lium , quem T. Manlio, nisi interpellatus ordo comitiorum esset, collegam absentem daturus fuisse videbatur populus, mortuum in Sicilia effe. Ludi 3 Apollinares et priore anno fuerant, et, eo anno ut fierent, referente Calpurnio praetore, senatus decrevit, ut in perpetuum voverentur. Eodem an- 4 no prodigia aliquot visa nunciataque sunt. In ae de Concordiae Victoria, quae in culmine erat, fulmine icta decussaque, ad Victorias, quae in antefixis erant, haesit, neque inde procidit. Et Ana- 5 quuntur. Est etiam in aliis libris locus notatus afterisco. GLAR. §. 3. Ut fierent, repente Calpurnio] Placet Paulo Manut. legi referente Calpurnio. et recte. Çalpurnius enim praetor urbanus, cujus ea cura erat, ad senatum de ludis retulit. SIG. referente etiam Brancal. Latinii. repetente Florent. plerique reliqui repente. Sensus Livii est, quum Calpur. nius praetor de ludis Apollinaribus eo anno faciendis referret, senatum decreville, ut in perpetuum voverentur. Locum non recte intellexerat Doujatius. §. 4. Quae in ante fixae erant] Antes quadraturae et quadrae columnae. Marcellus. SIG. Lego, quae in antefixo erant. Feftus, Antefixa, quae ex opere figulino tectis adfiguntur sub stillicidio. Li. vius 34, (4, 4.] Jam nimis mul. tos audio Corinthi et Athenarum ornamenta laudantes, et antefixa fictilia Deorum Romanorum riden tes. LIPS. 5. Ep. Quaeft. 7. An. tes Sigonius ex Nonio interpre. tatur; at Lipsius legit, quae in antefixo erant. Sed Pal. 1. praeit leg. quae in antefixis erant. sec. quae ibi antefixa erant. Andreae recensio, quae in arce fixae orant. et GEBH. Lipsius in antefixo erant. Noftri in antefixi, aut in antefixis erant. idque sumus secuti, ante nos alii receperunt. J. FR. GRON. in antefixis legit Salmas. ad Spart. Pescenn. Nigr. cap. ult. et, si recte mentem illius percipio, antefixa interpretatur, quae Graeci templorum ȧxpotipia, Latini faftigia dicunt, id est ornamenta templorum fastigiis imposita. Haec non bene capio. Nam si dnpozypia, fastigia, et antefixa eadem sunt, quomodo Victoria de culmine decufla in antefixa deferri, ibique haerere potuit? E Livio liquet, antefixa inferiora culmine fuiffe. Si editioni Fefti Amftelodamensi credimus, Scaliger hic quoque voluit legi in antefixis. Sed duae edd. Fefti apud Santandreanum in adnotatis Scaligeri ad v. Antefixa, habent quae inante fixae erant. Non ergo in antefixts hie legit Scaliger, sed inante, ni fallor, pro ante positum, et ab eo fixae separandum putavit. Dacie. rius autem, vel alius quicumque, locum hunc Livii apud Scalige. rum ad editionem Gronovianam Livii accommodavit. DUK. quae in arce fixae erant Ber. et Hearnii L. 1. neque aliter edd. ante Aldum, nisi quod quaedam ca› gnia et Fregellis nunciatum est, murum portasque de coelo tactas: et in foro Sudertano sanguinis rivos per diem totum fluxiffe, et Ereti lapidibus pluis6 se, et Reate mulam peperisse. Ea prodigia hoftiis majoribus sunt procurata, et obsecratio in unum diem populo indicta, et novemdiale sacrum. 7 rum fixa praeferant. quae ibi ante fixae erant Lovel. 5. et Hafn. quae jam ante fixae erant Brancal. Latinii. quae ante fixae erant Hav. quae in ante fixae erant Cant, Voff. Lovel. 1. 2. 3. 4. Harlej. et Gaertn. quae in antefixis erant Florent. V. Sigon. ad 34, 4, 4. (*Dukerum refellit Menken. in Miscell. Lips. novis T. 2. part. 2. p. 343.) §. 5. Et Anagnia et Fregellis nunciatum est] Ita recte edidit Cl. Jac. Gronov. quae lectio etiam superest in Florent. Voff. Lovel. 2. 3. 5. Harl. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii Oxonn. et edd. antt. Primus Aldus Anagniae edidit, idque poftea editores servarunt, concinentibus Lovel. 1. et 4. Murum portasque de coelo tactas] Referunt libri de coelo igne 7, tactas. GEBH. Ita et Voff. Lovel. 1. 3. 4. 5. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii Oxona. Brancal. Latinii, et edd. ante Aldum. igne de coelo tactas Lovel. 2. Male. Sufficit enim de coelo tactas, ut praeferunt Florent. Cant. et Harlej. Supra 22, 36, 8. Aliquot homines de coelo tacti exanimatique fuerant. 25, 7. Tacta de coelo multa: duae in Capitolio aedes, etc. 24, 10, 9. Tacta de coelo atrium publicum in Capitolio, aedem in campo Vulcani. c. 44, 8. Ariciae etiam Jo. vis aedes de coelo tacta fuerat. 29, 14, 3. Anagniae et portam, et multis locis murum de coelo tactum. Alia exempla habes 36, 37, 3. 37, 3, 2. 39, 22, 4. 41,9, 5. et 16, Sa In foro Sudertano] Pal. 1. et vet. ed. Subertano. Pal. sec. Subvertano. GEBH. Subterrane Lovel. 1. Suttrano Hearnii L. 1. Subvertano Lovel. 4. Rec. et una vel altera primarum edd. Subertano Florent. Voff. Lovel. a. 3. Har lej. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii D. N. et edd. pleraeque ante Moguntinos. Tudertano Lov. 5. quomodo Doujatius scribendum conjicit. Sed cui bono? Siquidem docuerit, Sudertanos memorari Cluver. 2. Ital. ant. 3. p. 517. apud Plin. 3, 5. ubi tamen Har. duin. ex omnibus Matis et edd. ante Hermolaum legebat Subertano, quia id propius accedit ad nomen hodiernum Sovretto, et nomen accepiffe putat a subere, quo circumjectus ager abundat. Ita et hic plures et integriores codd. pracferunt. 1 Ereti lapidibus pluisse] Terreti Lovel. 5. Areti Ber. Cereti Lovel. 3. et Hav. Fredi Gaertn. Freti Florent. Voff. Lovel. 1. 2. 4. et Harlej. V. ad 3, 26, 2. Tum plu. visse Flprent. Voff. et Lovel. 3. V. ad 1, 31, 1. S. 7. Sacerdotes publici aliquot eo anno mortui sunt] In MSS. a. liquanti eo anno mortui. Et sic Plautus,Salluftius aliique loquuntur. Canem et furcam iis, qui immutarunt. LIPS. 5. Ep. Quaeft. 7. aliquanti merito probant et anno demortui sunt, cerdotes publici aliquot eo novique subfecti: in locum M. Aemilii Numidae decemviri sacrorum M. Aemilius Lepidus: in. locum M? Pomponii Mathonis pontificis C. Livius: in locum Sp. Carvilii Maximi auguris M. Servilius. T. 8 Otacilius Crassus pontifex quia exacto anno mor recipiunt viri docti. Sic enim optimus quisque Latinitatis loqui auctor amat. MOD. Libri omnes aliquanti. GEBH. Non sequimur Lipsianum Sacerdotes pu blici aliquanti. Nec reprehendo locutionem. Sed Put. Sacerdotes aliquod eo anno demortui sunt. Cae. teri, quos vidimus, aliquot, excepto Barberino et Voff. in quibus aliquanti. Alteram quoque mutationem significat regius exhibendo eodem mortui. J. FR. GRON. aliquanti Voff. Lovel. 2. 3. 4. 5. Harlej. Gaertn. Hav. et edd. ante Ascensianam anni 1513. Sed reliqui scripti, et inter eos optimi, cum omnibus Hearnii Oxonn. aliquot, quod recte Gronov. tuetur. Non enim sufficit monuiffe, Plautum, Salluftium et alios ita loqui; verum Livium etiam ita locutum effe, oftenden. dum erat. Deinde eo anno mortui Voff. Lovel. quinque, Harlej, Ber. Gaertn. Hav. et Hearnii L. 1. ac D. Sed eo anno eodem mortui Florent. Cant. quorum, ut Regii apud Gronov. lectio to demortui, Mti optimi Put. auctoritate insuper firmatum, verius effe oftendit. V. ad 5, 31, 7. M. Aemilii Numidae decemviri】 Emendo M? Amilii. Nam invenio in tab. Cap. ubi de tertiis ludis secularibus fit mentio, hujus decemviri, ut reor, fieri mentionem sic: LVDI. SAECVLARES. TERT MAG. XVIR M. LIVIO. M. F. M. N. SALINATORE SIG. Est apud Gruter. 292. Ad eumdem Aemilium pertinere putat Pighius ad ann. DIII. p. 48. et addit, rarum effe hoc cognomen in Aemiliis. Credo etiam in aliis gentibus Romanis hujus aetatis, et aliquamdiu poft eam. DUKER. Sp. Carvilii Maximi auguris] Doujatius, fidem habens quibusdam edd. quae vocem Maximi minori litera scribunt, ex hoc loco efficere conatur, quemadmodum in collegio pontificum unus, qui omnium supremus rat, maximi titulo decorabatur, ita idem etiam in collegio augurum obtinuiffe: quum tamen Maximi majuscula hic litera scribi debeat, ut est in ed. Jac. Gronovii, et fuerit cognomen Sp. Carvilii. §. 8. Quia exacto anno mortuus erat] Utrum in ea re religio a liqua fuerit, an ob aliam caussam fieri non soleret, nusquam inveni. DUKER. Flaminio abiit] Decreto pontificum, qui cerimoniarum et sacrorum judices ac vindices erant. Guther. 2. de Vet. jur. pontif. 11. Vel fortaffis pontificis maximi decreto, cui omnia saera subjecerat Numa. Liv. 1, 20. Ejus decretis si parere non vel. lent sacerdotes. a populo coa. ctos fuiffe verosimile est, a quo sacerdotes quosdam pontifici maximo dicto audientes effe juffos . tuus erat, ideo nominatio in locum ejus non est facta. C. Claudius flamen Dialis, quod exta perperam dederat,, flaminio abiit. 1 XXIV. Per idem tempus M. Valerius Laevinus, tentatis prius per secreta conloquia principum ánimis, ad indictum ante ad id ipsum concilium Ae2 tolorum claffe expedita venit. Ubi quum Syracusas Capuamque captam, in fidem in Sicilia Italia fuiffe, aliquot locis narrat Livius. Valer. Max. 1, 1, 4. de Claudio et aliis ob eamdem culpam a flaminio remotis: Propter exta parum curiose admota aris Deorum immortalium, flaminio abire jussi sunt, coactique etiam. Dare et reddere exta sunt verba propria in hac re. Virgil. 2. Georg. 194. Lancibus et pandis fumantia red dimus exta. Ubi v. Servium, in quo emen- §. 1. Ad indictum ante ad ipsum id concilium] Noftri ad indictum ante ad id ipsum concilium. J. FR. GRON. Ita et omnes noftri cum edd. priscis. Basileenses demum operarum, ut videtur, errore anno 1539. ediderunt ad ipsum concilium; pro quo poftea Curio vulgavit ad ipsum id concilium. Quamvis autem interim alii, cum illis Sigonius, priscam le. ctionem revocarint, pofteriores tamen usque ad Gronov. editores errantem Curionem secuti sunt. et §. 2. In fidem in Italiaque rerum secundarum successum] Desideratur in Pall. 1. ac 3. To successum. At sec. Ubi cum Syracu. sas Capuamque captas in fide Ita que liaque secundarum rerum eventum oftentasset. GEBH. Haec mendosa sunt. Praeterquam enim, quod capere in fidem nescio quam bene dicatur, to successum omnibus exsulat scriptis. Recte. sed et una vox elisa est ob similis vicinitatem. Scribe, in fidem in Sicilia Italiaque rerum secundarum oftentasset. Aït, Laevinum, ut fidem faceret, res secundas Romanis in Sicilia Italiaque effe, commemoraffe Syracusas Capuam que captas. 23, [12, 1.] Ad fidem tam laetarum rerum effundi in ve stibulo curiae jussit annulos aureos. 38, [51, 1.] Vetera luxuriae crimina Syracusanorum hiberno rum et Locris Pleminianum tumultum quum ad fidem praesentium criminum retulissent. 27, [40, 4.] Multa secunda, in Italia Siciliaque gesta, quassatam rempublicam excepisse. 30, [33, 9.] Liguribus campi uberes Italiae in spem victoriae oftentantur. Sueton. Ner. [1.] Atque in fidem majeftatis adeo per mulsisse malas. Put. autem Capuamque captam. Quod si magis placet, non contra contendam. Solet enim Livius interdum pofteriori jungere, quod respondet duobus. J. FR. GRON. Ex omnibus meis unus tantum Ber. agnoscit tò successum, unus Lovel. 5. ejus loco eventum. a reliquis omnibus tota vox exsu que rerum secundarum, oftentaflet, adjecissetque, jam inde a majoribus traditum morem Romanis colen- 3 di socios, ex quibus alios in civitatem atque aequum secum jus accepissent, alios in ea fortuna baberent, ut socii esse, quam cives, mallent. Aetolos eo in majore 4 futuros bonore, quod gentium transmarinarum in amicitiam primi venissent. Philippum eis Macedonas 5 graves adcolas esse; quorum se vim ac spiritus et jam fregisse, et eo redacturum esse, ut non his modo urbibus, lat. Praeterca in Italia, pro in Italiaque, Lovel. 2. et Hav. Deinde Syracusas Capuamque captam Florent. Lovel. 1.2.3.5. Harlej. Gaertn. Hearnii Oxonn. et edd. Rom. anni 1472. ac Parm. quorum auctoritate, teftimonio Put. firmata, hanc lectionem recepi. Ejusdem generis est legatos sortesque oraculi Pythici exspectandas 5, 15, 12. ubi plura vide. Doujatius in Colbert. invenit Ubi quum Syracusas Capuamque captam in fidem in Italia rerum secundarum oftentasset. qua lectione proposita subjungit, in ea nihil effe, quod Gronovius arguat. Nomine enim Italiae satis intelligi poffe Siciliam, insulam adjacentem, adeoque vicinam, ut Italiae quondam pars fuiffe dicatur. Verum tum ipsi credam, quum oftenderit, Messanam et Rhegium, quae sane maxime vicinae sunt, altera in Sicilia, altera in Italia, urbes Italiae vocari. Quum igitur ejus sententia hac difficultate prematur, et longe plurimi atque optimi codd. in Italiaque pracferant, longe verisimilius videtur, unica voce addita legendum in Sicilia Italiaque, quam, duorum vel trium, eorumque non optimorum, Mo. rum scriptura probata, subftituendum in Italia, et sub Italia Siciliam comprehendendam effe. Liv. Tom. VIII, Vocem illam evidenter neceffariam effe agnovit Cl. Crevier. Gronovius in pr. ed. not. conjecerat, Ubi quum Syracusas Capuamque captas, in Hispania Italiaque rerum secundarum Romanis ofentasset, quod in sec. ed. merito sprevit. §. 5. Vim ac spiritus etiam fregiffe, et eo redactos esse, ut] Quos redactos efe? Omnes libri redactum effe. Scribo, quorum se vim ac spiritus et jam fregiffe, et eo redacturum effe, ut non modo etc. Se ipse intelligit, deque se promittit Valerius Laevinus. J.FR.GRONOV. vim ac spem fregiffe vigoremque eo redactum Lovel. 3. 4. Rec. et Hearnii D. vim ac spiritus vigorem fregiffe et eo redactum Voff. vim ac spiritus fregifle vigorem et eo redactum Lov. 1. 2. 5. Harl. Ber. Hafn. Gaertn. Hav. Hearnii L. 1. et edd. principes. Hinc Veneta anni 1498. et Moguntina vim ac spiritus fregisse, vigorem etiam eo redactum. Et ita Colon. anni 1525. et Cervic. nisi quod insuper ac spiritus etiam fregiffe. Paris. anni 1529. vim ac spiritus etiam fregis. se, et vigorem eo redactum. Frohen. anni 1531. vim ac spiritus etiam fregife, et eo redactos. Verum Flor. ac Cant. vim ac spiritus etiam fregisse, et eo redactum: quomodo etiam Aldus vulgavit. Gronovii con. Y |