rantes. Regem nec inimiciorem ulli populo, quam 6 Karthaginiensi, nec amiciorem, quam Romano, adfirmabant effe. misisse eum antea legatos in Hispaniam ad Cn. et P. Cornelios, imperatores Romanos. nunc ab ipso velut fonte petere Romanam amicitiam voluiffe. Se-7 natus non legatis modo benigne respondit, sed et ipse legatos cum donis ad regem misit, L. Genucium, P. Poetelium, P. Popillium. Dona tulere, 8 §. 6. Nec inimiciorem ulli populo, quam Karthaginiensi, nec a. miciorem, quam Romano, adfirmabant esse] Vetus habet, quam Ro manis esse affirmabat. RHEN. Hoc loco inimicum Carthaginensibus facit Syphacem, ut libro etiam 24, 48.] Caeterum lib. seq. [c. 17, 6.] ei foedus fuiffe cum Car. thaginensibus aït ea tempeftate, quae tribus fuit elapsis annis poftea, nulla interim facta mentione mutationis vel cum Car. thaginensibus, vel cum Romanis. Sed de his rebus ibidem dicturi sumus. GLAR. Exhibent Pall. tres, et vet. ed. Regem nec (To nec omittit pr.) inimicitiorem ulli populo, quam Carth. nec ami. citiorem, quam Romano, (tert. Romanis) esse. GEBH. inimicitiorem et amicitiorem etiam Lov. 2. 4. et Harl. cum edd. Rom. anni 1472. ac Parm. Sed de hoc errore v. ad 2, 15, 6. Tum quam populo Romano Lov. 2. et Harl. Deinde esse adfirmabant Flor. Petere Romanorum amicitiam voluisse] Ita demum ultima Gruteri ed. et sic Liv. 34, 58, 7. Amicitiam Romanorum expetere Antiochum. Verum omnes edd. priores Romanam amicitiam, consen. tientibus Flor. Lov. 2. 3. 4. 5. Harl. Ber. Gaertn. Hav. et Hearnii L. 1. Quum autem de cod. Put. scriptura consultus Cl. Sallier. eum etiam Romanam legere monuerit, id recipere non dubitavi. Ita 25, 34, 2. Quem deinde clarum potentemque Romana fecit amicitia. 35, 12, 9. Conscientia violatae per sociorum injurias Romanae amicitias. 41, 23, 9. Demetrium nullo alio crimine, quam Romanae amicitiae initae, occidit. (*ubi vide.) §. 7. L. Geminum, P. Poetelium, P. Popilium] In antiquo eft Genutium. RHEN. Omnium scribarum errores in his nominibus propriis enumerare nihil adtinet. Dixiffe sufficiat, Florentinum proxime verum legere L. Genutium, P. Poetelium, P. Popillium, pro quo scribendum L. Genucium. Reliqua bene habent. De orthographia prioris nominis v. ad 2, 52, 3. de secundi ad 3, 35,,11. de tertii ad 26, 6, 1. togam, et tunicam purpuream, sellam eburneam 9 pateram ex quinque pondo auri factam. Protinus et alios Africae regulos juffi adire, iis quoque quae darentur, portata, togae praetextae, et terna pon10 do paterae aureae. Et Alexandriam ad Ptolemaeum Cleopatramque reges M. Atilius et M. Acilius legati, ad commemorandam renovandamque amicitiam mis pondo auri factam. Diximus in lib. de Pec. vet. [1, 7. p. 34.] contra Rhenanum et Lipsium. 44, [14, 3.] Pamphylii legati coronam auream ex viginti millibus Philippeúm factam in aerarium attulerunt. J. FR. GRON. coronam auream ex quinque pondo factam ex Reg. laudat Doujatius, nisi errore calami ita scriptum sit pro pateram auream. paieram auream ex quinque auri pondo factam Lov. 2. pateram autem ex quinque pondo auri factam Gaertn. Reliqui mei cum Hearnii L. 1. N. et Doujatii Colbert. Gronovio concinunt. in his etiam facilis est lapsus. GLAR. et terna Flor. et Lov. 5. et trina Gaertn. et ternae Voll. Lov. 1. 2. 3. 4. Harl. Ber. et Hav. cum nonnullis edd. vett. Gronovius 1. de Pec. vet. 6. p. 28. libros scriptos terna vel ternae pondo habere monet, quorum prius defendi queat ex illis, quae c. seq. 7. notat; suspicari tamen se, Livium scripsiffe et ternas pondo paterae. videlicet libras. §. 10. M. Atilius et M. Acilius] Scribe M. Acilius. est enim M. Acilius Glabrio, de quo infra fit mentio. SIG. Pal. 3. G. Accilius. GEBH. L. Attilius et M. Cecilius Hearnii L. 1. Pofterioris legati nomen Manius Attilius in ed. Rom. Aleriensi scribi, auctor est Hearnius. Sed Rom. ed. anni 1472. quam consului, et aliae praeferunt M. Acilius. Paullo ante Ptolemaeum et Cleopatram Flor. Voff. Lov. quinque, Ber. Gaertn. et Hav. cum edd. vetufis. §. 11. Multa ea aeftate] Vetus Multa aeftate qua haec facta. RHEN. Vet. lib. ea aeftate, qua SIG. Pall. 1. 2. et vet. ed. Múlta ea aeftate, qua haec facta sunt. tert. Multa aeftate haec quae facta sunt. GEBH. Pronomen ea adeffe potest, potest etiam omitti. V. ad 23, 15, 4. Quum autem id tucantur omnes mei, practer unum Hav. hic etiam servandum si, dona tulere, regi togam et tunicam purpuream cum sella eburnea: reginae, pallam pictam cum amiculo purpureo. Multa ea aeftate, qua hacc fa- 11 cta sunt, ex propinquis urbibus agrisque nunciata sunt prodigia; Tusculi agnum cum ubere lactenti natum: Jovis aedis culmen fulmine ictum ac prope omni tecto nudatum: iisdem ferme diebus, A-12 puto. Facile autem ab initio vocis sequentis intercipi potuit. Mox voces ex propinquis urbibus agrisque nunciata sunt desunt in Hearnii L. 1. neglegentia scribae, cui errandi cauffa fuit repetita vox sunt. V. ad 9, 11, 11. Agnum cum ubere lactenti natum cum ubere lactanti eft in Voff. Lov. 2. 3. 4. 5. Ber. Gaertn. Hav. Hearnii L. 1. et omnibus edd. usque ad Gronov. qui anno 1665. lacienti vulgari curavit, reliquis editoribus praeter Doujat. hanc lectionem recipientibus. Et ita praeferunt Flor. Harl. aliique. De differentia utriusque vocis lactens et lactans ita Serv. ad Virg. 1. Georg. 315. Sciendum, inter Lactantem et Lactentem hoc interesse, quod Lactans est, quae lac praebet; Lactens cuilac praebetur. Quod si verum ac perpetuum esset, lactanti hic praeferendum foret. Ex illis tamen, quae Cel. Burm. notavit ad Seren. Sam. vers. 349. colligitur, lactenti hic servari poffe, quum ubera lactentia dicantur ratione matris, quae ubera lacte plena gerat. Praeterea agnus natus Volf. et Lov. 1.2. Sed reliqua, quae sequuntur, vulgatum verum efle pro bant. §. 12. Anagniae terram ante portam ictam diem ac noctem etc. arsisse] Pal. 3. Anagiae terram ante portam ita diem ac noctem. Pal. 1. et vet. ed. die ac nocte. GEBH. Put. Reg. Anagniae ternam. Men. thermam. Voll. termam. Rubenius conjicit Hermam. Hermae enim sive Mercurii ролúλαιоι ante portas ftatui solebant. J. FR. GRON. Non memini, me hoc usquam alibi inter tot prodigia a Livio memorata legere. Conjectura Rubenii facile recipi posset, si conftaret, in Italia morem fuiffe Hermas ante portas urbium ponendi. Nam hoc ex eo solo colligi non potest, quod Mercurius ibi quoque pro Deo viali habebatur. Lucretius quidem 1, 317. Signa Deorum propter portas memorat. Sed non neceffe est, hoc de signis Deorum vialium intelligi; quamquam id docti quidam eo trahunt. DUK. turmam Ber. a m. 2. erasis prionii L. 1. ac N. ternam Flor. terris scripturae veftigiis, et Hearmam Hav. et Colbert. apud Doujat.qui ut et Crevier. monuerunt, si Rubenii Hermam recipiatur, etiam ictam in ictum mutandum effe. Sed v. Duker. Praeterea die ac nocte Volf. Lov. 1. 2. 3. 4. Harl. ad 35, 40, 8. et Ber. cum edd. antt. Sed v. nagniae terram ante portam ictam, diem ac noctem sine ullo ignis alimento arsiffe: et aves, ad compitum Anagninum, in luco Dianae nidos in arbori13 bus reliquiffe: Tarracinae in mari haud procul por tu angues magnitudinis mirac, lascivientium piscium 14 modo exsultalle: Tarquiniis porcum cum ore humano genitum et in agro Capenate, ad lucum Feroniae, quatuor signa sanguine multo diem ac no15 ctem sudasse. Haec prodigia hoftiis majoribus procurata decreto pontificum : et supplicatio diem unum Romae ad omnia Romae ad omnia pulvinaria, alte §. 13. Lascivientium piscium more exsultasse] Vet. lib. piscium modo exultasse. SIG. Pal. pr. la. scivientium more piscium. tert. lascivientium piscium modo. nullius momenti recula. GEBH. Put. Reg. Pal. unus, lascivientium piscium modo exsultasse: quamquam ad sensum nihil intersit. Infra [c. 41, 10.] ita pecorum modo incomposites passim campo se fudisse. Horatius [4, 2, 27.] apis Matinae More modoque. Sic et Sigonianus. J. FR. GRON. piscium modo etiam Flor. Lov. 4. et Hear nii N. ac D. Infra 28, 16, 3. Et jam inde fugientium modo effusi abibant. 30, 13, 7. Ut vita ejus fama mortis et latebris, ferarum modo in silvis rapto viventis, tegeretur. 37, 46, 8. Ad modum fugientium magnis itineribus in agrum pacatum reductos. 40, 27, 12. Li. gures, aliquoties pecorum modo fugientes, per saltus invios consectati ceciderunt. V. ad 21, 33, 7. Solent autem voces modo et more in Mftis confundi a librariis. V. ad 2, 3, 2. 3, 71, 7. 22, 14, 8. 32, 38, 8. 38, 17, 4. et Ald. Manut. ad Cic, de Sen. 2. Paullo ante in mare, rum, pro in mari, Flor. Lov. 1.3.4. Harl. et Ber. cum edd. antt. V. ad 28, 6, 2. S. 14. Porcum cum ore humano genitum] Pal. 2. cum in ore. tert. porcum cum capite humano. GEBH. §. 15. Supplicatio diem unum Romae] To unum deeft in Flor. Cant. Vol. Lov. 1. et Harl. diem Romae unum legit Gaertn. Dein paullo poft in Capenati agro Flor. [Lovel.] 1. 2. 3. 5. Gaertn. et Hav. Utrumque in usu fuit. V. ad 5, 32, 4. c. 52, 9. et 8, 12, 13. §. 1. Cincio praetori, M. Va. lerio Messala] Pal. 1. Cinctio. tert. L. Cincio. GEBH. Cinctio etiam Voll. Lov. 2. et Hav. Tum inde Valerio Voff. et Lov. 1. V. ad 4, 52, 4. Vox Valerio deeft in Bearnii L. 1. Ceterum Valerii cognomen aliae editiones Massala scribunt, aliae Messalla. Variant etiam codd. V. Cel. Burm. ad Suet. Aug. 58. et Cortium ad Plinii 4. ep. 22, 5. Et hinc viri docti etiam in partes abiere. V. Dausq. Orthogr. part. 2. v. Mes rum, in Capenate agro, ad Feroniae lucum, in dicta. V. M. Valerius consul literis excitus, provincia 1 exercituque mandato Cincio praetori, M. Valerio Meffalla praefecto claffis cum parte navium in Africam praedatum simul speculatumque, quae populus Karthaginiensis ageret pararetque, miffo, ipse de- 2 cem navibus Romam profectus quum prospere perveniffet, senatum extemplo habuit. ibi de suis rebus geftis commemoravit. Quum annos prope sexa- 3 ginta in Sicilia terra marique saepe magnis cladibus bellatum effet, se eam provinciam confeciffe. neminem 4 salla. et Pighium in Ann. ad ann. ccccxc. p. 16. (* Jac. Gronov. ad Taciti 12. Ann. 1. Acgypt. ad SC. de Bacchan. p. 156.) Flor. hic legit Messala: et ita pleri. que codd. Sunt tamen, in quibus altera obtineat scriptura. Verum quum non tantum nummi, sed etiam marmora Capit. MESSALLA scribant, eaque in nominum propriorum scriptura plerumque sequar, ita etiam bic edi juffi ; quamvis, utro modo scribatur, parum intersit. Praedatum simul speculatumque] speculatum, omiffa copula, Flor. Voff. Lov. 2. 4. Harl. et Gaertn. Sed copula intercepta videtur a voce sequenti quae. V. ad 41, 2, 11. In uno Lov. 3. deerat pronomen quae, viciffim elisum a copula praecedenti que. V. ad 29, 6, 8. Locutio praedatum simul speculatumque infra inluftratur ad 33, 12, 2. §. 2. Quum prospere pervenisset, senatum extemplo habuit. ubi de suis rebus] In veteri venisset, et mox ibi de suis rebus, non ubi. RHEN. pervenisset omnes mei. Liv. Tom. VIII. Tum vocem extemplo omittunt Ber. a m. 1. et edd. ante Aldum. Hinc ubi de suis rebus Flor. Voff. Lov. 2. 3. 5. Harl. Ber. et Gaertn. Innumeris locis hac voculae commutantur. V. ad 2, 31, 6. c. 35, 2. 49, 12. 3, 8, 10. c. 18, 5. c. 20, 6. c. 24, 8. c. 50, 2. c. 54. 9. c. 69, 3. 4, 25, 8. et centies alibi. §. 3. Annos prope sexaginta in Sicilia) Ab Ap. Claudio consule, qui primus bellum in Siciliam tranftulit, ad hunc numerantur anni Lv. SIGON. In Sicilia terra marique saepe magnis cladibus bellatum esset] Pal. 1. et vet. ed. magnis saepe cladibus. a Pal. 2. tò saepe plane exsulat. tert. terra marique prope magnis cladibus. GEBH. in Sici liam etc. bellatum Flor. Voff. Lo vel. 1. 2. Harl. Gaertn. et edd. antt. Verum non magis bellatum est in Siciliam, id eft, adversus Siculos, quam in Sicilia adversus Poenos. Tum magnis saepe cladibus Lov. 1. 2. 3. Harl. Ber. Gaertn. Hav. et veteres ty. pis descripti. prope magnis cladibus Lov. 4. li |