tes, seu universi mallent. Tranquillam seditionem, 11 jam per se languescentem, repentina quies rebellantium Hispanorum fecit. redierant enim in fines, omisso incepto, Mandonius et Indibilis, poftquam vivere Scipionem adlatum est. nec jam erat aut ci- 12 vis, aut externus, cum quo furorem suum consociarent. Omnia circumspectantes consilia nihil re- 13 liqui habebant, praeter non tutissimum a malis consiliis receptum, ut imperatoris vel juftae irae, vel τὴν ἐπαγγελίαν, τὰς ἐπιτεταγ μένας εισφορας ταῖς πόλεσι πρόtepov éis rijv tоû navτos spatoπέδου Χορηγίαν, ταύτα νῦν ἀSpoilew. SIG. Omnes Gall. missi et fecere. Non dubito exactoribus factum pro exactoris, ut ha. buit scriptura vetuftior, et reliquille Livium: leniter agi pla. cuit: et missi circa stipendiarias civitates exactores ftipendii spem propinquam fecere. J. FR. GRON. missi et fecere etiam Hearnius in L. I. invenit. Sed missi pauci tantum meorum, fecere nulli exhibent, nisi forte Harl. unde ad cam vocem nihil notatum vidco. at facere Flor. Vol. Lov. 1.3.5. Ber. Gaertn. et Hav. facit Hafn. et Lov. 4. fecit Lov. 2. Omnes deinde vel exauctoribus vel exactoribus. Id quidem neglegentia et errore scribarum ex exactoris, pro exactores, datum elle potuit, ita enim saepe librarios peccaffe supra vidimus ad 22, 8, 7. eo ta. men inclinat animus, ut missis etc. exactoribus etc. facere, quod in duobus etiam suis exftare Crevier. teftatur, verius credam, ut ita omnis haec periodus p ndeat a praccedenti placuit. Certe alteram lectionem, ut Gronov. fecit, in contextum recipere ausus non sum, sed potius prio. rem revocavi. §. 10. Edictum subinde proposi tum, ut ad stipendium petendum convenirent] positum Flor. Vol. Lov. quinque, Harl. Ber. Gaertn. Hav. et edd. vett. Verum, quum per compendium sppositum seriptum fuiffet, facile prior litera intercidere potuit. Eft autem propria et quam maxime obvia lo. cutio proponere edictum. Supra 2, 24, 7. Hoc proposito edicto, profiteri extemplo nomina. c. 30, 6. Edictum deinde a dictatore propo situm confirmavit animos. 26, 12, 5. Accessit edictum proconsulis ex senatusconsulto propositum et in. numeris aliis locis. Practerea vocula ut deest in Voff. et Lov. 1. Seu carptim partes vellent) Forte per partes. J. FR. GRON. Haec conjectura firmatur auctoritate Polybii, qui xarà μépn dixit 11, 13. ἄν τε κατὰ μέρη τούτο βού λωνται ποιεῖν, ἂν ὁμοῦ πάν. tes. sive per partes id vellent fa. cere, sive omnes simul. §. 11. Tranquillam seditionem, jam per se languescentem] Voculam jam non agnoscunt Flor. Cant. Voff. Lov. 1. 2. 3. 5. Harl. et Hav. Neque mox tò enim est in Lov. 3. §. 13. Omnia circumspectantes consilia] Dele zò consilia, etsi te non desperandae clementiae sese committerent. etiam hoftibus eum ignovisse, cum quibus ferro di14 micaffet. Suam seditionem sine vulnere, sine sanguine fuiffe: nec ipsam atrocem, nec atroci poena dignam: ut ingenia humana sunt ad suam cuique neant omnes libri. Juftinus 14, [2.] Omnia igitur circumspicienti optimum visum est ad argyraspides decurrere. J. FR. GRÖN. Supra 7, 14,6. Omnia circumspicere atque agitare coepit. 21, 34, 5.CircumSpectans sollicitusque omnia incedebat. Eadem locutione circumspicere ac circumspectare omnia saepiflime etiam Cic. utitur. Exempla habemus pro Quinct. 31, 1. Agr. 8. in Pison. ad finem, et alibi. Invitis tamen codd. vocem consilia delere non audeo, licet mox repetatur consiliis. Id enim Livio non insolitum esse, vidimus ad 1, 3, 9. Praeter unum tutissimum a malis consiliis receptum] Non semper tutus est ifte a malis consiliis receptus, dum ad ducis clementiam confugitur. Nec adeo re. bellibus iftis militibus tutus fuit. Nam polica sequitur, deligatos ad palum, virgisque caesos, et securi percuffos fuiffe seditionis auctores. Itaque non lego prae. ter unum tutissimum, sed practer vulgatissimum a malis consiliis receptum. quod autem vulgatissimum est, non est propterea tutiffimum. Hinc illuftratur elegantia Liviana. Quid enim elegantius dici potest, quam committere se tandem vel juftae irae, vel clementiae principis aut magiftratus, vulgatiffimum effe a malis consiliis receptum? In archetypo Spirensi legitur praeter enim autissimum. Mihi sane magis placet vulgatissimum, quam vel notissimum, vel novissimum, levan quae duo tamen tolerari poffent. RHEN. praeter vulgatissimum a Rhenano ortum est, cui haec conjectura magis placet, quam aliorum vel notissimum, vel novissimum. Vet. ed. praeter unum tutissimum. Pall. tres praeter non tutissimum a malis consiliis receptum. Quorum codicum scriptura potius inserenda est contextui, quam incertissimae caftigatorum suspiciones. Infra c. 34, 3. Indibilis, abjectis belli consiliis, mihil tutius afflictis rebus experta fide et clementia Scipionis ratus.GEBH. Antea edebatur praeter unum tutissimum. Ubi sunt scripti, quos jactant editores? Nam Put. Pet. Men. tres Pall. duo Flor. Barberin. Voff. praeter non tutissimum a malis consiliis receptum. Veriffime: neque est sane tutus admodum receptus permittere se alienae vel irae vel clementiae. Qui enim scias, majoremne doloris ille vindicandi, an gratiae quaerendae cupiditatem habeat? Cicero fam. 9, 1. Ut nullam alle vationem quisquam non ftultissimus sperare debeut. Epift. 9. Meas ta. men preces apud eum non minimum auctoritatis habituras puto. grar. 2, [35.] Romam in montibus positam et convallibus, non optimis viis, anguftissimis semitis. Auctor ad Herenn. 4, [38.] At huic quidem pater (nolo nimium dicere) non tenuissimum patrimonium reliquit. J. FR. GRÓN. prat A ter unum tutissimum Ber. Hafn. et Hav. praeter imum tutissimum Lov. 5. praeter tutissimum Lov. levandam culpam nimio plus facunda. Illa dubita- 15 tio erat, singulaene cohortes, an universi, ad ftipendium petendum irent. inclinavit sententia, quod tutius censebant, universos ire. XXVI. Per eosdem dies, quibus haec illi consul- 1 tabant, consilium de iis Karthagini erat: certaba- a 1. praeter non tutissimum reliqui mei, cum Doujatii Regio, et Hearnii Oxonn. non tutissimum est periculosissimum. Ita haud quaquam spernendus pro maximi faciendus, 30, 45, 5. et non minima opera pro maxima opera 33, 6, 6. V. quae utrobique notantur. Mox cum quibus dimicas. set, omiffa una voce, Lov. 1. 2. et Hav. §. 14. Sine vulnere, sine sanguine fuisse] Ultima vox deest in Ber. et edd. usque ad Aldum. Ejus loco esse legunt Voff. Lov. 1. 2. 3. 5. Harl. et Hav. Nimio plus facunda] An potius foecunda? multis scilicet inve. niendis et animo fingendis, quibus iras adversus se conceptas molliri, et magnitudinem deli. ctorum suorum extenuari poffe sibi blandiuntur. Ovid. 4. Trift. 12, 38. Et foecunda facit pectora laudis amor. et 4. ex Ponto 2, 11. Fertile pectus habes. Plinius Praefat. Hift. Nat. Magna foecunditas animi. et. 2, 78. et 36, 10. ingenia foecunda. Facundia in sermone лроoрin est, de quo hic non agitur. DUKER. §. 15. Inclinavit eo sententia,quod tutius] Put. Reg. Pett. Men. duo Pall. Voff. arcent to eo. Verifime: nam et vitiat scitum loquen. di genus. 32, [13, 4.] Fluctuatus animo est,utrum protinus in regnum se reciperet, an reverti in Thessaliam posset. Inclinavit sententia, Liv. Tom. VIll. suum in Thessaliam agmen demit. tere. Vicit pondere ea sententia, eundum effe universis, quod viHift. debatur tutius. Tacitus 1. [59.] Octo Batavorum cohortes, tum discordia temporum a legione digressae, prout inclinassent, grande momentum, sociae aut adversae. J. FR. GRON. Illud eo, in solo tantum inveni Ber. reliqui omnes uno ore damnant,consentientibus Hearnii Oxonn. Livius illam particulam modo addere,modo o̟mittere solitus est. Et quidem ad. didit 27, 46, 7. Multorum eo in. clinant sententiae, ut tempus pu gnae differretur. Omittit 1, 24, 1. Hos ut sequar, inclinat animus. 7, 9, 5. Magis, ut belli Gallici caussa dictatorem creatum arbitrer, inclinat animus. Verius itaque est, ut codd. sequamur. Argumentum, quo Doujatius vulga tum probat, additam particulam eo sententiam magis perspicuam reddere placere nequit: nisi quis similiter, aut omnibus aut melioribus Matis invitis, probanda putaret omnia librariorum glossemata, quibus, quaecumque obscuriora putabant, interpolare non dubitarunt. Praeterea singulaene cohortes, an universae paullo ante Lov. 2. Harl. et Ber. a m. 2. §. 1. Consilium de iis Karthagine Notatum dudum eruditis in Plauti erat] Omnes Gall. Carthagini, Casina [in Prol. vers. 71.] At ego ajo hoc fieri in Graecia turque sententiis, utrum in auctores tantum seditionis (erant autem hi numero haud plus, quam quinque et triginta) animadverteretur, an plurium supplicio vindicanda tam foedi exempli defectio 3 magis, quam seditio, ellet. Vicit sententia lenior, ut, unde orta culpa esset, ibi poena consisteret. 4 ad multitudinem caftigationem satis esse. Consilio dimisso, ut id actum videretur, expeditio adversus Nofter 31, [11, 7.] Magnam partem eorum palam Carthagini obversari dici. Servius ad 4. Aen. [224.] 7yria Carthagine qui nunc Exspectat: Carthagine,proCarthagini,et pro ad. verbio in loco, de loco posuit. Quod si cogitalient viri docti, non ne gallent, puto, Carthaginiensis analogia carere. Eft enim id conceptum quasi ab Carthagini, non Carthagine. notum autem i lon. gum in hujusmodi ¿Ivikœiv formatione non semper elidi. Sic Latinus, Latini, Latiniensis. Cicero de Harusp. resp. [10.] Quod in agro Latiniensi auditus est strepitus cum fremitu. Aven. tinus, Aventini, Aventiniensis. Valer. Max. 7, 3. Quisquis eam Aventiniensi Dianae immolasset. (*Aventinensis cst in Fast. Capit. ann. 388. et 391.) Sic Carthagini, Carthaginiensis. Neque vero, qui Carthaginiensium scribunt,id tantum faciunt Ennii auctoritate suffulti, ut ait vir doctus ad Curtium, sed imprimis Columnae Roftratae bello Punico primo a Duellio consule structae, sed antiquiffimorum codicum, inter quos insignis ille Putcaneus, et quisquis vetuftior, sed Prisciani, qui plures lapides integriores que libros oculis usurpavit, et ejusdem analogiae aliud exemplum dat in voce Crotoniensis. Quod confirmant codices Liviani 1. 29, 36, 4. et 1. 22. extremo. J. FR. GRON.Carthaginensis probant Scaliger ad Priap. carm. 31. Voffius 1. de Art. Gramın, 43. et Freinsh. in Ind. Curtiano, v. Carthago. Contra Carthaginiensis Politian. 5. ep. 3. Rivius ad Sall. Jug. 5. Aldus in Orthogr. et Borrich. in Cogitat. de ling. Lat. ubi fere eadem omnia, quae hic apud Gronovium, leguntur. Et hoc sine dubio verius est. DUK. Carthagini Flor. Voff. Lov. 1. 2. 3. Harl. aliique, cum Hearnii L. 1. et N. V. Gronov. ad Senec. 1. contr. 1. et quae notavi ad Liv. 27, 5, 11. 30, 44, 4. 31, 11, 7. ad Epit. Liv. 28. 48. et 49. Simili modo Lacedaemoni, pro Lacedaemont, quidam codd. praeferunt infra 35, 35, 1. Eorum, qui Karthaginiensis scribunt, numerum augent Sigon. ad Epit. Liv. 14. Cortius ad Sall. Catil. 51, 6. et viri do. cti ad Front. 1, 2, 3. Ejusdem analogiae est Viboniensis, de quo supra v. ad 21, 51, 4. §. 2. Certabantque sententiis]Omnes mei certabaturque; neque aliter etiam Hearnii L. 1. et N. cum edd. antt. usque ad Modium, qui operarum errore dedit certabanturque. Ejus loco deinde Gru terus in ed. ultima substituit certabantque, quod recentiores om. nes servarunt. Verum, quum etiam Put. certabaturque prae Mandonium Indibilemque edicitur exercitui, qui Karthagine erat, et cibaria dierum aliquot parare jubentur. tribunis septem, qui et antea Sucronem 5 ad leniendam seditionem ierant, obviam exercitui missis, quina nomina principum seditionis edita sunt; ut eos, per idoneos homines benigno vultu 6 ac sermone in hospitium invitatos sopitosque vino, vincirent. Haud procul jam Karthagine aberant, 7 ferre ex Cl. Sallier. didicerim, non dubitavi, quin hanc lectionem reciperem. Haud plus, quam quinque et triginta) Polyb. [11, 20.] Outot δὲ ἦσαν εἰς πέντε καὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν. SIGON. §. 3. Ut, unde orta culpa esset] Pal. 1. ut, unde culpa esset orta, ibi poena consifteret. ad multitudinem satis effecafligationem. GEBHARD. Pariter inveni in Voll. Lov. quinque, Harl. Ber. Gaertn. Hav. et edd. ante Frob. anni 1535. ut, unde culpa orta esset Flor. §. 4. Consilio dimisso] Ita, pro Concilio dimisso, legendum monet J. Fr. Gronov. ad 44, 2, 5. idque recepit Jac. Gronov. Recte. Neque aliter est in Flor. et, uno, tantum vel altero excepto, plerisque reliquis codd. meis. Similiter etiam edd. Rom. anni 1472. ac Parm. Expeditio adversus Mandonium Indibilemque etc.] Polyb. [ibid.] Τῷ δὲ μες ἑαυτοῦ τρατοπέδω παρήγγειλε πρὸς ἡμερῶν τριών ἐφόδια παρασκευάζεσθαι εἰς πλείω χρόνον ὡς ἐπὶ τὸν ̓Ανδοβάλην πορευομένῳ. SIGON. Et cibaria dierum aliquot parare jubentur] Pal. 1. et cibaria eo. rum aliquot. sec. omittit zò et. tert. quoque et praeciso, ciba. ria dierum aliquot parari jubetur. GEBH. To et exsulat etiam a Lov. 3. Deinde cibaria eorum aliquot Flor. Cant. Voff. et Lov.1.2. Tum parari jubentur Lov. 3. ac 4. §. 5. Tribunis septem, qui et antea Sucronem etc ]Polyb. [ibid.] Τοῖς μὲν Χιλιάρχοις τοῖς πρεσ βεύσασι συνέταξε δὲ ἀποῤῥήτων ο Πόπλιος ἀπαντάν τοῖς ἀποsarais kai diɛλouévovs, ËKASOV πέντε τῶν ἀρχηγῶν τῆς τάσεως ¿vDéws katà tηv árávtnów piλ. avdрwnɛiv, kai kaλɛtv ¿‹ áv. zovs, uálisa μèv rрós kataσκήνωσιν· εἰ δ ̓ ἂν μὴ δύνωνται zotaveny ovvovoiav. SIG. Pall. τοῦτο, πρός γε δεῖπνον, καὶ continent ad Sucronem. GEBH. Vox septem deest in Hearnii D. Deinde ante ad Sucronem Lov. 4. antea ad Sucronem Gaertn. Quina nomina principum sedi. tionis edita sunt] Quidam quina pro quinque positum exiftimant. ptem iis obviam missi fuerant, At ego exiftimo, cum tribuni se. et nocentium xxxv. ut ipse paulo ante fatetur author, intelligendum non quinque in univers est septies quinque, qui efficiunt sum, sed singulis quinque, hoc XXXV. GLAREAN. §. 7. Haud procul jam Kartha. gine aberant] Pal. 3. Haud procul ab Carthagine erant. Reliqui duo codd. ignorant jam. GEBH. |