fectus primo excitatus tumultu, in portum effugit: inde, acceptus scapha, in arcem circumvehitur. Terrorem et tuba audita ex theatro faciebat. nam 4 et Romana erat, a proditoribus ad hoc ipsum praeparata: et inscienter a Graeco inflata, quis, aut quibus signum daret, incertum efficiebat. Ubi in- 5 luxit, et Romanis Punica et Gallica arma cognita, tum dubitationem exemerunt; et Graeci, Romanos

In portum effugit: inde, acceptus scapha, in arcem confugit] Comparet in Pall. 1. et 2. in arcem circumvehitur. GEBH. Scilicet placuiffe sibi rhetoriscos correctores in effugit et confugit. At quis dedit illis potestatem spernendi, quod habet unicus ille Put. neque ab eo discedentes melior Petav. duoque Florentini : inde acceptus scapha in arcem circumvehitur? 8, 126, 1.] Sineret se classe circumvehi ad Romanum agrum. 37, [27, 2.] Circumvecti_ab urbe ad adversa insulae. Est ipsum Polybii verbum: ἐμβάς, μετὰ τῶν οἰκετών eis акρаν ларεkoμión. J. FR. GRON. Pejori aliquanto lectione bis confugit legunt Lov. 1. a. 4. 5. et Harlej. qua offensus scriba Hav. dedit in portum, deinde exceptus scapha in arcem confugit. At circumvehitur etiam Florent. et, ut videtur, Cant.

Inscienter a Graeco inflata] Vet. lib. scienter. idque recte. Sic enim Polyb. [8, 25.] 'Oi repi Tov Φιλίμενον ήτοιμασμένοι σάλο πιγγας Ρωμαϊκός, καὶ τινών αὐταῖς χρήσθαι δυναμένων διὰ tyy ovvý den, súvτes repi to Séarpov, ¿ojuanov. SIG. Si. gonius scienter. Sed vulgatum defendunt libri omnes, et ipse Livius: quippe quia inscienter et non Romano more inflata erat, quis aut quibus signum daret, incertum efficiebat. GEBH. Lectio libri Sigoniani hic lo cum habere non potest: nam si scienter infláta fuillet tuba, non effeciffet incertum, quis, aut

paffim caede stratos cernentes, ab Hannibale ca6 ptam urbem senserunt. Poftquam lux certior crat, et Romani, qui caedibus superfuerant, in arcem confugerant, conticescebatque paullatim tumultus, tum Hannibal Tarentinos sine armis convocare jubet. Convenere omnes, praeterquam qui, cedentes in arcem, Romanos ad omnem adeundam simul 8 fortunam prosecuti fuerant. Ibi Hannibal, benigne adlocutus Tarentinos, teftatusque, quae praeftitiffet civibus eorum, quos ad Trasimenum aut ad 9 Cannas cepiffet, simul in dominationem superbam Romanorum invectus, recipere se in domos suas quemque juffit, et foribus nomen suum inscribere :

quibus signum daret. Livii narratio bic aliquantum abit a Polybiana. DUR. Omnes etiam no. stri servant inscienter.

S. 5. Tum dubitationem exemerunt] tum hic mihi frigere videtur. Pro eo malim omnem, e quo per compendium scripto potuit fieri tum. Cicero 1. ad Att. 6. Ut mihi quidem onnens dubitationem tolleret. DUK. Cl. Crevier. tum vacare monet. Olim etiam Ant. Perizon. ad oram Livii notarat, se vix dubitare, quin particula haec de. lenda foret, verum poftea conjecturam induxit.

se

multus] conticescebantque Lov. 1. 5. et Voff.conticiscebantque Gaertner. conticiscebatque Florent. V. ad 4, t, 5.

Sine armis convocare jubet] Muretus e lib. vet. convocari. J. FR. GRON. Similiter legunt Lovel. 4. et Ber. V. ad 24, 15, 5.

§. 7. Ad omnem adeundam simul fortunam persecuti fuerant] Vet. lib. prosecuti. est enim officii verbum, quod huic loco convenit. Polyb. dлɛXóрovv eis tv aкpav. SIG. prosecuti etiam multi ex meis. Id autem pro sequi, comitari aliquo, deducere, poni, sive, ut Sigonius dicit, officii verbum effe, certum est. V. ad 6, 34, 7. Adde Cel. Bentlej. ad Horat. 1. sat. 9, 16. Servant tamen hic persecuti Florent. Lovel. 4. Gaertn. et forte quidam alii. Id autem suspicionem injicit, priftinam lectionem veram effe, ac persequi hic poni pro simplici sequi, conftanter Conticescebatque paullatim tu- vel ad finem usque sequi. V.

S. 6. Poftquam lux certior erat, etc. tum Hannibal etc.] Polybius [8, 26.] "Ovtos de poròs eiXinpivous, ỏ uèv 'Avvißas kúputte τοὺς Ταραντίνους ἄνευ τῶν ὅπλων αθροίζεσθαι πάντας εἰς τὴν ἀγοράν. SIGON.

se domos eas, quae inscriptae non effent, signo extemplo dato, diripi juffurum. Si quis in hospitio civis Romani (vacuas autem tenebant domos) nomen inscripsiffet, eum se pro hofte habiturum. Concione dimiffa, quum titulis notatae fores dis- to crimen pacatae ab hoftili domo feciffent, signo dato, ad diripienda hospitia Romana paffim discursum est. et fuit praedae aliquantum.

XI. Poftero die ad obpugnandam arcem ducit: quam quum et mari, quo in peninsulae modum pars major circumluitur, praealtis rupibus, et ab ipsa urbe muro et folla ingenti septam videret, eoque nec vi, ne operibus expugnabilem effe; ne a aut se ipsum cura tuendi Tarentinos a majoribus

ad 5, 40, 4. Solent autem haec verba innumeris locis commu. tari. V. ad Epit. Liv. 99.

§. 9. Recipere se in domos suas quemque jussit] Polybius [8, 26.] Συντάξας ἕκασον εἰς τὴν ἰδίαν óikiav èzaveλSóvzas μerà 6лovdis ini Tiv Súpav éxypávar, Ταραντίνου. Inde τῷ δὲ ἐπὶ τὴν Poμaïkiv Karáλvów èzypá. ψαντί ταὐτὸ τοῦτο, Sάνατον Spice ziv Znuiav. Livius: Si quis in hospitio civis Romani nomen inscripsisset, eum se pro hoste habiturum. Idem affert rationem, quae non est apud Polybium, vacuas autem cernebat domos, SIGON.

f. 10. Vacuas autem tenebat domos] Opinor legendum sciebat, vel petebat, vel volebat domos. VALLA. Omnis lectio vetus tenebat domos. Sigonius [immo Valla] sciebat, vel petebat. Sed nihil horum Livius dixit. Scri. bo tenebant domos. Aït, cum Ro. Liv. Tom. VIII.

mani proprias et vacuas aedes
haberent, non permixtim cum
civibus deversarentur, facile
fuit separare milites a civibus
sola inscriptione aedium. Haec
Livii mens. quisquis aliud ad-
fert, campas loquitur. Videa-
tur Polybius. LIPS.4. Ep. Quaeft.
16. Pal. 1. 3. tenebat. Rectius sec.
tenebant, ut et sensit acutiflimus
Lipsius. GEBH. cernebat edd.
consentientibus Lovel. 5. Ber.
et Gaertn. Reliqui tenebat. Sed,
quin vera sit Lipsii conjectura,
non dubito.

§. 1. Quum et mari, quo in
peninsulae] Lege et a mari. J.
FR. GRON. in pene insulae Flo-
rent. a m. 1. Voff. Lovel. 1. 2.4.
5. Harlej. Gaertn. et Hav. V.
ad §. 11. quo pene in insulae mo-
dum Florent. a m. 2. Paullo ante
expugnandam Lovel. 5. V. ad 21,
57, 6.

Pars major circumluitur, es praealtis rupibus, et ab ipsa μr,

E

rebus moraretur; aut in relictos sine valido praesidio Tarentinos inpetum ex arce, quum vellent, Romani facerent, vallo urbem ab arce intersepire 3 statuit: non sine illa etiam spe, cum prohibentibus opus Romanis manum poffe conseri; et, si fe

rocius procucurriffent, magna caede ita adtenuari praesidii vires, ut facile per se ipsi Tarentini ur4 bem ab iis tueri poffent. Ubi coeptum opus est, patefacta repente porta, in munientes inpetum fecerunt Romani: pellique se ftatio palla est, quae

anno 1513. recepit. Deinde cir. cuitur Ber. a m. 2. reliquis om. nibus invitis. Mox fore Lovel. 2. 4. 5. Harl. Hav. et Rec.

§. 2. Intersepire statuit] Polyb. [8, 27.] diareiXióaι τyv ñóÀI ἀπὸ τῆς ἄκρας. SIG.

Ita Gronov. edidit, secutus au§. 3. Non sine illa etiam spe】 ctoritatem Put. et antiquioris Pet. ut profitetur in pr. ed. not. ad 21,8. quomodo etiam in Flor. Harlej. et plerisque aliis meo.

rum fuit. Antea edebatur sine

veniffe, Hearnius teftatur, et ex

be muro] Haec verba ut quadrent cum iis, quae, aliquot deinde versibus interpositis, poftca 'subjicit, et est, inquit, non altitudine, ut caetera, tuta, sed loco plano posita, judicandum lectori offero: nam ego haesito. GLAR. et [priori loco] vacat ex vet. lib. et sensu ipso. Intelligit autem arcem a mari pracaltis rupibus septam fuiffe, ab urbe muro et foffa. Itaque quod Glareanus hunc locum sequenti repugnare aït: et eft non altitudine, ut caetera, tuta, sed loco plano posita, non procedit: hic enim de altitudine, quae mare spectat, poftulla quod se in L. 1. et D. inde ea, quae terram, loquitur; siquidem in plano positam effe aït. SIG. Conjunctio et exsulat a Pall. tribus, ac vet. ed. Paullo post libri iidem omnes, eoque nec vi, nec operibus expugnabilem fore. GEBH. Superest particula et: nam hoc vult, qua mare arcem alluit, praealtis eam rupibus impositam, eoque situ ipso munitam fuiffe. Praevertit hoc monere Sigonius, sed supini editores, qui tot ftigmata ab errante ejus librario inusserunt Livio, hic ei parere recusarunt. J. FR. GRON. Conjunctionem ignorant omnes scripti, et prio. res edd. Primus Ascens. eam

meis servant Lov. 1. 2. 4. Rec. et Ber. Solent autem hace vocabula ad 2, 56, 12. c. 59, 7. c. 61, 5. paffim commutari. Exempla v. 3, 7, 4. c. 50, 10. 7, 28, 9. 8, 31, 5. cap. 38, 10. 25, 6, 11 32, 11, 4. (*34, 44, 5. 35, 38, 10.) Adde N. Heinsium ad Silii 14, 654. et Bentlej. ad Hor. 1. ep. 18, 37.

Et, si ferocius procurrissent] Priscianus [10, 901.] Livium aït hoc loco scripsiffe procucurris'sent, ut Cato dixit concucurrisse. Polyb. Spatέws tov Pouaiov καὶ τετολμηκότως ἐπιχειρούν. των τοῖς ὑπεναντίοις. SIG. Ita

pro opere erat, ut succeffu cresceret audacia, pluresque et longius pulsos persequerentur. Tum signo dato 5 coorti undique Poeni sunt, quos inftructos ad hoc Hannibal tenuerat; nec suftinere inpetum Romani, sed ab effusa fuga loci anguftiae eos, inpeditaque alia opere jam coepto, jam coepto, alia adparatu alia adparatu operis, morabantur. plurimi in foffam praecipitavere, occisi- 6 que sunt plures in fuga, quam in pugna. Inde et opus nullo prohibente fieri coeptum. Folla in- 7 gens ducta, et vallum intra eam erigitur: modico

plane legunt Florent. Voff. Lov. 1.5. Gaertn. et forte adhuc alii. V. ad 1, 12, 8. Mox Tarentum urbem, pro Tarentini, Florent. Lovel. 2.4. et Gaertn.

§. 4. Longius pulsos prosequereatur] Ita edidit Gruterus in ultima ed. eamque lectionem fir. mant Florent. a m. 1. et plerique reliqui codd. Antea edebatur persequerentur, quod servant Florent. a m. 2. Ber. et Hearnii L. 1. Et id quidem praeftare judico. V. ad Epit. Liv. 99.

§. 5. Inpedimentaque alia] Placet vetus lectio impeditaque alia: ut sit, alia loca impedita opere jam coepto, alia impedita apparatu operis. SIG. Et hic om. nes, ut Sigonius, impeditaque alia opere jam coepto. J. FR. GRONOV. Ita et N. ac D. praefer. re, Hearne notavit; neque ullus meorum damnatam lectionem servat. impeditamentaque tamen est in Lovel. 4. impeditaque etiam edd. Rom. anni 1472. ac Parm.

6. Plurimi in fossam praecipitati occisique sunt] Annuit vulgatae huic lectioni Pall. pr. et tert. biga. Prisca contra ed. mo

rabantur, plurimum fossam praecipitati; occisique sunt plures in fuga, quam in pugna. At Pal. 2. plurimi in foJamse (inculcatum hoc provocabulum se ab sciolo) praecipitavere, occisique sunt. plures in fuga, quam in pugna, perierunt. Ita et legerem infra c. 16, 15. Duce hospite in insidias praecipitavit. quandoquidem incerta ibidem Pall. codd. scriptura. 27, 16, 4. Creditum vulgo est, in puteum apertum ex equo praecipitale. GEBH.. Put. praecitavere. Cui proximus, sed ta men vitiatus, Pal. unus se praecipitavere. Nam Livii erat in fossam praecipitavere. ut Petav. 27, [16, 4.] Creditum vulgo est, in puteum apertum ex equo praecipi taffe. J. FR. GRON. in foffam praecipitavere Florent. quod manus altera interpolavit, perperam inter versus adscribendo pronomen, ut sit in fofam se praecipitavere. Amat Livius hoc verbo tamquam neutro uti, sine casu. Supra 2, 51, 5. Praecipitavere in insidias. ubi v. iterum Gebhard. alia Livii loca laudantem et emendantem. 6, 30, 4. Ipsi in insidias praecipitavere. ubi unus codex denuo pronomen se addit. 27, 40, 3. Quum in Italia ad Trasimenum et Cannas praecipitasset