Immagini della pagina
PDF
ePub

post dies claffis inftructa ac parata circumvehitur arcem, et ante os et ante os ipsum portus anchoras jacit. Hunc statum rerum Hannibal Tarenti reliquit, re- 20 greffus ipse in hiberna. Ceterum, defectio Tarentinorum utrum priore anno, an hoc, facta sit, in diversum auctores trahunt. plures plures propioresque aetate memoriae rerum hoc anno tradunt fa

ctum.

ut et Hearnii L. 1. ac N. sed etiam omnes edd. usque ad ultimam Gruteri, quae, nescio qua incuria, omisit.

§. 8. Contracta extemplo undidique plauftra] Latius rationem exponit Livius, qua transvectae naves sint, quam Polybius, qui breviffime eam est complexus. SIG. Induftrium hoc Hannibalis inventum narrat et describit gra. phice Silius [12, 434. et seqq.] MODIUS.

Minorque moles in transitu esset] An non mora? Alioqui moles pro molitio. Sed ibi molitio nihili effet. T. FABER. Nihil muto. Plaufira onufta magna mole, id est, difficultate ac labore tam hominum, quam jumentorum, per vias asperas, lutosas, aliave ratione impeditas ducuntur. Huic difficultati ut occurreretur, et facilior transitus effet plauftris, Annibal vias ante muniri julit. Nec magis hic quis quam ea voce offendi potest, quam paullo ante in oratione Annibalis ad Tarentinos, plaufiris transvekam naves haud magna mole. 6, 2, 11. Ut minor moles superantibus vallum in caftra Volscorum Romanis fuerit, quam transcendentibus sepem incendio absumtam fuerat. plauftra faciliera sunt, quibus facilior est transitus. Varro 1. de Re ruft.

27. Glebas aptiores facere ad ac-
cipiendum imbrem et ad opus fa-
ciliores. id est,
ut facilius opus
in iis fieri poffit. DUKER.

§. 19. Et ante ipsum portum anchoras jacit] Scribe cum Put. et Pet. et ante os ipsum portus ancoras jacit. Cic. 5. in Verr. [12.] In ipso aditu atque ore portus ut primum ex alto sinus ad urbem ab litore inflectitur. Nofter 28, [6, 9.] Speciem intuenti primo gemini portus in ora duo versi praebuerit. J. FR. GRON. Gronov. codicibus consentit Florent. a m. 1. nisi quod eos, pro os, praefe. rat, litera initiali ex fine vocis praecedentis perperam repetita. Os portus est ejus oftium. Ita os Tiberis 1, 33, 9.

§. 20. Hunc statum rerum Hannibal Tarenti reliquit, regressus etc.] Polyb. 'Avviẞas de quλaκὴν ἀπολιπὼν τῆς πόλεως, ἀνέζευξε μετά τῆς δυνάμεως, καὶ παρεγένετο τριταῖος ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς Χάρακα, καὶ τὸ λοιπὸν του Χειμώνος ἐνταῦθα διατρί. βων ἔμενε κατά χώραν. SIG.

Plures propioresque aetate memoriae rerum hoc anno tradunt factum] Pal. 1. plures propiore si que aetate etc. sec. plures prioresque aetates memoria rerum hoc anno credo factum. GEBH. Et cur non factam? quod habent prio

1. XII. Romae consules praetoresque usque ante diem quintum Kalendas Majas Latinae tenuerunt. 2 eo die perpetrato sacro in monte, in suas quisque provincias proficiscuntur. Religio deinde nova ob3 jecta est ex carminibus Marcianis. Vates hic Marcius inluftris faerat, et, quum conquisitio priore

res. Id omnino revocandum fuit. JAC. GRON. Non credo ex edi. tis revocandum, quod non effe in scriptis ex silentio eorum, qui Livium ediderunt, colligo. Multa hujus generis sunt, quae per ellipsin expediri poffunt, ac debent. V. ad 1, 3, 2. et 4, 54, 4. DUK. factum prima praefert ed. Paris. anni 1573. cujus auctoritati parum tribuo, quia, qui ei praefuit, nullis se scriptis inftructum memorat. Et tamen nunc eidem lectioni favent omnes codd. quibus utor. Contra vero modo memorata editione antiquiores typis descripti, qui factam exhibent, adsentientem unum habent Crevierii Mtum; qui cujus auctoritatis sit, non additur. Ei itaque, reliquis omnibus spretis, obedire iniquum putavi. Tum credunt Rec. Sed v. ad Ep. Liv. 60.

§. 1. Latinae tenuerunt] Latinae feriae tenuerunt librarii Lov.5.et Hafn. de suo addentes, quod Livius intelligendum reliquerat. V. ad 38, 44, 7. Ejusdem gene. ris est, quod mox §. seq in monte Albano praeferat Brancal. Latinii. V. ad 21, 63, 8. Tum proficiscitur Ber. Gaertn. et edd. Rom. anni 1472. ac Parm. Male. V. ad 2, 22, 7.

§. 3. Vates hic Marcius inlustris fuerat] Sic Cic. 1. de Divin. 50. et Macrob. 1. Saturn. 17. Alibi Cic. et Serv. ad Virg. Marcios vates,

et

Marcios fratres dicunt. Vide
Davis. ad Cic. 1. de Divin. 40.
DUK. Amm. Marc. 14, 1. Velut
Amphiarao referente aut Marcio,
quondam vatibus inclitis. Ubi de
Marcio vate v. Lindenbr. et
Meurs. in Critic. Arnob. 1, 14.

Pet. et quum conquisitio. Jam pro-
Et quum inquisitio priore] Put.
bavimus, et juvat ex 1. 39, [16,
8.] Vaticinos libros conquirerent,
J. FR. GRON. conquisitio etiam
Flor. V. hoc lib. ad c. 7, 5.

M. Aemilii praetoris urbis] Jam bis admonui, priore anno M. Atilium praetorem urbanum fuisse, non M. Aemilium, qui ad Luceriam cum exercitu fuit. Quare et hic M. Atilii praetoris urbani legendum. SIG. Et hic subftituit Sigonius M. Atilii praetoris urbani. Sed Pal. 2. M. Aemilii praefecti urbis, cui subscribit Pal. 3. Infra 27, 33, 8. Senatus, quo die primum est habitus, tudos magnos facere dictatorem jussit, quos M. Aemilius praetor urbis C. Flaminio, Cn. Servilio consulibus fecerat. ubi Pall. codd. praefectus urbis iterando reponi suadent. At Sigonius oblivione,quae huc connotarat,ibi. dem putare se aït, hunc M. Aemilium fuiffe M. Aemilium Regillum, qui poftea fuit flamen Quirina. lis. GEBH. Scribe M. Atilii praetoris urbani. Nam Put. et Pet. urbem. Nomen autem et hic et superius c. 1, 11. et 3, 12. de sententia Sigonii, quamvis no

anno ex senatusconsulto talium librorum fieret, in M. Atilii praetoris urbani, qui eam rem agebat, manus venerant. is protinus novo praetori Sullae tradiderat. Ex hujus Marcii duobus carminibus, 4 alterius post rem actam editi cum rato auctoritas eventu, alteri quoque, cujus nondum tempus ve

lentibus libris, ita concipiendum censemus. Clare enim auctor 1. 24, [44, 2.3 M. Aemilius praetor, cujus peregrina sors erat, jurisdictione M. Atilio collegae praetori urbano mandata, Luceriam provinciam haberet. Et ne quis putet, ejus rei quidquam ex incidenti occasione mutatum,l. 25, [3, 4.] ubi in sequentem annum sortes praetorum recensentur: Fulvii Flacci, quae Luceriae sub Aemilio praetore fuis. sent, legiones essent. At fuit, qui objiceret Sigonio ex l. 27, 133, 8.] Ludos magnos facere dictatorem jussit, quos M. Aemilius praetor urbis C. Flaminio, Cn. Servilio consulibus fecerat. Ibi tam fuifle obliviosum Sigonium, ut, qui bic Aemilium praetorem ur. banum non fert, notaret, hunc M. Aemilium fuiffe cognomento Regillum, qui poftea fuerit fla. men Quirinalis. At non haee Sigonii oblivio est, sed reprehensoris imperitia. M. Aemilius hic fuit praetor urbis, consulibus C. Flaminio, Cn. Servilio, ut pa. tet ex 1. 23, 9, 11. ubi dicitur inter alia, ludos magnos votos, eosque, quoniam Fabium dietatorem belli cura occupatura esset, M. Aemilium praetorem ex collegii pontificum sententia curare juffum. At ejus M. Aemilii Lepidi, de quo nunc agimus, sors peregrina, et deinde, ut Luceriam provinciam haberet, fuit, consulibus Q. Fabio Maximo, Ti. Sempronio Graccho. Statim Put. Petav. aliique pro.

biores manus venerant. Rectius, et intellige de libris vel carminibus Marcianis. J. FR. GRON. Gebhardi notas ineditas Gro novium vidiffe, eumque, effe, adversus quem recte Sigonium defendit, ex illis publicatis nunc patet. praefecti, pro praetoris, etiam Lovel. 4. Sed error natus est ex similitudine vocum per compendium scriptarum PRAEF. et PRAET. (* v. ad 32, 31, 6.) |Deinde praetoris urbem Florent. a m. 1. urb. a m. 3. urbani Hav. et quidam alii. V. ad c. 1, 11. Praeterea venerant non tantum omnes mei, Crevier. et Hearnii Oxon. codd. verum etiam omnes edd. usque ad ultimam Gruteri, quae, sine dubio operarum lapsu, venerat dedit. De cognomine autem Sullae, quod in hoc magistratu accepit, v. Pighium in Ann. ad ann. DXLI. p. 177. et mox ad §. 14.

§. 4. Alterius poftca est acta, didici curato auctoritas eventu ] Opinor legendum, alterius post rem actam editi cum rato auctori tas eventu. VALLA. Omnia ve. tera et recentia, quae vidimus, exemplaria habent alterius postea est aucta dedit curato auctori tas eventu. Verum non inepte, ut mihi videor, pro dedit cura. to, declarato reposui: ut sit or. do: alterius carminis aucta eft auctoritas declarato eventu. SABELL. Valla sic legit, alterius post rem actam editi cum rato auctoritas eventu. at ex fide antiqui

5 nerat, adferebat fidem. Priore carmine Cannensis praedicta clades in haec ferme verba erat: Amnem Trojugena Cannam Romane fuge: ne te alienige6 nae cogant in campo Diomedis conserere manus. Sed neque credes tu mihi, donec compleris sanguine campum ; multaque millia occisa tua deferat amnis in pontum ma

exemplaris ita legendum: alterius post ea acta editi certo auetoritas eventu. quamquam malim poft acta. Duo enim Marcii vatis carmina erant, inquit, quorum priore Canuensis cla. des jam accepta praedicta erat, pofteriore Poenorum fugatio ex fudis Apollini Deo vovendis. Factum est autem, ut auctori tas prioris versus, qui post aeta editus fuerat, ex certo rei eventu comparata, fidem quo. que alteri, qui ante rem editus erat, attulerit. SIG. Vallae emendationem, quae ab vet. ed. admiffa est, configit Sigonius, subftituta alia, ex veteri, ut aït, libro. Pall. vero tres alterius poftea est acta (sec. au. cta) dediti curato auctoritas eventu, alludunt omnino ad vulga. tum. GEBH. Neque integrius Sigonianum post ea acta editi certo auctoritas eventu, (quam vulgatum a Sabellico ortum.] Om. nes vulgares scripti poftea est aucta, et curato. Sed Put. postrameacta dediti cum rato. A quo nihil vel minimum discrepant Pet. melior, et duo optimi Florentiae. Nihili sit in hac parte Critices, qui non videat veram effe, fruftra Sigonio repudia tam, Vallae conjecturam: alterius post rem actam editi cum rato auctoritas eventu. Singulae phrases alibi Livio frequentes. 21. [28, 6.] Id ut tutius consilium ante rem foret, ita acta re ad fidem pronius est. 26, [ 15, 10.] Serum ad impediendam rem actam.

Sed to editum in hujusmodi religiosis amat. 21, 62, 7. Hoftiaeque majores, quibus editum est, Diis caesae. Ita MSS. et sic reponere memineris: nam male vulgo publicatur edictum. 22, [10, 10.] Quia ita ex fatalibus libris editum erat. 40, [45, 5.] Ob ea decemviri, jussi adire libros, edidere, quibus Diis et quot hoftiis sacrificaretur.J.FR.GRON. Admodum hic variant codd. postero dediti acuta est curata auctoritas Lovel. 5. poftea rerum aucta edici certo auctoritas Hafn. alteri post rerum aucta aediti certo auctoritas Brancal. Latinii. poftero est aucta dediti curato auctoritas Gaertn. Et ita Hearnii L. 1. et D. nisi quod poftea prae. ferant. poftea est acta editi certo auctoritas Hafn. poftra est acta dediti curato auctoritas Lovel. 2. et 4. poftra est acta dediti curato auctoritas Lovel. 1. et Harlej. poftra est acta dediti cum rato auctoritas Flor. et Voff. Nihil vel minimum a Put. differre Oxo. niensem N. auctor est Hearnius. Quod autem Sabell. dicit, omnia, quae vidit, exemplaria, id est editiones, habere dedit curato,inveni id in edd. Mediol, anni 1480. et Tarvis. utraque; at dediti curato in Rom. anni 1472. ac Parm. De verbo edere eo sensu, quo hic Gronov. inluftrat, v. etiam Cel. Burm. ad Ovid. 11. Met. 647. At nunc hic aliter accipiendum. Alterum carmen poft rem actam editum, id est, evulgatum, in lucem emiffum

gnum ex terra frugifera; piscibus atque avibus ferisque, quae incolunt terras, iis fuat esca caro tua. nam mibi ita Jupiter fatus est. Et Diomedis Argivi cam- 7 pos et Cannam flumen, qui militaverant in iis locis, juxta atque ipsam cladem agnoscebant. Tum 8 alterum carmen recitatum, non eo tantum obscu

erat. Ita 3, 34, 6. Rumores hominum de unoquoque legum capite edito. Hoc lib. c. 9,4. Se in tempore editurum, quae vellet agi. §. 5. Amnem Trojugenam Cannam Romanae fugae] Mendose et hoc carmen vulgo notatum video. quasi Aufidus aut Canna Trojugena dici poffit, Amnem Trojugenam Cannam legere perseverarunt. Ego Trojugena reor legendum, ut cum Romane jungatur. Nam Romans ibi vocandi casus est, ut sit ordo, o Romane Trojugena, fuge amnem Cannam. SABELL. Amnem Trojugenam Florent. Lovel. 2. Har. lej. Hafn. et Hearnii N. ac D. Deinde Romane fuge Cannam Flo. rent. Hearnii D. et Exc. Pithoei.

Sed Sabellico adsentior. De am

ne Canna v. Cluver. 4. Ital. ant. 12. p. 1223. Ceterum carmen hoc Marcianum in versus hexametros digeffit Alciatus, quem v. 5. Parerg. 18. Hinc sequi vi. detur, hoc carmen ac sequens, quod et alii metro reftituere conati sunt, Latine conscripta fuiffe. Certe Marcium Romanum

fuiffe, non obscure indicat Cic. 1. de Divin. 40. Contra tamen, carmina illa Graece scripta fuisse, suspicatur Crevier. et red. olere putat Graecos versus in Latinum sermonem translatos: a quo diffentire liceat. Mox te alienigenam Florent. De campo autem Diomedis v. Cluver. ibid. P. 1222.

magnum] Ita primum editum vidi Francof. anno 1578. Omnes priores habent deferat: neque aliter legunt Florent. Lovel. 4. Harlej. Ber. Hav. et Hearnii Oxon, pluresque alii. Ita conviri docti reftituerunt. Praeceveniet sequenti fuat, ut recte dit quidem compleveris; at, vidimus ad 4, 33, 4. Priscam ilibi futurum et praesens jungi, gitur lectionem reduxi.

lis fiat esca care tua] Vet. lib. fluat. Ego fuat. Feftus: Fuam sim, vel fiam. Virgil. [10. Aen. 108.] Tros Rutulusve fuat. Verbum antiquum est; haec autem carmine redolent antiquitatem. SIG. Pal. 1. ac 3. flat. Lege fuat. quod primus observavit Alciatus, fruftra a Sigonio pre proprio invento venditatum. Vet. ed. fuerat. GEBH. iis fiuam Gaertn. influat Harlej. iis locis fluat Hafn. iis fluat Voff. Lovel. 1. 2.4.5. Rec. Hav. et Florent. a m. i. iis fuat a m. a. ut Sigoin ed. Rom, anni 1472. pro quo nius emendat. Neque aliter oft fuit dedit ed. Parm. fiat Mediol. aliae. fuat autem est fit, ab an. anni 1480. Tarvis. utraque, et tiquo fuo, unde est fuerem et contracte forem, ac praeteritum fuivel fuvi.V. Voffium 5. Gramm. 36.

§. 7. Diomedis Argivi campos! Strabo 1. 6, [283.] Aéyɛrai 80 ἀμφότερα Διομήδους κτίσμα. §. 6. Deferet amnis in pontum καὶ τὸ πεδίον καὶ ἄλλα πολ.

« IndietroContinua »