XLIX. Tum obsides civitatium Hispaniae vocari ı jussit: quorum quantus numerus fuerit, piget scribere, quippe quum alibi trecentos ferme, alibi septingentos viginti quinque fuisse inveniam. Aeque 2 et alia inter auctores discrepant. Praesidium Punicum alius decem, alius septem, alius haud plus quam duùm millium fuiffe scribit. Capta alibi decem millia capitum, alibi supra quinque et viginti invenias. Scorpiones majores minoresque ad 3 sexaginta captos scripserim, si auctorem Graecum sequar Silenum: si Valerium Antiatem, majorum scorpionum sex millia, minorum tredecim: adeo scripto codice est viginti bubus d. Porro mira varietas in numeris eft. RHEN. bobus Lov. 3.5. et Ber. Ceteri recte bubus. V. ad 7, 26, 20. §. 1. Quippe quum alibi trecentos ferme, alibi septingentos viginti quinque] Polyb. [10, 18.] ITλεiovs ὄντας τῶν τριακοσίων ομήρους aït. SIG. quippe ubi alibi Flor. Lov. 1. 2. Harl. Hav. et edd. Frobeniana anni 1535. vetuftiores. To alibi priori loco deeft in Gaertner. ferme in Ber. a m. 2. et Hearnii L. 1. Tum septingentos et viginti quinque legit Hav. septingentos viginti ed. Rom. Aler. tefte Hearnio. CCC vigintique edd. quas vidi, antiquiffimae usque ad A. scens. qui anno 1513. illud sub. ftituit, quod nunc vulgo exftat. Put. numero plurimum aucto, MMMDCCXXV legere, teftatur Crevier. Paullo ante civitatium Flor. V. mox ad §. 9. §. 2. Alibi supra quinque et viginti invenio] Put. Reg. Men. Voff. invenias. J. FR. GRON. Non aliter est in Flor. Lov. quinque, Gaertn. et Hav. Paullo ante noм plus Voss. Lov. 1. 2. 3. 5. Harl. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii N. et edd. ante Aldum. Praeterea voces alibi decem millia capitum desunt in Flor. Voff. Lov. 1. 2. Hav. et Hearnii N. propter repetitionem tov alibi. §. 3. Ad sexaginta captos scripserim] Lipsius Poliorc. 3, 4. conjicit ad y millia, vel ad IX millia. nam non credit, Antiatem tam insane mentitum, ut pro sexaginta undeviginti millia retulerit. DUK. ad XL captos Hearnii D. 1 4 nullus mentiendi modus est. Ne de ducibus quidem convenit. plerique Laelium praefuisse classi; sunt, 5 qui M. Junium Silanum dicant. Arinem praefuisse Punico praesidio, deditumque Romanis, Antias 6 Valerius; Magonem alii scriptores tradunt. Non de numero navium captarum, non de pondere auri atque argenti, et redactae pecuniae, convenit. Si aliquibus adsentiri neceffe est, media simillima ve7 ris sunt. Ceterum Scipio, vocatis obsidibus, pri8 mum universos bonum animum habere juffit. Ve 1. Silanum. GEBH. V. ad 23, subaudi scriptorum prodentium 15, 2. §. 5. Armen praefuisse Punico praesidio] Pal. 1. Annem. tert. Arinem. GEBH. Arinen Flor. Arinem Lov. 1. et 5. Arimé Lov. 4. Arione Lov. 3. et Hav. Arnionem Ber. a m. 2. Arme Gaertn. Armem Harl. et edd. multae ex principibus. Arimim Hearnii L. 1. Arris vel Aris vocatur Silio 15, 232. ubi v. N. Heins. Ex illis autem, quae ibi notavit, hic vel Arinen vel Arinem, ut nonnulli codd. praeferunt, legendum videtur. Mox traditumque Romanis: An. tias Valerius praesidio Punico praefuisse Hannonem. Magonem alii Brancal. Latinii. §. 6. Non de pondere auri ar. gentique et redactae pecuniae] Vo. lumen antiquum habet non de pon. dere auri aique argenti et redacta pecunia convenit. RHEN. Omnes redactae pecuniae, quod mutavit Rhenanus. J. FR. GRON. auri atque argenti et redactae pecuniae etiam omnes mei. Si aliquibus adsentiri necesse est] Exemplar vetus habet Si aliquis adsentiri. Nisi sit aliqueis pro aliquibus, poffet etiam legi alicui, talia. RHEN. Si aliquis etiam Flor. Lov. 1. 3. Harl. Ber. et edd. antt. quod errore librariorum datum pro aliquibus putari potest. V. ad 45, 32, 6. Attamen Si alicui, ut Rhenanus conjecit, praefert Flor. a m. 2. Praeterea adsentire Lovel. 3. Gaertn. Hav. et edd. vett. V. ad 39, 52, 1. Media simillima veris sunt] Arbitror Livium scripsiffe, quemadmodum est in veteri, media similia veri sunt. Quid autem opus fuit similia veri mutare in simillima veris, quum Latine et eleganter dicamus simile veri? RHEN. Rursus omnes, quod suftulit Rhenanus, Si aliquibus adsentiri necesse est, media simillima veris sunt. J. FR. GRON. Rhenani codici nullus meorum adsentitur. Plerique vulgatum tuentur. At simillima veri sunt oftentant Lov. 2. et 5. simillima veneris sunt Flor. a m. 1. veri a m. 2. Simile veri et veris utrum. que in usu est. V. ad 5, 21, 9. et quidem sine ulla sensus differentia. V. ad 6, 13, 3. veris itaque cum Gronov. servo, cujus ultimam literam a prima vocis sequentis interceptam arbitror. V. ad 37, 29, 5. Mox §. seq. niffe eos in populi Romani poteftatem, qui beneficio, quam metu, obligare bomines malit; exterasque gentes fide ac societate junctas babere, quam trifti subjectas servitio. Deinde, acceptis nominibus civitatium, 9 recensuit captivos, quot cujusque populi effent: et nuncios domum misit, ut ad suos quisque recipiendos veniret. Si quarum forte civitatium legati 10 aderant, eis praesentibus suos reftituit: ceterorum curam benigne tuendorum C. Flaminio quaeftori adtribuit. Inter haec e media turba obsidum mulier 11 vox Scipio non comparet in Flor. Voff. Lovel. quinque, Harlej. Gaertn. et Hav. §. 8. Venisse eos in populi Romani poteftatem] Pal. 2. Venisse enim res in populi Romani poteftatem. tert. Venisse enim eos. GEBH. Venisse enim eos Lov. 4. Rec. et Hearnii D. Ceteri omnes illud enim confianter ignorant. V. itaque ad 10, 39, 4. Mox qui magis beneficio, quam metu, obligare homi. nes malit emendat Gebhard. supra ad 21, 59, 7. Sed magis in nullo meorum codicum inveni. Quam trifti subjectas servitio] Lectio vetus quam a trifti subjectas servitio. Nec vacat a particula, significans subjectionem, quam pariat trifte servitium. Sic 27, [17, 5.] Scipio avidior etiam certaminis erat, quum a spe, quam successus rerum augebat, tum quod. Sic enim locum emendavimus, cum prius legeretur cum ea spe. RHEN. Non invenio in ullo no. ftrorum codd. Rhenani lectionem a trifti subjectas servitio. GEBH. Beatus quam a trifti subjectas servitio. Nec reperitur praepositio in ullis noftris, et, si reperta fuiffet, expunxiffemus: est enim illud ineptiffimum atque haud ut Latinum. Nec vacare particulam scunt. §. 9. Deinde acceptis nominibus civitatum ] Pal. 2. subjectis nom. civit. Nimirum verum est, quod objicit Pal. 1. nominibus civitatium. GEBH. civitatium Flor. et hic, et supra §. 1. ac mox §. seq. neque aliter ed. Mediol, anni Mox quod 1480. V. ad 33, 20, 11. cujusque populi essent, pro quot Lov. 1. ct 4. V. ad 44, 1, 1. qui cujusque populi essent Lov. 2. Ber. Gaertn. Hav. et edd. ante Aldum. Deinde ut ad suos quisque recipiendos venirent Lov. 2. To quisque cum verbo plurali construi, vidimus ad 2, 22, 7. hic tamen omnes alii in vulgatum consen magno natu, Mandonii uxor, qui frater Indibilis llergetum reguli erat, flens ad pedes imperatoris procubuit, obteftarique coepit, ut curam cultumque feminarum inpensius custodibus commendaret. 12 quum Scipio, nibil profecto defuturum, diceret; tum 1 tiunt. Mox §. seq. benigne non est in Voff. Lov. 1. 2. Hafn. et Hav. Deinde tenendorum,pro tuendorum, Hafn. solito errore. V. ad 10, 3, 2. §. 11. Inter haec e media turba obsidum mulier magno natu etc.] In exemplari scripto tantum eft media turba. ut subaudire poffis • vel in media turba. RHEN. Po lybius [10, 18.] Ex dè røv diX. μαλωτίδων τῆς Μανδονίου γυναικὸς, ὃς ἦν ἀδελφὸς ̓Ανδοβά. λου τοῦ τῶν Ἰλεργήτων βασιλέως, προσπεσούσης αυτῷ καὶ δεομένης μετὰ δικρίων ἐπιτρο. φὴν ποιήσασθαι τῆς αυτῶν ἀι. Χημοσύνης ἀμέινω Καρχηδονίων. SIG. Praepositio in omnibus meis diligenter est adscripta. Mos Indibilis, vox minus nota indoctis librariis, omittitur in Voff. Lov. quinque, Ber. Gaertn. Hav. Hearhii N. et edd. ante Aldum. sequens Ilergetum etiam in Lovel. 3. Praeterea qui fratres llergetum reguli erant legit Lovel. 5. cui fratres llergetum reguli erant Ber. a m. 2. sules tendentes, pleni lacrimarum in veftibulo curiae procubuerunt. 29, 16, 6. Decem legati Locrensium ante tribunal cum flebili vocifera. tione humi procubuerunt. 30, 16, 4. More adulantium procubuerunt. J. 12. Quum Scipio, nihil profecto defuturum, diceret; tum rur. sus etc.] Vetus cum Scipio, nikil defuturum iis profecto, diceret. RHEN. Polyb. (ibid.) Svuradijs γενόμενος εἴρετο, τί λείπει των ἐπιτηδείων αυτοῖς; καὶ γὰρ ἦν ή γυνή πρεσβυτέρα, καί τινα προςασίαν ἀξιωματικὴν ἐπιφαί. νουσα, ὁ γὴρ Πόπλιος Σαῤῥεῖν ἐκέλευε τὰς γυναῖκας αυτὸς γὰρ ἑτέρους ἐπισήσειν φροντιούντας, ἵνα μηδὲν αὐτὰς ἐλλείπῃ τῶν ἐπιτηδείων· ἡ γὰρ ἐπισχούσα μικρόν, οὐκ ὀρθῶς, ἔφη, τρα τηγέ, τοὺς ἡμετέρους ἐκδέχῃ λό povs, ei voμiZeis ýμās væèp Týs γατρός δεῖσθαί σου νύν. Quibus ex verbis intelligi potest, nihil huic Livianae sententiae desi. derari, contra quam censet Gla. reanus. Scipio victui se consul、 turum foeminarum respondit ; mulier, pudicitiae eum ut conFlens ad pedes imperatoris pro. sulat, rogat. †.,, Glareanus re. cubuit] Pall. duo, et prisca ed.,,cte dubitavit. Nam ex his Poprocidit. GEBH. procidit etiam,,lybii verbis haec Livii verba, Voff. Lov. quinque, Harl. Ber.,,quid enim huic fortunae non sa Gaertn. Hav. et edd. ante Aldum,,,tis est? non eruuntur. Qui GraeAробяiлrew dixit Polyb. loco,,ce scit, hoc facile videbit.,, †. laudato. Infra 45, 25, 1. Secun. dum talem orationem universi rur sus prociderunt. V. Doctiff. Ou dend. ad Lucani 3, 713. Optimi tamen, praesertim Flor, vulga tum tuentur. Sic 7, 31, 5. Sub haec dicta omnes, manus ad con SIG. Pall. duo nihil defuturum profecto diceret. ab antiqua quoque ed. receffit to iis. sec. au tem nihil profuturum profecto dic. GEBH. Omnes Gall. Pall, Voff, quum Scipio, nihil defuturum profecto, diceret, omillo pronomine. rursus mulier, Haud magni ifta facimus, inquit. quid enim buic fortunae non satis est? Alia me cura, aetatem barum intuentem, (nam ipsa jam extra periculum injuriae muliebris sum) ftimulat. Aetate et forma 13 florentes circa erant Indibilis filiae, aliaeque nobi J. FR. GRON. Pronomen, ab Rhenano additum, in nullo etiam meo cod. adparet. Deest etiam ab Hearnii Oxonn. Insuper autem defuturum profecto diceret Flor. Voff. Lov. quinque, Harl. Gaertn. et Hav. Haud magni ifta facimus, inquit. quid enim etc.] Haec verba non intelligo: habent enim ar. gutiam, quam neutiquam affequor. Caeterum ea mutila conjicio. Ipse lector judicet. GLAR. Alia mihi cura, aetatem harum intuenti, (nam ipsa jam etc. sum) animum stimulat] In antiquo volumine legitur Alia me angit cura aetatem harum intuentem. Ver ba autem animum stimulat non sunt in manuscripto. RHEN. Vet. lib. non habent vocem angit, et pro simul habent stimulat. Quam Jectionem probo. Polyb. [ibid.] Καὶ τότε λαβὼν ὁ Πόπλιος ἐν v to Bovλnua τs yvvaikos, καὶ θεωρῶν ὑπὸ τὴν ὄψιν τὴν ἀκμὴν τῶν ̓Ανδοβάλου θυγατέ. ρων, καὶ πλειόνων άλλων δυ ναδών, ἠναγκάσθη δακρύσαι, τῆς γυναικὸς ἐν ὀλίγῳ τὴν τῆς περιςάσεως έμφασιν ὑποδεικνυού. ens. SIG. Miror, unde tò angit provenerit in libro Beati: nam a nobis in Gallicanis, Palatinis, Italicis, Voffiano, fruftra ca vox quaesita est: contra ne u nus quidem est, qui non habeat deinceps stimulat, qui quidem alicujus aetatis sit. Unus Flor. recentiffimus simul ac. Sed ponamus Put. scripturam: aliam curam aetatem harum intuentem etc. muliebris cum stimulat aetate ac forma etc. Indibilis filiaeque nobilitate pari. Ergo scribendum: Alia me cura aetatem harum intuentem (nam ipsa jam extra periculum injuriae muliebris sum) stimulat. Aetate ac forma florentes circa erant Indibilis filiae, aliaeque nobilitate pari, quae omnes eam pro parente colebant. Hanc veram vexatiffimi hujus loci lectionem puto, quae et proxime ad veteris scripturae apices accedit. Complures libros, practer, quibus usi perpetuis sumus, Gallicanos et Palatinos, Florentiae Venetiisque de his verbis consuluimus: sed aut nihil, aut ita parum, ut nihil referat, ab illa principis libri formula differunt. Ante Rhenanum obsita correctorum pannis erant omnia: Alia mihi cura aetatem harum intuenti etc. animum stimulat. Stabant ae. tate et forma florentes circa eam Indibilis filiae cacque nobilitate pa. ri. Sic Aldina. Andreas, in cacteris par, animum stimulabant aetate. Rhenanus ita curavit, ut tamen de suo, aut certe de audaculi librarii sui centone, aliquid adsueret. Verbum subftantivum desiderabatur: id apposuerunt, quum lateret in 7 eam. Est enim circa erant idem, quod adftabant: et gaudet Livius his praepositionibus, circa, contrà, sine expreffo casu usurpatis. De quo jam dudum, aetatem, in his ipsis notis. Ex illo autem filiaeque nobilitate pari eduximus nullo coactu filiae aliaeque nobilitate pari, nempe puellae. Nam illud eneque, quod |