consentit Harlej.) delet verba simul ad Marcellum, et ta missos se simul ab eo refert ad Epicydem, qui eos misiffet. Verum, praeterquam quod verba illa agnoscant reliqui codd. et in paucis illis omissa exiftimem culpa librariorum quibus repetitio vocis simul inposuit, ejectis, quae Doujatio displicent, vox simul incommoda erit. Óptime difficultati obcurrit Cl. Perizonius, praesertim quum Florent. praeferat simul adeo ab exercitu: quod quum Crevier. etiam in Put. invenisset, recté conjecturam Perizonii in contextum recepit. Mox fuissent, pro essent, Florent. et Cant. §. 5. Oblata spe salutis perputere eos] pepulere eos Ber. et Brancal. Latinii. Male. V. ad 24, 35, 5. De verbo perpellere v. ad 3, 30, 5. Polyclitum, et Philiftionem] Ita Gronov. edidit anno 1665. nequo effe, quod in ipsorum effet poteftate, quamdiu ea pate-! rentur. Romanis cauffam obpugnandi Syracusas fuiffe caritatem Syracusanorum, non odium: nam, ut occupatas res ab satellitibus Hannibalis, deinde Hieronymi, Hippocrate atque Epicyde audierint, tum bellum moviffe, et obsideve urbem coepiffe, ut crudeles tyrannos ejus, non ut ipsam urbem, expugnarent. Hippocrate 8 vero interemto, Epicyde intercluso ab Syracusis, et praefectis ejus occisis, Karthaginiensibus omni possessione Siciliae terra marique pulsis, quam superesse caussam Romanis, cur non, perinde ac si Hiero ipse viveret, aliter codd. noftri, nisi quod Pol. liditum praeferat Lovel. 1. Pollidicum Rec. Polyditum Lovel. 4. Pilichlitum Gaertn. Policritum Hearnii L. 1. Priores ediderant Polyclytum, proximi usque ad Gron. Polycletum. Praeterea Philifonem est in Lovel. 2. 4. et ed. Parm. Philiftenem in Hav. et Hearnii L. 1. Cai Sidon cognomen erat ] Scripti omnes Sindon, additque Sal. masius, et ita scribendum. Non exputo cauffam, cur impreffi inde abierint. JAC. GRON. Ple. rique meorum Sidon servant. At Sydon est in Lovel. 5. et edd. priscis. Sinden in Gaertn. unus vel alter tantum Sindon; quod Cleric. et Crevier. receperunt. J. Fr. Gronov. pr. ed. not. ad 1, 3. legendum putavit cui Sidani cognomen erat. In repetita vero ed. ad 1, 1, 4. vulgatum ferri pole fatetur. Praeterea cognomi, omiffa sequenti voce, Vol. in contextu, Lovel. 1. et Gaertn. cognomen est Lovel. 2. 4. Ber. et Hav. cognomentum est edd. vett. to erat etiam deeft in Lovel. 5. convocata] Vet. lib. vocata. SIG. Pall. tres vocata praeferunt,GEBHARD. Parum interest: sed, ne videamur negligentiores Sigonio, quod ille protulit ex suo libro, vocata, id in omnibus nostris tantum reperiri atteftamur. J. FR. GRON. convocata tantum apud me superest in Ber. et Gaertn. Reliqui similiter legunt vecata. Et inopiam, qua ipsi inter se fremere] inopiamque Florent. Tum quam ipsi Voss. Lovel. 1. 2. 4.5. Harlej. Ber. a m. 2. Hav. et Victor. apud Crevier. Supra 3, 38, 11. Haec fremebat plebes. c. 63, 2. Ubi haec fremere inilitem in castris consul sensit. quae ipsi Florent. quod idem Crevier. in Put. invenit: unde scribendum conjecit qua et ipsi inter se fremere. Mox occulti Florent. Et quamquam tot mala urgus. rent, negarent fortunam] Et hic locus in aliquot codicibus afte risco notatus est, fortaffis, quod dicendi genus temere boc contextu mutatum est. Exercitum autem Siculorum extra urbem §. 6. Multitudine ad concionem Syracusas fuifle, praccedentia unicus Romanae amicitiae cultor, incolumes Syracusas 9 effe velint? Itaque nec urbi nec hominibus aliud periculum, quam ab semet ipsis, effe, si occasionem reconciliandi se Romanis praetermisiffent. eam autem, qualis illo momento borae sit, nullam deinde fore, simul liberatos ab inpotentibus tyrannis adparuiffet. XXIX. Omnium ingenti adsensu audita ea oratio eft. Praetores tamen prius creari, quam legatos nominari, placuit. ex ipsorum deinde praeto2 rum numero milli oratores ad Marcellum. quorum princeps, Neque primo, inquit, Syracusani a vobis defecimus, sed Hieronymus, nequaquam tam in vos in satis indicant. Cauda etiam orationis Syracusanorum, quam inter se habent, apud me male tinnit. GLAR. Voculam et initialem Cl. Jac. Gronov. omisit, omnibus, praeter unum vel alte rum, codd. concinentibus. Dein de negarunt edidit Froben. anno 1531. et poft eum reliqui; quod verius est, licet alterum negarent supersit in Florent. Voll. Lovel. 1. 2. 4. 5. Harlej. Gaertn. et Hav. §. 8. Hippocrate vero interemto] Atqui Hippocrates peftilentia perit, ut supra Livius narravit c. 26, 14. Hinc Ant, Perizon. se malle, Hippocrate vero exflincto, ad oram Livii teftatus est. Interim tamen omnes codd. interemto confianter tuentur. §. 9. Aliud periculi, quam ab semet ipsis, esse] periculi video in primo Frobenio,Romano est recentiffimorum.Scriptet editi alii: Itaque nec urbi nec hominibus aliud periculum, quam ab semet ipsis esse, si occasionem reconciliandi se Romanis praetermisissent. J. FR. GRON. periculum quoque omnes mei. Deinde quidam etiam Romanis: alii breviter Rom. quomodo quum Parisienses an. no 1573. evulgaffent, et proxi. mi editores servaffent, tandem Gruteri ëκdotis poftrema Romano subftituit. Ego priscam lectionem periculum et Romanis restitui. Si simul libertas ab inpotentibus tyrannis adparuisset] Pal. 3. fore, simul libertas ab impotentibus tyrannis aperuisset. Admodum depravate. Et forte ita legit Glareanus, cum ei cauda hujus deli. berationis male tinniret, cui homini negant sanum sinciput fuiffe. GEBH. Et Glareano male tinnit hujus orationis cauda. Put. Pet. ambo, reg. Men. Voff. liberatas. Unus Pal. deinde fore, simul libertas ab impotentibus tyrannis a peruisset. Quasi velit subaudiri ex praecedenti membro occasionem. Ambigo, utrum malim, eam autem, qualis illo momento horae sit, nullam deinde fore, simul liberatos ab impotentibus tyrannis apparuisset; an, quem libertas ab impotentibus tyrannis aperuis pius, quam in nos: nec pofteà pacem, tyranni caede 3 compositam, Syracusanus quisquam, sed satellites regii Hippocrates atque Epicydes, obpreffis nobis binc metu, bine fraude, turbaverunt. nec quisquam dicere potest, aliquando nobis libertatis tempus fuiffe, quod pacis vofuisse, biscum non fuerit. Nunc certe caede eorum, qui ob- 4 preffas tenebant Syracusas, quum primum noftri arbi, trii effe coepimus, extemplo venimus ad tradenda arma; dedendos nos, urbem, moenia: nullam recusandam fortunam, quae inposita a vobis fuerit. Gloriam captae 5 nobiliffimae pulcherrimaeque urbis Graecarum Dei tibi dederunt, Marcelle. quidquid umquam terra mari §. 2. Neque primo, inquit, Syracusani a vobis defecimus etc.] Conceptum est in Pal. 3. Neque prima inclinatione Syracusani vobis defecimus, ut Hieronymus, nequaquam tam in vos ipsos, quam in nos. GEBH. set. J. FR. GRONOVIUS Co- tio est. Edd. antt. praeferunt •dices mei, et Oxonn. Hearnii ratio audita est. ferme in vulgatum conspirant, nisi quod in uno vel altero eorum sit liberatas. Eorum scripturae propius accedit prior, quam pofterior, conjectura Gronovii, qui in pr. ed. not. malebat, fore, simul libertas ab inpotentibus tyrannis adparuisset. Vir do. ctus in margine ed. Cur. conjecit fore, quod simul libertas ab inpotentibus tyrannis adparuisset. §. 1. Omnium ingenti adsensu audita oratio est] Pal. pr. Omnium ingenti assensu oratione audita. GEBH. Vox ingenti exsulat a Cant. Deinde audita oratio est legunt idem Cant. Lovel. 1.4.5. Voff. Harlej. et Hav. audita oratione Lovel. 2. de quo genere er. roris v. ad 9, 8, 13. Gronov. addita voce edidit audita ea oratio est; at qua auctoritate non memoravit. Verisimile tamen videtur, eum ita in Put. vel alio cod. reperiffe. Certe Florent. a m. 1. praefert audita eo ratio est, pro quo perperam poftea interpolatum est audita ejus ra. §. 4. Dedendos nos, urbem, moenia: nullam recusandam fortunam] dedendo et recusando Lov. 2. recusando etiam Hafn, Hav.et Brancal. Latinii. Ant. Perizonius ad oram Livii legebat recusantes, sed mutationis cauffam non video. ad dedendos nos est in Ber. et Gaertn. cum edd. ante Aldum. Paullo ante tenuerunt, pro tenebant, Lovel. 5. §. 5. Nobilissimae pulcherrimaeque urbis Graecarum] Verba sunt Ciceronis de Syracusis in 6. Ver. rina. Architas autem cam coloniam, ut Strabo aït 1. 8. [p. 380. et 6, 269. 270.] deduxit ex Corintho profectus. SIG. Cicero 4. in Verr. 52. Urbem Syracusas |