Immagini della pagina
PDF
ePub

ta venationem inferens, armatos induceret: parte 10 alia portam Temenida adiret Hannibal.

Ea mediterranea regione orientem spectabat. aliquantum intra moenia includuntur. Quum portae adpropinquaret, editus ex composito ignis ab Hannibale eft, refulsitque. idem redditum ab Nicone signum: ex

san et apud Polybium legit Της μενίτιδας; eo verisimilius, quod Thucydides prope Syracusas agnoscat munitionem, quam vocat Thuevizny, 1. 6. et 7. Ipse tamen Tηuevidas aulas formatas semper judicavi, ut Вηλídas лAas Babylone.JAC.GRON.portam Emiciam Hearnii L. 1. portantem Enitida Lovel. 4. et Gaertn. portam Emitida Hearnii D. portam Enitida ejusdem N. Hav. et Lov. 2. portam Temenitida Florent. Lov. 1.5. et Ber. a m. 1. cum omnibus editis ante Sigonium. Te menitidam Ber. a m. 3. Temniti. dam Harlej. Temnicida Hafn.

§. 10. Ea mediterranea regione orientem spectabat aliquantum intra moenia includitur] Hunc alii afterisco notarunt locum, et reete, nam mutilus est haud du. bie. GLAR. Quod aït aliquan. tum intra muros includitur, intel. ligendum est, nihil ejusmodi de porta a Polybio afferri, sed de sepulchris quibusdam, ad quae Nico et socii ejus venerunt, unde ignem excitarunt, ut et Polybius et Livius aït. E. ditus ex composito ignis ab Annibale refulsi. Idem redditum ab Nicone signum. Haec autem se. pulchra intra moenia atque in. tra portas fuiffe scribit Polybius (8, 23.] Hкоv έлi Toνs taφους. Τὸ γὰρ προς ἕω μέρος τῆς τῶν Ταραντίνων πόλεως, μνημάτων ἐπὶ πλήρες, διὰ τὸ τοὺς τελευτήσαντας άπτεσθαι ἔτι καὶ νῦν ἐντός. Et poft: διὰ

ταύτα άπτειν ἔτι καὶ νῦν τοὺς μεταλλάξαντας ἐντὸς τῶν πυ Av. In vet. lib. eft, Aliquantum intra moenia includuntur, ut omnino locus hic totus videatur ita effe supplendus: Convenerat autem, ut Philomenus, portula affueta venationem inferens, armatos induceret, parte alia portum Temenida adiret Annibal. Ea mediterranea regione orientem spe. ctabat. Nico cum sociis ad monumenta effet. Ea aliquantum intra moenia includuntur. Nam nisi ita suppleas, vanum erit, quod sequitur: Cum portue appropinqua.

ret, editus ex composito ignis ab Annibale refulsit. idem redditum ab Nicone signum. Neque enim, quid cum Nicone Annibali conveniffet, praeceffit. SIG. Palatinus 2. continet aliquantum intra moenia includunt. tert. Ea mediterranea regio est, orientem spectat, aliquantulum intra mornia includuntur. GEBH. Put. Pet. Men. Ea mediterranea regio est orientem spectabest aliquantum intra moenia includuntur. vel spectabat. Certe omnes, includuntur. Lege, Ea mediterranea regione 0rientem spectat, ad monumenta, quae intra moenia includuntur. V. Sigonium. Nam de Nicone neceffe non est hic interponi satis intelligitur ex sequentibus. J. FR. GRON. Verba haec Li. viana miris modis intorta non componentur, nisi attentiore oculo in unicum Put. codicem conjecto. Etsi enim sanus sensus appareat in iis, quae hic

Hannibal 11

ftinctae deinde utrimque flammae sunt. silentio ducebat ad portam. Nico ex inproviso adortus sopitos vigiles in cubilibus suis obtruncat, portamque aperit. Hannibal cum peditum agmine 12 ingreditur, equites subsiftere jubet: ut, quo res. postulet, obcurrere libero campo possent. Et 13

publicata sunt, tamen unde il la ad monumenta quae bono more exsculpi queant, nullus scio. Vide igitur, an non propius sit: Ea mediterranea regione in Orien. tem est ad bufta, quae Tarenti intra moenia includuntur. Livius ita loquitur; porta est mediterranea regione. 10, 34, 7. Portam unum alteramque eadem regione in propinquo patentes. 3, 66, 5. Ad moenia ipsa Romae populabundi_regione portae Esquilinae accessere. V. ad 25, 25. in Orientem est nempe versa, vel si placet quasdam repetere literas, potes in orien. tem spectat, ad bufta. Et id praeferebat Cel. Graevius. 28, 17, 5. Masaesyli in regionem Hispaniae, maxime qua sita Nova Carthago est, spectant. JAC. GRON. Ex codd. noftris nulla ulterioris auxilii spes Livio adlucet. Ea mediterranea regio est praeferunt Florent. Lovel. 5. Harlej. et Hav. quod librariorum errori tribuendum est. V. ad 9, 8, 13. Ea, nempe porta, dicitur effe regione mediterranca, id est ab illa parte urbis, quae obversa erat continenti Italiae, non quae ad ma. re vergebat. V. ad 3, 66, 5. Mox includ'r ambigue Ber. includ Florent. a m. 1. includunt a m. 2. ut et Cant. Voff. et Lov. 2. ac 4. plerique reliqui includuntur. Clericus J. Fr. Gronovii conjecturam probat; mihi vero emendatio flii ejus propius ad lectionem praeftantifimi Put. accedere videtur. In eo tamen ab ipso diffentio, quod, omis

1

sa praepositione, legam Ea mediterranea regione orientem spectat ad bufta, quae Tarenti intra moenia includuntur. Agnosco equidem, recte dici potuiffe spectat in orientem. V. quae notan. tur ad 28, 17, 5. Verum praepositionis nullum eft veftigium vel in Put. vel in aliis codd. Quin et ipse Livius non tantum spectare in orientem, verum etiam spectare orientem, pro eo vergere, dicere solitus est. 33, 17, 5. Acarnania universa solem occidentem et mare Siculum spectat. 36, 7, 19. Litus Italiae, quod Sardiniam Africamque spectat. 38, 4, 2. Arx, quae posita in tumulo est, orientem spectat. Apud geographos Melam, Pli. nium, aliosque locutio illa fre. quens est. V. etiam Corte ad Plin. 2. ep. 17, 12. Mecum sentire Cl. Crevier. gaudeo.

Editus ex composito ignis ab Han nibale est, refulsitque] Vet. lib. ab Annibale refulsit. SIG. Meorum codicum nullus Sigonio

adsentitur.

S. 11. Nico ex inproviso ad portas sopitos vigiles] Put. adportus. Lege adortus sopitos.J.FR.GRON. Veriffime. Non enim ad portas, sed ad unam portam Temenida, quam etiam Hannibali aperuit, vigiles obtruncavit. Polyb. 8, 23. Ωρμησαν ἐπὶ τὴν πύλην μετὰ δρόμου καὶ σπουδῆς, βουλόμενοι φθάσαι φονεύσαντες τους ἐπὶ τοῦ πυλῶνος τεταγμένους.

Philemenus portulae parte alia, qua commeare adsuerat, adpropinquabat. nota vox ejus et familiare jam signum quum excitaffet vigilem, dicentis, vix suftinere grandis beftiae onus, portula aperi14 tur. inferentes aprum duos juvenes secutus ipse cum expedito venatore, vigilem, incautius miraculo magnitudinis in eos, qui ferebant, versum, ve15 nabulo trajicit. ingreffi deinde triginta fere armati,

portam quoque modo praeceffit, mox etiam sequitur.

§. 12. Hannibal cum peditum agmine ingreditur, équites subsistere etc.] Polybius apertius. aït enim Annibalem in forum venisse, equites intra moenia subsiktere juffiffe: quare paulo post Livius: cum silentio in forum ducti Annibali se junxerunt. SIG. Sed Polyb. clare 8, 24. Tous ye μὲν ἱππεῖς ἀπέλιπεν ἐκτὸς τοῦ TeiXous, et cauffas consilii addit. Mox poftulet videtur requi. rere possint. DUK.

§. 13. Portulae parte alia] Ver. tit ex Polybio ῥινοπύλην et πυ. Aida portulam. SIGON.

Dicentis vix suftinere grandis beftiae onus] Polyb. imóvτos öti βαρύνονται. φέρουσι γὰρ ἐν aypiov. SIG. dicens Lovel. 5. dicentem Gaertn. dicente Florent. Lovel. 2. 4. Hav. et Voss. a m. 1. dicenti á m. 2. consentiente Lo. vel. 1. quod non videtur sper. nendum. grande beftiae onus Hafn.

5. 14. Inferentes aprum duos juvenes secutus ipse cum expedito venatore] Polyb. Kai ovv avt νομαδικὴν ἔχων διασκευὴν ἕτερος. SIG. duo juvenes secutus Voll. Lovel. 1. 2. Harlej. et Gaertn. quod se etiam in duobus Pall. reperiffe, ac recepiffe, teftatur

Gebhard. ad 7, 40, 9. V. ad 35, 21, 5. To duos neglegentia librarii omiffum est in Hearnii L. 1. Certe duos hos etiam memorat Polyb. 8, 24.

Venabulo trajicit] Pal. tert. transfigit. GEBH. Noftri nihil mutant, nisi quod trajecit sit in Lov. 2. et Ber. a m. 2. Infra 41, 11, 6. Trajecit ferro pectus, ne vivus caperetur.

§. 15. Ingresi deinde triginta fere armati] Polybius Afros triginta fuiffe aït. SIG. Voculam fere male omittit Hearnii L. 1. Nam et Polyb. Aißvas övras ei s τριάκοντα dixit.

Refringuntque portam maximam] Antiquiffimi proximam. J. FR. GRON. Ita et Florent. atque alii. V. ad 22, 22, 7. Mor irrum pit Voss. Lovel. 4. 5. et Gaertn. irrumpunt Lovel. 1. Insuper se junxerunt invitis scriptis edidit Sigonius; quem recte non audierunt pofteriores editores.

1

[blocks in formation]

ceteros vigiles obtruncant, refringuntque portam proximam: et agmen sub signis confeftim inrupit. inde cum silentio in forum ducti, Hannibali sese conjunxerunt. Cum duobus millibus Gallorum Poe- 16 nus, in tres divisis partes, per urbem dimittit Tarentinos, et itinera et itinera quam maxime frequentia occupare jubet: tumultu orto, Romanos paílim cae- 17 di, oppidanis parci. sed, ut fieri id poflet, prae

magis etiam depravet, ac cujus. dam sensus specie ceteris facultatem cognoscendae labis omnem eripiat, ut hoc loco Valla, qui, quum legatur in veteribus libris Tarentinos et infra, putavit emendatum effe locum, si, pro infra, Afros reposuiffet. Ceterum Polybius docet, non ita legendum, multo vero minus ita` interpretandum hunc locum esse. neque enim aut Tarentini aut Afri ab Annibale ad occupanda frequentia miffi sunt, sed Galli ducibus juvenibus Taren. tinis, quod etiam addit Livius: quamquam quid est frequentia? quis sic Latine locutus est um. quam occupare frequentia? Polybius Gallis mandatum effe ab Annibale aït, ut aptissimas quasque in forum ferentes vias occuparent. Hinc ego voces Tarentinos et foediffime depravatas effe exiftimo, pro et ferentes vias, vocem autem infra, in fora legendum effe: ut ita sit, Tum duo millia Gallorum Poenus in tres divisa partes per urbem dimittit, et ferentes vias in fora quam maxime frequentia occupare jubet. Atque sensum hunc effe exploratum habeo. Polybius (8, 25.] Απομερίδας δὲ τῶν Κελ. τῶν εἰς δισχιλίους, καὶ διελών εἰς τρία μέρη τούτους συνέςησε των νεανίσκων δύο πρὸς ἕκασον μέρος των Χειριζόντων τὴν πρώEw, яposákas diaλaßɛt zav

εἰς τὴν ἀγορὰν φερουσῶν ὁδῶν tas εvkaιpotáras. Et paulo polt: παραγενόμενοι δὲ ταῖς πλατει aus evtáktos. id est, cum Tarentini in fora concurrerent. Livius paulo poft [c. 25, 2.] Viam ferentem in agros. et 26, [5, 8.] Via quas Suefulam fert, SIG. Pal. 1. habet, Tarentinos et intra. sec. vero per urbem dimisit. Tarentinos et infra maxima freq. occ. jubet. Vocem Tarentinos, quam foede depravatam clamitat Sigonius, hinc non exterminandam certum me reddit vet. ed. cujus scripturam Sigonianae praefero lectioni: Tarentinos et interiora quam maxime frequentia occupare jubet. GEBH. Stare non poteft commentum Vallae Tarentinos et Afros ob rationes, quas reddit Sigonius. Sed, quod hic doctus vir contra Laurentium praefatur, saepe fieri, ut, qui se locum emendare exifti. met, is non solum non emendet, sed magis etiam depravet, ac cujusdam sensus specie facultatem cognoscendae labis om. nem eripiat, id ad se primum quoque pertinere (adeo sumus homines) non animadvertit. MSS. quod initio posuimus. Hine ille et ferentes vias in fora: testatur enim Polybius miffos Gal. los, et juffos occupare τῶν εἰς ἀγορὰν φερουσῶν ὁδῶν τὰς εὐο καιροτάτας. Sed addit idem Pos lybius, Gallis duces datos Ta

cipit juvenibus Tarentinis, ut, ubi quem suorum procul vidiffent, quiescere et silere, ac bono animo effe juberent.

1 X. Jam tumultus erat clamorque, qualis effe in capta urbe solet: sed, quid rei effet, nemo satis pro certo scire. Tarentini Romanos ad diripiendam urbem credere coortos: Romanis seditio ali3 qua cum fraude videri ab oppidanis mota. Prae

suum,

rentinos: τούτοις συνέσησε των νεανίσκων δύο πρὸς ἕκασον μέ. pos. Hoc expreffit, si quid video, Livius. Put. etiam et Voff. in wes divisas partis. Scribe Cum duobus millibus Gallorum in tres divisis partes per urbem dimittit Tarentinos, et itinera quam maxime frequentia occupare jubet. Numerus cum significatus effet notis, duo millia reddiderunt pro duobus millibus: et ex cum fecerunt tum, quibus non satis connexa videbatur oratio, de quibus saepe querimur. Sic 4, 9, 13. ubi vulgo tria millia pasPall. tribus millibus. at 6, 32, 9. iidem cum Thu. duo millia inde aberat, cum edatur duobus millibus. Tas eis tyv à γορὰν φερούσας ὁδούς contentus fuit reddere itinera quam maxime frequentia: et alioqui tv iyopavagnoscit modo Polybius, non dyopas. Prisca editio: Tarentinos et interiora, quam maxime frequentia. Aurigatur, quo nos perveniffe putamus. J. FR. GRON. Gronovius in pr. ed. not. legebat: Tum duo millia Gallorum Poenus in tres divisa partes per urbem dimittit cum Tarentinis, et itinera etc. eamque con. jecturam repetiit in pr. ed. not. ad 39, 1, 5. At propius ad Mito. rum lectionem accedit, quod ipsi polica curis iteratis placuit; praesertim si ponamus, nume. rum Gallorum per notas scri

ptum fuiffe, unde frequens errandi occasio librariis indoctis data est. Praeter exempla, quae ipse laudavit, v. supra ad 1, 43, 5, 2, 39, 5. 3, 13, 8. 7, 35, 6. 9, 45, 9. 10, 2, 11. c. 3, 2. c. 25, 15. c. 37, 3. c. 46, 12. 30, 7, 13. 33, 4, 4. 40, 18, 5. c. 36, 8. 42, 12, 9. 45, 25, 7. Similiter etiam lapsos effe scribas in adsequendo casu aliarum vocum, quac per compendium scribebantur, vidimus ad 10, 10, 2. Tum autem et Cum saepiffime commutantur. V. ad 6, 23, 3. Deinde divisas etiam Florent. Lovel. 1. 2. Har. lej. et Gaertn.

S. 1. Sed, quid rei esset] sed qui ei essent Pal. tert. GEBH.

§. 3. Praefectus primo excitatus tumultu] Polybius C. Livium praefectum ad portam, atque inde in arcem perveniffe, item scribit. Livius nomen praefecti omittit, ne notam familiae suae nomini aliquam inureret; siquidem C. Livii praefecti culpa, quem ebrium etiam tum fuiffe aït Polybius, Tarentum_amis. sum effe conftet. SIG. Pal. 1. excitus. GEBH. His a Sigonio notatis addi poffunt, quae scribit Jac. Gronovius ad Polyb. 8. p. 437. qui praenomen Marci, quod ei tribuit Livius 26, 39, 1. et 27, 25, 3. corruptum, et pro eo C. scribendum effe suspicatur. Sed Marcum etiam Plut.

« IndietroContinua »