Dardanis facturam, cepit. His raptim actis, me- 4 mor Aetolici junctique cum eo Romani belli, per Pelagoniam, et Lyncum, Bottiaeam, in Thessaliam descendit. Ad bellum secum adversus Aetolos ca- 5 peffendum incitari poffe homines credebat: et, re locutione autem proxima Illyrici bo igitur conjecturam Glareani, v. ad 37, 58, 8. In Pelagoniam ] In quibusdam exemplaribus Paphlagoniam bis scriptum reperio. SABELL. qui legendum putat Beroeam. De hac enim urbe et Plinius et Strabo et Stephanus ea tradunt, quae suspicionem Glareani corroborare maxime poffe videantur. .,, Hic Dardanorum urbem, sitam in Ma- semel probat Glareanum, cum cedonia, transitum Dardanis faltu-,, plus quam sexcentos locos ab ram] Quae sit illa urbs, non no. ,, illo repurgatos habeat, sicut minat, cum Ptolemaeus (3,9.]Dar.,, proxime Oeniadas pro Oleniadas idem Glareanus emendarat, ip. danorum supra Macedoniam quatuor, urbes exhibeat, Scupos,,, se quasi ex Stephano primus emendarit, obticet nomen GlaUlpianum, Nessum ac Arrhibantium. Fortaffis autem nomen oreani.,, T. SIG. Pal. 1. et Lyncum, et Bottiam, sec. ac tert. et Lintum miffum in codicibus. GLAR. Put. et Boetiam. Prisca ed. et Lymphum allique scripti et editi Macedo. niam. Lege cum doctissimo Rube- et Bolaïcam. GEBH. Scripti per nio inde Dardanorum urbem Sin- Pelagoniam et Lyncum et Bottiaeam, tiam,in Macedoniam transitum Dar. non, ut Sigonius, Boeotiam aut danis facturam. Stephanus Zw- Beroeam. Utriusque urbis mentio τία, πόλις Μακεδονίας πρὸς τῇ apud Plinium, Stephanum, aliosOрáжŋ. J. FR. GRON. in Macedo- que Geographos. J. FR. GRON.et niam Flor. Voss. Lov. 1. 3. 5. Harl. Byaretum Gaertn. et Illiricum Hav. Ber. Gaertn. et edd. ante Mogunt. et Olintum Lovel. 5. et Linsum Ber. Neque aliter Gebhardus in suis et Linchum Lovel. 2. et Linthium et D. et Lyneum ejusinvenit, quem v. ad §. 13. Gro- Hearnii L. 1. novii conjecturam probat etiam dem N. et Lintum Brancal. LatiCrevier. Sintii memorantur infra nii. et Lyncum Flor. Cant. Voff. 42, 51, 7. Sintice 44, 46, 2. Prae. Lovel. 1. 3. 4. et Harl. V. etiam terea inde et Dardanorum urbem infra ad 31, 33, 6. Deinde et Obithicam Lovel. 2. et Lothicam Hav. Lovel. 5. et Bectiam Harl. et Bollicam Hearnii N. et Boeticam Brancal. Latinii. et Boetiam Lov. 3. 4. 5. Gaertner. et Hearnii L. 1. ac D. et Botaieam Ber. et ed. Parm. et Bolaicum ed. Rom. anni 1472. et Boitiam Lov. 1. et Boitiaeam Voll. et Bottiam eam Flor. cujus librarius duplicem lectionem, Bottiam et Botticam, inveniffe videtur, quam utramque hoc modo junctam expreffit: quod non intelligens interpolator pofiea zò cam delevit. §. 4. Per Pelagoniam, et Nym. phaeum, et Boeotiam in Thessaliam descendit] Pro Boeotiam quidam Boleam emendarunt: sed id nominis nescio, an uspiam eo in loco reperias. Nam in Argivis locus apud Pausaniam (in Corinth. 36.] huc non pertinct. Suspicor legendum Berocam. eft enim ea in itinere ex Dardanis in Thessaliam. GLAR. Vet. lib. Boeotiam, quae vox aperte mendosa eft. Pro licto ad fauces Thessaliae Perseo cum quatuor mil6 libus armatorum ad arcendos aditu Aetolos, ipse, priusquam majoribus occuparetur rebus, in Macedoniam, atque inde in Thraciam exercitum ac Mae7 dos duxit. Incurrere ea gens in Macedoniam solita erat; ubi regem occupatum externo bello, ac 8 sine praesidio effe regnum sensiffet. Ad Phragan De Bottiaea v. Noris. Differt. 3. Curion. V. etiam Ortelii Thes. de Epoch. Syro-Mac. c. 2. 6.5. Relicto ad fauces Theffaliae Perseo] Philippi regis filius Perseus fuit. SIG. Perse Lov. 2. et Gaertn. V. ad 42, 25, 2. Verum optimi hic vulgatum tuentur. Paullo ante concitari, pro ingitari, Gaertn. reliquis invitis, §. 6. In Macedoniam, atque inde in Thraciam exercitum ac Medos eduxit] Maedos scribe ex Polyb. 10, [38.] Maidovs. Et Stephanus Matdor Svos Oрáкns λnoiov Manɛdovias. Alii sunt Medi Asiani. SIG. in Macedoniam atque inde Thraciam Voff. Lov. 1. 2. 3. Gaertner. et Hav. Male. Amat enim Livius praepositiones repetere. V. ad 6, 28, 6. Quum autem vox praecedens inde per compendium hoc modo in scriberetur, facile praepositionem sequentem elidere potuit. V. ad 37,31,4. Hino etiam factum, ut ipsa vox inde sive in omittatur in Lovel. 4. Ber. et quibusdam edd. antt. quae in. tercepta est a sequenti praepositione in. V. ad 37, 52, 2. Prior etiam praepositio in dcerat in Harlej. quam absorpsit sequen. tis vocis litera initialis. V. ad 37, 1, 2. Deinde ad Medos Lo vel. 3. a m. 2. Hafn. et Brancal. Latinii. ad Cinedos Hav. ac uiaedos Florent. ubi diphthongus recte a Sigonio revocata superest, ac Maedos ediderunt etiam Ald. et plerique proximi usque ad Geogr. hac voce, et Sigon. ad Maedicam memorat Liv. 40, 22, Liv. 28, 5, 7. Eorum regionem 12. et 44, 20, 7. Eos tamen etLatinis Medos dictos effe, suspi. iam Graecis Medovs, adeoque catur Oudend. ad Obseq. de Prodig. 108. Μαιδούς sive Μεδούς Thraciae et Μηδούς Asiae confudit Cl. Cortius ad Sall. Jug. 18, 10. Praeterea seduxit Vol. et Lovel, 1. prima litera ex fine vocis praecedentis male repeti. ta. V. ad 37, 29, 8. ejus loco reduxit dedit Gaertn. Scdduxit Florent. et Cant. quod in Put, etiam repertum non male probat Crevier. §. 7. Incurrere ea gens Macedoniam solita erat] Vet. lib. in Macedoniam. SIG. Omnia haec verba desunt in Voff. in Macedoniam praeferunt reliqui mei, Hearnii Oxonn. et pleraeque edd. antt. usque ad Froben. qui primus anno 1535. praepositionem omi. sit. Male. V. ad 8, 38, 6. in Macedonia est in edd. Rom. anni 1472. ac Parm. §. 8. Ad Phragandas igitur vastare agros, et urbem Fampharniam] Nec haec nomina apud ullum authorem invenio. Quod ideo admonendum duxi, ut codd. vetufti eo diligentius perquiran. tur conspicianturque. GLAR. Vet. lib. Jamphorinam. SIG. Ad CA P. das igitur vastare agros, et urbem Jamphorinam, caput arcemque Maedicae, obpugnare coepit. Sco-9 ubi profectum in Thraciam regem, occupatumpas, que ibi bello audivit, armata omni juventute Aetolorum, bellum inferre Acarnaniae parat. Adver- 10 sus quod Acarnanum gens et viribus inpar, et jam Oeniadas Nasumque amissa cernens, Romanaque frangendas igitur vaftare Flor. cyd. 2, 98. Paeoniac urbem vocat, ab urbe, quam Livius hic memorat, et caput arcemque Maedicae vocat, diversissima fuit. Utrum vero Topirinam legendum sit, dijudicare nequeo. Caput arcemque Medicae ] Maedicae, ut supra. SIG. V. ad §. 6. capit arcemque mediam Brancal. Latinii, et Hafn. §. 10. Adversus quos Acarnanum gens] Non videtur fortuitum, quod Cantabr. et plerique alii Scripti habent Adversus quod, nimir. bellum. 8, 2, 5. Copiis iisdem, quibus usi adversus Romanum bellum fuerant. Juftin. 3, [6.] Athenienses adversus tantam tempeftatem belli duos duces deligunt. JAC. GRON. Adversus quod Acarnanum Ber. Hav. et Hearnii D. quomodo etiam omnes codd. Crevierii praeferunt. Adversus quod se Acarnanum Fiorent. Cant. Lovel. 1. 3. 5. Harlej. Gaertn. Hearnii L. 1. et edd. vett. Quae forte lectio inde nata est, quod duplex lectio quod et quos in cod, hoc modo, quod, s, juncta fuerit; quod non intelligentes alii ex s fecerunt se. Primus Froben, anno 1531. quos subftituit. Et jam moenia Oleniadon Na. xumque amissa cernens] et jam Oeniadas, ut dixi. SIG. Put. et jam moeniadas Nassumque. Absque quo esset, tamen decuit edito insuper arma ingruere, ira magis inftruit, quam 11 consilio, bellum. Conjugibus liberisque et senioribus supra sexaginta annos in propinquam Epirum missis, ab quindecim ad sexaginta annos conjurant, 12 nisi victores, se non redituros. Qui victus acie excessisset, eum ne quis urbe, tecto, mensa, lare reciperet, diram exsecrationem in populares, obtestationem quam sanctissimam potuerunt adversus 13 hospites, composuerunt. precatique simul Epirotas sunt, ut, qui suorum in acie cecidissent, eos uno res aurem praebere Sigonio, qui rectiffime, et jam Oeniadas. Se. ra est medicina, quam imputat nobis vir doctus, et jam Oeniada Naxumque. Nam quod allegat ille [ex cap. praec.] Oeniada Na. xumque Acarnanum captas, ibi quoque MSS. Oloniadas. et vere Sigonius atque ante eum Glarea nus Oeniadas scribendum esse mo. nuerunt. Et populi et urbs Oeniadae. Diodorus Siculus 18. [p. 633.] Αιτωλοὶ μὲν τοὺς Οἰνιάδας ἐκβεβληκότες ἐκ τῆς πατρίδος. Et mox Qiviadov natdes. Livius 38, [11, 9.] Oeniadae cum urbe agrisque Acarnanum sunto. Quum autem dicat Polyb. (9, 33.1 Aκαρνάνων Οινιάδας καὶ Νῆσον, non tam miror in Livio primos editores expatraffe nobis Naxum, (nam et Ulyxem, ct Sextertium, et Exquilias fecerunt) quam ita Casaubonum quoque vertiffe, nec Sigonium, dum Polybium teftem advocat, in Livio offensum: pracsertim quum libri omnes scripti, et inprimis Put. Nassumque® utrobique.Reponatur ergo Nasum, quam vocem et in Syracusano. rum hiftoria legimus: nam et ibi Nasus, quae Graecis aliis Nijoos. Caeterum quemadmodum illic est Oeniadas Nasumque Acarnanum captas, ita porro hic reficiendum puto et jam Oeniadas Nasumque amissas cernens. Intelligitur enim urbes. J. FR. GRON. et jam moeniadas Nassumque plerique codd. ubi prima literà ex fine vocis praecedentis adhaesit. V. ad 37, 29, 8. et jam moenia Oleniados, vel Oleniadas, edd. principes. Ceterum quum omnes codd. mei amissa tueantur, idque Crevier. in suis invenerit, vix mutandum censeo ; nam ad amissa acque cum ipso oppida, quam ad amissas cum Gronovio urbes intelligere possum. Et solet etiam alibi duobus nominibus singularibus vel etiam pluralibus alterius generis subjungi adjectivum plurale neutrum. Vide ad 4, 57, 6. Ita 37, 43, 11. In portis valloque, quae se capturos crediderant. 40, 10, 6. Regem regnumque Macedoniae sua futura sciunt. 3, 20, 5. Non jusjurandum et leges sibi aptas faciebat, sed mores ad ea adcommodabat. §. 11. Ab quindecim ad sexaginta annos conjurant, nisi victores, se non redituros] Dodwell. Praelect. Acad. p. 267. ita videtur accipere hunc locum, quasi hace legitima aetas militaris apud Acarnanas fuerit. Sed aliud est, tumulo contegerent, adhiberentque humatis titulum; HIC SITI SUNT AGARNANES, QUI, ADVER 14 SUS VIM ATQUE INJURIAM AETOLORUM PRO PATRIA PUGNANTES, MORTEM OBCUBUERUNT. Per haec incitatis animis, caftra in extremis finibus 15 suis obvia hosti posuerunt. nunciis ad Philippum missis, quanto res in discrimine esset, omittere Philippum, id quod in manibus erat, coëgerunt bellum, Jamphorina per deditionem recepta, et prospero alio successu rerum. Aetolorum inpetum 16 Adhiberentque humatis titulum】 Put. adliberentque. Forte adscriberentque, Calpurn, declam. 28. Te inseram majorum sepulcris, et elogio, quod optafti, nomen inscribam, Martialis [9, 16.] urgente neceffitate et publica descripti Aldo priores. V. ad discrimine hanc aetatem arina- 36, 36, 6, ri; aliud, hos effe legitimos militiae annos. Romani inter. dum in magno tumultu ac metu eos, qui infra septemdecim, et supra quinquaginta annos erant, armabant, nec tamen apud illos haec aetas militaris erat. V. Lipsium 1. de Milit. Rom, 2, et 4. DUK. Pronomen se exsulat a Cant. Lovel. 1, 2. et Voff, V. ad 1, 23, 5. At reliqui nihil mutant. Caesar 3. B. Civ, 87, Juravit, se, nisi victorem, in castra non reversurum. Mox §. seq. qui metu acie excessisset Brancal, Latinii. Deinde obteftationemque quam sanctissimam Ber. et edd. ante Aldum. §. 13. Qui suorum in acie ceci. dissent] Pal. a. et vet. ed, in aiem. Sic paulo ante Inde Dardanorum urbem, sitam in Macedoniam, transitum Dardanis facturam. Ita legendum omnino c. 29, 7. e Pall, tribus ac prisca ed. In cujus poteftatem mox futuri sunt. GEBH. in aciem etiam Ber. et edd. Rom, anni 1472. ac Parm, Sed aliorum diffensus efficit, ut peccatum scribarum exiftimem. V. ad 2, 14, 4. Praeterea concidissent Lovel, 5, occidissent typis Inscripsit tumulo septem celebra- J, FR, GRON. Conjecturam hanc §. 14. Mortem obcubuerunt] Vet. lib. oppetierunt. SIG. Put. et regius, mortem occubuerunt. J. FR. GRON. Obpetere mortem supra habes 9, 4, 6. Si nunciaretur, omnibus eo loco mortem obpetendam esse. Et ita plerique codd. VeCant, qui occubuerunt. Quum aurum praevalet auctoritas Flor. et fuiffet, Aldus ejus loco occubuetem ab initio oppetierunt editum runt subftituit, quod iterum mutavit Sigonius; adversus quem reduxit Gronov. De locutione obcumbere mortem v. ad 31, 18, 6. §. 15. Caftra in extremis finibus suis obviam hofti posuerunt ] Vet. lib. obvia, SIG. In omnibus nofiris abest in. GEBH. Abest |