LECTORIBUS ERUDITIS S. P. D. N. E. LEMAIRE. TANDEM hanc nostram C. J. Cæsaris editionem ad finem optatum per diuturnas elucubrationes et labores omnimodos perduximus. Si, quem prænuntiatum vidistis post præfationem primi voluminis pag. xxv, is rerum ordo paulisper immutatus fuit, saltem in deteriora perversum promissisque fraudatum non invenietis: immo pluribus supplementis notarum et novis excursibus amplificatum, si non ditatum, agnoscere licebit: qui quidem tractant de veterum navigiis; de vario pontium genere quibus fluvios trajecerint; de quatuor præliis insignibus ad Ruspinam, Uzitam, Thapsum, et Mundam; de Galliarum divisione et antiquis urbibus, etc. Indici geographico, plurimum desudato, cujus præmonitionem videte infra pag. 166, quæ morarum nostrarum causas et excusationes habet, Mappam Agendici subjunximus, ut argumenta conjecturasque de hac urbe allatas vol. I, pag. 471, rebus ipsis factoque comprobaremus, illiusque auctori' doctissimo gratias ageremus amplissimas. Nobis aliquandiu mens fuerat duo Cæsaris castra describere et æreis tabulis cælare; sed attentius rem perpendentes sumptui parcendum censuimus, quum jam in secundo hujus editionis tomo, pag. 275, castrorum romanorum fidelem Iconismum ex Polybio Lipsioque desum 1. M. Opoix, inspecteur des eaux minérales de Provins. ptum, et præterea ex aliis gravissimis auctoribus' emendatum publicaverimus: quod quidem unum et idem videbitur. In capite hujus ultimi voluminis occurrent omnia quæ supersunt C. J. Cæsaris fragmenta, ea mente hic locata, ut eorum notas ad J. Celsi et Plutarchi libellos tomo præcedente excusos certioribus paginarum indiciis iisdemque facilioribus remissas reperire, collatasque judicare queatis; quæ quidem Cæsarei ingenii reliquiæ, quas undique diligenti ac religiosa sedulitate collegimus, ne parvi forte momenti esse primum adspicientibus videantur, vobis profecto indicabunt, qualis et quantus in omni genere orandi, agendi, scribendique vir ille exstiterit. Miram erga Ciceronem atque illius amicos solertiam et propensæ voluntatis affectum semper et ubique candidus aperit Tullii consilia, gratiam, dignitatem, opem rerum omnium exposcit et implorat; sua facta ab illo probari triumphat, gaudet: nihil a se abesse longius crudelitate testatur: amicissime monet, atque pro jure communis amicitiæ petit, ut ille a civilibus controversiis abstineat, et fortunæ quorumlibet eventuum Dominæ ac Magistræ obsequatur: honores, pecuniam, regum vices, oratorum principi ipsiusque clientibus pollicetur. C. Oppium et Balbum Cornelium qui res absentis Cæsaris curabant, rogat, ut consiliis suis adjuvent in tentanda ratione nova Pompeianos vincendi, nempe ut misericordia et liberalitate semetipsos muniant. Denique, ut ad cæteras fragmentorum partes, vos, lectores benevoli, cum bona gratia remittamus, nusquam C. J. Cæsaris totam effigiem magis ad vivum depictam adspicietis. Vivite et valete. Lutetiæ Parisiorum, anno MDCCCXXII. N. E. L. 1. STEVECKIUS, TOULONGEON, DUCHOLIUS, et ROLLIN. C. JULII CÆSARIS FRAGMENTA*. EX LIBRIS EPISTOLARUM AD M. T. CICERONEM. Cæsar Imp. S. D. Ciceroni Imp. QUUM Furnium nostrum tantum vidissem, neque loqui, neque audire meo commodo potuissem; properarem, atque essem in itinere, præmissis jam legionibus; præterire tamen non potui, quin et scriberem ad te, et illum mitterem, gratiasque agerem : etsi hoc et feci sæpe, et sæpius mihi facturus videor; ita de me mereris. In primis a te peto, quoniam confido me celeriter ad urbem venturum, ut te ibi videam, ut tuo consilio, gratia, dignitate, ope omnium rerum uti possim. Ad propositum revertar : festinationi meæ, brevitatique litterarum ignosces. Reliqua ex Furnio cognosces. Vale. Ex Cic. lib. IX, ad Attic. Ep. 6. Cæsar Imp. Ciceroni Imp. S. D. Recte auguraris de me, bene enim tibi cognitus sum, nihil a me abesse longius crudelitate. Atque ego cum ex ipsa re magnam capio voluptatem ; tum, meum factum probari abs te, triumpho, gaudeo. Neque illud me movet, quod ii, qui a me dimissi sunt, discessisse dicuntur, ut mihi Quæ ex hisce fragmentis hac nota apposita", candide lector, in venies, ea ex aliis editionibus atque e nostro penu sunt deprompta. rursus bellum inferrent: nihil enim malo, quam et me mei similem esse, et illos sui. Tu velim mihi ad urbem præsto sis, ut tuis consiliis atque opibus, ut consuevi, in omnibus rebus utar. Dolabella tuo nihil scito mihi esse jucundius. Hanc adeo habeo gratiam illi; neque enim aliter facere poterit: tanta ejus humanitas, is sensus, ea in me est benevolentia. Ex Cic. lib. IX, ad Attic. Ep. 16. Reperitur etiam apud Julium Celsum, editionis nostræ vol. III, p. 182. Cæsar Imp. Ciceroni Imp. S. D. Etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram; tamen permotus hominum fama, scribendum ad te existimavi, et pro nostra benevolentia petendum, ne quo progredereris, proclinata jam re, quo, integra etiam, progrediendum tibi non existimasses. Namque et amicitiæ graviorem injuriam feceris ; et tibi minus commode consulueris, si non fortunæ obsecutus videbere; omnia enim secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur nec causam secutus (eadem enim tum fuit, quum ab eorum consiliis abesse judicasti), sed meum aliquod factum condemnavisse : quo mihi gravius abs te nihil accidere potest. Quod ne facias, pro jure nostræ amicitiæ a te peto. Postremo, quid viro bono et quieto, et bono civi magis convenit, quam abesse a civilibus controversiis? quod nonnulli quum probarent, periculi causa sequi non potuerunt. Tu, explorato et vitæ meæ testimonio, et amicitiæ judicio, neque tutius, neque honestius reperies quidquam, quam ab omni contentione abesse. XVI Kal. mai. ex itinere. Ex Cic. lib. X, ad Attic. Ep. 8. M. Orfium', quem mihi commendas, vel regem Gal 1. M. Orfium. Alii leg. Rufum. Goduinus, M. Furium. |