Die antike Kunstprosa vom VI. Jahrhundert v. Chr. bis in die Zeit der Renaissance, Volume 1

Copertina anteriore
B.G. Teubner, 1909 - 986 pagine

Dall'interno del libro

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 99 - of his imagery, and the melody of his language are the most intense that it is possible to conceive. He rejected the harmony of the epic, dramatic and lyrical forms, because he sought to kindle a harmony in thoughts divested of shape and action, and he forbore to invent any regular plan of rhythm
Pagina 183 - peribunt, nedum sermonum stet honos et gratia vivax. multa renascentur quae iam cecidere cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usiis, quem penes arbitrium est et ius et norma loquendi.
Pagina 273 - prévalu ... On ne croyait pas, qu'il fût permis de parler d'une façon simple et naturelle. Le monde étoit, pour la parole, dans l'état où il seroit pour les habits, si personne n'osoit paraître vêtu d'une belle étoffe, sans la charger de la plus épaisse broderie. Suivant cette mode, il ne
Pagina 8 - Schriften in seinen Dialogen so dämonisch zu schreiben verstand. Selbst die so beliebten Schlüsse von der Stilverschiedenheit zweier Werke eines und desselben Autors auf eine verschiedene Abfassungszeit, sind selten zwingend und oft durch Tatsachen anderer Art zu widerlegen. Der Stil war im Altertum nicht der Mensch selbst, sondern ein Gewand, das er nach Belieben wechseln konnte.
Pagina 231 - sine timidum pro cauto, tardum pro considerato, inbellem pro perito belli vocent. malo te sapiens hostis metuat quam stulti cives laudent. omnia audentem contemnet Hannibal, nihil temere agentem metuet.
Pagina 224 - est igitur haec, iudices, non scripta sed nata lex, quam non didicimus accepimus legimus, veruni ex natura ipsa arripuimus hausimus expressimus, ad quam non docti sed facti, non instituti sed imbuti sumus.
Pagina xx - ist das Organ des inneren Seins, dies Sein selbst, wie es nach und nach zur inneren Erkenntnis und zur Äußerung gelangt. Sie schlägt daher alle feinste Fibern ihrer Wurzeln in die nationale Geisteskraft, und je angemessener diese auf
Pagina 305 - possum scire, quantum adversus ignominiam et infamiam odiumque populare constantiae habeas, si inter plausus senescis, si te inexpugn-abilis et inclinatione quadam mentium promis favor sequitur? unde scio, quam aequo animo laturus sis orbitatem, si quoscumque sustulisti vides? audivi te, cum
Pagina 255 - quasi quibusdam sacris initiata ut alienigenam et parum superstitiosum devinctumque illis legibus insequebatur, unde nunc quoque aridi et exsuci et exsangues. hi sunt enim, qui suae imbecillitati sanitatis appellationem quae est maxime contraria obtendant: qui quia
Pagina 250 - quae turn sine dubio erat optima sed nostris temporibus aliena est contenti, quod est pessimum, similes sibi magnis viris videbuntur. alterum, quod huic diversum est, ne recentis huius lasciviae flosculis capti voluptate prava deleniantur.

Informazioni bibliografiche